Κεφάλαιο 11

Εφόσον Κατέβηκα στην κουζίνα , είδα την γιαγιά μου να πίνει γάλα με παξιμάδι και να πλέκει.

Daniel pov
Αμέσως την πλησίασα και της έδωσα ένα μεγάλο φίλι στο μάγουλο. Τής είπε ότι δεν θα αργήσω σήμερα και όπου νάναι θα έρθεις η δεσποινίς Olivia για να σε φροντίσει. Εφόσον τής έδωσα τα φάρμακα και μου είπε να προσέχω πάντα και να είμαι καλό παιδί, " κοίτα ειρωνια τώρα" έφυγα προς την πρόταση και ενώ την άνοιξα εμφανίστηκε η Olivia με ένα μπουκέτο λευκά γαρίφαλα για την γιαγιά μου. Τα γαπημενα της. Την καλημέρισα και έφυγα. Ανέβηκα στην μηχανή, έβαλα το κράνος και έφυγα για την εταιρία. Ήταν κάπου στης 6 το πρωί οπότε απόλαυσα την διαδρομή. Λοιπόν να σας συστήθω! Εγώ είμαι ο Ruel Daniel και από τα 17 μου είμαι στην μαφία. Είμαι στην μαφία εδώ και 7 χρόνια μιας και τώρα είμαι 24 χρόνον. Όσο για τους γονείς μου με παράτησαν στην γιαγιά δηλαδή την μήτρα της μητέρας μου. Ο μόνος λόγος που με παράτησαν είναι γιατί χώρισαν και ο πατέρας μου έφυγε σε άλλη χώρα και η μήτρα μου ξανά παντρεύτηκε και δεν θέλει να έχει σχέση μαζί μου, λόγο της δουλειά που κάνω. Στην καημένη άρρωστη γιαγιά μου που πάσχει από οστεομυελίκη βιοψία ( για όσους δεν ξέρετε είναι ένα είδος λευχαιμίας). Έτσι ενώ προσπαθούσα να βρώ δουλειά σάν έφηβος που ήμουνα κατελιγα να απολύομαι κάθε φορά από περίεργες συνθήκες, όπως για παράδειγμα να μου την πέφτουν οι γκόμενες ενώ είχαν κάποιο μαλακά να του τα περνούν και έτσι κατελιγα εγώ να απολύομαι. Αν τις απεριπτα κατελιγα στην φυλακή για κακοποίηση γιατί με κατέγγηλαν οι καργιες. Έτσι ενώ βρησκόμουν σε ένα κέντρο σκοποβολής μίας και μου άρεσε αυτό το αγώνισμα για να ξεχνιέμαι και να σκέφτομαι ποίο καθαρά, ενώ έκανα τα συχνά όπως πάντα με πλησίασε ο δάσκαλος μου ο Erik για να μου προτείνει μία ασυνήθιστη δουλειά. Έτσι από τότε κατελιξα να δουλεύω για την μαφία. Στην γιαγιά μου δεν έχω αναφέρει κάτι γιατί είναι πολύ αρρώστη όπως ανέφερα. Τής έχω πει ότι δουλεύω ως σωματοφύλακας, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από την δουλειά του δολοφόνου που κάνω. Βέβαια δεν σκοτώνω στα καλά καθούμενα χώρος κάποιο άλλο, αλλά γιατί πληρονωμε για αυτό και σκοτωνο ανθρώπου που κάνουν κακό τους άλλους και κύριος στην μαφία. Έτσι είμαστε εγώ και οι φίλοι μου, αλλά δεν είμαι σίγουρος για τον Will, ο χαρακτήρας του είναι λίγο περίεργος. Σταμάτησα αμέσως την μηχανή πρίν πατήσω το σκυλί που είχε ξεφύγει από ένα μικρό καροτσάκι. Το κοριτσάκι αρχήσε ένα κλαίει και εγώ κατέβηκα για να του πιάσω το σκύλακι του. Ευτυχώς ήταν πεζόδρομος και μίας κατευθύνσης δρόμος. Αρχήσα να προσελκύω το σκυλάκι όμως αυτό δεν με υπάκουγε με αποτέλεσμα να το κυνηγάω και να καταλήξω να πέσω κάτω μίας και πλεκτικε στα πόδια μου. Το μικρό κοριτσάκι αρχήσε να γελάει και έτσι εγώ κατελιξα να πιάσω το σκύλακι και να την στο δώσω.

? Ευχαριστώ πολύ κύριε. Είστε πολύ καλός.
Daniel: Τίποτα μικρή μου. Και να προσέχεις όταν περνάς το δρόμο.
? Ναι κύριε!!!

Daniel pov
Εφόσον έφυγα, μετά από 5 λεπτά έφτασα στην εταιρία εκεί είδα τον Hector και το Will με δύο καφέδες στο χέρι. Όταν άκουσαν την μηχανή μου σταμάτησαν να με χερετησουν. Εφόσον είπαμε ένα καλημέρα μαλακά ο ένας στον άλλον μπήκαμε μέσα για να κάνουμε την καθημερινή πρωινή γυμναστική στο γυμναστήριο. Όμως όταν ανεβήκαμε στο δεύτερο όροφο εφανιστηκε ο δάσκαλος μάς.

Erik: Καλημέρα ξυραφια μου.
Όλοι: καλημέρα!!!
Daniel: ( Πάντα έχει μανία να μάς αποκαλεί με αυτό το χαϊδευτικό όνομα). Πώς και από δώ δάσκαλε?!!!
Erik: Σέ θέλει το αφεντικό στο γράφειο τού.
Daniel: Πήγενω άμεσος.
Erik: Αααα και στάσου, πράξε σωστά!!!
Daniel: Μάλιστα δάσκαλε!
Hector: Καλή τύχη!!!
Will: Αχ και να ήμουν εγώ!! Πόσο Βάριεμαι και θέλω να διασκεδάσω!!!. Σκάτα!!!
Hector: Έλα μην κάνεις έτσι. Θα έρθει η ώρα και για μάς.
Erik: Μην απογοητευεστε και κρατήστε δύναμεις.

Daniel pov
Εφόσον έφτασα στον 10 όροφο εκεί που ανεβεναν μόνο οι καλύτεροι φίλοι του και πολύ συχνά ο κολλητός του ο Erik γιατί δεν εμπιστευόταν κανέναν άλλον και απαγόρευε την είσοδο. Μόλις πλησίασα την πρότα του γράφειου τού, πήρα Μάι βαθιά ανάσα μίας και θα έβλεπα για πρώτη φορά το αφεντικό μας.
Ενώ άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα και έκανα 7 βήματα προς το γραφείο του είδα ότι ήταν άδειο. Ξαφνικά ακούω να με φωνάζει από πίσω μου και ενώ γυρνάω τον βλέπω να μάθετε στο μπαράκι του γραφείου με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι. Ήταν ακριβώς όμως τον φανταζόμουν. Γεροδεμένος γύρο στο 1,75, με μαλλιά κοντοκουρεμένα, με λίγο μούσι, ένα μαύρο παντελόνι και μια απλή μαύρη μπλούζα. ⬇️ ( Εικόνα από προηγούμενο κεφάλαιο).

Αμέσως τον πλησίασα σοβαρός, σοβαρός και κάθησα μπροστά του. Εκείνος με επεξεργάστηκε από πάνω μέχρι κάτω με το βλέμμα του ματιού τού. Αρχήζα να αχγωνόμουν.

Emiliano: Μμμ.... Δεν είσαι καλός, καθόλου κακός θα έλεγα. Είναι όλα έτσι όπως μου τα ανέφερε ο δάσκαλος σού.
Daniel: Προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ, ώστε να είναι αντάξιος της φήμης και τής θέσεις μου. Αφεντικό!!! ( Καθώς ήπιε μια γούλια από το ουίσκι στο ποτήρι που κρατούσε, μου είπε με χαλαρό ύφος).
Emiliano: Μουμ... Μπορείς να με φωνάζεις Κύριο ή σκέτο Emiliano μίας που θα συνεργαστούμε.
Daniel: Μάλιστα Κύριε!
Emiliano: Καλός. Λοιπόν Daniel έμαθα για τίς ικανότητες σού και τις τεχνικές σου. Επίσης φαίνεται ότι κρύβεις καλά το άγχος που έχεις τώρα με λίγο ψυχρό τρόπο και γλυκό βλέμμα, όπως είπε ο δάσκαλος σού. Που θέλω να καταλήξω με όλα αυτά. Θα ήθελα να δουλέψεις εσύ και οι δύο φίλοι σου και για αρχή κύριος εσύ για μία πολύ σημαντική δουλειά που κανονίζω εδώ και 20 χρόνια. Καταλάβενεις ότι είναι πολύ σημαντική δουλειά που αφορά που αφορά την προσωπική μου ζωή. Βέβαια ο πατέρα μου μου έμαθε να είμαι διπλωμάτης και να σέβομαι την γνώμη τών άλλων, αλλά εγώ δεν είμαι ο πατέρα μου, αλλά επειδή σε συμπάθησα θα κάνω και εξερεση. Λοιπόν σε ρωτάω θέλεις την δουλειά?!!!
Daniel: Θα ήταν μεγάλη μου τιμή Κύριε να κάνω μια τόσο σημαντική δουλειά.
Emiliano: Πολύ ωραία. Για σήμερα θέλω να πας κατά της 10 το πρωί στο σπίτι τού εκθρου μου Wilson, Emanuel Wilson και να το κάνεις μπάχαλο, μην αφήσεις τίποτα όρθιο, για να καταβάλει ότι πήγενουμε για αυτόν. Πάρε και τούς φίλους σού και άφησε και με κόκκινη μπογιά απειλητικά μηνύματα παντού έτους τοίχους. Ξέρετε εσείς! Επισεις μπράβους και φυλακές σπάστε τούς στο ξύλο, ώστε να χρειαστεί να κάνε στο νοσοκομείο και να αναγκάσουν να τούς αντικαταστήσουν με καινούριους. Αυτά!!!


Παιδιά τί μου κάνετε?!!! Πώς τα περάσατε σήμερα μίας και είναι καθαρά Δευτέρα?!!! Εγώ έφτιαξα χαρταετό για να πετάξω σήμερα , αλλά  δεν πήγα τελικά είχε πολύ άερα. Ο αδερφός μου που πήγε γύρισε χωρίς χαρταετό γιατί διαλύθηκε απ' τον αέρα.
Έχω να πετάξω χαρταετό 7 χρόνια. Πάρο που είμαι μεγάλη μου αρέσει πολύ αυτό το έθιμο. Αλλά πολλά λέω.
Στο θέμα μάς. Εδώ μαθενουμε ποιον επέλεξαν από τούς τρις δολοφόνους.
Ποιός έκανε μπάχαλο τόσο σπίτι της Anastasia και της οικογένειας τής.
Άραγε τί θα γίνει παρακάτω?!!!
Τί γνώμη έχετε?!!!
⭐ Μην ξεχνάτε η Anastasiaκαποιομ γνώρισε στο γυμναστήριο ⭐😈
Φιλάκια λουκουμακια 😊❤️🙈 καληνύχτα όνειρα γλυκά. Τα λέμε αύριο 😊❤️🙈✨⭐⭐


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top