Βρίσκομαι στο Πανεπιστήμιο και είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω για μια ακόμα συνηθισμένη μέρα τους φοιτητές μου. Παίρνω ένα καφεδάκι από το κυλικείο του Πανεπιστημίου και μπαίνω γρήγορα γρήγορα στο  αμφιθέατρο για να μεταδώσω τις γνώσεις μου στους φοιτητές μου. Σήμερα ξύπνησα αργά και ούτε πρωινό δεν έφαγα. Για αυτό ο καφές είναι η καλύτερη λύση για μένα. Φτου! Έχω αργήσει! Η ώρα είναι 8:20 το πρωί και κανονικά θα έπρεπε να βρίσκομαι ήδη από τις οκτώ εδώ. Τώρα οι φοιτητές μου θα κάνουν πάρτι ή μερικοί ακόμα θα κοιμούνται και δεν θα έχουν πατήσει το πόδι τους εδώ. Ανεβαίνω γρήγορα τις σκάλες για να μπω στην αίθουσα 12 και βλέπω τους φοιτητές μου να τακτοποιούνται σιγά σιγά από την πρωινή γιορτή λόγω της καθυστέρησης μου να μπω στο μάθημα.

"Καλημέρα κυρία Ζωή! Τι λέει; Αργήσαμε; Αργήσαμε; " με ρωτά ειρωνικά ένας φοιτητής.

"Έλα ρε άφησε την! Μάλλον από ξενύχτι έρχεται!" του λέει ο διπλανός του και οι δύο άρχισαν να γελάνε.

"Φοιτητές μου! Καλημέρα σας, συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά μάλλον με πήρε ο ύπνος. Και αυτό δεν σημαίνει ότι θα χάσουμε το μάθημα για να λέτε βλακείες!" τους λέω με ένα ειρωνικό ύφος και μερικοί ετοιμάζουν στυλό και τετράδιο για να σημειώσουν αυτά που λέω.

" Λοιπόν ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για ποιόν λόγο η κοινωνική ψυχολογία είναι μια τόσο σημαντική επιστήμη και γιατί επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την κοινωνία μας. Έχει κάποιος να μου προτείνει κάποια άποψη σχετικά με όλα όσα λέω;" ρωτάω και δεν ακούγεται τίποτα μέσα στην αίθουσα.

"Παιδιά;; Τι συμβαίνει; Αυτά τα έχουμε πει και στην αρχή του εξαμήνου! Ελάτε ξυπνήστε! Σε δύο μήνες ξεκινάει η εξεταστική και δεν θέλω να δω λευκές κόλλες ή κόλλες που να γράφουν ασυναρτησίες! Μια μικρή ανακεφαλαίωση του μαθήματος κάνουμε! Και αυτά θα πρέπει να τα γνωρίζετε για την εργασία του εξαμήνου που θα ακολουθήσει!" τους φωνάζω μπας και ξυπνήσουν.

"Εργασία; Πω! Ελάτε τώρα κυρία " αναστενάζει μια φοιτήτρια η οποία κάθεται στις πίσω πίσω θέσεις.

"Ναι κορίτσι μου εργασία! Γιατί είσαι τόσο έκπληκτη; Και σε άλλα μαθήματα δεν σας βάζουν να κάνετε εργασίες;" ρωτάω γεμάτη απορία σαν να μην γνωρίζω δήθεν την απάντηση που θα πάρω.

"Όχι! Μόνο εσείς μας έχετε βάλει εργασία! Πω!" απαντά μουρμουρώντας. Την αγνοώ και συνεχίζω το μάθημα μου κανονικά.

"Σας παρακαλώ! Επειδή δεν σας βλέπω καθόλου καλά σήμερα και μου είστε κάπως αναστατωμένοι θα σας ξεκινήσω από κάτι εύκολο. Ας μιλήσουμε πάλι για τα πειράματα της κοινωνικής ψυχολογίας τα οποία θα τα έχετε για να ασχοληθείτε με την εργασία σας. Λοιπόν.....Τα πειράματα κοινωνικής ψυχολογίας μπορούν να μας δώσουν μία σημαντική εικόνα για το πώς σκεφτόμαστε, συμπεριφερόμαστε και ενεργούμε.
Μας βοηθούν να εξηγήσουμε πώς επηρεάζονται οι σκέψεις μας από τους άλλους, πώς δουλεύει η δυναμική της ομάδας και πώς αντιλαμβανόμαστε τους άλλους."

"Λοιπόν κυρία καθηγήτρια....ας τα αφήσουμε αυτά και πάμε να βγούμε για κανένα καφεδάκι. Αφού και εσείς αργήσατε, και εμείς βαριόμαστε να κάνουμε μάθημα... Τι λέτε;" με ρωτάει ο ανόητος φοιτητής μου που με ειρωνεύεται συνεχώς και δεν πρόκειται να περάσει ποτέ το μάθημα μου αν συνεχίσει να κάνει τέτοια. Δυστυχώς τον έχω κόψει δύο φορές.

"Πώς τολμάς; Προτείνεις κάτι τέτοιο σε μια καθηγήτρια σου; Ξέρεις ποια είμαι εγώ ;" του φωνάζω φανερά εκνευρισμένη.

"Ποια είστε; Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας; " Πετάγεται η κοπέλα η οποία αναστατώθηκε με το που ανακοίνωσαν ότι θα τους βάλω εργασία.

"Οι ειρωνείες σου αλλού κοπέλα μου! Θα με αφήσετε να κάνω το μάθημα μου; Δεν έχω θέμα εάν κάποιος δεν επιθυμεί να παρακολουθήσει ούτως ή άλλως δεν είναι υποχρεωτικό. Όποιος θέλει φεύγει σιγά σιγά έξω από την αίθουσα!" Λέω κάπως ψύχραιμα γιατί τώρα έχουν σπάσει τα νεύρα μου. Η υπομονή έχει και τα όρια της.

Βλέπω αμέσως να σηκώνονται οι περισσότεροι φοιτητές και να προχωρούν προς την πόρτα. Δεν μου κάνει εντύπωση, σαφώς και γνωρίζω ότι βαριούνται να κάνουν μάθημα. Μπράβο! Τέτοιοι φοιτητές θα πάρουν πτυχίο ποτέ;

Ευτυχώς όμως κάποιοι οι οποίοι είναι πιο προσεκτικοί, αλλά λίγοι, και τους αρέσει το μάθημα μου και τους βλέπω να έχουν την διάθεση να παρακολουθήσουν το μάθημα μου μέχρι το τέλος.
.........

Έχει τελειώσει το μάθημα και αποχωρώ γρήγορα από το Πανεπιστήμιο. Δεν ξέρω τι έχουν πάθει οι φοιτητές μου σήμερα. Και δεν είναι αυτό, πρέπει οπωσδήποτε στον καθηγητή της έδρας να δείξω ότι είμαι αρκετά καλή καθηγήτρια γιατί μου έχει αρκετή εμπιστοσύνη. Η ώρα είναι γύρω στις έντεκα και μισή και αμέσως θυμάμαι ότι έχω ραντεβού με την κολλητή μου φίλη την Ελένη. Θα βρεθούμε στο καινούριο σπίτι της που έχει νοικιάσει πρόσφατα εδώ κοντά μιας και έχουμε να τα πούμε αρκετό καιρό. Λίγο οι δουλειές, λίγο οι υποχρεώσεις και τα ταξίδια μας έχουν απομακρύνει τελευταία. Θέλω πολύ να ακούσω τα νέα της.
Προχωράω με πολύ γρήγορα βήματα και βλέπω στο κινητό μου την διεύθυνση του καινούριου της σπιτιού. 'Πλατεία Σύμης 17' μα που να είναι αυτό το σπίτι; Γυρίζω το κεφάλι μου από εδώ, γυρίζω από εκεί τίποτα. Μα μου είπε κοντά στο περίπτερο χθες και μάλιστα ότι βρίσκεται κοντά στο Πανεπιστήμιο.

Έχοντας χάσει ένα δεκάλεπτο στο να παίρνω τους δρόμους της περιοχής, μπαίνω σε ένα μικρό μάλλον επικίνδυνο στενό δρόμο  πίσω από το περίπτερο. Βλέπω πολλά πολύχρωμα σπίτια σε αυτήν την γειτονιά που μου κάνουν πολλή εντύπωση. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ξαναπάει σε αυτήν την γειτονιά, αν και βρίσκεται κοντά μου. Δεν συχνάζω εδώ αλλά εξαιτίας της Ελένης θα συχνάζω ακόμα περισσότερο.

"Ζωηηηη !" ακούω μια δυνατή γυναικεία φωνή της Ελένης.

Βλέπω από εδώ και από εκεί τίποτα δεν βλέπω.

"Καλε εδώ είμαι στα δεξιά σου δεν με βλέπεις;" φωνάζει ακόμα πιο δυνατά και κουνάει το χέρι της. Γυρίζω δεξιά το κεφάλι μου και την βλέπω να στέκεται  στο μπαλκόνι του πέμπτου ορόφου.

"Έρχομαι, έρχομαι!" φωνάζω και μπαίνω γρήγορα στην πολυκατοικία τρέχοντας. Παίρνω το ασανσέρ και πάω για τον πέμπτο όροφο.

"Καλημέρα στην όμορφη! Χρόνια και ζαμάνια κάναμε να σε δούμε!" μου λέει με το που ανοίγει το ασανσέρ και αγγίζει τα φουντωτά σγουρά μαλλιά μου.

"Καλημέρα Ελένη και εμένα μου έχεις λείψει φιλενάδα! Έχουμε να πούμε πολλά, έλα έλα φτιάξε καφέ να στα πω!" λέω με ενθουσιασμό και μπαίνω με το δεξί στο σπίτι της.

Ζωή Γεωργίου- επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Καινούρια ιστορία μετά από καιρό!!!!