Anastasia pov
Έτσι απλά εγώ έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου μαθαινοντας για την γιαγιά του Daniel. Πραγματικά δεν ήξερα τίποτα για την κατάσταση που ζούσε ο Daniel τόσα χρόνια. Από αυτό εξηγείτε ότι είναι ψυχρός σαν πάγος με τα συναίσθηματα του. Τοτε ηταν που χώρις να το καταλάβω καθώς ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου, βρέθηκα ακριβώς στην πόρτα του δωματίου της γιαγιάς του Daniel. Εκείνη αμέσως ρώτησε ποια είμαι και γιατί βρισκόμουν εκεί εκείνη την ώρα που ο εγγονός της είχε καρφωσει τα μάτια του σε εμένα. Έτσι ενώ ο Daniel της είπε τα σχετικά και ποια είμαι, τοτε στα ξαφνικά μπαινει μέσα η Olivia μαζί με τον υπεύθυνο γιατρό της κυρίας Katerinas έτοιμος να πάρουν μαζί με τους βοηθούς νοσοκόμους την γιαγιά του Daniel. Αμέσως εφόσον την βάλανε στο κινούμενο κρεβάτι και την τοποθέτησαν μέσα στο ασθενοφόρο, ο Daniel χωρίς να μου πει έστω μια λέξη μπήκε μέσα στο ασθενοφόρο μαζί με την γιαγιά του ξεκινώντας για το νοσοκομείο. Έτσι εγώ έμεινα με την Olivia την νοσοκόμα της κυρίας Katerinas.

Olivia: Ο καημένος ο Daniel προσπαθούσε πολύ σκληρα για να μην καταλήξει η γιαγιά του σε αυτό το στάδιο του καρκίνου.
Anastasia: Πως και δεν βρήκε ακόμα μυελό των οστών?
Olivia: Για να σου εξιγησω να καταλάβεις είναι πολύ εύκολο και συνάμα πολύ δύσκολο να βρεις μυελό των οστών.
Anastasia: Δηλαδή?
Olivia: Δηλαδη μπορεί να το βρεις εύκολα από τους συγγενείς , αλλά και συνάμα από τον οποίοδηποτε. Ακόμα και εγώ έκανα την εξεταση αν μπορώ να δώσω μυελό των οστών, αλλά μου βγήκε αρνητικό. Έτσι ο καημένος ο Daniel προσπαθεί ακόμα να βρει την θεραπεία για την γιαγιά του.
Anastasia: Μάλιστα. Λοιπόν ώρα να φεύγω και εγώ θα με ψάχνουν στο σπίτι.
Olivia: Μα φυσικά.

Anastasia pov
Έτσι εφόσον αποχαιρέτησα την νοσοκόμα της κυρίας Katerinas, καβαλησα την μηχανή και ξεκίνησα για το δρόμο της επιστροφής. Όμως όταν έφτασα στο τελευταίο φανάρι, τοτε στο μυαλό μου ήρθε μια τρελή και συνάμα τρομερη ιδέα ώστε να λύσω τον γρίφο του παρελθόντος του πατέρα μου και τις εταιρείας . Έτσι θα ξεδιπλωθεί η αλήθεια στο τι κρύβεται πίσω από όλα. Αμεσως τοτε έκανα αναστροφή και γύρισα πίσω για να βγω στην λεωφόρο και να πάρω τον δρόμο για το κοντινότερο νοσοκομείο. Έτσι με εκείνα και με αυτά έφτασα έξω από το νοσοκομείο όπου εκεί συνάντησα τον Daniel.

Daniel pov
Χωρίς δεύτερη σκέψη έφυγα από το σπίτι ακολουθώντας την γιαγιά μου στο νοσοκομείο αφήνοντας πίσω την Anastasia. Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι άλλο αυτή την στιγμή της ζωής μου, πάρα μόνο την υγεία της πολύ αγαπημένης γιαγιάς μου. Οταν φτάσαμε στο νοσοκομείο ο γιατρός πήρε την γιαγιά μου για να της κάνει ένα τσεκ απ και εγώ καθισα έξω για να πάρω τηλέφωνο τον Eric ώστε να τον ενημερώσω για το τί συνεβει όμως τότε ήταν που είδα την Anastasia να κατεβαινει από την μηχανή μένοντας άφωνος. Τοτε εκείνη με πλησιασε και αμέσως μου έπιασε το χέρι πηγαινοντας με μέσα στο νοσοκομείο όπου εψανχε το δωμάτιο της γιαγιάς μου. Τότε εγώ χωρίς δεύτερη σκέψη έβγαλα το χέρι από το δικό της. Αμέσως εκείνη με κοίταξε με απορία και αμέσως αρχισε να μου λέει για την ιδέα της.

Anastasia: Όλα καλά?
Daniel: Τι σε έχει πιάσει και προπαντως γιατί βρησκεσαι εδώ και όχι στο σπίτι σου. Είμαι σιγουρος ότι ο αδερφός σου θα ανησυχεί.
Anastasia: Ήρθα γιατί μπορώ να σώσω εγώ την γιαγιά σου από την ασθένεια.
Daniel: Μην ανακατεύεσαι σε αυτό! ( Της είπα και την κόλλησα στο ψυχρό τοίχο, βάζοντας το ενα χέρι στο λαιμό της και το άλλο κοντρα στο τοίχο).
Anastasia: Τι έπαθες τώρα?! Απλά θέλω να βοηθήσω!
Daniel: Δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου και ειδικά από εσένα. ( της είπα ενώ ήμασταν μια ανάσα μακριά).
Anastasia: Και όμως την χρειάζεσαι. Κοίτα σε τι καταστάση βρισκεται η γιαγιά σου. Εγώ ίσως να έχω την θεραπεία, φυσικά πρώτα πρέπει να κάνω εξετάσεις για να δω αν είμαι συμβατή με την γιαγιά σου.
Daniel: ( Τότε έβγαλα το χέρι της από το λαιμό της και την κοίταξα με βλέμμα όλο ελπίδα). Δεν έχω τίποτα να χάσω ή να κερδίσω.
Anastasia: Αυτό ακριβώς! (Είπα και τον κοίταξα στα μέλι ματιά του).

Πλευρά Mafias

Erik pov
Εφόσον με ενημέρωσε ο άχρηστος Daniel για ακόμα μια φορά. Έτρεξα με κατεύθυνση το γραφείο του Emiliano και ενώ έφτασα έξω από την πόρτα μπήκα βιαστικά μέσα. Εκείνος ξαφνιάστηκε καθώς είχε γυρισμένη την πλάτη του και ενώ γύρισε έκλεισε το κινητό τοποθετώντας το πάνω στο γραφείο και ενώ σήκωσε το άγριο από οργή βλέμμα του επιασε το σταχτοδοχιο και μου το πέταξε χτυπώντας το στο τοίχο.

Emiliano: Γιατί δεν με ενημέρωσες ρε μπάσταρδε?
Erik: Μολις το έμαθα και εγώ.
Emiliano: Ο Brandon απέτυχε την αποστολή του εξαιτιας του μυξιαρικου.
Erik: Πως έγινε αυτό? Από ότι ξέρω ήταν το δεξί χέρι του Emanuel.
Emiliano: Δεν έχει σημασια το πως έγινε σημασια έχει πως τον απέλυσε ο γιος του μπάσταρδου Emanuel.
Erik: Μάλιστα! ( Και τώρα πως του το λένε, ότι ο Daniel και η ομάδα του απέτυχαν πλήρως την αποστολή για ακόμα μαι φορά?)
Emiliano: Από την άλλη εσύ πως μπούκαρες μέσα στο γραφείο μου με το έτσι θέλω?
Erik: Να ξέρεις η ομάδα που στείλαμε στην εταιρεία του Emanuel, απέτυχε για ακόμα μια φορά.

Erik pov
Τότε εκείνος με πλησίασε με ένα βλέμμα κενού γεμάτο ψύχος και μισός τα οποία κάναν τα μάτια του να γυαλίζουν από οργή και τότε ήταν που βρέθηκα στο τοίχο με ένα μαχαιρι καρφωμένο ακριβως δίπλα από το μάγουλο μου.

Emiliano: Αυτό ηταν που έβαζες και το χέρι στην φωτιά για τους τρεις άχρηστους μαθητές σου? Μου διαλυσαν ένα σχέδιο 20 χρόνων.
Erik: Το ξέρεις και εσύ ο ίδιος ότι έχουν τέλειες ικανότητες μίας και τους εκπαιδευσα εγώ. (Τότε ήταν που γέλασε σατανικά γυρνοντας το βλέμμα του ξανά σε εμένα).
Emiliano: Αυτοί οι άχρηστοι δεν νομίζω ότι θα επιζήσουν για πολύ ακόμα.

Erik pov
Τότε μέσα μπήκε ο Hector ο ποιος με χαρά ήρθε να δήλωσει την λήξη της αποστολης. Αμέσως ο Emiliano έφυγε από δίπλα μου αφήνοντας με να πάρω ανάσα ενώ εκείνος έφτιαξε λίγο τα ρούχα του και κοίταξε τον Hector με ένα βλέμμα κενού.

Γειά σας φατσούλες μου. Τι μου κάνετε?

ΆΡΑΓΕ ΤΙ λέτε να γίνει με τον Daniel και την Anastasia?