Daniel pov
Οδηγούσα όπου με πήγαινε ο δρόμος ενώ το μυαλό μου σκεφτόταν ταξιδεύοντας στο χάσμα των συναισθημάτων μου για εκείνη και ότι ποτέ δεν έπρεπε να την φιλήσω! Από την αρχή έπρεπε να την είχα σκοτώσει! Αλλά και πάλι δεν μπόρεσα για το μόνο λόγο ότι ήδη ήμουν ερωτευμένος μαζί της από την μέρα που την είδα στο γυμναστήριο! Εγώ είμαι ο δολοφόνος της και εκείνη το θύμα μου! Ένας μονόδρομος, ένας μονόδρομος χωρίς τέλος αν και το τέλος θα εμφανιστεί όταν αποφασίσω εγώ να βάλω τέλος ή να τα χάσω όλα! Εκείνη την ώρα που οδηγούσα χαμένος εκείνη έσκυψε πάνω μου με το κεφάλι της στην πλάτη μου και έτσι σταμάτησα απότομα την μηχανή στο πάρκο που διασχιζαμε. Δεν ήθελα να της δώσω ελπίδες! Ηδη έχω κάνει πολλά λάθη και σήμερα ήταν το πιο μεγάλο τρελό λάθος να την φιλήσω. Εκείνη όμως με ξάφνιασε καθώς άρπαξε το όπλο μου μέσα από την ζακέτα που το είχα στην θήκη μου στα πλευρά μου και έτρεξε βγάζοντας το κράνος τής ενώ το ότι είδαν τα μάτια μου με σόκαρε τόσο που πανικόβληθηκα καθώς εκείνη έβαλε το όπλο κάτω από το σαγόνι της έτοιμη να τίναξει τα μυαλά της στον αέρα! Αμέσως έβγαλα το κράνος και την πλησίασα σιγά, σιγά ώστε να μην την τρομάξω και να την συνεφέρω από το κενό που είχε πέσει. Την κοιτούσα στα μάτια να κοιτάξω να βρω την Anastasia που ξέρω, αλλά κοιτούσα μόνο ένα κενό πράσινο με ακατάπαυστα δάκρυα που είχε πέσει στο κενό τής απελπισίας και όλα αυτά εξαιτιας μου, εξαιτιας αυτού του τρελού για εκδίκηση! Άρχισα να της μιλάω ώστε να βρώ την Anastasia πού ξέρω και να την φέρω στα λογικά της!

Daniel: Anastasia τί πας να κάνεις?! Ηρέμησε και δώσε μου το όπλο!!!
Anastasia: Μ-Μην κά- κανεις άλλο βήμα, αλ- αλλιώς θα πατήσω την σκανδάλη!
Daniel: Ωραία! Ένταξει!!! Θα σου μιλήσω από δώ! ( Το χέρι τής έτρεμε ίδιο και τα λόγια τής που έβγαιναν αδύναμα από το στόμα της. Αδύναμα να συνεχίσουν να ζούν. Κάτι πρέπει να κάνω, αλλιώς θα την χάσω!)... Κοιταμε
Anastasia και πες μου γιατί είσαι έτσι?!
(Ίσως με την κουβέντα να της αποσπάσω την προσοχή και να της πάρω το όπλο από τα χέρια).
Anastasia: Εγώ φταίω! Εγώ φταίω για όλα! Ο Faderico εξαιτιας μου είναι.... ίσως είναι νεκρός! Όλοι οι οικογένεια μου κινδυνεύει εξαιτιας μου, προσπαθοντας να με κρατήσουν ζωντανή από τα νύχια ενός παράφρον και τις συμμορίας του! Καλύτερα να πεθάνω! Έτσι κανένας δεν θα πάθει κάτι επώδυνο εξαιτίας μου!
Daniel: ( Έκανα δύο βήματα προς το μέρος της ενώ μιλούσε). Πιστεύεις ότι αν πεθάνεις ο παράφρον δεν θα κυνηγήσει την οικογένειά σου στην πιο αδύναμη στιγμή της, όταν έχουν χάσει το πιο πολύτιμο άνθρωπο τους?! ( Έκανα αλλά 2 βήματα προς το μέρος τής) Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι κυνηγάει μόνο εσένα και όχι όλους από την οικογένεια σου?! Ίσως θέλει να πεθάνουν όλοι και να αφήσει τον πατέρα σου στο πόνο και στο σκοτάδι.
Anastasia: ΌΧΙ! ( ΦΏΝΑΞΑ) Όλοι προσπαθούν να σκοτώσουν εμένα! Ο καημένος ο Faderico χάθηκε εξαιτιας μου! Τώρα θα βάλω τέλος στην ζωή μου!
Daniel: ΣΤΑΜΑΤΆ! ANASTASIAAA...!!!

Daniel pov
Αμέσως έτρεξα και της έπιασα το όπλο όμως δεν κατάφερα τίποτα! Το όπλο εκπισωκροτησε στον αέρα και εκείνη δεν το άφηνε από τα χέρια της. Όμως με μια κίνηση δεξιοτεχνίας μου της το άρπαξα ενώ εκείνη τρόμαξε και ενώ παραπάτησε έπεσε προς τα πίσω, παράλληλα έπιασε την μαύρη ζακέτα μου για να κρατηθεί ώστε μην πέσει και έτσι πέσαμε μαζί στο πράσινο μαλακό έδαφος από γρασίδι. Εγώ έβαλα το χέρι μου πίσω από το κεφάλι της για να μην χτυπήσει και το άλλο χέρι που κρατούσα το όπλο σε αντίσταση, κόντρα προς το έδαφος τεντωμένο. Εκείνη είχε κλεισει τα μάτια τής ενώ έτρεμε σαν το ψάρι από το φόβο της. Καθόμουν και την κοιτούσα ενώ βρισκόμουνα από πάνω της όμως εκείνη ήταν τόσο σοκαρισμένη και φοβισμένη από την εκπηρσωκροτησει του όπλου που εκείνη την ώρα η καρδιά μου φοβήθηκε για πρώτη φορά στην ζωή της. Πραγματικά νόμιζα ότι θα την χάσω! Έβαλα το όπλο στην κωλοτσεπη και την χάιδεψα με το δάχτυλο μου στο μάγουλο της. Εκείνη άνοιξε τα μάτια τής και το έντονο χρώμα του πράσινου με κάρφωσε. Τότε αμέσως προς έκπληξη μου ρώτησε αν είμαι καλά!

Anastasia: Είσαι καλά?! Δεν σε σκότωσα?!
Daniel: ( Πραγματικά βάζει πρώτα την προστασία και την ασφάλεια των άλλων πρώτα πάνω από τον εαυτό της). Σταματά να το κάνεις αυτό ρε ΓΆΜΩΤΟ!!!
Anastasia: Ευτυχώς είσαι καλά! Δεν θ άντεχα αν παθενες κάτι εξαιτιας μου για δεύτερη φορά!
Daniel: ( Αμέσως σήκωθηκα από τα νεύρα μου ενώ αυτή ήταν ξαπλωμένη στο πράσινο μαλακό έδαφος του πάρκου). ΑΡΚΕΤΆ! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΊΝΑΙ ΑΝΌΗΤΟ ΝΑ ΒΆΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΆΛΛΟΥΣ ΠΆΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΣΟΥ! ( Τότε εκείνη σηκώθηκε και με κοίταξε διεξοδικά προσπαθοντας να δεί αν πληγώθηκα).
Anastasia: Αυτή είμαι εγώ! Προτιμώ να πεθάνω εγώ παρά να πάθουν κάτι κάνω εξαιτιας μου τα άτομα μου αγαπώ!
Daniel: Πραγματικά είσαι τρελή! Θα με πήγαινες στην φυλακή! Τί πίστευες ότι έκανες πριν?! ( Το βλέμμα μου πλέον κενό και προφανώς εξοργισμένο από την ιδέα ότι αν δεν προλάβαινα θα...) ΜΉΝ ΤΟΛΜΉΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΆ ΚΆΝΕΙΣ ΓΙΑΤΊ ΘΑ ΜΕ ΔΕΙΣ ΈΤΣΙ ΌΠΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΈΧΕΙΣ ΔΕΊ!!! ΌΛΟΙ ΒΆΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΝΑΤΆ ΤΟΥΣ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΉΣΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΉ ΚΑΙ ΕΣΎ ΑΠΛΆ ΠΕΡΝΕΙΣ ΤΟ ΌΠΛΟ ΜΟΥ! ΜΟΥ!!! ΓΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΤΌΝΗΣΕΙΣ?! ΘΈΛΩ ... ΘΈΛΩ ΤΌΣΟ ΝΑ ...( να σε πάρω μακριά από αυτή την κόλαση και να σε κάνω δική μου).

Anastasia pov
Προσπαθούσα να μην κλάψω, αλλά δεν μπορούσα να αντέξω άλλο. Εκείνος μου φώναζε για το τι νοιάζομαι για όλους πρώτα και μετά για τον εαυτό μου. Εγώ αυτή είμαι και δεν θα αλλάξω γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να βλέπω κανέναν πληγωμένο εξαιτίας μου και ο καημένος ο Faderico εξαιτίας μου είναι νεκρός. Εκείνος φωνάζει χωρίς να ξέρει τα συναισθήματα των τύψαιων γιατί είναι απλά ένας πάγος, όμως εγώ όχι! Δεν θα τον αφήσω να μου φέρεται όπως θέλει εκείνος! Από τα μάτια μου άφησαν να τρέχουν τα πρώτα δάκρυα!

Anastasia: ΕΣΎ ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΜΈΝΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΞΈΡΕΙΣ! ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΈΝΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙΣ ΕΦΌΣΟΝ ΕΊΣΑΙ ΈΝΑ ΠΑΓΌΒΟΥΝΟ! ΈΝΑΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ, ΜΙΑ ΎΠΑΡΞΗ ΧΩΡΊΣ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ! ( Πλεον οι λυγμοι μου κάναν την εμφάνιση τους) Ο ΚΑΗΜΕΝΟΣ Ο Faderico ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΟΥ ΊΣΩΣ ΕΊΝΑΙ... ΕΊΝΑΙ ΝΕΚΡΌΣ ΚΑΙ ΕΣΎ ΟΎΤΕ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΟΉΘΗΣΕΣ ΜΕ ΠΉΡΕΣ ΚΑΙ ΦΎΓΑΜΕ! ΚΑΙ ΌΧΙ ΜΌΝΟ ΑΥΤΌ ΜΕ ΦΊΛΗΣΕΣ ΧΩΡΊΣ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ! ΠΟΙΟΣ ΕΊΣΑΙ ΝΑ ΜΕ ΧΡΗΣΗΜΟΠΟΙΗΣ ΈΤΣΙ?! ΕΊΣΑΙ ΜΌΝΟ Ο ΣΩΜΑΤΟΦΎΛΑΚΑΣ ΜΟΥ! ΔΕΝ ΝΟΙΆΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΜΈΝΑ, ΜΌΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΆ ΜΟΥ! ΟΠΌΤΕ ΚΆΝΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΆ ΣΟΥ!
Daniel: ΧΑΧΑΧΑ! ( γελάσα από τα νεύρα μου που μου προκάλεσε). ΑΥΤΌ ΠΡΟΣΠΑΘΏ ΝΑ ΚΆΝΩ ΤΗΝ ΔΟΎΛΕΙΑ ΜΟΥ!
Anastasia: Η ΔΟΥΛΕΙΆ ΣΟΥ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΦΙΛΆΣ ΤΩΝ ΚΌΣΜΟ?! Ή ΝΑ ΑΦΉΝΕΙΣ ΤΟΎΣ ΣΥΝΑΔΈΛΦΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ?!
Daniel: ΑΥΤΌ ΜΙΚΡΉ ΉΤΑΝ ΔΙΚΌ ΣΟΥ ΛΆΘΟΣ! ΌΧΙ ΔΙΚΌ ΝΟΥ! ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΑΡΜΌΔΙΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΎΩ ΜΌΝΟ ΕΣΈΝΑ! ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΆ ΝΑ ΚΛΑΊΣ! ( Τότε ενώ ήμασταν μια ανάσα από το να την ξανά φιλήσω και να της βουλωσω το στόμα της, το κινητό μου χτύπησε).

Daniel pov
Προσθαουσα να την συνεφέρω και τώρα προσπαθεί να τα ρίξει πάνω μου, αλλά αποζητάει απαντήσεις για το φίλι και προσπαθεί να ρίξει το φταίξιμο σε έμενα! Με είχε φέρει στα όρια μου και ενώ ήμουν μια ανάσα από το να την ξανά φιλήσω μίας και με κολαζε η κάθε της κίνησης και λέξη, ενώ εκείνη από τα νεύρα της μία εγλυφε τα χείλη τής και μία τα δάγκωνε κάνοντας με να σκέφτομαι την γεύση τους που γευτηκα πριν 1 ώρα.. τότε το κινητό μου χτύπησε με το χαρακτηριστικό ήχο της κλησης αναγράφοντας στη οθόνη το όνομα της Olivia που κοιτούσε την γιαγιά μου! Εξαιτιας ότι έγινε άφησα τη γιαγιά μου σε άσχημη κατάσταση! Αμέσως το σήκωσα!

Παιδιά γειά Σάς. Νέο κεφάλαιο από μένα για σάς!
Άραγε τι θα γίνει πάρα κάτω?!