Maik pov
Η αδερφή μου όσο και να τής λέγαμε να προσέχει, δεν καταλάβαινε τίποτα. Αυτό το πείσμα της είναι εκνευρίστικο ώρες, ώρες. Τότε ο προσωπικός σωματοφύλακας της βγαίνει από την κουζίνα για να μάς αφήσει όλους άναυδους. Πραγματικά δεν περίμενα να ξεστομίσει κάτι που ενοχοποιεί τον εαυτό του. Αλλά σε ότι είπα είχε δίκιο. Η αδερφή μου πρέπει να προσέχει όχι μόνο άτομα ανγνώστης ταυτότητας, αλλά και άτομα όπως οι σωματοφύλακες, οι φίλοι και συγγενείς. Τελικά ίσως να είναι ένας καλός σωματοφύλακας όπως το διαπιστώνει και η φήμη του. Δεν ξέρουμε ποίος είναι ο εχθρός μας, ώσπου να μάθουμε. Όμως ξέρω ότι οι φίλοι μάς είναι εκείνοι που δεν θα έκαναν τίποτα στο να την πληγώσουν μίας και την αγαπάνε υπερβολικά πολύ. Εκείνη έφυγε αμέσως με κλάματα στα μάτια. Προσπάθησα να την ακολουθήσω, αλλά η λατρεμένη μου Valery με σταμάτησε πηγαίνοτας εκείνη να τής μιλήσει.

Valery: Στα.. σού Maik! Άστο καλύτερα θα πάω εγώ. Κατάλαβα τι γίνεται!
Kevin: Απλά είναι τόσο πείσματάρα!!!
Maik: Το αφήνω πάνω σου.

Kevin pov
Είχα εκνευριστεί τόσο πολύ που εκείνη σε κάθε τής λέξη υπερασπιζόταν τον μπαμπουίνο και δεν καταλαβαίνε ότι εξαίτιας του είχε βρεθεί στο νοσοκομείο τόσες φορές, από την ανικανότητα του να κάνει σωστά την δουλειά του. Όμως το πιο σπαστικό, εκνευρίστικο που με έκανε έξω φρενών προσπαθώντας να συγκρατήθω και δεν του ορμίξω ήταν όταν ο ίδιος έβαλε τον εαυτό του στα άτομα που θα μπορούσαν να είναι μπλεγμένος στις απόπειρες τής. Δεν ξέρω τί παιχνίδι παίζει με την Anastasia μου, αλλά εγώ δεν θα το αφήσω να το εκπλήρωσει. Θα τον κάνω σκόνη!

Valery pov
Προχώρησα στα σκαλιά για το πάνω όροφο αναστενάζοντας βαριά για το λόγο και μόνο ότι δεν θέλω οι σκέψεις μου και το προαίσθημα μου για τα συναισθήματα τής αγαπημένης μου, πεισματάρας - καταστροφικής φίλη μου να μην είναι πραγματικά. Έτσι όταν έφτασα έξω από την πόρτα του δωματίου τής, άκουσα κλάματα με το βήχα τής να αντηχεί σε όλο το δωματίο τής. Αισθάνομαι ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Αμέσως πήρα μια βαθιά ανάσα και ενώ χτύπησα μπήκα μέσα. Ήταν καθίσμενη στην γωνία του κρεβατιού της κουλουριασμένη αγκαλιάζοντας τα πόδια τής και να κλαίει , ενώ ο βήχας ήταν ασταμάτητος. Εκείνη σήκωσε το κεφάλι να με δεί και ενώ με αγνοήσε γύρισε στην θέση που βρισκόταν. Την πλησίασα και κάθισα δίπλα τής χωρίς να μιλάω. Πέρασε περίπου 10 λεπτά και εκείνη δεν άντεξε ώσπου με ρώτησε.

Anastasia pov
Πραγματικά είμαι τόσο ηλίθια γυναίκα. Εγώ τον υπερασπίστηκα και το μόνο που έκανε ήταν να με στήσει και αυτός στον τοίχο μαζί με όλους τούς άλλους. Δεν τον καταλαβαίνω καθόλου. Εκείνος χτύπησε εξαιτίας μου σήμερα και με έχει σώσει πολλές φορές, αλλά οι φίλοι μου και ο αδερφός μου συνεχίζουν να τον κατηγορούν. Δεν αντέχω να πληγώνεται κανένας εξετιας μου. Αμέσως μόλις κοίταξα την πληγή στο χέρι του δεν άντεξα. Τα δάκρυά μου και η καρδιά μου αργίσε. Τί στα κομμάτια έχω πάθει?! Ίσως έχουν δίκαιο όλοι και πρέπει να μείνω εδώ κλεισμένη. Τα καυτά μου δάκρυα όλο και δυνάμωναν όσο και ο βήχας μου από το κωλο άσθμα, κάτι που δεν μπορούσα να σταματήσω. Τότε ακούω τον ήχο τής πόρτας που την χτύπησαν για να τους δώσω πρόσβαση να μπούνε μέσα. Απλά δεν απάντησα και μαζεύτηκα στην γωνία του προσκέφαλου αγνοώντας όποιον μπήκε. Όμως κοίταξα να δώ ποιός στα κομμάτια δεν με αφήνει στην ησυχία μου. Δεν ήταν άλλη παρά την Valery που ξέρω ότι παρόλα τα λόγια που μου λέει και με εκνευρίζει, ξέρω ότι με καταλαβαίνει. Γύρισα πάλι στην θέση που βρισκόμουν και εκείνη κάθισαι δίπλα μου χωρίς να μιλάει.  Πέρασαν 10 λεπτά σιωπής και δεν άντεξα την ρώτησα.

Anastasia: Αν δεν έχεις να πείς κάτι απλά άσε με μόνη μου για μία φορά.
Valery: Θα θέλεις πραγματικά να μιλήσω?!
Anastasia: Αν όχι, τότε άσε με μόνη μου.
Valery: Okay λοιπόν. Σταματά να κλαίς και έλα να συζητήσουμε σοβαρά αυτή την φορά.
Anastasia: ( Σκούπισα τα δάκρυα μου ώστε να τελειώνω με αυτή την υπόθεση). Σε ακούω τι έχεις να μου προσάψεις που ξέχασες!
Valery: Ναι όσο για αυτό δεν έχω να σου προσαψω και πολλά, όμως θα σου προσαψω ένα πράγμα. Τα συναισθήματα σου για τον Daniel. ( Εκείνη ξαφνιάστηκε τόσο που άρχισε να τραυλίζει).
Anastasia: Πω.... πώς?! Για... πιο πρα...γμα  μιλάς?! ( Γιατί τραυλίζω είπαμε?! Και γιατί η Valery μου έθεσε την ίδια ερώτηση με τον τρελό ψυχολόγο?!).
Valery: Κατάλαβα για να τραυλίζεις πάει να πεί ότι...
Anastasia: Δεν πάει να πει τίποτα! Απλά ξαφνιάστηκα που είπες κάτι που αυτός ο τρελό γιατρός, ο ψυχολόγος με ρώτησε τής προάλλες.
Valery: Anastasia μου, μην μου κρύβεσαι γιατί δεν μπορείς και το ξέρεις. Είμαστε τόσα χρόνια φίλες και ξέρω πώς έχεις αισθήματα για το κρύο άγαλμα.
Anastasia: Χαχαχα! Με έκανες να γελάσω. Εγώ για αυτόν?! Ναι καλά! Τι συναίσθημα να έχω για ένα ανθρώπο χωρίς συναίσθημα?! Είναι κρύος όσο και ο τοίχος. Απλά ξέρεις ότι κανείς δεν θέλω να πληγώνεται εξαιτίας μου και από ότι είδες σήμερα εκείνος τραυματίστηκε εξαιτίας μου.
Valery: Ναι αυτό το ξέρω πολύ καλά. Βάζεις σαν χαζή όλους τούς άλλους πάνω από τον εαυτό σου, ενώ κάθε φυσιολογικός ανθρώπος προστατεύει πρώτα το εγώ του και μετά τούς άλλους.
Anastasia: Μόλις με είπες φυσιολογική και όχι καταστροφή?!
Valery: ΧΑΧΧΑ!!! Σωστά εσύ δεν είσαι φυσιολογική σαν τον αδελφό μου τον τρελό που μάς ανησύχησε πάλι σήμερα.
Anastasia: Ακριβώς, δεν είμαι φυσιολογική και ούτε πρόκειται να γίνω. Εσύ πώς τα πάς?!
Valery: Μα την ιατρική?! ΕΕ...  Καλά όπως πάντα!.
Anastasia: Ναι αυτό το ξέρω. Εννοούσα με τον Stefan!( Την κοίταξα πονηρά και εκείνη απλά έβαλε τα χέρια κάτω από το υπερβολικό στήθος της και αναστεναξε εκνευρισμένα).
Valery: Μην μου αναφέρεις αυτόν τον ηλίθιο. Πραγματικά έχεις το ταλέντο να μαζεύεις όλα τα ηλίθια δίπλα σου! Δεν ξέρω πως το κάνεις, αλλά πρέπει να σταματήσει.
Anastasia: Συμφωνώ και εγώ! (Εκείνη γέλασε με την καρδιά τής).
Valery: ΧΑΧΧΑ 😂.

Anastasia pov
Ειλικρινά η Valery είναι η μόνη που με καταλαβαίνει και ξέρει πώς να με κάνει να νιώσω καλά ύστερα από μία ώρας βασανιστηρίων από τον αδερφό μου, τούς φίλους μου και τούς λεχρίτες που θέλουν να μάς ξεπαστρέψουν. Τότε ενώ όλα πηγαίνανε μια χαρά η πόρτα χτύπησε και ενώ είπα περάστε είδα μπροστά μου τον Daniel με την τσάντα πλάτης στο χέρι. Αμέσως η διάθεση μου σκοτείνιασε μίας και είχα ξεχάσει ότι θα έπαιρνε ρεπό για 3 μέρες.

Daniel: Θα μπορούσα να σου μιλήσω για 5 λεπτά?!
Anastasia: Εμ... Ναι!
Valery: Καλά τότε εγώ λέω να φύγω!
Anastasia: Στα.. σού! Θα μείνεις εδώ για απόψε?!
Valery: Ναι φυσικά! Πάω να πάρω τηλέφωνο στον μπάτλερ μου να μου φέρει μερικά πράγματα όσο εσείς θα συζητάτε!.

Anastasia pov
Η Valery έφυγε και ο Daniel μπήκε μέσα, σοβαρός και ψύχρος σαν το άγαλμα. Άφησε την τσάντα κάτω και με πλησίασε με αργά βήματα.  Ενώ καθόμουνα ήρθε ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου και εγώ τον κοίταξα με λαχτάρα προς τα υπέροχα, λαχταριστα, βελούδινα χείλη του. Με κοιτούσε με αγάπη και πάθος κάτι που έβλεπα για πρώτη φορά και ενώ είχα τέρμα το κεφάλι προς τα πίσω μίας και εκείνος ήταν από πάνω μου, ήρθε και έσκυψε ψυθηρίζοντας στο αυτί μου.

Daniel: Άλλη φορά να μην με ξανά υπεράσπιστείς?! Δεν είμαστε φίλη και πότε δεν θα γίνουνε?! Κατάλαβες?!

Anastasia pov
Αμέσως ξύπνησα από το λήθαργο που βρισκόμουν. Τι στα κομμάτια έκανα μόλις τώρα?! Αυτό ήταν φαντασίωση?! Τότε ταράχτηκα τόσο που σηκώθηκα απότομα και φώναξα Wtf!!!! Εκείνος έφυγε κλεινότας την πρότα πίσω του!

Νέο κεφάλαιο από μένα για σας με αγάπη.
Τί μου κάνετε?! Εγώ εδώ το παλεύω έτσι πώς είναι η ζωή μου. Τέλος πάντων στο θέμα μάς.

Άραγε τί θέλει να πεί ο Daniel πριν φύγει για τίς τρεις μέρες στην Anastasia μάς?!

ΧΑΧΑ! Επίσης η Anastasia μάς είχε μια γλυκιά φαντασίωση με το άγαλμα που λέει ότι δεν έχεις συναισθήμα!!! Άραγε αυτά τα συναισθήματα θα συνεχιστούν ώστε να καταστρέψουν τα πάντα γύρω τούς ή θα καταργηθούν από το Daniel και την MAFIA?!

Επίσης κάτι πολύ σημαντικό! Τί θα γίνει με την Valery που θα μείνει στο σπίτι τής Anastasias μάς για 1 βράδυ?!
Τι θα κάνει ο Maik?!

Ελπίζω να γράψετε κάποιο σχόλιο. Και οι ευχαριστώ πολύ σε όλους για τα 3,07Κ. Πραγματικά σάς αγαπώ πολύ όλους ❤️. Να έχετε μια όμορφη μέρα λουκουμακια μου 🥯❤️.