-''Λοιπόν κορίτσια, χάρηκα για αυτήν την τετραήμερη συνεργασία μας. Να προσέξετε ιδιαίτερα τα σημεία που σας τόνισα, παρ'όλο που η κυρία Τσέλιου δεν σας είχε ενημερώσει σχετικά μ'αυτά, και είμαι σίγουρος ότι θα τα πάτε περίφημα στην εξεταστική σας. Χάρηκα για την γνωριμία μας''!

-''Κι εμείς''! είπαν όλες οι φοιτήτριες και βγήκαν από την τάξη.

Εγώ σηκώθηκα από το έδρανο μου, έβαλα την τσάντα μου στον ώμο μου και ο Κωνσταντίνος ήρθε κοντά μου.

-''Πλάκα είχε που μας έκανες μάθημα αυτή την εβδομάδα'' του είπα.

-''Ναι, πράγματι. Ήταν μια ωραία εμπειρία και για τους δυο μας'' και ξεκινήσαμε να κατευθυνόμαστε προς την πόρτα.

''Τελευταία ώρα ήταν τώρα'';

-''Ναι... Λέω να πάω να δω την Στέλλα στο θέατρο''.

-''Μαζί με την Βαλεντίνα'';

-'' Όχι. Η Βαλεντίνα τώρα θα ξεκινήσει το μάθημά της''.

-''Και θα πας μόνη σου''; και βγήκαμε έξω.

-''Εεεε... Αναγκαστικά...''

-''Να σου πω, τελείωσα κι εγώ τώρα. Θες να σε πετάξω με το αυτοκίνητο''; με ρώτησε, καθώς φορούσε το μπουφάν του.

-''Δεν θα πας στο νοσοκομείο''; τον ρώτησα.

-''Στο νοσοκομείο θα πάω στις δύο''.

-''Εντάξει τότε''.

Πήγε πάνω στο γραφείο του για να πάρει την ιατρική του τσάντα και εγώ τον περίμενα έξω από το Πανεπιστήμιο. Όταν ήρθε, προχωρήσαμε προς το αυτοκίνητο του, που το είχε παρκάρει σε μια γωνία, και μπήκαμε μέσα. Έβγαλα την πλεχτή μου ζακέτα, ο Κωνσταντίνος έβαλε μπρος και ξεκινήσαμε τον δρόμο μας.

-''Ευάκι'';

-''Ναι''; και γύρισα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω.

-''Αυτή την εβδομάδα έχω δύο μέρες ρεπό, την Πέμπτη και την Παρασκευή... Και έλεγα, επειδή θα πέσει τετραήμερο μαζί το Σαββατοκύριακο... θα ήθελες να το περάσουμε μαζί''; μου πρότεινε και με κοίταξε στιγμιαία.

-''Αλήθεια''; τον ρώτησα κατάπληκτη.

-''Φυσικά μωρό μου''!

-''Εεε.. Ναι, θέλω''!

-''Θα περάσουμε πολύ όμορφα. Στο υπόσχομαι'' μου είπε γλυκά και πήρε το χέρι μου και το φίλησε.

Τέλεια! Θα περάσω ένα τετραήμερο μα τον Κωνσταντίνο! Εντάξει... Δεν θα μπορώ να είμαι συνέχεια μαζί του, γιατί... θα έχω και τους γονείς μου.

Μετά από μερικά λεπτά φτάσαμε στον προορισμό μας. Φιληθήκαμε, πήρα την τσάντα μου, βγήκα από το αυτοκίνητο και μπήκα μέσα στο θέατρο. Ρώτησα έναν υπεύθυνο για το πού θα μπορούσα να βρω την Στέλλα Παπαβασιλείου και με οδήγησε στο καμαρίνι της.

-''Περάστε''! ακούστηκε η φωνή της κολλητής μου και άνοιξα την πόρτα.

-''Στελλίτσα''!

-''Εύα μου''! και έπεσε κατευθείαν στην αγκαλιά μου.

-'' Έχουμε πάνω από μια εβδομάδα να βρεθούμε'' είπα μ'ένα παράπονο.

-''Το ξέρω μωρέ, έχεις δίκιο! Πάμε να μιλήσουμε έξω'';

-''Ναι, ναι'' και βγήκαμε από το καμαρίνι της Στέλλας.

''Πολύ όμορφο το καμαρίνι σου''!

-''Σ'ευχαριστώ πολύ! Είναι μικρό, αλλά γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένη από όλο τον θίασο. Είναι όλοι τους εξαιρετικά παιδιά''.

-''Να σε ρωτήσω, με την εξεταστική τι θα κάνεις''; την ρώτησα.

-''Θα έρθω να γράψω''.

-''Ναι, αλλά ξέρεις τι θα γράψεις'';

-''Καλέ ναι! Τα μαθήματα τα παίρνω από το site του Πανεπιστημίου''.

-''Ok''.

-''Εσύ για πες μου... Με τον Κωνσταντίνο τι γίνεται''; με ρώτησε με ενδιαφέρον, έχοντας ένα τεράστιο χαμόγελο, όμως δεν πρόλαβα να της απαντήσω, γιατί πέσαμε μούρη με μούρη με τον Κωνσταντίνο!

-''Ευτυχώς που σε βρήκα'' μου είπε λαχανιασμένος.

''Γεια σου Στέλλα. Πώς πάνε οι πρόβες'';

-''Μια χαρά! Ευχαριστώ που ρωτάς''.

-''Εύα... ξέχασες την ζακέτα σου στο αμάξι μου'' και μου την έδωσε.

Μα καλά, πώς την ξέχασα; Πώς αφαιρέθηκα έτσι; Δεν καταλάβαινα η χαζή ότι κρύωνα;

-'' Άχου! Σ'ευχαριστώ πολύ... και χίλια συγνώμη για την ταλαιπωρία''.

-''Μην το ξαναπείς αυτό! Λοιπόν... Τα λέμε'' είπε, μου έκανε νόημα ότι θα τηλεφωνηθούμε και όπως γύρισε προς τα πίσω για να φύγει, εμφανίστηκε μπροστά του η Αφροδίτη με την Μήνα.

 Μα καλά... Τι δουλειά έχουν εδώ αυτές;

''Με συγχωρείτε'' τους είπε ο Κωνσταντίνος.

''Και πάλι.. Γεια σας'' απευθύνθηκε σ'εμένα και στην Στέλλα.

-''Στο καλό''! είπε δυνατά η Στέλλα και ο Κωνσταντίνος έφυγε.

-''Ο Γεωργαντόπουλος δεν ήταν αυτός''; παρατήρησε η Μήνα.

-''Ναι, έχεις δίκιο. Τι γύρευε εδώ''; ρώτησε η Αφροδίτη, ανασηκώνοντας το φρύδι της.

Μα γιατί έπρεπε να τον δουν;

-''Εσείς τι γυρεύετε εδώ''; ρώτησε φωναχτά η κολλητή μου, σμίγοντας τα φρύδια της.

-'' Ήρθαμε να δούμε την Τζένη. Στο καμαρίνι της είναι'';

-''Ναι, έχουμε διάλειμμα τώρα, αλλά σε πέντε λεπτά λήγει''!

-''Καλά, μην δαγκώνεις...'' την ειρωνεύτηκε μ'ένα γελάκι η Μήνα.

-''Τελικά τι ήθελε ο Γεωργαντόπουλος από εσάς''; ρώτησε η Αφροδίτη.

-''Να μην σας νοιάζει''! της απάντησα, πήρα την Στέλλα από το χέρι και απομακρυνθήκαμε από κοντά τους.

***

-''Εύα'';

-''Ναι μπαμπά'' είπα, ενώ συνέχιζα να τρώω το μεσημεριανό μου.

-''Στις 26 του μήνα εγώ και η μαμά σου έχουμε την επέτειο μας''.

-''Ναι, το θυμάμαι. Και 26 έχει αυτό το Σάββατο''.

-''Γι'αυτό'' πετάχτηκε η μαμά και ταυτοχρόνως κατάπιε μια κουταλιά σούπας ''είπε ο μπαμπάς, εφόσον έχει άδεια το Σαββατοκύριακο, να πάμε μια εκδρομή στα Καλάβρυτα''.

-''Οι τρεις μας'';

-''Ναι''!

Εγώ τότε κατέβασα το κεφάλι μου, γιατί στεναχωρήθηκα, επειδή είχα κανονίσει να περάσω αλλιώς το Σαββατοκύριακο, όμως ο μπαμπάς μου εντόπισε την θλίψη στα μάτια μου και με ρώτησε...

-''Δεν θες να έρθεις μαζί μας'';

-''Δεν είναι αυτό. Θέλω. Απλώς... την άλλη Παρασκευή ξεκινάει η εξεταστική και... εκτός απ'αυτό... ο Κωνσταντίνος έχει πάρει ρεπό αυτές τις μέρες και...''

-''Εντάξει, εντάξει'' με διέκοψε η μαμά. '' Έχεις δίκιο! Πρέπει να ξεκουραστείς λίγο''.

-''Συγνώμη'' απολογήθηκα.

-''Μην ζητάς συγνώμη πριγκίπισσα μου'' μου είπε ο μπαμπάς και μου έπιασε το χέρι.

Αυτό το πράγμα που και ο μπαμπάς μου και ο Κωνσταντίνος με αποκαλούν πριγκίπισσα, δεν θα το καταλάβω ποτέ! Αλλά... έχει την πλάκα του...

Όταν τελειώσαμε το μεσημεριανό μας, ο μπαμπάς μου άρχισε να ετοιμάζει την ιατρική του τσάντα για το νοσοκομείο, η μαμά μου πήγε στο μπάνιο για να βάλει πλυντήριο και εγώ μπήκα μέσα στο δωμάτιό μου για να διαβάσω.

Για την εξεταστική είχα λίγο άγχος, γιατί πρώτη φορά θα έδινα γραπτές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, αφού ήμουν μια πρωτοετής φοιτήτρια. Όμως οι γονείς μου και ο Κωνσταντίνος μου έλεγαν να μην αγχώνομαι και ότι θα τα πάω μια χαρά.

Στο μάθημα της Φυσικής, μπορώ να πω ότι από τότε που με ανέλαβε ο Κωνσταντίνος, τα πήγαινα σχετικά καλύτερα. Μου τα εξηγούσε πολλές φορές, και την θεωρεία και τις ασκήσεις. Αλλά... είχα αυτό το κακό. Με την θεωρεία τα πήγαινα πάντα τέλεια, ενώ με την πράξη... τα έκανα σαλάτα! Τέλος πάντων... Κανείς δεν είναι τέλειος!

Εκείνη την στιγμή δονήθηκε το κινητό μου. Το άνοιξα και είδα ότι είχα μήνυμα από τον Κωνσταντίνο. Το πάτησα και μου είχε στείλει αυτό.

Ήθελα να'ξερα που τα βρίσκει και μου τα στέλνει....

------------------------------------------------------------------------------------------

Γεια σας! Πώς μου είστε;

Ο Κωνσταντίνος δεν είναι πολύ καλούλης; Της πρότεινε να περάσουν το ρεπό του μαζί!

Ερώτηση: Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα που έχετε ακούσει ή που έχετε διαβάσει;

Εμένα είναι πολλές, αλλά αυτή που μου αρέσει πιο πολύ είναι: If you keep believing the dream that you wish, will come true.

Το ξέρω... Είμαι πολύ ονειροπόλα....

Λοιπόν... τα λέμε γουρουνάκια μου. Kisses!