<<Βασιλιά, η Βόρεια Φυλή επιτίθεται περισσότερο στα χωριά μας και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εισχωρήσει και άλλο στη χώρα.>> ένας αξιωματικός ανέφερε τους προβληματισμούς του και Καρλομάν στήριξε το πρόσωπό του με τα χέρι του.

<<Έχεις δίκιο το σκέφτομαι εδώ και αρκετό καιρό σκεφτόμουν να μαζέψω στρατό και να πολεμήσουμε εναντίον τους. Δεν γίνεται άλλο αυτή η κατάσταση.>> ένας από τους συμβούλους στάθηκε απότομα όρθιος.

<<Βασιλιά μου θα αστειεύεστε βέβαια. Δεν γίνεται να αφήσετε τη σύζυγό σας μόνη. Μόλις παντρευτήκατε, εάν δεν εξασφαλιστεί ο διάδοχος σας τότε δεν μπορείτε να διακινδυνεύσετε τη ζωή σας στο πεδίο της μάχης.>> είπε ταραγμένος και αρκετοί συμφώνησαν μαζί του.

<<Δεν θα αφήσω τη χώρα μου στο έλεος της, εάν αυτό μου προτείνεις.>> του απάντησε αυστηρά και ο σύμβουλος κάθισε ξανά στη θέση του.

<<Εάν στέλνατε κάποιον άξιο στρατηγό της εμπιστοσύνης σας; Έτσι και θα πολεμούσαμε και εσείς θα παραμένατε στο παλάτι.>> πετάχτηκε ένας ακόμη σύμβουλος και ο Καρλομάν άρχισε να εξαγριώνεται.

<<Εάν δεν βρεθώ εγώ ο ίδιος απέναντι τους, να καθοδηγήσω τους στρατιώτες μου, τότε δεν θα ησυχάσω. Μην περιμένετε πως θα παραμείνω στο παλάτι και θα είμαι ήσυχος για την πορεία των μαχών. Το ξεκαθαρίζω από τώρα.>> είπε και χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι κοιτώντας τους όλους με το σκληρό και επικριτικά βλέμμα του. <<Σε δύο μέρες από τώρα θα έχει μαζευτεί ο αριθμός των στρατιωτών και θα ξεκινήσουμε το χάραμα από εδώ. Έγινα κατανοητός;>> όλοι ένευσαν καταφατικά και ο Καρλομάν αποσύρθηκε.

~

Κατευθύνθηκε στο δωμάτιό του και στάθηκε στην είσοδο. Έγειρε το σώμα του στην κάσα της πόρτας και παρατήρησε την αιθέρια ύπαρξη που καθόταν στο κρεβάτι του διαβάζοντας ένα βιβλίο. Δεν είχε καταλάβει την παρουσία του στον χώρο και έτσι αυτός κατάφερε να την χορτάσει με τα μάτια του.

<<Τι διαβάζεις τόσο ενδιαφέρον που δεν καταλαβαίνεις την παρουσία του συζύγου σου;>> ένα χαμόγελο εξαπλώθηκε στο πρόσωπό της χωρίς να τον κοιτάξει. Εκείνος έκλεισε την πόρτα πίσω του και προχώρησε κοντά της αλλάζοντας τα ρούχα του.

<<Σύζυγέ μου, τι ευχάριστη έκπληξη. Πως και τελείωσες τόσο νωρίς με το συνέδριο;>> τον ρώτησε και έκλεισε το βιβλίο που κρατούσε.

<<Όταν μιλάς με στενόμυαλους ανθρώπους δεν είναι δύσκολο να σε εξοργίσουν.>> η Ελίσα τον πλησίασε και άγγιξε τις γυμνές του πλάτες, αφήνοντας μικρά φιλιά.

<<Και είπες να έρθεις στη γυναίκα σου για να σε ηρεμήσει;>> ρώτησε εκείνη με παιχνιδιάρικο τόνο.

<<Μόνο εάν το επιθυμεί πολύ.>> γύρισε προς το μέρος της και την σήκωσε στη αγκαλιά του, το δυνατό της γέλιο γέμισε το δωμάτιο και την άφησε πάνω στο κρεβάτι τους. Άρχισε να την φίλα παθιασμένα και προσπάθησε να αφαιρέσει το νυχτικό της φόρεμα, όταν η φωνή της τον διέκοψε.

<<Δεν θα μου πεις γιατί είσαι τόσο εκνευρισμένος μαζί τους; Είμαι σίγουρη πως ότι και να σου είπαν θα το έλεγαν για το καλό σου.>> ο Βασιλιάς συνέχισε να την φίλα σε όλα τα εκτεθειμένα σημεία του σώματός της.

<<Είμαι σίγουρος πως τέτοιες συζητήσεις θα σε κουράσουν.>> η Ελίσα τον έσπρωξε από κοντά της ελαφρά και τον κοίταξε κατάματα.

<<Είσαστε εδώ και τρεις μήνες παντρεμένοι, εάν θα έπρεπε να καταλάβεις κάτι για εμένα είναι πως διακρίνω τα συναισθήματά σου και δεν τα παρατάω εύκολα. Για αυτό πες μου τι έγινε.>> ο ανήσυχος τόνος στη φωνή της τον έκανε να λυγίσει και να της πει την αλήθεια.

<<Σε δύο μέρες αναχωρώ για το βόρειο τμήμα της Γαλλίας. Πρέπει να πολεμήσω για τη χώρα μου. Με καταλαβαίνεις σωστά;>> η Ελίσα τον παρατηρήσε για λίγο.

<<Δική σου απόφαση ήταν αυτή;>> τον ρώτησε με αυστηρό τόνο.

<<Ναι, όλοι οι υπόλοιποι μου ζητούν να παραμείνω εδώ και να εξασφαλίσω ένα διάδοχο, με πίστεψε με αγάπη μου δεν θα αντέξω να παραμείνω εδώ ενώ γνωρίζω πως δικοί μου στρατιώτες πεθαίνουν μέρα με τη μέρα.>> η Ελίσα σηκώθηκε απότομα από τη θέση της και του γύρισε την πλάτη.

<<Πολύ καλά, λοιπόν, δεν θα σε αποτρέψω από την απόφασή σου, αλλά να ξέρεις πως εδώ θα σε περιμένει η γυναίκα σου και το παιδί σου.>> ανακοίνωσε και ο Καρλομάν την κοίταξε έκπληκτος.

<<Μου λες αλήθεια;>> την πλησίασε αμέσως και έσκυψε στο επίπεδο της κοιλιάς της.

<<Ναι μπορείς να πας, να εκτελέσεις το χρέος σου και εμείς θα σε περιμένουμε εδώ.>> άγγιξε την κοιλιά της σε μια απόπειρα να νοιώσει το παιδί του, αλλά προφανώς ήταν πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο.

<<Θα πολεμήσω για εσάς και θα φροντίσω να υπάρξει ειρήνη. Στο υπόσχομαι.>> την φίλησε παθιασμένα στα χείλη και εκείνη τον κοίταξε αυστηρά.

<<Το καλό που σου θέλω να γυρίσεις πίσω σώος, διότι γνωρίζεις πολύ καλά πως θα καταφέρω να διοικήσω και μόνη μου και να σε αντικαταστήσω με έναν νεότερο άνδρα και πιο ευγενή.>> ανακοίνωσε και εκείνος την πήρε μέσα στην αγκαλιά του.

<<Ας τολμήσεις και θα επιστρέψω από τους νεκρούς για να σας αποκεφαλίσω και του δύο.>> γέλια ξέφυγαν και από των δύο τα χείλη.