Όλες οι νεαρές κοπέλες της χώρας που πληρούσαν τις προυποθέσεις του Βασιλιά είχαν μαζευτεί στους κήπους του παλατιού. Χαράματα οι στρατιώτες της Γαλλίας πήγαν στα σπίτια κάθε νεαρής και τις συνόδευσαν μέχρι το παλάτι. Η Ελίσα αποχαιρέτησε τη μητέρα της με μια ζεστή αγκαλιά και πλέον βρισκόταν και εκείνη μαζί με τις αναστατωμένες γυναίκες. Ήταν φανερά μαγεμένη από το μεγαλείο που εξελισσόταν μπροστά της. Λουλούδια και δέντρα όλων των ειδών και χρωμάτων. Πύργοι και αμέτρητα ψηλά παράθυρα. Στρατιώτες σε κάθε είσοδο με εξαίσιες ενδυμασίες. Οι κοπέλες γύρω της δεν είχαν σταματήσει να συζητούν και αρκετές από αυτές είχαν ήδη ξεκινήσει να τσακώνονται για τον πρίγκιπα.

<<Δεσποινίδες μου θα σας παρακαλούσα να ησυχάσετε και να υποδεχτείται τον αγαπητό μας Βασιλιά Λουδοβίκο!>> ο ίδιος άνδρας που ανακοίνωσε τη διαταγή του Βασιλιά λίγες ημέρες πριν στην πλατεία του χωριού φώναξε από ένα ψηλό μπαλκόνι του παλατιού. Όλες οι νεαρές έστρεψαν το βλέμμα τους και ησύχασαν μονομιάς όταν βαριά βήματα ήχησαν. Ο Βασιλιάς εμφανίστηκε και τις κοίταξε προσεκτικά πριν αρχήσει να μιλά.

<<Νεαρές μου, χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκεστε εδώ. Όπως γνωρίζεται η ηλικία μου, πλέον, είναι αρκετά μεγάλη και θα πρέπει να έρθει επιτέλους ο διάδοχος μου στον θρόνο μου. Ως τελευταία μου επιθυμία θέλησα να δω τον γιο μου να παντρεύεται μια αξιόλογη γυναίκα που θα του σταθεί στις καλές και άσχημες στιγμές και θα μπορέσει να οδηγήσει μαζί του την Γαλλία στο απόλυτο μεγαλείο της. Όπως, ακριβώς μου στάθηκε η δική μου σύζυγος, η αγαπημένη μου Ανσγκάρδη. Ας κερδίσει, λοιπόν, η καλύτερη την καρδιά του γιου μου.>> όταν τελείωσε το λόγο του εξαφανίστηκε από το οπτικό πεδίο των νεαρών και την ίδια στιγμή πλήθος γυναικών άρχησαν να τις πλησιάζουν.

<<Δεσποινις Ελίσα...>> μια νεαρή μικρότερη σε ηλικία στάθηκε μπροστά στην Ελίσα και υποκλίθηκε βαθιά. <<Ονομάζομαι Έμα και θα είμαι η κυρία επί των τιμών σας σε περίπτωση που ο πρίγκιπας επιλέξει εσάς ως την Βασιλισσα του. Ακολουθήστε με.>> κατευθύνθηκε προς την είσοδο του παλατιού και η Ελίσα την ακολούθησε. Η νεαρή ήταν ξανθιά και πολύ γλυκιά στην ομιλία της προσδίδοντας ένα αίσθημα οικειότητας.

<<Δεν είναι απαραίτητο να απευθύνεσαι σε εμένα στο πληθυντικό.>> η Ελίσα αναφώνησε, καθώς ένιωθε ιδιαιτέρως άβολα. Η νεαρή απλώς ένευσε και συνέχησε να διασχίζει πολλούς διαδρόμους μακριά από τα δωμάτια της βασιλικής οικογένειας εκεί όπου θα ήταν τα δωμάτια των κοριτσιών .

<<Ζεις πολλά χρόνια στο παλάτι, Έμμα;>> η Ελίσα θέλησε να ανοίξει μια συζήτηση, ενώ η ίδια παρατηρούσε τις αμέτρητες ζωγραφιές των βασιλικών προσώπων. Οι οποίες στα μάτια της τους έκαναν να δείχνουν μη γοητευτικούς.

<<Ο πατέρας μου είναι στρατηγός και η μητέρα μου ήταν Κυρία επί των τιμών της Βασίλισσας Ανσγκάρδης. Μέχρι που η ίδια πέθανε με έναν αποτρόπαιο τρόπο. Οπότε ναι από τότε που γεννήθηκα ζω σε αυτό το παλάτι. Το γνωρίζω σπιθαμή προς σπιθαμή.>>

<<Δεν θα μπορούσα να ζήσω τόσα χρόνια κλεισμένη σε ένα παλάτι μέσα στην άνεση και τον πλούτο.>> η Ελίσα σκέφτηκε δυνατά, αφού πράγματι είχε ζήσει τόσα χρόνια μέσα στη φτώχεια που μια τέτοια ζωή θα της ήταν πρωτόγνωρη.

<<Τότε θα πρέπει να συνηθήσεις εδώ, γιατί εάν κρίνω από την ομορφιά σου θα έχεις αρκετές πιθανότητες να κερδίσεις τη θέση σου εδώ.>> η Έμμα άνοιξε την πόρτα ενός τεράστιου δωματίου και την οδήγησε μέσα <<Το βράδυ θα διεξαχθεί χορός στο παλάτι, όπου ο πρίγκιπας θα επιλέξει τις γυναίκες που θα τον μανγητίσουν από την ομορφιά τους. Για αυτό θα φροντίσω να σε κάνω εκθαμβωτική.>> 

~~~

Την ίδια στιγμή ο πρίγκιπας Καρλομάν στεκόταν μπροστά σε μια πανέμορφη ζωγραφιά στο βόρειο τμήμα του παλατιού. Ένα πορτραίτο τους μητέρας του με τα γλυκά πράσινα μάτια της να κοιτούν μέσα στην ψυχή του. Ήταν χαμένος στις σκέψεις του και το μυαλό του πήγε πίσω στην τραγική ημέρα του χαμού της.

<<Μαμά κοίτα το παιχνίδι που έφτιαξα>> ο Καρλομάν αναφώνησε κρατώντας στα χέρια τους ένα μικρό σκαλιστό σπουργίτι. Η μητέρα του τον πλησίασε και τον κοίταξε γλυκά με τα πράσινα μάτια της.

<<Αγάπη μου, είναι πανέμορφο παιχνίδι. Πόσο έξυπνο και όμορφο γιο έχω. Δεν θα σε αφήσω ποτέ να σε πάρει καμία γυναίκα θα σε έχω πάντοτε δίπλα μου>> ο νεαρός τότε πρίγκιπας έδωσε το μικρό ξύλινο σπουργίτι στη Βασίλισσα και εκείνη τον έσφιξε στην αγκαλιά της και άρχισε να του χαρίζει αμέτρητα φιλιά. Παιδικά γέλια γέμισαν το δωμάτιο και κάλυψαν το κενό που η Βασίλισσα ένοιωθε στην απουσία του συζύγου της. Δεν μπορούσε, όμως, να κάνει αλλιώς, αφού ο Βασιλιάς Λουδοβίκος έπρεπε να ηγηθεί των στρατευμάτων του.

Ξαφνικά η Βασίλισσα Ανσγκάρδη σταμάτησε και αφουγκράστηκε γύρω της. <<Καρλ, αγάπη μου, κρύψου γρήγορα και μην εμφανηστείς ούτε λεπτό. Ό,τι και να γίνει μη βγεις από την κρυψώνα σου! >> ψιθύρισε ανήσυχη και ο νεαρός την άκουσε και έτρεξε να κρυφτεί πίσω από μια πελώρια κουρτίνα , όταν η πόρτα χτύπησε δυνατά και δύο άνδρες εμφανίστηκαν.

Αγριοι στην όψη με ατημέλητα μούσια και σπαθιά στα χέρια τους πλησίασαν τη Βασίλισσα. Η ενδυμασία τους πρόδιδε πως η καταγωγή τους ήταν από τα Βόρεια.

Η Ανσγκάρδη προσπάθησε να αμυνθεί με το μικρό μαχαίρι που είχε κρυμμένο πάντοτε κάτω από το φόρεμά της. Μάταια όμως. Ο ένας από τους δύο άνδρες την έπιασε από τους καρπούς των χεριών της και την πέταξε άγαρμπα στο κρεβάτι. Σήκωσε με μανία το φόρεμα της Βασίλισσας παρόλο που η ίδια φώναζε για βοήθεια και εισχώρησε μέσα της το μόριό του τόσο βίαια και βαθιά που αίμα χύθηκε από τον κόλπο της.

Όταν και οι δύο άνδρες τελείωσαν με τον αποτρόπαιο βιασμό της ακούγοντας τις έντονες τσιρίδες που γλιστρούσαν από τα χείλη της την έσφαξαν ζωντανή περνώντας τη λεπίδα του σπαθιού τους πάνω από το λαρύγγι της και αφήνοντας την εκεί μέσα στο αίμα. 

Ο νεαρός τότε Καρλομάν δεν κινήθηκε από τη θέση του μέχρι που το προσωπικό του παλατιού έφτασε εκεί. Με τα παιδικά του μάτια είχε αντικρύσει τα πάντα και είχε στιγματιστεί για όλη του τη ζωή. Το προσωπικό του παλατιού κάλυψε τη μητέρα του με ένα λευκό σεντόνι, ενώ εκείνη κρατούσε σφιχτά στα χέρια της το ξύλινο σπουργίτι του γιου της.

<<Σε λίγο καιρό ο Θεός θα με φέρει κοντά της και θα νοιώσω τη ζεστή αγκαλιά της ξανά και εσύ θα βασιλεύσεις δίπλα στην όμορφη και δυναμική γυναίκα που θα επιλέξεις.>> ο Βασιλιάς αναφώνησε και στάθηκε δίπλα στο γιο του.

Γνωρίζω πως το κεφάλαιο αυτό ήταν σχετικά στενάχωρο, αλλά η ιστορία μας θα έχει πολλές από αυτές τις αποτρόπαιες σκηνές.

(Μόλις χάθηκαν οι δύο από τους τρεις αναγνώστες μου.)

Σύντομα θα ακολουθήσει ο χορός. Είμαι σίγουρη πως δεν θα θέλατε να τον χάσετε....