Η Λούσιφερ και ο Αλντους , ο πιστός ακόλουθος της, έμειναν ακίνητοι και έκθαμβοι μπροστά στο πελώριο μεταλλικό κτίριο της Cronos gaming. Το όνομα της εταιρείας αναβόσβηνε με τυρκουάζ γραμματα στο πιο ψηλό όροφο του κτιρίου. Οι δυο τους , σταθηκαν ο  ενας πλαι στον αλλον , στην μέση του δρόμου, και  ένιωσαν ξαφνικά την καρδιά τους να χτυπά δυνατά. 

"Έφτασε η στιγμή να γίνει το όνειρο μου πραγματικότητα. Θα γνωρίσω τον φανταστικό Τζακ Λόντον, τον καλύτερο προγραμματιστή όλου του κόσμου Άλντους"

Είπε η Λουσιφερ καθώς ένιωθε ένα περίεργο ρίγος να συνεπαίρνει το σώμα της , μια γλυκιά έξαψη που της προκαλούσε μια πρωτόγνωρη αίσθηση στο στομάχι της. 

Ενδεχομένως και πιο χαμηλά.

Ο Αλντους δίπλα της έσφιξε το σαγόνι του κάνοντας τα χαρακτηριστικά του να φανούν ακόμη πιο άγρια. Κουμπωσε ώς απάνω το δερμάτινο τζάκετ του καλύπτωντας το γυμνό μυώδες θηριώδες στέρνο του και διόρθωσε τα άγρια μαλλιά του. Αν και εκπληκτικός κυνηγός και δολοφόνος, αγριος θηρευτής και δυνάστης κάθε ωμέγα , ο ίδιος ευλαβικά είχε διατηρήσει άθικτο το σώμα του για το ταιρι του.

Ναι. Και η Λουσιφερ και ο Αλντους ήταν παρθένοι. Για διαφορετικους λόγους βέβαια ο καθένας. 

"Κάτι μου λεει πως το πεπρωμενο μας ειναι κάπου εκεί και περιμένει να το σηκώσουμε "

ειπε καθώς ο ανδρισμός του ένιωσε να συσπάται , καθώς ο λύκος του σαν τρελός πια αλυχτούσε απο αδημονία: Το ταιρί του ήταν κοντα.

Σκεφτηκε για ακόμη μια φορά το γυμνό κορμί της γυναικας που θα ζευγάρωνε και όλες οι φαντασιώσεις του για το πως θα την συνέτριβε κατω απο τον ορθωμένο ανδρισμό του , τον εκαναν να αγριεψει ακόμη περισσότερο απο πόθο. Ολη η εγκρατεια του θα απέδιδε καρπούς . Ήταν έτοιμος να δώσει το σπέρμα που κρατούσε .

"Σκέφτεσαι οτι σκέφτομαι?" ειπε η Λουσιφερ που έκανε παλαμάκια απο χαρά. Σε λίγα λεπτά θα εστεκε μπροστά στον τζακ Λοντον και θα του έλεγε τα πάντα για την ιδεα του παιχνιδιού της. Θα ενθουσιαζόταν το ήξερε, ενιωθε με καποιο τρόπο πως οι δυο τους, αν και δεν γνωρίζονταν είχαν πολλά κοινά που τους συνεδεαν. Το φαντασμαγόρια ήταν το παιχνίδι που την μυησε στον κόσμο των παιχνιδιών , που της άλλαξε την ζωή και τωρα η Λουσιφερ θα του το ανταπέδιδε. Θα του έδειχνε ολη την λατρεια της και θα δουλευε για εκεινον ασταματητα. Ηταν σίγουρη πως θα την λάτρευε . 

Ο Αλντους διορθωσε τον ανδριωμενο ανδρισμο του μέσα στο στενό μαυρο δερματινο παντελόνι του. 

"Νομίζω οτι και οι δυο ειμαστε ανυπομονοι Λουσιφερ για το μελλον μας"

"ναι Αλντους τα ίδια σκεφτόμαστε"

Η Λουσιφερ επιθεωρησε το ναυτικο μπλουζάκι της, διορθωσε το μικρό παπιγιον της , κοιταξε την μικροσκοπική καρό φούστα της που ισα που καλυπτε το εσώρουχο της και τελος κοιταξε τα παπουτσια της σε στυλ oxford που τα συνδυασε με ασπρες κάλτσες. 

"Είσαι ωραια" ειπε ο Αλντους 

"Κι εσύ" ειπε η Λουσιφερ  .

Ήταν ετοιμοι να αρπαξουν το μελλον τους, δυνατα και αποφασιστικά.

..

Στο προθαλαμο ολοι τους κοιτουσαν σαν κάτι εξωτικο. 

Η Μαίρη ήταν η πρωτη που ειδε τον ψηλό τρομακτικό άντρα με τα μαυρα γυαλια ηλίου και απο πίσω του σαν μια μικρή τυρκουαζ φλόγα , να ακολουθεί μια κοπέλα με κερασενια λεπτα χείλη. 

"Λουσιφερ Χαξλευ " συστηθηκε η Λουσιφερ παγωμενα χωρις να δώσει σημασια στην Μαιρη που της φάνηκε κατωτερη κάστα ανθρώπου.

"Και ο κυριος?"

"Το κατοικιδιο που με φυλάει, ο Αλντους. Που ειναι ο Τζακ Λοντον? θελω να τον δω τώρα. . Ειμαι η νικήτρια που έσπασε τον κώδικο του. Θελω να δουλέψω εδω."

Ηταν κεραυνοβόλο μίσος για την Μαίρη. 

Η οποία γνωριζε ως ωμεγα παλλακίδα του Λόντον καλά ποια είναι η Λουσιφερ και τι ήρθε να κάνει. Μπορεί ο Τζακ Λόντον να μην ειχε δεχτει να κάνει μετάβαση σε λύκο , αλλα η αγέλη του με τον εναν ή τον αλλον τρόπο, η αγέλη που ήταν προορισμένη να κυριαρχήσει, βρεθηκαν να δουλέυουν στην cronosgaming. Ήταν σαν μια έλξη εξουσίας που τους κρατούσε δέσμιους πλάι στον Αλφα τους που δεν έλεγε να τους ποδηγετήσει και να τους εξουσιάσει οπως ονειρευόντουσαν. Ευτυχως ως αφεντικό ήταν κυριαρχικός και ισχυρογνωμων , ανταγωνιστικος με τις υπολοιπες εταιρειες και αγαπούσε τα παιχνίδια με πολλαπλους φόνους.

Αλλά ήθελε ο Τζακ να μεταμορφωθεί σε λύκο? αυτο θα σήμαινε οτι θα σταματούσε το ανελέητο σεξ που της προσφερε ο Αλφα της, τρεις φορες την μέρα.

Κοιταξε την Λούνα Λουσιφερ. 

Μπροστα της έμοιαζε σαν μυρμήγκι. 

Και στον Τζακ δεν  αρέσουν τα μυρμήγκια. Πολύ κοντη, πολύ αδύνατη. Πολύ παραξενη. 

"Δεν θα παει καλά όλο αυτο"

"τι ειπες άνθρωπε?" η λουσιφερ κοιταξε την ψηλη ξανθια με το πελώριο στηθος να την περιεργαζεται απο πανω ως κάτω

"ειπα ..απο εδώ παρακαλώ"

Tην ίδια στιγμή ο Τζακ Λόντον έκανε κάμψεις στο δαπεδο του γραφείου του σε ημίγυμνη κατασταση.

"Ερχεται " ειπε ο Αλντο, που ήταν απο την φύση του προικισμενος με ένα γλυκό πρόσωπο, σχεδόν κοριτσιστικο, με γλυκά χείλη, μια μικρή μύτη και μακριες βλεφαρίδες. Ακόμη και η φωνή του ήταν γλυκιά και τρυφερη , ακομη και όταν θυμωνε , πραγμα σπανιο , καθώς πιστευε στην ειρήνη και στο διάλογο. Ολα αυτα τον έκαναν αξιαγαπητο παρόλο που ήταν σχεδόν 1, 35 εκατοστα σε ύψος. 

Η καρδια του χτυπησε δυνατα καθως ο λυκος του που ειχε βαρεθει να βρισκει την ηδονη σε ανθρωπους που δεν ήταν ταιρια του, τωρα αλυχτούσε απο αδημονία. Το ταιρι του ήταν κοντα.

"Θα την συντριψω . Μου εσπασε..αχ..τον κωδικο μου...ααα" οσο την σκεφτόταν ο Τζακ Λοντον τοσο εκανε πιο γρηγορες κάμψεις" και μου εσπασε και τα αρχιδια ..αα..μια ζωή "

Σε λίγο ακουστηκε το πρωτο χτυπημα της πόρτας.

"Ντυσου αφεντικο, εφτασαν"

Ιδρωμένος και με τεντωμενους τους μυες του κορμιου του ο Τζακ δεν έκανε καμια κίνηση να ντυθεί

"σιγα μην βαλω και τα καλά μου για το ποντικι"

Το μαυρο εσώρουχο του φαινόταν να αγκαλιάζει υπέροχα τους σμιλεμενους κοιλιακους του που χανονταν στο τζην παντελονι του. Τα μαλλιά του ήταν ανάστατα λες και μόλις ειχε τελειωσει το σεξ και με τις τρεις ωμεγα του.

"Να περάσουν?"

η Μαιρη ξεπρόβαλλε απο την πορτα καθώς τα ματια της σαρωσαν το κορμί του Λοντον που ήξερε όσο κανενα αλλο αφού αγαπούσε να το γλύφει και να το φροντίζει απο πάνω ως κάτω. Ενα αίσθημα ζήλιας για την περιεργη κοπελα που καθόταν ακριβως πίσω της , την εκανε να θελει να την κλωτσησει, πραγμα που δεν θα ηταν ευγενικο .

Ο Τζακ εβαλε τα γυαλια ηλίου του και καθησε πίσω απο την οθονη του υπολογιστη του

"ναι..ναι..ας ερθει" ειπε αδιαφορα καθως ο Αλντο σε σταση προσοχης και με καρδια ταμπουρίνο κοιταξε στην σχισμη της πόρτας.

Μπορούσε να μυρίσει το ταιρι του, και η ηδονη που τον κατεκλυσε εκανε την βαρύτητα να λυγισουν τα γονατα του. Κρατηθηκε απο το τραπέζι να μην πεσει.

"Μπει-μπειτε" ειπε τραυλίζοντας καθώς απο την πόρτα είδε έναν θηριωδη άντρα με μαυρα γυαλιά ηλίου , να μπαινει αγέρωχα , να κοιταζει γυρω του και την ίδια στιγμή να κατεβάζει το φερμουαρ απο το τζακετ του αποκαλύπτωντας το μυωδες στερνο του

Ο Αλντο επιασε ακουσια τον ανδρισμο του που συσπάσθηκε απο χαρά και τρεμοντας επιασε το τραπεζι και με τα δυο χερια του.

Ειχε κανει σεξ με πολλους άντρες ως εκεινη την στιγμή, αλλα τετοιον άντρα δεν θα μπορούσε να φανταστει ούτε στα πιο τρελα του όνειρα. Ο αντρας ήταν μια επίγεια τελειότητα. 

Υπογεια μεχρι προτινος .

"Ποιος... είσαι εσύ?" ειπε ο Τζακ καθως ξεπροβαλλε το κεφαλι του απο την οθόνη του και κοιταξε το τρομακτικό άντρα. Αυτό σίγουρα δεν το περίμενε.
Αλλά και ο αλντους δεν περίμενε ότι ο ημιγυμνος άντρας με τα μαύρα γυαλιά ηλίου ήταν το ταιρι του.και όμως ο λύκος μέσα του είχε τρελαθεί από έξαψη.

"ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΜΟΥ?"

 ειπε ο Αλντους σοκαρισμενος και κοιταξε ξανα με γουρλωμενα ματια τον αντρα που καθοταν ημίγυμνος στο γραφείο. Ο λύκος του ουρλιαζε πως ειχε βρει το ταιρι του. Μα πως γίνεται αυτο? 

Ήταν ωραιος αλλά..

"ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΡΑΣ"

ειπε σοκαρισμενος ο Αλντους και κουμπωσε με την μια ως τα μισα το δερματινο μπουφαν του. 

Ο λύκος του μεσα του ειχε ορθωσει τον ανδρισμο του σαν σπαθι στην μαχη και επιτακτικα ζητούσε μεταβαση για να σκίσει το λαιμό του άντρα.

"Για σενα κρατούσα τοσα χρόνια την παρθενιά μου?"

Ο Αλντο απο την ακρη του δωματιου ενιωσε να βγαζει καρδούλες απο τα μάτια . Εβηξε διακριτικά για να δειξει την παρουσια του αλλα καθως ήταν πολυ κοντούλης ο Αλντους δεν τον παρατηρησε.

Ο Τζακ παλι δεχόταν πολλαπλά εγκεφαλικά.

"ΔΕΝ ΠΗΔΑΩ ΑΝΤΡΕΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ. ΜΑΝΤΙΙΙΙΙΙΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΓΡΙΑ ΣΚΡΟΦΑ ΚΑΤΕΒΑ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ! ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΟΝ ΧΡΗΣΜΟ ΕΛΑ ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙΣ! "

Ναι. Ολα τα περιμενε ο Τζακ αλλα δεν του περασε απο το μυαλό πως η Λουσιφερ , το ασπρο ποντικι του κατω κόσμου, που του στερησε την μεταβαση του σε λύκο και ο πατερας της διακαως ήθελε να αποπλανησει την μητερα του, ήταν

 Ο ΛΟΥΣΙΦΕΡ

"Φυσικά είναι αντρικο όνομα" ειπε αποδιοργανωμενος ο Τζακ και εκπληκτος. Μια φορά ειδε στην ζωή του ερωτικη ταινία με gay αλλα δεν ειχε καβλώσει καθόλου! Δεν επρεπε να είχε ερεθιστεί?εστω λίγο? 

"Μην κανεις όνειρα πως θα με πηδηξεις . Εγώ καβαλαω" ειπε με δυσανασχετηση ο Αλντους που δεν ήξερε πως να διαχειριστει το όλο θεμα. ο αντρας απεναντι του, δεν είχε μεγαλο στηθος, δεν ήταν γυναικά, δεν-

Δεν ήταν καν ενα γλυκο όμορφο αγόρι.

"ΑΚΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΚΩΛΟ  " ο Τζακ πηδηξε απο την καρεκλα του καθως η Λουσιφερ μπηκε στο γραφειο

"Μα τι θα γινει ? εμενα ποτε θα με φωνάξετε?"
Η λουσιφερ χωρίς να μπορεί άλλο να κρατηθεί μπήκε με φόρα στο γραφείο. Κοιταξε γύρω της και τα μάτια της εστίασαν στον ημίγυμνο Τζακ που δεν ήξερε από που να προφυλάχθει.τα εγκεφαλικά έδιναν και έπαιρναν.

Ο Τζακ κοιταξε αποσβωλομενος το κοριτσι.

Και η Λουσιφερ κοιταξε αποσβωλομενη τον Τζακ

Τα ματια της Λουσιφερ πίσω απο τα μαυρα γυαλια ηλίου πεταξαν ασημενια αστερια θαυμασμου.

"Θα τρελαθω απο χαρα , ειστε το ινδαλμα μου, ο επίγειος θεός μου, ειμαι θαυμαστρια του εργου σας, Λουσιφερ Χαξλευ " ειπε χαρούμενα η Λουσιφερ και έκανε μια βαθια υπόκλιση μπροστα στον αφωνο Τζακ.

Ο Τζακ κοιταξε το πλασμα απο πανω ως κάτω. Εμοιαζε όπως η ηρωίδα απο το τελευταιο game που προγραμματιζε. 

Τα νευρα του εφτασαν ως το κεφαλι: Το ποντικι ειχε αλλαξει με ξορκι μορφή!

"Μηπως είσαι αγόρι??" της ειπε καθως της τραβηξε τα μαλλια για να δει αν ειναι περουκα.

"Οχι έχω θυληκα οργανα αναπαραγωγης, αν και το φύλο ειναι κοινωνικο κατασκέυασμα των γηινων. Ειναι παρωχημενος αυτος ο δυισμος"

"ε?" ειπε ο Τζακ καθως η Λουσιφερ τραβηξε τα μαλλια της απο το χερι του κανοντας και τους δυο να ηλεκτριστούν. 

Ο Αλντο ξεροβηξε ξανα και αυτη την φορά μπηκε μπροστα απο τον Αλντους

"Συγνωμη" ξεροβηξε ξανά και ο Αλντους χαμήλωσε τα ματια του

"Εγώ ..ειμαι.. ξερεις.." ειπε ντροπαλά καθώς ο Αλντους γουρλωσε τα μάτια του

"Είσαι σαν διακοσμητικο χώρου"ειπε αφωνα με το μεγεθος του και ο Τζακ συμφωνησε

" Ναι εισαι κοντη"

" και εισαι αντρας" ειπε ο Αλντους

"ευτυχως εισαι κοριτσι βεβαια. ελπίζω γιατι τα ειπες καπως μπερδεμενα" συμπληρωσε ο Τζακ

"εγω δεν προκειται να σε πηδηξω ουτε σε χιλια χρόνια η φυση κανει λαθη" ειπε ο Αλντους καθως ο Τζακ συμφωνησε κοιτωντας την Λουσιφερ

"δεν πηδαω τυφλοποντικες"

"κι εγω δεν πηδαω διακοσμητικα χώρου. Θα μου μεινεις στα χερια" ειπε ο Αλντους, ενω η Λουσιφερ εβγαλε τα γυαλια ηλιου της αποκαλυπτωντας τα τυρκουαζ ματια της. Ο Τζακ ενιωσε  οτι του ηρθε εγκεφαλικο εκανε ενα βήμα πίσω. Η ανασα του κοπηκε.

Αλλα οχι το μισος του.

"εγω δεν σε πηδαω" ειπε αποφασιστικα ο Τζακ στην Λουσιφερ

"ουτε εγω εσένα" ειπε ο Αλντους στον Άλντο που ήταν ετοιμος να κλαψει

Η Λουσιφερ δεν καταλαβαινε τι γινεται

"Κυριε Λόντον να τα παρουμε απο την αρχή. Δεν ήρθα με το κατοικιδιο μου..δηλαδή τον πιστο ακολουθο μου για παλλακίδες. Εγινε παρεξήγηση. Κανενας δεν θελει σεξ σε αυτο το δωματιο με κανεναν. Εγώ ειμαι η Λουσιφερ Χαξλευ που εσπασα τον κωδικο σας."

Ο Τζακ την κοιταξε με ειρωνια. 

Τον εκνευριζε οσο τιποτα .

Την μισουσε.

Και τι εννοουσε για το σεξ? ολες ηθελαν σεξ πρωτον με αυτον.  Και ποντικι και ψευτρα.

" Δεν ήταν και πολύ δυσκολος ο κωδικος σας . Θα μπορουσατε να τον κανετε πιο πολυπλοκο. Λιγακι απογοητευτηκα αλλα δεν πειραζει. Τωρα ειμαι εδω για να δουλεψουμε παρεααα! Εχω και μια καταπληκτικη ιδεα για να προγραμματισου-"

"ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟΣ?" 

Το κτιριο δονηθηκε απο την κραυγη του Τζακ , ο Αλντους κουμπωσε ως το τελευταιο κουμπι του το τζακετ του , ο Αλντο ξεκινησε να κλαιει διακριτικα και η Λουσιφερ ήταν ευτυχισμενη.

"Μου θυμιζετε τον μπαμπα μου. Και εκείνος αγαπαει να ουρλιαζει . Αχ μου ελειψε ηδη"

"ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΣΟΥ?"

Η Λουσιφερ κοιταξε τον παραξενο αντρα που θαυμαζε όσο τίποτα με λατρεια,  ενω ο Τζακ εσπαγε το γραφειο του για καποιο λόγο. 

Η Λουσιφερ κοιταξε το ημιγυμνο κορμι του καθως τα μπρατσα του αρπαζαν με βια μια καρεκλα και την εσπαγε με φορα στο πάτωμα ξανα και ξανά καθώς ο ιδρώτας , καυτος , κυλούσε στις γωνίες του προσώπου του.

Ήταν σαφεστατα πολυ γλυκουλης.