Ο ήλιος μόλις είχε κάνει την εμφάνισή του και το φως του άγγιζε ελαφρά το γυμνό δέρμα του λαιμού της. Ο ύπνος της ήταν γλυκός παρόλο που τα γεγονότα στο παλάτι δεν προσέφεραν σε κανέναν ευχαρίστηση. Η σκέψη της συζήτησης που επικράτησε ανάμεσα σε εκείνη και τον πρίγκιπα Καρλομάν την προηγούμενη νύχτα την έκανε να αφεθεί στην αγκαλιά του Μορφέα με ευκολία. Πλέον είχε αρχίσει να πείθεται πως η πιθανότητα να γίνει γυναίκα του δεν είναι τόσο οδυνηρή. Ναι μεν θα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να φροντίζει την μητέρα της και οι ευθύνες είναι μεγάλες, όμως ο πρίγκιπας είχε αποδειχθεί εντελώς διαφορετικός από αυτό που προβάλει στον κόσμο. Μπορεί να θέλει να δείχνει σκληρός και αγέρωχος, εκείνη όμως είδε μια πληγωμένη ψυχή στα μάτια του και αυτό την έκανε να τον συμπαθήσει λίγο περισσότερο.

Ένας δυνατός χτύπος στην πόρτα της κάμαράς της διέκοψε τα γλυκά της όνειρα. Τα μάτια της άνοιξαν με δυσκολία και αρχικά δεν μετακινήθηκε νομίζοντας πως επρόκειτο για την Εμμα. Οταν, όμως, συνειδητοποίησε πως για αρκετά λεπτά κάνεις δεν άνοιγε την πόρτα σηκώθηκε και την πλησίασε διστακτικά. Κανείς δεν βρισκόταν πίσω από την πόρτα πέρα από ένα σφραγισμένο γράμμα και ένα τριαντάφυλλο, ένα αλλιώτικο τριαντάφυλλο. Ήταν φτιαγμένο από λευκό χαρτί, σύμβολο των λευκών τριαντάφυλλων που αγαπούσε τόσο πολύ. Τυλίχθηκε καλύτερα με τη νυχτικιά της και πήρε το χαρτί με το τριαντάφυλλο στα χέρια της. Αφού έκλεισε την πόρτα, κάθισε στο κρεβάτι της και χωρίς καθυστέρηση άνοιξε το γράμμα :

Αγαπητή Ελίσα

Η συζήτηση που είχαμε την προηγούμενη νύχτα μου προξένησε ευχάριστα συναισθήματα. Σέβομαι και κρίνω ορθή την απόφασή σας να φύγετε, καθώς κρίνατε περασμένη την ώρα και εάν κάποιο μέλος του παλατιού μας συναντούσε η αλήθεια είναι πως θα προέκυπτε μεγάλο πρόβλημα. Δεν θα σας κρύψω, όμως, πως εάν περνούσε από το χέρι μου θα περνούσα όλο το βράδυ συζητώντας μαζί σας. Η λογική σας σκέψη με έκανε να κατανοήσω ορισμένα πράγματα για τον εαυτό μου και ένοιωσα ιδιαίτερα ήρεμος στη συνέχεια. Ελπίζω να επαναληφθεί σύντομα με πρόφαση πιο ευχάριστες καταστάσεις.

Υ. Γ. Όταν βρισκόμασταν μπροστά από τα λευκά τριαντάφυλλα ήθελα να κόψω ένα και να σας το χαρίσω. Όμως αυτό θα ήταν αφελές, καθώς θα του έκοβα τη ζωή. Για αυτό συγχωρέστε με για την παιδική αυτή κατασκευή, αλλά ένα χάρτινο τριαντάφυλλο θα είναι το μόνο που θα μπορέσω να σας δωρίσω προς το παρόν.

Με εκτίμηση,
Πρίγκιπας Καρλομάν

Η Ελίσα διάβασε και ξαναδιάβασε το γράμμα προβληματισμένη. Η έκπληξη της ήταν απερίγραπτη. Γνώριζε πως τελικά ο πρίγκιπας δεν ήταν άκαρδος και ψυχρός όπως ήθελε να δείχνει, αλλά δεν περίμενε μια τέτοια κίνηση. Όποιος την έβλεπε εκείνη τη στιγμή θα παρατηρούσε το κόκκινο χρώμα του προσώπου της.

~~~

Δεν είχαν περάσει πολλές ώρες από το πρωινό ξύπνημα της Ελίσα και η ίδια είχε αποφασίσει να καταφύγει στην βιβλιοθήκη, καθώς το μυαλό της είχε κυριευτεί από προβληματισμούς, οι οποίοι θα αυξάνονταν σημαντικά εάν παρέμενε κοντά σε πρίγκιπες. Το γράμμα του πρίγκιπα Καρλομάν ναι μεν ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, μια έκπληξη που ούτε η Λάουρα, ούτε η Ροσαλία είχαν την τιμή να δεχθούν, δεν έπαυε όμως να είναι αναπάντεχο.

Έτσι άρχισε να σκέφτεται το γεγονός ότι ο πρίγκιπας ίσως την είχε σε μεγαλύτερη εκτίμηση από τις άλλες δύο γυναίκες που ήταν συνυποψήφιές της. Οι πιθανότητες, λοιπόν, να την επιλέξει ως γυναίκα του είχαν αυξηθεί και η Ελίσα δεν ένοιωθε έτοιμη για κάτι τέτοιο. Από την άλλη υπήρχε και η μητέρα της, η οποία τη συγκεκριμένη στιγμή ήταν μόνη με όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε λόγω της υγείας της. Δυσκολίες που μόνο η Ελίσα μπορούσε να καταπολεμήσει.

<<Δεν σου είπα να εξαφανιστείς από το παλάτι; Έπρεπε ήδη να βρισκόσουν στα σύνορα της Γαλλίας. >> η Ελίσα σταμάτησε μονομιάς την περιπλάνησή της στους διαδρόμους του παλατιού, όταν άκουσε μια γνώριμη φωνή. Στάθηκε ακίνητη και άκουσε αθόρυβα την σκηνή που εξελισσόταν εκείνη τη στιγμή.

<<Εαν πέσεις στα χέρια τους δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πως δεν θα ομολογήσεις και τότε όχι μόνο εσύ θα χάσεις το κεφάλι σου, αλλά και εγώ.>> η οργή του ομιλητή ήταν προφανής, ο συνομιλητής του, όμως, δεν ακούστηκε στιγμή.

<<Φύγε τώρα από μπροστά μου και να εύχεσαι να μην σε είδε κανείς απολύτως!>> φώναξε και τότε τα βήματα του ομιλητή ήχησαν και βρέθηκε μπροστά στην Ελίσα. Ο τρόμος και η έκπληξη στα μάτια του ήταν εμφανείς. Μα και η Ελίσα όταν τον αντίκρισε σάστισε. Δεν περίμενε πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα βρισκόταν μπροστά της, ενώ πριν από λίγα λεπτά είχε ξεστομίσει εκείνα τα λόγια. Σε ποιον μιλούσε και γιατί ήταν τόσο ταραγμένος, ήταν οι κύριες απορίες που επικρατούσαν στον μυαλό της.

<<Κάρολε, τι ευχάριστη έκπληξη να πέσω πάνω σας αυτό το πρωινό. Κατευθυνόμουν στη βιβλιοθήκη για να κατευνάσω το πνεύμα μου και η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να συναντήσω κάποιο από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας.>> αναφώνησε με ψυχραιμία και υποκλίθηκε βαθιά. Ο Κάρολος χαμογέλασε ελάχιστα, χωρίς όμως να είναι ικανός να κρύψει την ταραχή του.

<<Η Δεσποινίς Ελίσα σωστά;>> διαπίστωσε και η νεαρή ένευσε καταφατικά. <<Θα πρέπει να σας συγχαρώ.>> αναφώνησε και η Ελίσα τον παρατήρησε προβληματισμένη.

<<Θα με συγχωρέσετε για την αφέλειά μου, αλλά δεν καταλαβαίνω για πιο λόγο λαμβάνω συγχαρητήρια.>>

<<Με συγχωρείτε. Βλέπετε δεσποινίς μου έχω ενθουσιαστεί τόσο με το γεγονός που δεν σας εξήγησα. Λογικός είναι ο προβληματισμός σας. Σας συγχαίρω, διότι έχετε καταφέρει να κερδίσετε το ενδιαφέρον του ξαδέρφου μου και μελλοντικού βασιλιά. Πρώτη φορά τον βλέπω να εκδηλώνεται τόσο έντονα.>>

<<Αμφιβάλλω για το συμπέρασμα που έχετε βγάλει. Υπάρχουν άλλες δύο δεσποινίδες πολύ πιο αξίες και γοητευτικές από εμένα. Άλλωστε καμία απόφαση δεν έχει παρθεί, οπότε θα σας παρακαλούσα τα συγχαρητήρια να τα απευθύνετε κάποια άλλη στιγμή και στο σωστό πρόσωπο.>>

<<Η ιδιοσυγκρασία σας αγαπητή μου είναι καταπληκτική. Ο χαρακτήρας σας είναι εξαίσιος και μοιάζει αρκετά με του εξάδελφού μου. Πιστεύω πως θα είσαστε η τέλεια επιλογή. Μα προς Θεού μην σας ξεφύγει αυτή μου η τοποθέτηση δεν θα θέλαμε να στεναχωρηθούν οι υπόλοιπες δεσποινίδες.>> έκανε μια υπόκλιση ξαφνικά και έπιασε το χέρι της Ελίσα φέρνοντάς το κοντά στα χείλη του. <<Πραγματικά λυπάμαι αφάνταστα που θα στερηθώ τη συντροφιά σας, όμως δεν μπορώ να παραμείνω για πολύ μακριά από τις υποχρεώσεις μου.>> και εξαφανίστηκε με μιας από κοντά της.

Γειά σε όλους!

Σκέφτηκα για αλλαγή να κάνω μεγαλύτερες περιγραφές στις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις των ηρώων. Διότι τώρα τελευταία είχα εστιάσει πολύ περισσότερο στα γεγονότα.

Πως σας φαίνεται μέχρι στιγμής η εξέλιξη του βιβλίου;

Πως τα περνάτε αυτές τις μέρες;

Εγώ επιτέλους επέστρεψα από την πόλη όπου σπουδάζω πίσω στο σπίτι μου.

Αυτά τα λέμε σύντομα 😉