-''Και δηλαδή σε παρότρυνε να πας στην οντισιόν''; ρώτησε η Βαλεντίνα, καθώς καθόταν στο παγκάκι.

-''Ναι! Δεν μπορώ να το πιστέψω''! αναφώνησε χαρούμενη η Στέλλα.

''Αφού μου είπε πρώτα ότι τον έχω εντυπωσιάσει με τις γνώσεις μου, μου πρότεινε να πάμε μαζί την άλλη εβδομάδα στην οντισιόν''!

-''Για ποιον λόγο να πάτε μαζί''; την ρώτησα.

-''Γιατί μου είπε ότι θα είναι η πρώτη φορά που θα αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο, και εφόσον είναι καθηγητής μου... ήθελε να με συνοδεύσει''!

-''Συγνώμη που ρωτάω, αλλά... πότε πρόλαβε, σε δύο μέρες, να μάθει τι γνωρίζεις για το θέατρο'';

-''Βρε Βαλεντίνα μην ζητάς συγνώμη! Λοιπόν, την πρώτη μέρα, δηλαδή χθες, αυτόν τον είχαμε πρώτη ώρα. Αφού μας συστήθηκε και μας έδωσε κάτι χαρτιά για να διαλέξουμε το μάθημα επιλογής του πρώτου εξαμήνου, στην συνέχεια μας έδωσε μια λευκή κόλλα και μας ζήτησε να γράψουμε τι πιστεύουμε ότι είναι το θέατρο. Εεε... Και από την δική μου <<έκθεση>> εντυπωσιάστηκε και ως αφορμή αυτό, μου μίλησε για την οντισιόν''!

-''Χωρίς να έχετε κάνει πρακτική''; ξαναρώτησα.

-''Παιδί μου, ο άνθρωπος ξέρει! Κοτζάμ καθηγητής είναι''! μου εξήγησε η Στέλλα με γουρλωμένα μάτια.

-''Καλά.. δεν αντιλέγω''.

-''Τι οντισιόν είναι αυτή''; ρώτησε η Βαλεντίνα και κοίταξε την Στέλλα μ'ένα χαμόγελο.

-''Είναι μία οντισιόν, για μια καινούργια παράσταση της Κάρμεν Ρουγγέρη, η οποία αναζητεί νέα πρόσωπα από διάφορα Πανεπιστήμια της Αθήνας...'' έλεγε με βιασύνη, χωρίς να παίρνει ανάσα, όμως δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρότασή της, γιατί εγώ και η Βαλεντίνα την διακόψαμε φωνάζοντας...

-''Της Κάρμεν Ρουγγέρη'';

Είχαμε πάθει σοκ!

-''ΝΑΙ''!

-''Αυτό είναι καταπληκτικό''! και χτύπησα παλαμάκια με τα χέρια μου, διότι ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη για την φίλη μου.

-''Αχ... Μπράβο Στέλλα! Ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις''! είπε η Βαλεντίνα και σηκώθηκε από το παγκάκι για να αγκαλιάσουμε την Στέλλα.

-''Σας ευχαριστώ κορίτσια! Και να σας πω την αλήθεια, δεν το περίμενα ότι η τύχη θα ήταν τόσο καλή και γενναιόδωρη μαζί μου''.

Εκείνη την στιγμή, ακούσαμε το κουδούνι να χτυπά.

-''Εγώ κορίτσια έχω πάλι κενό''! είπε η Βαλεντίνα, έχοντας μια λυπημένη έκφραση στο πρόσωπό της και όλες αρχίσαμε να περπατάμε.

-''Τυχερή...''! είπε η Στέλλα.

-''Δεν είμαι τυχερή. Πρώτον, γιατί θα κάθομαι έξω μόνη μου, χωρίς να κάνω τίποτα και δεύτερον εσείς με αυτήν την ώρα θα ολοκληρώσετε το τρίωρο μάθημα του Πανεπιστημίου και θα φύγετε πιο νωρίς''.

-''Βρε, μην λες χαζομάρες! Θα σε περιμένουμε μέχρι της δώδεκα. Και για να μην είσαι μόνη σου, μπορείς να έρθεις μαζί μου. Βέβαια... δεν θα μπορούμε να μιλάμε...''

-''Μα τι λες Εύα μου''; με διέκοψε η Βαλεντίνα. ''Και μόνο που μου προτείνεις να έρθω μαζί σου στο μάθημα είμαι κατενθουσιασμένη''!

-''Ok. Λοιπόν... τα λέμε αργότερα'' μας χαιρέτησε η Στέλλα, ενώ εγώ με την Βαλεντίνα κατευθυνθήκαμε προς το κτίριο όπου βρισκόταν η τάξη μου.

***

Όταν φτάσαμε στα Coffee Island, παραγγείλαμε τους καφέδες μας και ξεκινήσαμε να περπατάμε έξω από το μαγαζί. Όλες πήραμε Frappe, γιατί εγώ τον είχα ζηλέψει από την προηγούμενη φορά που τον είχα δει στα χέρια της Βαλεντίνας, και η Στέλλα ζήλεψε από εμένα. Οπότε... ήπιαμε και οι τρεις Frappe με παγωτό γεύση καραμέλα! Ήταν.... απίστευτο! Ότι καλύτερο είχα πιει μέχρι στιγμής.

-''Για πείτε κοριτσάκια, που θα πάμε''; ρώτησα με ανυπομονησία.

-''Εγώ λέω να πάμε βόλτα στην Ερμού'' είπε η Βαλεντίνα και ήπιε λίγο από τον καφέ της.

-''Πολύ ωραία πρόταση. Στέλλα τι λες'';

-''Εγώ να σας πω την αλήθεια, θα ήθελα να πάω σπίτι μου για να ψάξω πληροφορίες για την Κάρμεν Ρουγγέρη και επί την ευκαιρία να κοιμηθώ λιγάκι''.

-''Συγνώμη... Δεν ξέρεις ότι η Ρουγγέρη έχει παίξει στο <<Μπαμπά μην τρέχεις>>, στο <<Η ώρα η καλή>>, στο <<Δέκα λεπτά κήρυγμα>>; την ρώτησα.

-''Στην τηλεόραση. Στο θέατρο όμως; Σε πόσες παραστάσεις έχει συμμετάσχει και πόσες έχει σκηνοθετήσει'';

-''Ναι, έχεις δίκιο. Και στην τηλεόραση δεν έχει παίξει μόνο σε αυτές τις σειρές'' μας ενημέρωσε η Βαλεντίνα.

-''Σίγουρα... Απλώς αυτές ήταν οι πρώτες που μου ήρθαν στο μυαλό'' απάντησα και ήπια από τον μοσχομυριστό Frappe  μου.

-''Οπότε, τι θα κάνουμε''; ρώτησε η Στέλλα απευθυνόμενη σ'εμένα και την Βαλεντίνα.

-''Λοιπόν, λέω να πάμε να ξεκουραστούμε, να διαβάσουμε ότι μας έχουν βάλει οι καθηγητές μας και το απόγευμα κατά τις πέντε να συναντηθούμε για να πάμε μια βόλτα στην Ερμού'' πρότεινα.

-''Τέλεια! Εγώ συμφωνώ'' είπε η Βαλεντίνα.

-''Κι εγώ'' συμφώνησε η Στέλλα.

-''Ωραία να πούμε στις πέντε στην Ερμού'';

-''Που ακριβώς στην Ερμού''; ρώτησε η Βαλεντίνα.

-''Στην είσοδο, μόλις μπαίνεις στον πεζόδρομο. Εκεί δεν λες''; με ρώτησε η Στέλλα για να επιβεβαιώσει στην απάντηση της.

-''Ναι, ναι, ακριβώς''της απάντησα και κατευθυνθήκαμε προς την κοντινότερη στάση. 

Μετά από λίγα λεπτά, αφήσαμε την Στέλλα στο σπίτι της και εγώ προχώρησα μαζί με την Βαλεντίνα προς το δικό μου. Μόλις φτάσαμε, με άφησε έξω από την πολυκατοικία μου, χαιρετηθήκαμε και έφυγε τρέχοντας για να προλάβει το επόμενο λεωφορείο. Άνοιξα την εξώπορτα, ανέβηκα με τα πόδια στον δεύτερο όροφο και μπήκα μέσα στο σπίτι μου.

-''Γεια σας''! και πήγα προς το σαλόνι.

-''Γεια σου αγάπη μου'' είπε ο μπαμπάς μου και με φίλησε στο κεφάλι.

''Πώς είσαι'';

-''Μια χαρά. Η μαμά είναι στην κουζίνα'';

-''Πού αλλού''; είπε ειρωνικά.

-''Χαχα... Μαμά''! και πήγα προς τα εκεί.

-''Καλώς το κοριτσάκι μου. Δεν μπορώ να σε αγκαλιάσω, γιατί... βλέπεις''και μου έδειξε τα χέρια της που ήταν λερωμένα με κιμά μέσα σ'ένα μεγάλο γυάλινο μπολ.

-''Κεφτεδάκια φτιάχνεις'';

-''Στο φούρνο με πατάτες''! συμπλήρωσε.

-''Wow! Λοιπόν, πλένω χέρια και έρχομαι να σε βοηθήσω'' είπα και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο. Έπλυνα τα χέρια μου, τα σκούπισα στην πετσέτα και βγήκα έξω ανοίγοντας την πόρτα. Έβγαλα τα παπούτσια μου, τα τοποθέτησα στην παπουτσοθήκη και περπάτησα ξυπόλητη μέχρι την κουζίνα. 

-''Πώς και δεν πήγες σήμερα βόλτα με τις φίλες σου''; με ρώτησε ο μπαμπάς από το σαλόνι που έβλεπε ειδήσεις στον Alpha.

-''Θα πάμε το απόγευμα, γιατί η Στέλλα θα πάρει μέρος σε μία οντισιόν και ήθελα να βρει πληροφορίες για τον σκηνοθέτη της παράστασης''.

-''Αλήθεια''; ρώτησε έκπληκτη η μαμά μου.

-''Ναι! Κι εγώ μόλις το έμαθα χάρηκα πολύ γι'αυτήν''.

-''Ποιος σκηνοθετεί την παράσταση''; ρώτησε ο μπαμπάς.

-''Η Κάρμεν Ρουγγέρη! Φοβερό'';

-''Θα συνεργαστεί με την Κάρμεν Ρουγγέρη'';

-''Ναι μαμά! Δεν είναι τέλειο'';

-''Ποια είναι αυτή η Ρουγγέρη''; ρώτησε ο μπαμπάς. 

-''Αυτή που έπαιζε στην τηλεοπτική σειρά <<Η ώρα η καλή>>; Που έκανε την μάνα του Στέφανου''; του εξήγησε η μαμά, ενώ έβγαζε τα χέρια της από τον κιμά για να καθαρίσει τις πατάτες. Εγώ είχα πάρει από το πρώτο συρτάρι ένα μαχαίρι και είχα κόψει ήδη δύο.

-''Ναι, καλά... Σιγά μην κατάλαβα. Εξάλλου εγώ δεν την παρακολουθούσα αυτή την βλακεία''. είπε βαριεστημένα ο μπαμπάς.

-''Δεν είναι βλακεία βρε μπαμπά''!

-''Εντάξει... Ότι πείτε εσείς''.

-'' Άσ'τον Εύα μου. Αφού δεν έχει καθόλου γούστο'' είπε η μαμά και ταυτοχρόνως γελάσαμε και οι δυο μας.

''Θύμισε μου, τι ώρα θα πας σήμερα στο νοσοκομείο''; ρώτησε απευθυνόμενη στον μπαμπά.

-''Σε μία ώρα''.

-'' Άρα δεν θα φας μαζί μας'';

-'' Όχι, συγνώμη. Θα πάρω κάτι από το μαγαζί που έχει στο ισόγειο''.

-'' Όπως θες'' αναστέναξε η μαμά.

Πότε πέρασε η ώρα, πραγματικά δεν το κατάλαβα. Μάλλον επειδή βοηθούσα στο μαγείρεμα. Ο μπαμπάς μας φίλησε και τις δύο και έφυγε. Εντωμεταξύ, είχαμε βάλει με την μαμά το φαγητό στον φούρνο και περιμέναμε υπομονετικά να γίνει. Εγώ όμως, επειδή βαριέμαι εύκολα και επειδή δεν μου αρέσει να κάθομαι σ'έναν καναπέ και να μην κάνω τίποτα, μπήκα μέσα στο δωμάτιό μου, άρπαξα την τσάντα μου από το πάτωμα, έβγαλα τα βιβλία μου, κάθισα στην καρέκλα του γραφείου μου και άρχισα να διαβάζω.

***  

-'' Άντε βρε κορίτσι μου, που ήσουν''; με ρώτησε η Στέλλα, δείχνοντας με τον δείκτη του χεριού της το ρολόι της.

-''Συγνώμη που άργησα. Απλώς διάβαζα και όταν τελείωσα έφαγα μεσημεριανό και μετά ξάπλωσα στο κρεβάτι μου κοιτώντας το ταβάνι.... εε... και με πήρε ο ύπνος'' απολογήθηκα λαχανιάζοντας.

-''Εντάξει Εύα μου. Δεν πειράζει'' είπε η Βαλεντίνα μ'ένα χαμόγελο και ξεκινήσαμε την βόλτα μας στην Ερμού.

Πήγαμε σε πολλά μαγαζιά, όπως το Celestino, το Pink Woman, το ZARA, το BODYTALK και το Hondos Center. Εγώ όμως, δεν πήρα τίποτα, γιατί είχα ξεχάσει από την βιασύνη μου να ζητήσω λεφτά από την μαμά μου, και το κινητό μου, επειδή το φόρτιζα. Στο πορτοφόλι μου είχα μόνο 5 €. Τι να πάρω με 5 €; Γι'αυτό τα κράτησα για τον καφέ που ήπιαμε αργότερα με τις φίλες μου σε μια καφετέρια στο Σύνταγμα. Βέβαια, τα κορίτσια μου είπαν να διαλέξω όποιο ρούχο θέλω και ότι θα πληρώσουν αυτές. Φυσικά και δεν δέχτηκα! Να μην έχω λεφτά και να μου πληρώσουν καμιά σοκολάτα, καμιά τυρόπιτα, πολύ ευχαρίστως! Αλλά ρούχα, με τίποτα!

Όσο πίναμε τον καφέ μας, η Στέλλα μας έλεγε όλο το βιογραφικό της Ρουγγέρη! Εντάξει... Την καταλαβαίνω. Είναι χαρούμενη. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα στην θέση της. Θα μίλαγα ακατάπαυστα!

Η ώρα πέρασε γρήγορα και έπρεπε να φύγω. Ήταν 21:40 και δεν μου άρεσε να κυκλοφορώ μόνη μου στους δρόμους, όταν είχε δύσει ο ήλιος. Χαιρέτησα τις φίλες μου, οι οποίες θα έφευγαν σε μισή ώρα με το λεωφορείο, και ξεκίνησα να βαδίζω προς το σπίτι μου. Θα πήγαινα με τα πόδια, διότι η πολυκατοικία που μένω είναι δέκα λεπτά από το κέντρο.

Όπως περπατούσα, παρατήρησα ότι δεν κουραζόμουν καθόλου. Θυμήθηκα όταν ήμουν μικρή που κουραζόμουν συνέχεια! Βλέπεις, δεν μου είχαν βάλει ακόμα τον βηματοδότη, όμως τώρα λειτουργούσα σαν ένας κανονικός άνθρωπος.

Κάποια στιγμή, πέρασα μέσα από ένα στενό. Ήταν λιγοστό το φως που εισχωρούσε από τις αχτίνες του φεγγαριού και από τα φανάρια τις γύρω περιοχής, κάτι το οποίο με φόβιζε. Ξαφνικά... άκουσα έναν θόρυβο από κάτι σκουπιδοντενεκέδες! Φοβήθηκα, αλλά συνέχισα να περπατάω ήρεμη και χαλαρή. Αυτό διήρκεσε για ελάχιστα δευτερόλεπτα, εφόσον άκουγα βήματα από πίσω μου, τα οποία με πλησιάζανε ολοένα και περισσότερο! Γι'αυτό, επιτάχυνα τον βηματισμό μου. Δεν ήξερα αν ήταν σωστή ή λάθος αυτή η κίνησή, μέχρι.... που ο άνθρωπος που με ακολουθούσε έπεσε απάνω μου και με έριξε στο έδαφος! Τότε συνειδητοποίησα ότι η κίνησή μου ήταν ένα μεγάλο λάθος.

------------------------------------------------------------------------------------------

Ουουουουουουουου............ Το τέλος του σημερινού κεφαλαίου ήταν λίγο κάπως..... 

Τι φαντάζεστε ότι έγινε;

Ερώτηση: Ποιο είναι το αγαπημένο σας ρόφημα;

Εμένα είναι η σοκολάτα!

Λοιπόν... μέχρι το επόμενο μας ραντεβού....

Σχολιάστε, ψηφίστε, διασκεδάστε!

Love you! Bye!