Έτενμουρς- Μέρος 2

Ο Πέτρινος Γίγαντας

Η παρέα είχε φτάσει σε μια από τις χιονισμένες κορυφές των Έτενμουρς και είδαν ένα ανοιχτό σημείο ανάμεσα σε βράχια και πήγαν να ερευνήσουν να δουν τι υπήρχε εκεί. Όμως μόλις πέρασαν στην κοιλάδα μέσα απ' το φαράγγι μερικοί βράχοι έπεσαν πίσω τους κλείνοντας τους κάθε διέξοδο και τρόπο γυρισμού, καθώς βρέθηκαν παγιδευμένοι ανάμεσα σε βράχια.

«Ενέδρα!» φώναξε ο Έρανταν ετοιμάζοντας αμέσως ένα βέλος στ τόξο του και είδαν κάτι να κινείται πάνω στα βράχια. Ήταν ο Μπάργκριζαρ ο οποίος πήδησε και προσγειώθηκε μπροστά τους σείοντας το έδαφος. Ήταν πελώριος και τρομερός, τουλάχιστον έξι μέτρα ψηλός και μια έκφραση μίσους φαινόταν στο πέτρινο πρόσωπο του. Οι τρεις πολεμιστές πήραν θέση με τα όπλα τους σε ετοιμότητα. Ο γίγαντας βρυχήθηκε και ετοιμάστηκε να επιτεθεί. Ο Έρανταν άρχισε να εκτοξεύει βέλη τα οποία όμως αμφέβαλε αν έκαναν δουλειά. Η Άντριελ του πετούσε γαλάζιες σφαίρες, οι οποίες επίσης δε φαίνονταν να τον πτοούσαν. Ο Φάριν όρμησε μπροστά με το σπαθί του ως ο πιο μικρόσωμος.

«Θα τον κόψουμε από κάτω! Επιτεθείτε στα πόδια του!» φώναξε στους άλλους δύο συντρόφους του και επιτέθηκε στα πόδια του καθώς ο Έρανταν έστρεψε τα βέλη του σε αυτά Όντως μαύρο αίμα άρχισε να πετάγεται απ' τις πληγές παρόλο που ο γίγαντας δεν φαινόταν να πονάει.

Η Άντριελ χτυπούσε κι εκείνη με ξόρκια από μακριά, ενώ ο Φάριν ως πολύ πιο μικρόσωμος είχε μπερδέψει τον Μπάργκριζαρ ο οποίος μάταια προσπαθούσε να τον πατήσει ή να τον χτυπήσει με τα τεράστια χέρια του. Κάποια στιγμή φάνηκε να τον κούραζαν, γιατί έγειρε μπροστά κι έπεσε στα γόνατα.

«Σημαδέψτε για τα χέρια του τώρα!» φώναξε ο Φάριν και επιτέθηκαν όλοι μαζί στα χέρια του. «Προσέχετε για εκείνες τις γροθιές!» φώναξε ο Νάνος κάνοντας τούμπα για να αποφύγει το χτύπημα και με τη γροθιά του γίγαντα ο οποίος τις έφερε με δύναμη στο έδαφος. Μετά από ένα κρίσιμο χτύπημα του, ο Μπάργκριζαρ έγειρε κι άλλο μπροστά.

«Το ύψος του είναι λιγότερο σκληρό από κάτω. Σημαδεύεστε για το κεφάλι του!» είπε κι άρχισε να χτυπάει αλύπητα το πρόσωπο του από κάτω με τη βοήθεια των άλλων δύο από μακριά. Τελικά, ο γίγαντας έχασε όλες του τις δυνάμεις και σωριάστηκε στο παγωμένο έδαφος κάνοντας έναν ακόμα σεισμό. Τα ρούχα, ο θώρακας και η περικεφαλαία του Φαρών μα κυρίως το σπαθί του ήταν γεμάτα με το μαύρο αίμα του γίγαντα. Πλησίασαν και οι τρεις κοντά στο κεφάλι του για να δουν αν ήταν όντως νεκρός. Ο Έρανταν έσκυψε και εξέτασε το πρόσωπο του, έπειτα ένευσε στους συντρόφους του πως όλα είχαν τελειώσει, έτσι γύρισαν για να φύγουν και να δουν πώς θα βγουν απ' την κοιλάδα.

Εξέταζαν τα βράχια από πάνω τους, όταν η Άντριελ αντιλήφθηκε μία κίνηση πίσω τους. Γύρισε πρώτη εκείνη κι έπειτα Στράφηκαν και οι τρεις προς το μέρος του Μπάργκριζαρ και τον είδαν με τρόμο να σηκώνεται ξανά. Ύψωσε τη γροθιά του και πήγε να τη φέρει προς το μέρος τους, όμως τότε ένα κρώξιμο αετού ακούστηκε από πάνω του και προτού προλάβει γίγαντας να καταλάβει τι ήταν ο Μπέλεραμ προσγειώθηκε πάνω στο κεφάλι του κι άρχισε να παλεύει μαζί του. Έχωσε τα γαμψά του νύχια στο κρανίο του κι άρχισε να τσιμπάει τα μάτια του ώσπου τον αποτελείωσε.

«Τελείωσε» είπε καθώς ο γίγαντας έπεφτε αυτή τη φορά για τα καλά νεκρός και προσγειώθηκε μπροστά απ΄ τους τρεις φίλους του «Εκδικήθηκα για το λαό μου.»

«Και ιδού, έρχεται το είδος σου,» είπε η Άντριελ ενθουσιασμένη δείχνοντας προς τα πάνω καθώς είδαν όλοι άλλους τρεις μεγάλους Αετούς να πετούν προς το μέρος τους.

Προσγειώθηκαν όλοι κοντά τους και ο ένας, με γκρίζα φτερά και περήφανο βλέμμα πλησίασε λίγο περισσότερο. Φορούσε κάτι σαν περιδέραιο γύρω απ' το λαιμό του, χρυσές και ασημένιες πλάκες ενωμένες μεταξύ τους οι οποίες αναπαριστούσαν διάφορα σύμβολα.

«Άρχοντα μου.» είπε ο Μπέλεραμ κάνοντας υπόκλιση με σεβασμό. Η συντροφιά κατάλαβαν πως επρόκειτο για τον ίδιο τον Γκουαχίρ, τον Άρχοντα των Αετών! Εκείνος κοίταξε διερευνητικά τη συντροφιά και έπειτα το κουφάρι του γίγαντα και οι άλλοι δύο αετοί, ένα με χρυσαφί φτέρωμα και ένας με σκούρο σχεδόν μαύρο καφέ πλησίασαν. Άρχισε να χιονίζει.

«Φαίνεται πως έχεις κάνει τη δουλειά μας για εμάς, Μπέλεραμ.» μίλησε ο Γκουαχίρ.

«όχι εγώ, Άρχοντα Γκουαχίρ. Οι ευχαριστίες σας ανήκουν σε αυτούς τους τρεις, την Άντριελ, τον Φάριν και τον Έρανταν. Αυτοί είναι που μας απάλλαξαν από τον Μπάργκριζαρ.» είπε Μπέλεραμ και ο Άρχοντας κοίταξε προς τη μεριά της συντροφιάς ξανά.

«Οι ίδιοι τρεις που σε έσωσαν στο Φόρνοστ;» είπε ο Γκουαχίρ.

«Όντως, μια αξιοσημείωτη τύχη μας έκανε να συναντηθούμε ξανά.»

«Εάν ήταν τύχη. Οι μοίρες σας φαίνονται περιέργως ενωμένες. Όμως όπως και αν έχει, είμαστε βαθιά ευγνώμονες σε εσάς, πρώτα που σώσατε τη ζωή του Μπέλεραμ και τώρα που εκτελέσατε τον γίγαντα.»

«Υπάρχουν άλλοι Πέτρινοι γίγαντες να αντιμετωπίσουμε;» ρώτησε ο Φάριν, που δεν θα έχανε την ευκαιρία να ξεγελάσει με το μικρό του μέγεθος έναν ακόμα γίγαντα.

«Υπάρχουν άλλοι γίγαντες σίγουρα, όμως κανένας που θα θεωρούσαμε εχθρό. Ο Μπάργκριζαρ κάποτε ανακηρύχτηκε ραδιούργος και αποκληρώθηκε από τον ίδιο του το λαό, κι όμως ποτέ δεν τον είχα ικανό για φόνο. Πρέπει να τον έπεισαν να εκτελέσει αυτές τις ενέργειες.»

«Έχουμε ανακαλύψει σημάδια ότι ο Άγκανταρ είναι εδώ στα Έτενμουρς, εκείνος ο ίδιος υπηρέτης του Σκοτεινού Άρχοντα που αναμετρηθήκαμε στο Φόρνοστ.» είπε ο Μπέλεραμ.

«Τότε δεν χρειάζεται να ψάξουμε περαιτέρω γα την πηγή της διαφθοράς του Μπάργκριζαρ. Όμως πώς και επιλέξατε εσείς να ερευνήσετε εκείνα τα απομακρυσμένα βουνά για τον Άγκανταρ;» ρώτησε ο Γκουαχίρ τη συντροφιά.

«Ο Έλροντ ο Μισοξωτικός μας έστειλε. Είχε ένα προαίσθημα ότι ο εχθρός θα μπορούσε να συγκεντρώνεται εδώ.» απάντησε ο Έρανταν.

«Δεν θα αμφισβητήσω τη σοφία του Αφέντη Έλροντ. Βλέπει πολλά που είναι κρυμμένα από άλλους. Κι όμως, φοβούμαι πως έχετε έρθει πολύ αργά για να βρείτε τον Άγκανταρ. Έχουμε ψάξει τα Έτενμουρς διεξοδικά στο κυνήγι μας για τον Μπάργκριζαρ, κι όμως δεν έχουμε δει κανένα σημάδι αυτού του υπηρέτη του Σκοτεινού Άρχοντα. Εάν ήταν εδώ μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν είναι εδώ πια. Ο λαός μου θα δουλέψουν για να ξεφορτωθούν τις εναπομένουσες δυνάμεις που παραμένουν στα βουνά. Θα είμαστε σε επιφυλακή ενάντια στην επιστροφή του Άγκανταρ.»

«Τότε εμείς πρέπει να επιστρέψουμε στον Έλροντ στο Ιμλάντρις. Θα είναι αγχωμένος για νέα και έχουμε ήδη λείψει πολύ.» είπε η Άντριελ.

«Θα κανονίσω για έναν αγγελιοφόρο...» είπε ο Γκουαχίρ, πριν όμως προλάβει να τελειώσει τη φράση του ο Μπέλεραμ είπε:

«Άρχοντα μου, χρωστώ τη ζωή μου σε αυτούς τους τρεις, και εγώ επίσης πιστεύω ότι ο Άγκανταρ είναι μία θανάσιμη απειλή για τους ελεύθερους λαούς του Βορρά, όχι μόνο για τους Αετούς αλλά και για οποιονδήποτε άλλον. Εάν θα μου δίνατε την άδεια, ζητώ να τους συντροφεύσω και να τους βοηθάω στη αποστολή τους

«Ζητάς μια μεγάλη χάρη, Μπέλεραμ. Μπορεί να έχω ανάγκη όλους μου τους ακόλουθους σύντομα. Κι όμως προβλέπω ότι μια σπουδαία μοίρα περιμένει αυτούς τους τρεις και φαίνεται πως είσαι τώρα μέρος της.» είπε ο Άρχοντας Αετός. «Πολύ καλά, θα σου δώσω την άδεια να τους ακολουθήσεις για όσο καιρό θεωρήσεις σωστό.»

Τα κίτρινα μάτια του Μπέλεραμ έλαμψαν από χαρά και οι τρεις φίλοι χαμογέλασαν χαρούμενοι και με αγαλλίαση που θα συνέχιζε να είναι σύντροφος στο ταξίδι τους.

«Εκτός εάν ο Μπέλεραμ σχεδιάζει να μεταφέρει τους φίλους του σαν πρόβατα στα νύχια του θα χρειαστεί βοήθεια. Εάν έχετε την καλοσύνη, άρχοντα μου, ευχαρίστως θα τους συντροφεύσω και εγώ.» είπε ο σκουρόχρωμος αετός.

«Και εγώ ζητώ μερίδιο σε αυτή την αποστολή. Αφήστε με να είμαι ο τρίτος.» είπε ο άλλος αετός ο χρυσός.

«Ας είναι, τρεις που διασχίζουν τον αέρα να ταιριάζουν με τρεις που περπατούν στη γη. Είθε η τύχη να σας ευνοεί όλους.» δέχτηκε τελικά ο άρχοντας τους. « Άρμενελ, Μπάρανθορ, θα είσαστε υπό τις διαταγές του Μπέλεραμ. Υπακούετε τα λόγια του μέχρι την ώρα εκείνη που θα επιστρέψετε σε εμάς. Τώρα πρέπει να αναχωρήσω. Πολλές δυνάμεις δουλεύουν σε όλη τη Μέση- γη και πολλά γεγονότα διαδραματίζονται. Πρέπει να διαπιστώσω τι ρόλο θα παίξουν οι Αετοί σε αυτά.»

«Ήσασταν μια μεγάλη βοήθεια, όπως είναι τόσο συχνά οι Αετοί. Ευχαριστούμε και έχετε γεια.» είπε ο Έρανταν μιλώντας εκ μέρους των τριών.

Έτσι λοιπόν, με τις ευλογίες του Άρχοντα Γκουαχίρ, η συντροφιά δεν είχε πλέον με το μέρος της έναν, αλλά τρεις Μεγάλους Αετούς, και ήξεραν ότι το ταξίδι για πίσω στο Σκιστό Λαγκάδι θα ήταν πιο σύντομο και λιγότερο κουραστικό στις ράχες τους απ΄το να περπατήσουν και να διασχίσουν ξανά εκείνη την άγονη γη.

Φύγαμε κι από τα Έτενμουρς, επιστρέφουμε στο Σκιστό Λαγκάδι! Τι αλλη περιπέτεια περιμένει αραγε τους τρεις φιλους, εξι μαζί με τους Αετούς; (Βρήκαν και εμταφορικό μεσο χαχα) Θα βρουν τον Άγκανταρ; Πως σας φάνηκαν ο Άρχοντας Γκουαχίρ και οι άλλοι δύο αετοί;