<<Σκεφτήκατε ποτέ την περίπτωση ο πριγκιπας να διαλέξει εσάς για γυναίκα του;>> αναφώνησε η Έμμα, καθώς έσφιγγε με δύναμη τον κορσέ της Ελίσα. Εκείνη γύρισε να την κοιτάξει ελαφρώς.

<<Η κυρίαρχη σκέψη στο μυαλό μου όλο αυτόν τον καιρό είναι πως είναι η μητέρα μου, Έμμα. Τώρα εάν με επιλεξει ο πρίγκιπας θα πρέπει να γνωρίζει πως θα απετίσω την φροντίδα της, διότι πραγματικάείναι η μόνη μου έγνοια.>> είπε καθώς φορούσε το κατακόκκινο φόρεμά της.

<<Νεαρή μου δεν απάντησες όμως στην ερώτηση που σου έθεσα.>> η Έμμα έδεσε προσεκτικά το φόρεμα που αναδείκνυε το μπούστο της κοπέλας και εκείνη ξεφύσηξε ηττημένη.

<<Η σκέψη αυτή μονίμως τριγυρνά στο μυαλό μου, αλλά η λογική μου φροντίζει να την αποφεύγει. Είμαι η πιο απλοϊκή νεαρή υποψήφια. Οι πιθανότητες να επιλέξει κόρες λόρδων και αξιωματικών είναι μεγαλύτερες από το να επιλέξει μια απλή μοδίστρα δεν νομίζεις;>> στράφηκε προς τα κοσμήματα και φόρεσε τα μακριά ασημένια σκουλαρίκια της, ενώ συνέχισε <<Θα λυπηθώ αρκετά βέβαια για εσένα, εάν εγώ δεν επιλέγω. Γνωρίζω πως αν δεν γίνω γυναίκα του εσύ θα χάσεις την ευκαιρία να ζήσεις τον έρωτα με κάποιον άνδρα της αυλής. Πραγματικά λυπάμαι για αυτό, αλλά δεν νομίζω πως έχω πολλές ελπίδες να επιλέγω. Άλλωστε ο πρίγκιπας το έχει αποδείξει αρκετές φορές πως πράττει μόνο με την λογική του.>> είπε και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Μπορεί αυτά να ήταν τα λόγια της, αλλά δεν έπαυε να ελπίζει έστω για λίγο.

<<Δηλαδή λες πως εάν έπραττε με την καρδιά του, η επιλογή σου θα ήταν σίγουρη;>> αναφώνησε η Έμμα για να την πειράξει, ενώ έβαφε κατακόκκινα τα χείλη της Ελίσα.

<<Έμμα μην υποθέτεις πράγματα που εγώ η ίδια δεν έχω πει!>> είπε αναστατωμένη και το πρόσωπό της κοκκίνησε ελάχιστα, προκαλώντας ένα αθώο γέλιο να ξεφύγει από την Έμμα.

Λίγες ώρες μετά όλοι οι παρεβρισκόμενοι στέκονταν ο ένας απέναντι από τον άλλο με τις γυναίκες στη μία μεριά και τους άνδρες στην άλλη, δημιουργώντας έναν διάδρομο μεταξύ τους για να περάσει η Βασιλική Οικογένεια. Όπως ακριβώς είχε γίνει και στον προηγούμενο χορό. Οι τρεις υποψήφιες νεαρές στέκονταν η μία δίπλα στην άλλη. Η Ροσαλία φορώντας ένα σκούρο μπλε φόρεμά στεκόταν δίπλα στην Λάουρα, που ήταν ντυμένη σε πράσινες αποχρώσεις, ιδανικές για τα ξανθά μαλλιά της. Δίπλα τους η Ελίσα, με το κόκκινο φόρεμά της θύμιζε φλόγα που σιγόκαιγε. Απέναντι της στεκόταν ο Κάρολος, ντυμένος φυσικά με την Βασιλική ενδυμασία της οικογενείας. Όλοι είχαν σκύψει ελάχιστα το κεφάλι και κοιτούσαν το πάτωμα, αναμένοντας την άφιξη του νεαρού πρίγκιπα και του μελλοντικού Βασιλιά.

Ξαφνικά ο ήχος τυμπάνου και πνευστών γέμισε των χώρο. << Ο Πρίγκιπας Λουδοβίκος!>> ανακοίνωσαν και η μεγάλη πόρτα της σάλας άνοιξε εμφανίζοντας τον νεαρό. Ο ίδιος προχώρησε με σταθερό βήμα, φορώντας μια γαλάζια ενδυμασία με χρυσές λεπτομέρειες, κάνοντάς τον να ξεχωρίζει από το πλήθος, των αξιωματικών και λόρδων. Στάθηκε δίπλα στον εξάδελφό του και υποκλίθηκε αναμένοντας την άφιξη του αδερφού του.

<<Ο Πρίγκιπας και Μελλοντικός Βασιλιάς της Γαλλίας, Καρλομάν!>> δυνατά και σταθερά βήματα, που δίνουν την αίσθηση κύρους και σιγουριάς ήχησαν. Ο Καρλομάν με το κεφάλι ψηλά προχώρησε αργά μπροστά από όλους τους καλεσμένους. Η ενδυμασία του διαφορετική από όλους. Φορούσε μαύρο ρουχισμό, με χρυσές λεπτομέρειες στους ώμους, τα πόδια και τα μανίκια του ρουχισμού του. Κοίταξε φευγαλέα τις νεαρές υποψήφιες και χωρίς να δείξει το παραμικρό είδος συναισθήματος συνέχισε να περπατάει έως τον θρόνο. Μόλις κάθισε κοιτώντας όλους τους παρεβρισκόμενους η μουσική άρχισε να παίζει και όλοι σταμάτησαν να υποκλίνονται και σήκωσαν το βλέμμα τους.

Ο Λουδοβίκος με τον Κάρολο πλησίασαν τον θρόνο και στάθηκαν κοντά στον Καρλομάν. <<Έχεις καμία ιδέα για το ποια θα διαλέξει;>> ρώτησε ο Κάρολος και ο Λουδοβίκος τον κοίταξε έκπληκτος.

<<Ποτέ δεν μπόρεσα να μαντέψω τι σκέφτεται ο αδερφός μου και δεν νομίζω πως άλλαξε κάτι τώρα για να τα καταφέρω. >> αναφώνησε ο Λουδοβίκος και ο Κάρολος ένευσε δείχνοντας πως συμφωνεί μαζί του.

<<Εγώ κάτι έχω στο νου μου.>> είπε, καθώς τα μάτια του εστίασαν πάνω στη νεαρή με την κόκκινη ενδυμασία και την επιβλητική παρουσία.

Μετά από λίγες ώρες και αφού ο χορός είχε ξεκινήσει, ο Καρλομάν σηκώθηκε από τον θρόνο και πλησίασε την Ροσαλία. Έσκυψε ελαφρώς μπροστά της και της ζήτησε να χορέψει μαζί του στον χορό που θα ακολουθούσε. Το ίδιο έκανε και ο Λουδοβίκος με την Ελίσα, η οποία απέφευγε κατηγορηματικά να χορέψει με τους αξιωματικούς και τους λόρδους.

<< Ελίσα, θα μου χαρίσεις τον επόμενο χορό;>> ο Λουδοβίκος υποκλίθηκε μπροστά της και οι ξανθές του μπούκλες άγγιξαν για λίγο το μέτωπό του.

<<Μάλιστα, υψηλότατε.>> απάντησε και εκείνη με μια υπόκλιση και αμέσως η μουσική άλλαξε. Τα εφηβικά ακόμη χέρια του Λουδοβίκου άγγιξαν διστακτικά τη μέση της Ελίσα και άρχισαν να χορεύουν σε αργό ρυθμό.

<<Λοιπόν, Ελίσα σκέφτηκες ποτέ πως θα ήταν η ζωή σου εάν παρέμενες στο παλάτι;>>ρώτησε ο νεαρός πρίγκιπας και το βλέμμα της Ελίσα επικεντρώθηκε στον Καρλομάν που χόρευε με απόλυτη σιγουριά στην αγκαλιά της Ροσαλία, σε αντίθεση με τον βηματισμό του Λουδοβίκου που συχνά μπερδευόταν.

<<Γιατί όλοι με ρωτάτε το ίδιο σήμερα;>> αναφώνησε και γύρισε να τον κοιτάξει <<Εσείς υψηλότατε έχετε σκεφτεί ποτέ πως θα ήταν η ζωή σας εάν μένατε σε ένα χωριό της Γαλλίας, μακριά από αυτούς τους χορούς και το τραπέζι σας γεμάτο φαγητά;>> ο Λουδοβίκος την κοίταξε έκπληκτος και προσπάθησε να της απαντήσει, ενώ παραλίγο να την πατήσει από την σύγχυση.

<<Πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο, συγνώμη εάν σε έκανα να νοιώσεις άβολα ή να εκνευριστείς δεν ήταν σκ....>> ενώ ο Λουδοβίκος συνέχισε να απολογείται, ο άλλος αδερφός χόρευε μαζί με την Ροσαλία. Μια νεαρή που από την πρώτη νύχτα που την είδε σίγουρα του είχε προκαλέσει ενδιαφέρον με την ομορφιά που διέθετε.

<<Δεσποινίς Ροσαλία, ποιες είναι οι ασχολίες σας; Ποια είναι τα ενδιαφέροντά σας;>> ρώτησε χωρίς όμως να δείχνει περίεργος. Η Ροσαλία τον κοίταξε με το απλανές βλέμμα που διέθετε και του απάντησε.

<< Υψηλότατε, εκτός του πιάνου και την ομιλία της αγγλικής, ισπανικής και ιταλικής γλώσσας, δεν καταπιάνομαι με κάτι άλλο. Μέχρι και οι χοροί για εμένα είναι βαρετοί κατά κάποιο τρόπο. Φυσικά δεν θέλω να σας προσβάλλω, προς Θεού.>> ο Καρλομάν την παρατήρησε καλύτερα.

<<Η γνώση του πιάνου και των ξένων γλωσσών ήταν από δική σας βούληση;>> έκανε μια τελευταία ερώτηση πριν σταματήσει η μουσική.

<<Όχι, είναι γνώσεις που πρέπει να διαθέτει κάθε νεαρή γυναίκα, έτσι τουλάχιστον πιστεύουν οι γονείς μου.>> είπε και υποκλίθηκε, καθώς απομακρύνονταν ο ένας από τον άλλο. Ο Καρλομάν γύρισε στον θρόνο και στήριξε το κεφάλι του στο χέρι του. Η συγκεκριμένη νεαρή δεν διέθετε κρίση, βούληση ή το πάθος να κάνει κάτι που εκείνη επιθυμεί. Πως θα βρισκόταν στο πλάι του εάν η ίδια περίμενε διαταγές από τους γονείς της ή από αυτόν;

Μετά από αρκετή ώρα ο Καρλομάν σηκώθηκε για άλλη μια φορά και πλησίασε την Λάουρα, υποκλίθηκε μπροστά της και ζήτησε τον επόμενο χορό. Την έπιασε από την μέση και άρχισαν να χορεύουν στο κέντρο της σάλας. <<Δεσποινίς Λάουρα, τι στόχους έχετε για τη ζωή σας;>> ρώτησε αυστηρά και εκείνη τον κοίταξε έκπληκτη. Ήταν η πρώτη φορά που είχαν μια κανονική συζήτηση.

<<Υψηλότατε χαίρομαι που με ρωτάτε>> αναφώνησε με τη διαπεραστική της φωνή και συνέχισε <<Στόχος μου είναι να κερδίσω την καρδιά σας και αν δεν το καταφέρω αυτό, φυσικά και θα λυπηθώ πολύ, αλλά θα συνεχίσω τη ζωή μου και θα κάνω μια οικογένεια με έναν ευγενή, όπως αρμόζει σε κάθε γυναίκα της τάξης μου.>> είπε ικανοποιημένη με την απάντησή της και προσπάθησε να βρει το ίδιο συναίσθημα στο πρόσωπο του Καρλομάν, εκείνος όμως την κοίταξε ανέκφραστος.

<<Δηλαδή να παντρευτείτε και να κάνετε οικογένεια. Αυτός είναι ο στόχος σας. Δεν έχετε ονειρευτεί ποτέ να ταξιδέψετε, να γίνετε γνωστή ασκώντας τα ταλέντα σας ή οτιδήποτε άλλο παρά μόνο να παντρευτείτε;>> είπε και την έκανε μια στροφή λίγο πριν τελειώσει το τραγούδι.

<<Φυσικά και όχι. Γνωρίζω πολύ καλά πως όσες ονειρεύονται κάτι τέτοιο χάνουν τον χρόνο τους. Θέλω να έχω τη σιγουριά της οικογένειας και ενός ζεστού σπιτιού, όπως η κάθε γυναίκα.>> είπε και υποκλίθηκαν μεταξύ τους. Ο πρίγκιπας πλησίασε ξανά το θρόνο του και σκέφτηκε για άλλη μια φορά τις απαντήσεις της νεαρής. Δεν είχε όνειρα, οι απόψεις της ήταν στερεοτυπικές και το μόνο που επιθυμούσε από τη ζωή ήταν μια οικογένεια. Πως θα την έκανε Βασίλισσα του εάν το σκεπτικό της ήταν τέτοιο;

Την ίδια στιγμή, καθώς ο Καρλομάν και η Λάουρα χόρευαν ο Κάρολος πλησίασε την Ελίσα. <<Πραγματικά δημιουργούν ένα υπέροχο ζευγάρι, δεν νομίζετε δεσποινίς;>> εκείνη δεν γύρισε να τον κοιτάξει. Επικεντρώθηκε στις δύο φιγούρες που κινούνταν στον ρυθμό της μουσικής.

<<Δεν νομίζω πως είναι η θέση μου για κρίνω και να τοποθετηθώ στο συγκεκριμένο θέμα.>> αναφώνησε και πράγματι πίστευε ότι είχε πει. Εάν ο Καρλομάν έκρινε πως η Λάουρα ή η Ροσαλία ήταν κατάλληλες για να παντρευτεί και να σταθούν στο πλάι του ως Βασίλισσες τότε εκείνης δεν της έπεφτε λόγος. Θα έφευγε από το παλάτι με το κεφάλι ψηλά και θα γυρνούσε πίσω στη δουλειά της και τη μητέρα της.

<<Εγώ πάντως εξακολουθώ να πιστεύω πως εσείς είστε η καλύτερη επιλογή, ναι μεν δεν κατάγεστε από ευγενή οικογένεια, αλλά η σκέψη σας είναι γρήγορη και η ομορφιά σας ασύγκριτη.>> η Ελίσα γύρισε να τον κοιτάξει με τα μαύρα μάτια της να είναι αυστηρά και επικριτικά.

<<Προς τι οι φιλοφρονήσεις, υψηλότατε;>> ο Κάρολος έκανε ένα βήμα προς τα πίσω.

<<Με συγχωρείται Δεσποινίς, πραγματικά πιστεύω αυτά που λέω. Πέραν αυτού θα ήθελα να σας ζητήσω μια συγνώμη για τη συμπεριφορά μου απέναντί σας. Πραγματικά πίστευα πως θα χαιρόσασταν αν είχατε κοντά σας έναν φίλο, δεν περίμενα αυτή την εξέλιξη.>> προσπάθησε να δείξει πως δεν είναι ένοχος για τίποτα, μα δύσκολα θα έπειθε την Ελίσα.

<<Τότε σας συμβουλεύω την επόμενη φορά που θα αποφασίσετε να βοηθήσετε κάποιον, μην επιλέξετε την έκπληξη. Γνωρίστε πρώτα τον άνθρωπο και μετά πράξτε αναλόγως. Τώρα με συγχωρείτε, αλλά θα ήθελα λίγο αέρα.>> είπε και απομακρύνθηκε από κοντά του την στιγμή που η μουσική έφτανε στο τέλος της. Δεν τον συγχώρησε και ούτε είχε σκοπό, από τη στιγμή που γνώριζε το σκάνδαλό του.

Ξαφνικά ενώ κοιτούσε τον ουρανό και ήταν χαμένη στις σκέψεις της, μια έντονη γνωστή, πλέον, μυρωδιά έφτασε σε εκείνη. <<Θα μου χαρίσετε τον επόμενο και τελευταίο χορό;>> η βραχνή φωνή του ακούστηκε σαν ψίθυρος, καθώς ο Καρλομάν είχε σκύψει δίπλα της.

<<Αφού το επιθυμεί ο Μελλοντικός Βασιλιάς.>> αναφώνησε και γύρισε να τον κοιτάξει, αλλά δεν είχε καταλάβει ποσό κοντά ήταν τα σώματά τους. Μπήκαν ξανά στον χώρο και στάθηκαν στο κέντρο. Όλα τα βλέμματα επικεντρώθηκαν πάνω τους. Ο Καρλομάν πέρασε με αργές κινήσεις το χέρι του γύρω από τη λεπτή της μέση και ξεκίνησαν να χορεύουν στον ρυθμό της έντονης μουσικής.

<<Λοιπόν, μεγαλειότατε, έχετε κατασταλάξει ή χρειάζεστε τελικά και άλλο χρόνο;>> η Ελίσα ρώτησε και ο Καρλομάν χαμογέλασε ελαφρώς.

<<Είναι αρκετά δύσκολη απόφαση, δεν νομίζετε δεσποινίς; Έχω τρεις επιλογές, τη λογική, την υπόδειξη των οικείων μου και την καρδιά μου. Εσείς τι θα επιλέγατε στη θέση μου;>> διατήρησε το χαμόγελό του και η Ελίσα δεν περίμενε λεπτό για να απαντήσει.

<<Φυσικά και θα ακολουθήσετε τη λογική. Δεν είστε ένας απλός άνδρας είστε ο Μελλοντικός Βασιλιάς και θα πρέπει να πράξετε με τη λογική, αλλιώς το πιο πιθανό είναι να το μετανιώσετε.>> είπε όπως θεωρούσε πως ήταν σωστό, αλλά και πως η ίδια πίστευε ότι ο Καρλομάν σκεφτόταν. Εκείνος την τράβηξε απότομα πιο κοντά του με αποτέλεσμα τα σώματά τους να ενωθούν περισσότερο.

<<Δηλαδή ένας πρίγκιπας δεν έχει το δικαίωμα να ακολουθήσει την καρδιά του όσον αφορά τη μέλλουσα σύζυγό του;>> ψιθύρισε στο αυτί της και εκείνη γέλασε αρκετά για να την ακούσει μόνο αυτός.

<<Ας μην ξεχνάμε πως μιλάμε για εσάς και εσείς μεγαλειότατε δεν ακολουθείτε τα συναισθήματά σας πάρα μόνο το μυαλό.>> ο Καρλομάν θα απαντούσε στα λόγια της, αλλά η μουσική σταμάτησε και εκείνοι στάθηκαν για μερικά δευτερόλεπτα με τα σώματά τους ενωμένα και τις καρδιές τους να χτυπούν ακανόνιστα. Όταν η μουσική ξεκίνησε να παίζει ξανά, ο Καρλομάν σήκωσε το χέρι του και έκανε νόημα να σταματήσει. Ζήτησε από τις τρεις γυναίκες να σταθούν μπροστά του και όλοι οι υπόλοιποι στάθηκαν όρθιοι για να παρατηρήσουν την επιλογή.

<<Πολλοί θα πείτε πως η απόφασή μου γίνεται βιαστικά, εγώ όμως σας διαβεβαιώ πως ο χρόνος που πέρασα με τις νεαρές κυρίες που βρίσκονται μπροστά μου ήταν υπεραρκετός για να επιλέξω ποια θα είναι κατάλληλη για να σταθεί πλάι μου. Η δεσποινίς Λάουρα, καταγόμενη από ευγενή οικογένεια και με εξαίσια παρουσία, δεν αποτελεί αυτό που αναζητώ. Δεν θέλω μια γυναίκα που θα είναι ικανοποιημένη μόνο με τη δημιουργία μιας οικογένειας. Όσο για τη δεσποινίδα Ροσαλία, ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται και οι στερεοτυπικές αντιλήψεις που διαθέτει δεν θεωρώ πως αρμόζουν σε μια μελλοντική Βασίλισσα. Για αυτό και επιλέγω την Δεσποινίδα Ελίσα!>> αναφώνησε και στάθηκε μπροστά της << διότι παρόλο που δεν διαθέτει ευγενή καταγωγή, ούτε γνωρίζει τέσσερις ξένες γλώσσες, έχει σωστή ανατροφή, η κρίση της και ο λόγος της με έκανε να καταλάβω πολλά και έβγαλε στην επιφάνεια συναισθήματα που είχα κρύψει βαθιά μέσα μου όταν ανέλαβα τις ευθύνες ενός πρίγκιπα. Γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πως ο λαός μας ζει έξω από τα τείχη αυτού του παλατιού και πλάι μου πιστεύω πως θα βασιλεύσουμε για πολλά χρόνια, φέρνοντας την ευημερία στη χώρα μας!>> όταν τελείωσε τον λόγο του υποκλίθηκε μπροστά της βαθειά, το ίδιο και όλοι οι καλεσμένοι και ψιθύρισε στην Ελίσα κρατώντας απαλά το χέρι της.

<<Θέλεις να γίνεις η Βασίλισσά μου;>> η Ελίσα ένευσε καταφατικά σαστισμένη ακόμη από την τροπή των γεγονότων.

Δεν πέρασε πολύ ώρα που ο χορός είχε τελειώσει και όλοι οι καλεσμένοι είχαν φύγει από το παλάτι, ενώ η Ελίσα αποχώρησε από τη σάλα κατευθυνόμενη στο δωμάτιό της. Ο Καρλομάν έτρεξε αμέσως κοντά της, προσπαθώντας φυσικά να μην τον δει κανένας. Είχε φτάσει, πλέον, στον διάδρομο που οδηγούσε στο δωμάτιό της, όταν ο Καρλομάν την έπιασε από το χέρι και την τράβηξε σε ένα άδειο χώρο κλείνοντας την πόρτα πίσω τους. Ηταν το δωμάτιο όπου τοποθετούσαν τα κεριά για το παλάτι και επρόκειτο για έναν μικρό χώρο.

Η Ελίσα ήταν έτοιμη να φωνάξει, αλλά εκείνος της κάλυψε απαλά το στόμα. <<Εγώ είμαι.>> ψιθύρισε και τότε εκείνη ηρέμησε.

<<Τι συμπεριφορά είναι αυτή από έναν πρίγκιπα;>> αναφώνησε και εκείνος γέλασε γεμίζοντας το μικρό δωμάτιο με τη βραχνή φωνή του. Φως περνούσε από ένα παράθυρο και ήταν αρκετό για να διακρίνουν τα πρόσωπά τους.

<<Νωρίτερα με συμβούλευσες να ακολουθήσω τη λογική. Η καρδιά μου όμως χτυπούσε πολύ δυνατά για να μην την ακούσω.>> είπε και άγγιξε το πρόσωπό της, εκείνη τον κοίταξε έκπληκτη.

<<Η καρδιά σου σε έκανε να μας κλείσεις μέσα σε αυτό το δωματιάκι;>> είπε προσπερνώντας τα γλυκά του λόγια.

<<Η ανάγκη μου να νοιώσω τα χείλη σου έναντι των δικών μου.>> κοίταξε μονομιάς τα κόκκινα βαμμένα χείλη της.

<<Τόσο μεγάλη είναι αυτή η ανάγκη που δεν αντέχεις μερικές ημέρες. Φαντάζομαι πως αφού βιάστηκες τόσο στην επιλογή συζύγου, πως ο γάμος δεν θα αργήσει να γίνει.>> προσπάθησε να τον πειράξει, αλλά ο Καρλομάν ήταν σοβαρός.

<<Φυσικά και θα γίνει σύντομα. Δεν θα σε αφήσω να κοιμάσαι σε άλλο δωμάτιο ούτε θα αρκεστώ, πλέον, στο να σε παρατηρώ από το μπαλκόνι μου όταν αποφασίζες να κάνεις τις βραδινές βόλτες σου στον κήπο μου. Άλλωστε δεν χρειάστηκα λεπτό παραπάνω από την ημέρα που σε γνώρισα για πρώτη φορά, για να σκεφτώ πως θέλω να σε κάνω δική μου.>> πέρασε το χέρι του γύρω από τη μέση της κτητικά και την οδήγησε προς τον τοίχο.

<<Μπορεί να είστε καλός με τα λόγια Μεγαλειότατε>> είπε η Ελίσα και πέρασε τα δάχτυλά της μέσα από τα σκουρόχρωμα μαλλιά του φέρνοντας το πρόσωπό του κοντά της <<Αλλά πως είστε άραγε στις πράξεις;>> και με δική της πρωτοβουλία άφησε τις άμυνες και τους ενδοιασμούς που διέθετε μέχρι τώρα και ένωσε τα χείλη της με τα δικά του. Εκείνος την τράβηξε ακόμη περισσότερο από τη μέση και αφέθηκαν στο παθιασμένο και κτητικό φιλί τους για τώρα. Άλλωστε ο γάμος τους δεν απείχε πολύ και τότε θα χόρταιναν ο ένας τον άλλο περισσότερο.