Daniel pov
Πήρα το αυτοκίνητο και ξεκινησα για το νοσοκομείο. Από τα νεύρα μου που έκανα ένα τέτοιο τρομερό λάθος και δεν μου έφτανε αυτό έχω και αυτούς να μου συμπεριφερόντε σαν το τσογλάνι τους. Ποιοί είναι και μου μιλάνε έτσι?! Αν τελειώσουν όλα θα τους σκότωσω για παράδειγματισμο που μου μίλησε έτσι έμενα! Ούτε στους φίλους μου δεν αφήνω να μου συμπεριφερθούν έτσι! Τον έχω βάλει στο μάτι αυτόν και τον μπασταρδο ερωτοχτηπιμενο! Ειδικά αυτός θα περάσει τα χειροτερα!!! Γαμωτο!!! Απέτυχα στην πρώτη μου αποστολή και όλα εξαιτιας της!!! Τί έχω πάθει?!!! Τί?!!! Πώς έκανα εγώ κάτι τέτοιο?!!! Πρέπει να το διορθώσω αυτό το λάθος. Το αφεντικό μου δεν θα χαρεί πολύ?! Θα τα ακούσω ή το χειρότερο να με τιμωρήσουν και να πληρώσω το κόστος δεν ξέρω και εγώ με πιο τρόπο, αλλά σίγουρα δεν θα είναι ευχάριστος! Πρέπει να προσέχω και την γιαγιά μου που είναι βαριά άρρωστη!!! Σκάτα τα έχω κάνει, γαμω το κέρατο μου!!! Έφτασα στο νοσοκομείο και έτρεξα στην ρεσεψιόν οι ποιες με ενημέρωσε για το δωμάτιο του μυξιάρικου. Έφτασα έξω από την πόρτα και πήρα μια βαθιά ανάσα για να γίνω ο ψυχρός εαυτός μου! Άνοιξα και μπήκα μέσα και την είδα ξαπλωμένη με την μάσκα οξυγόνου στο πρόσωπο της, ενώ εκείνη την ώρα η νοσοκόμα της ήταν έτοιμη να της πάρει αίμα, αλλά εκείνη έτρεμε σαν το ψάρι και η νοσοκόμα τής έκανε παρατήρηση. Είχε γυρίσει το κεφάλι της για να μην βλέπει ενώ δάκρυα έτρεχα από τα χέρια της.
Νοσοκόμα: Δεσποινίς μου! Σταματήστε να κουνάτε το χέρι και να τρέμετε! Λίγο αίμα θα σας πάρω!!! Δεν μπορώ να κάνω έτσι την δουλειά μου!!! Ηρεμήστε!!!
Daniel: ( Πήγα κάθησα μέσα στο βάθος του δωματίου και έβαλα τα χέρια μου στις τσέπες ενώ εκείνη με κοιτούσε με τα δακρυσμενα μάτια της).
Νοσοκόμα: Συγνώμη κύριε. Θα μπορούσατε να έρθετε να με βοηθήσετε να την ηρεμήσω?!
Daniel: Δεν είναι αυτή η δουλειά μου!( Τότε εκείνη μίλησε μέσα από την μάσκα με αδύναμη φωνή και βλέμμα όλο απελπισία και φόβο, λέγοντας το όνομα μου)
Anastasia: Da- Daniel!
Daniel: ( Η καρδιά μου αναστατώθηκε και μόνο από το άκουσμα του ονόματος μου, να βγαίνει από το στόμα της, με αυτό το κλαψίαρικο τόνο! Δεν είπα τίποτα και την πλησίασα δίπλα στο κρεβάτι του νοσοκομείου και εκείνη έπιασε το χέρι μου τόσο σφιχτά). Τί κάνεις μικρό!!!
Anastasia: ( Τί τον κοίταξα με απελπισία και φόβο). Σε πα- παρακαλώ κατ-κατσε λίγο εδώ κο-ντά μου για να πάρω θαρ- ρος. Φο-βα..
Daniel: Εντάξει! Σκάσε και μην μιλάς!!!

Daniel pov
Σκούρα τα πράγματα! Γιατί δεν μπορώ να αρνηθώ κάτι όταν την βλέπω έτσι?! Είναι λύπηση αυτό που νιώθω ή είμαι ερωτευμένος μαζί της?! Όχι δεν μπορεί να είμαι ερωτευμένος μαζί της?! Πρέπει να πεθάνει από τα χέρια μου?! Πρέπει να την σκότωσω!!! Πρέπει να σταματήσω αυτό που νιώθω για εκείνη πρίν μεγαλώσει!!! Πρέπει να συνέλθω!!! Ενώ η νοσοκόμα της πήρε το αίμα και τίς έβαλε τον όρο αμέσως πέταξα το χέρι της από πάνω μου και έφυγα σε απόσταση στο τοίχο του δωματίου!!! Απλά θα την σκότωσω!

                        2:00 ώρες πίσω!
Valery pov
Εφόσον όλοι ήμασταν έξω στο προαύλιο και εγώ ήμουν στην αγκαλιά της Mia μίας και ανησυχούσα για την Anastasia, τον αδερφό μου και τον Dylan που βρισκόμουν μέσα στο πανεπιστήμιο με την φωτιά και τον κίνδυνο. Ενώ ήμουν έξω έβλεπα κάποιους φοιτητές πανικοβλημένους, άλλοι να γελάνε με την κατάσταση και να μιλάνε στα κινητά τούς, ενώ κάποιοι τραβούσαν την κατάσταση σε λάιβ για να πάρουν λαϊκ και σχόλια. Βλέπετε εμείς οι πλούσιοι δεν νοιάζονται για τους άλλους παρά μόνο για τούς εαυτού τούς. Έχουνε μεγαλώσει σε πολλά λεφτά και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι μπορούν να αγοράσουν την ζωή και να κερδίσουν το θάνατο. Όμως εγώ και οι παρέα μου είμαστε διαφορετικοί γιατί νιαζομαστε ο ένας για τον άλλον. Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο όπως δεν είναι και τα δάχτυλα του χεριού μάς. Πραγματικά έτρεμα από το φόβο μου τί μπορούσε να πάθει ο αδερφός μου, η Anastasia και ο Dylan.  Αυτός ο άχρηστος μάλακας τα φταίει όλα που δεν ξέρει να προστευει ούτε τον άθλιο εαυτό του. Όμως όταν τον δώ μπροστά μου θα ευχέτε να μην είχε γεννηθεί! Είχε περάσει αρκετή ώρα και καπνός άρχισε να βγαίνει από το κλειστό κτήριο του γηπέδου μπάσκετ. Μόλις το είδα αυτό ήθελα να πάω μέσα για να βρώ τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Ενώ έκανα κίνηση να φύγω ο Stefanμε κράτησε από το μπράτσο μου!!!

Stefan: Τρελάθηκες?! Που νομίζεις ότι πάς?!
Valery: Ασεμε! Πάω να βρώ τον αδερφό μου και τούς πολυαγαπημένους μου φίλους! Είναι πολύ ώρα εκεί μέσα και θέλω να τους βοηθήσω! Δεν μπορώ να μένω άπραγη!!!
Stefan: Αν μπείς εκεί μέσα και πάθεις τίποτα κανέναν δεν θα βοηθήσεις έτσι?!
Mia: Ακριβώς Valery! Όλοι ανησυχούμε όπως και εσύ! Απλά κάνε υπομονή! Όλα θα πάνε καλά!!!
Valery: Πρέπει να κάνουμε κάτι όμως!!! Δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια!!!
Stefan: Ο συναγερμός αυτόματα έχει ειδοποιήσει τούς πυροσβέστες και εγώ κάλεσα το ασθενοφόρο. Θα είναι εδώ σύντομα!!!
Valery: Το είχα ξεχάσει τέλειως αυτό.( Είπα ενώ από το άγχος μου και το φόβο μου έτριβα τα χέρια μου το ένα με το άλλο. Αμέσως ο Stefan με τράβηξε στην αγκαλιά του και ενώ ήμουν αναστάτωμενη, θυμωμενη, πληγωμένη και ταραγμένη με την κατάσταση, όχι μόνο τής φώτιας και των αγαπημένων μου ανθρώπων που ίσως να κινδυνεύουν, αλλά και για εκείνον που μου συμπεριφέρεται τόσο αδιάφορα. Όμως όταν με πήρε στην αγκαλιά του ηρέμησα κάπως).
Stefan: Όλα θα πάνε καλά μην ανησυχείς!!! Θα βγούν σύντομα και ασφαλείς ναπο εκεί μέσα!

Valery pov
Αμέσως του ανταπέδωσα την αγκαλιά και τα χέρια μου μαγκώθηκαν στο ύφασμα του πουκάμισου του!  Ύστερα από 10 λεπτά κατέφθασαν το ασθενοφόρο για τις πρώτες βοήθειες, ενώ ακριβώς από πίσω ερχόντουσαν τα Μ.Μ.Ε με τίς κάμερες τους που απασχολούσαν τούς καθηγητές και τους μαθητές που ήθελαν δημοσιότητα λές και δεν είναι κάθε μέρα σε μια οθόνη κάμερας από μπροστά. Δεν μπορώ που όλοι είναι αναίσθητοι με εκνευρίζουν αφάνταστα ενώ τα αγαπημένα μου πρόσωπα βρισκοντουσαν σε κίνδυνο. Μετά από 3 λεπτά ήρθε και η πυροσβέστικη! Όμως όσο έβλεπα να μας απόμακρυνουν από την περιοχή, τόσο εγώ επέμενα να μείνω εκεί. Όμως ο Stefan με απόμακρυνε με τον τρόπο του. Μετά από λίγα λεπτά ο αδερφός μου βγήκε έξω με τον Dylan από μία ομάδα της πυροσβεστικής.

Παιδιά νέο κεφάλαιο από μένα για σάς.  Δεν θα μπορέσω να γράψω για λίγες μέρες είμαι πολύ χάλια και πονάω πολύ. Ελπίζω να σάς αρέσει το κεφάλαιο.
Εύχομαι όλοι να είστε υγιείς και να προσέχετε τον εαυτό σάς.
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση να έχουμε.