Στην πάνω φωτογραφία το σωμα του Daniel. Καλά παιδιά φωτιά ο τύπος
Έλα να σκοτώσεις εμένα καλέ?!!! 😅😂😂.

Anastasia pov
Αμέσως μόλις άνοιξα τα μάτια μου ένιωσα ένα οξύ πόνο στο κεφάλι ενώ η Valery στα δεξιά μου, μου κρατούσε το χέρι. Εφόσον η Valery μου είπε για τον άνδρα που είχα συναντήσει στο γυμναστήριο πριν περίπου μιάμιση βδομάδα και τί δουλειά έχει εδώ, είχα σοκαριστεί. Πραγματικά θα γινόταν χαμός, αλλά ο Kevin με παρακάλεσε να το ανεχτώ μίας και είναι για το καλό μου. Όμως ποτέ δεν θα τα παρατήσω για την ελευθερία μου. Τώρα το μόνο που έχει προτεραιότητα για μένα είναι ο πατέρα μου να γίνει καλά και ο σωματοφύλακας του, που μάς έχει σταθεί σαν θείος ειδικά σε έμενα. Όσο για το θέμα της φύλαξης μου και της αιχμαλωσίας μου, θα πατήσω πόδι αργότερα. Δεν θα δεχτώ κανέναν σωματοφύλακα, ούτε αυτόν, ούτε κανέναν άλλον. Ο αδερφός μου μου είπε να πάω σπίτι με τον σωματοφύλακα, μόλις ο γιατρός μου δώσει το ελεύθερο να φύγω. Όμως τί θα κάνω σε ένα σπίτι άδειο μαζί του? Μου βγάζει κάτι αρνητικό πάνω τού, κάτι απόμακρο, αλλά και κάτι προσιτό. Έχει ένα τόσο όμορφο και γλυκό πρόσωπο που δύσκολα πιστεύεις ότι είναι σωματοφυλακας, αλλά και τόσο ψυχρός ταυτόχρονα. Τα μάτια του ειναι ανοιχτό καφέ με λιγο πράσινο στην κόρη του και τόσο λαμπερά. Τα χείλια του ελάχιστα φουσκοτα και από ότι φαίνεται έχει καλή διάπλαση του σώματος του. Πραγματικά είναι τόσο όμορφος, όμως κάτι μου λέει ότι δεν είναι αυτό που φαίνεται και από ότι μου είπε η Valery, πρέπει να προσέχω. Εφόσον ο γιατρός μου έδωσε την άδεια να φύγω επιτέλους από αυτό το άθλιο μέρος. Πάλι καλά που ήμουν αναίσθητη όσο μου βάζανε τον όρο γιατί δεν τα πάω και καλά με τέτοια πράγματα. Φοβάμαι τόσο πολύ τίς βελόνες. Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για τον δρόμο του γυρισμού για το σπίτι. Επιτέλους δηλαδή έχω να πάω στο σπίτι μία βδομάδα. Δεν ξέρω τί έγινε με το θέμα τής ληστείας, αλλά τα παιδιά μου είπαν ότι θα είναι δίπλα μου σε ότι χρειαστώ. Όμως ένιωθα τόσο άβολα με αυτόν δίπλα μου. Τόσο ψυχρός σαν άγαλμα. Δεν μου βγάζει καθόλου ασφάλεια, αλλά μπορεί να νιώθω έτσι γιατί δεν μου αρέσει να είμαι εγκλωβισμένη. Ο χρόνος θα δείξει. Εφόσον φτάσαμε και ο φύλακας τής πύλης άνοιξε για να μπεί ο Kevin μέσα. Ενώ κατέβηκα από το αυτοκίνητο η Valery με πήρε λίγο πιο εκεί, κάτι πού με παραξένεψε. Ενώ το κρυο άγαλμα κάνει έλεγχο με λεπτομέρεια κάθε σπιθαμή από την γύρο περιοχή με το βλέμμα του, ήρθε κοντά μου, ενώ η Valery προσπαθούσε να μου μίλησει ιδιαίτερως. Αμέσως τα πήρα. Ένιωσα ασφυχτικά, κάτι που μισώ τόσο πολύ. Όμως δεν περίμενα να τα πάρει η Valery. Πρώτη φορά την βλέπω να συμπεριφέρεται έτσι σε  κάποιον, έχοντας μια ασπίδα άμυνας. Ενώ ο αδερφός της ήταν στο αυτοκίνητο βοηθώντας τόν μπάτλερ μου με τίς βαλίτσες.

Valery: Γιατί μάς ακόλουθας? Θέλω να μιλήσω ιδιαίτερως με την φίλη μου!
Daniel: ( Πολύ μου την βγαινει αυτή. Το σκατό μιλάει κιόλας. Είπα αυστηρά ενώ την κοίταξα με κενό βλέμμα). Αυτή είναι η δουλειά μου!
Valery: Και από τον εαυτό σου?!!! ( Τον κοίταξα με θυμό και ηρωνια, μίας και δεν μου γεμίζει το μάτι. Και ότι είδα στο νοσοκομείο το κάνει πιο εύκολο να τον αντιπαθώ και να προσέχω μην κάνει τίποτα στην φίλη μου).
Daniel: ( Αν δεν έκανα την μαλάκια και δεν βιαζομουν, αυτό το σκατό δεν θα συμπεριφερόταν έτσι. Θέλω τόσο να την σκότωσω και να ακουστει το κρακ από το σπάσιμο του κεφάλιου τής). Από έμενα  δεν έχει να φοβάται τίποτα!
Valery: Δεν κινδυνεύει από μένα ηλίθιε!
Anastasia: Δεν χρειάζεται να είσαι τόσο υπερβολικός. Μπορείς να με παρακολουθείς σε απόσταση 10 βημάτων. ( Για να κάνει η Valery έτσι, που είναι η πρώτη που θα ήθελε να με προστατεύσουν μετά από αυτό που έγινε, πρέπει να φυλάω τά νότα μου).
Daniel: 5 !!!
Anastasia: 10!!! Μην με αναγκάσεις να σε απολύσω?!!! Μπορώ να απολειω κάθε μέρα από ένα άτομο για να μην έχω στο τέλος κανένα!!!
Daniel: ( Την κοίταξα με θυμωμενο βλέμμα. Το μιξιαρικο έχει και μυαλό. Πόσο θέλω να τελειώνω με όλο αυτό. Και να ήταν μόνο αυτό! Πρέπει να προσποιουμε τον σώματοφυλακα. Δολοφόνος είμαι που να πάρει). Θα πάω 7 βήματα.
Anastasia: Αρκη!!! ( Και αναστεναξα. Δεν θα τα πάμε καθόλου καλά με αυτόν).

Anastasia pov
Μόλις εκείνος πήρε την θέση που συμφωνήσαμε η Valery πλισιασε στο αυτί μου και μου είπε τί έγινε στο νοσοκομείο, και πως με βρήκε λυπόθημη στα χέρια του σωματοφύλακα μου. Ενώ εκείνος ήταν σε μια περίεργη στάση με το χέρι στο λαιμό μου. Εγώ αμέσως γουρλωσα τα μάτια μου ενώ εκείνος κοιτούσε με μάτια όλο φωτιά προς την έκφραση μου. Τότε ήρθε ο Kevin για να με αποχαιρετήσει και να πάρει την αδερφή τού. Εγώ κατεληξα να κοιτάω μία εκείνον και μια τον Kevin με γουρλομενα μάτια! Μα τί κατάσταση είναι αυτή που με βρήκε η
Valery μαζί του?!!!

Kevin: Όλα καλά?!!!
Valery: Ναι! Για τώρα.
Valery: Λοιπόν Anastasia μου, εγώ πρέπει να φύγω έχω να ξενυχτήσω σήμερα. Στο είπα να προσέχεις.
Anastasia: Χίλια συγνώμη!!! Χάρις εμένα παράτησες τα μαθήματα σού και σε 2 εβδομάδες γράφουμε εξετάσεις τριμηνου!
Valery: Το ίδιο και εσύ έχεις να κάνεις ολόκληρο πίνακα!
Anastasia: Μην συγκρίνεις ανομία πράγματα. Δεν έχει βαθμό δυσκολιας το σχέδιο με την γιατρικη.
Valery: Κτηνιατρική!
Anastasia: Ναι το ξέρω, αλλά αυτό το τρίμηνο έχεις το εξάμηνο έχεις να περάσεις ως Γιατρός. Πιστεύεις επειδή είμαι σε άλλο εντελώς άσχετο κλάδο από το δικό σου δεν ξέρω τα στάδια του επαγγέλματος της καλύτερης φίλης μου?!!!
Valery: Καλά τα παρατάω δεν βγάζω, άκρη μαζί σου. Πάντα βρίσκεις ένα τρόπο να έχεις δίκιο.
Kevin: Σε αυτό συμφωνώ. ( Και είναι ένα από τα πράγματα που μου αρέσει πάνω τής. Τότε έποιασα την Anastasia από τα μάγουλα τής και την κοίταξα μέσα σε αυτά τα πράσινα μάτια της). Ότι χρειαστείς θα είμαι εδώ για σένα.
Anastasia: Kevin δεν είμαι μωρό! Το έχεις  αναφέρει αυτό τόσες φορές από το νοσοκομείο μεχρι εδώ! Αν το κάνεις για να μου σπάσεις τα νεύρα, άλλη μία φορά να το πείς και θα το καταφέρεις.
Kevin: Είσαι τόσο γλυκιά, όταν θυμώνεις και σηκώνεις το φρυδάκι σού.
Valery: Και εσύ τόσο τρελός!!!
Anastasia: Ακριβώς!!!
Kevin: Εσύ μιλάς?!!! Συρίνα!!!

Valery pov
Αμέσως τον έπιασα από το αυτι και τον τράβαγα προς το αυτοκίνητο. Έτσι θα κάναμε και την Anastasia να γελάσει λίγο, μίας και κάθε φορά που καυγαδιζω με τον αδελφό μου εκείνη γελάει. Εκείνος έκανε σάν πεντάχρονο έχοντας τα χέρια του στραμμένα προς την Anastasia. Να φωνάζει ότι θέλει να μείνει άλλο λίγο. Κάνει σαν να τον απομακρύνει ή χειροτερα σαν να του απαγορεύω να μπεί στο αγαπημένο τού παιχνίδι. Τον έβαλα στην θέση του οδηγού και εγώ μπήκα στου συνοδηγού. Πραγματικά εκείνος είναι μεγαλύτερος και κάνει σαν να τον νταντευω. Ενώ η Anastasia γελούσε με τα χαλιά μάς, επιτέλους φύγαμε για το σπίτι.

Νέο κεφάλαιο και συγνώμη που άργησα να ανεβάσω. Έπρεπε να ανεβάσω και στο άλλο βιβλίο μου. Έρωτας και πείσμα: Άρης και Βιολέττα.
Και ναι η Anastasia έμεινε μόνη της με τον Daniel. Τι επρόκειτο να γίνει?!!!
Στο επόμενο κεφάλαιο που θα γράψω  το βράδυ , αλλά δεν ξέρω αν θα το ανεβάσω).