"Δεσποινίς Smith να σας κάνουμε μερικές ερωτήσεις?" Ακούγεται η φωνή ενός δημοσιογράφου και ρολαρω τα μάτια μου

"Όχι αυτή την στιγμή βιάζομαι" απαντώ και αρχίζω να επιταχύνω το βήμα μου

Πόσο γρήγορα να πας με τακούνια και φούστα στους δρόμους της Άτλαντας?

"2 λεπτά θα μας πάρει"

"Σας είπα όχι και μην δω φωτογραφίες και δημοσιεύσεις με το όνομα μου αλλιώς θα μάθω τα πάντα για εσάς και θα κανονίσω να μην έχετε δουλειά" απαντάω επιθετικά και μπαίνω στο αυτοκίνητο μου

Οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει κουραστικοί

Και το κακό είναι ότι αργά ή γρήγορα θα μαθευτεί ότι γύρισα πίσω και θα αρχίσουν με τα άρθρα τύπο

Η Sophia Smith γύρισε στην Αμερική

Γνωρίζει ο Liam Anderson για την επιστροφή της?

Και άλλα τέτοια

Άλλη δουλειά δεν έχει ο κόσμος να ασχολείται με τα ερωτικά εμένα και του Λίαμ

Σε 4 μέρες είναι ο αρραβώνας της Έμα με τον Ίθαν και αποφασίσαμε εγώ και ο Νοα να γίνουμε κουμπάροι όταν παντρευτούν

Θα μου πείτε γιατί δεν βάζουν τον Λίαμ?

Γιατί έχουν την ηλίθια άποψη ότι εγώ και ο Λίαμ θα είμαστε ξανά μαζί

Τι να πω?

Βέβαια η Έμα είπε ότι δεν θέλει τον Λίαμ γιατί αυτόματα θα νομίζει και η Άβα ότι είναι κουμπάρα και νευριάζει

Δεν την συμπαθούν και φαίνεται

Το βρίσκω άδικο για την Άβα

Ο Λίαμ έκανε την επιλογή του και αυτή είναι η Άβα πρέπει να το σεβαστούν

"Βρε βρε η Σοφία" ακούω μια φωνή όταν κλειδώνω το αυτοκίνητο μου

"Άντριου πως και από εδώ?" Τον ρωτάω

"Εδώ δουλεύω κυρία Σμίθ" απαντάει ειρωνικά

Αυτό το χαζό ύφος του πολύ μου σπάει τα νεύρα

Γενικά ο Άντριου μου σπάει τα νεύρα

Δεν λογαριάζει τίποτα

Απολύτως τίποτα όμως

"Το ξέρω εξυπνακια τι κάνεις τόσο πρωί θέλω να πω"

Η ώρα είναι 8 και όλοι ξεκινάνε δουλειά στις 10

Εγώ ήρθα νωρίτερα γιατί πρέπει να δω τις νέες προσλήψεις που πρέπει να κάνω

"Με ζήτησε ο πατέρας σου και ήρθα θα πάω για κάνα καφέ τώρα και θα έρθω στις 10" απαντάει χαλαρά

"Μάλιστα τα λέμε τότε" απαντώ και μπαίνω μέσα

Ένα ερώτημα έχω μόνο

Γιατί ο πατέρας μου με ξανά έφερε εδώ?

Γιατί με ξανά έφερε πίσω στον Λίαμ ενώ ήξερε ότι πόνεσα

"Ήρθε η κορούλα μου?" Ρωτά ο πατέρας μου με ένα χαμόγελο

"Ναι μπαμπά" απαντάω σιγά και κάθομαι στο γραφείο μου

Πόσες αιτήσεις πια?

"Καλά είσαι?" Με ρωτάει

Φυσικά είμαι τέλεια

Ήρθα ξανά στην Ατλάντα όπου μένει ο πρώην μου που ζηλεύω όταν τον βλέπω με την Άβα η οποία θέλει να γίνουμε φίλες για να γίνει διάσημη

Τέλεια

Διαβάζετε την ειρωνία φαντάζομαι

"Ναι μπαμπά καλά είμαι απλά είναι οι αρραβώνες της Έμα με του Ίθαν και ψάχνω φόρεμα" λέω την πρώτη δικαιολογία που μου έρχεται

Χωρίς πολλές κουβέντες πιάνω το πρώτο βιογραφικό που βλέπω

John Minirous
48 ετών
Πτυχίο Οικονομικών

Και μπλα μπλα μπλα

Την βαριέμαι αυτή την δουλειά

Εγώ ήθελα να γίνω γυμναστήρια

Γενικά γυμνάζομαι 4 ώρες την ημέρα

"Αύριο θα περάσουν από εδώ οι Anderson για να κλείσουμε μια συμφωνία θέλω να είσαι εδώ εντάξει γλυκιά μου?" Με ρωτάει και ξεφυσαω

Αλίμονο

Τα παιδιά τους είχαν ένα παρελθόν και αυτοί κλείνουν δουλειές μεταξύ τους

Τι να πω

"Μάλιστα" απαντάω και πέφτω με τα μούτρα στην δουλειά

Κατά τις 4 χτυπάει η πόρτα μου

"Περάστε" λέω ευγενικά

Μέσα μπαίνει μια Ολίβια μες την τρελή χαρά

Από τότε που ήρθαμε Αμερική είναι χαρούμενη

Είχε δύο χρόνια που ήρθε Γερμανία για δουλειά και κρατούσε σχέση αποστάσεως με τον Νοα

Ε καταλάβετε

Τώρα δεν αποχωρίζονται

"Λοιπόν κυρία Σμίθ ήρθε ώρα για μεσημεριανό ελάτε τα παιδιά είναι είδη στο εστιατόριο" απαντάει και κάνω μια γκριμάτσα

"Θα είναι και η Άβα?" Ρωτάω

Κάθε φορά που άκουγα την λέξη παιδιά αυτομάτως το μυαλό μου πήγαινε στην Έμα στον Ίθαν στον Νοα και στον Λίαμ

Και έτσι έχει μείνει

Απλά η Άβα είναι άγνωστη για εμένα

Και δεν ξέρω

Δεν μπορώ να την βλέπω δίπλα στον Λίαμ

Δεν είναι ότι ζηλεύω

Θέλω να πιστεύω δηλαδή

Ο Λίαμ όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα ήθελε κοπέλες δυναμικές αλλά και γλυκές δεν ήθελε κοπέλες που κυνηγούν το συμφέρον τους αλλά κοπέλες που θα τον ερωτευτούν

Δεν ξέρω εάν εγώ ήμουν σαν αυτό που έλεγε

Σαν την κοπέλα που ήθελε

Αλλά με ερωτεύτηκε

Το ξέρω

Μου το έλεγε

Μου το έδειχνε

Το έβλεπα γαμωτο και τα χάλασε όλα

Και γιατί?

Ακόμα δεν έμαθα

"Όχι έχει μανικιούρ πεντικιούρ" απαντάει ξινισμενα ενώ εγώ γελάω

"Πάμε" της λέω περνώντας την τσάντα μου

Όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητο ξεκινάει τις γνωστές σποντες της

Καλωσορίσατε στις σποντες της Ολίβια

"Μιλήσατε με τον Λίαμ εχτές ε?"

"Ναι" απαντάω μονολεκτικά

Έχουμε 10 λεπτά ακόμα

Και είμαι σίγουρη ότι τις είναι αρκετά για να με παντρέψει με τον Λίαμ

"Μάλιστα μάλιστα"

Τι αυτό ήταν?

Δεν έχει ανάκριση?

Μάλιστα

"Τα ξαναβρήκατε?"

Είπα και εγώ

"Όχι σαν ζευγάρι σαν φίλοι ας πούμε" απαντώ κοιτοντας την λίγο

Ένα χαμόγελο έχει απλωθεί στα χείλη της και την κοιτάω κανονικά αφού έχω σταματήσει σε κόκκινο φανάρι

"Γιατί χαμογελάς έτσι?"

"Τίποτα τίποτα" απαντάει γρήγορα

Εντάξει κατάλαβα

Κάτι σκαρώνει

"Ολι δεν ξέρω τι έχεις στον εγκέφαλο σου αλλά βγάλε το"

"Δεν έχω κάτι Σόφη μου"

Σόφη

Πάντα με φωναζε Σοφή από την πρώτη μέρα που με γνώρισε

Σπάνια με έλεγε Σοφία

Και όταν το ρώτησα απάντησε με κάτι που μου έμεινε χαραγμένο στην καρδιά μου

Σε λέω Σόφη γιατί είσαι η Σόφη μου γιατί για μένα είσαι ότι πιο ξεχωριστό υπάρχει στην καρδιά μου γιατί δεν είσαι η Σοφία Σμίθ που γνωρίζει ο κόσμος είσαι η Σόφη που γνωρίζουν μόνο τα κοντινά σου άτομα εσύ είσαι η Σόφη που είμαι ερωτευμένος

Αυτό μου είχε πει μια μέρα

Παρκαρα έξω από το εστιατόριο

Μόλις βγήκα από το αυτοκίνητο κοίταξα τα ρούχα μου

Τίποτα το ιδιαίτερο

Μια μαύρη κολλητή φούστα ως το γόνατο και ένα άσπρο κολλητό πουκάμισο

Απλά και ωραία

Μόλις μπαίνουμε μέσα τους βρίσκουμε κατευθείαν στο τραπέζι και πηγαίνουμε κοντά τους

"Γεια σας" λέει η Ολίβια και φιλάει τον Νοα

"Γεια" απαντάω και κάθομαι και εγώ

"Τι ώρα τελειώνετε σήμερα?" Ρωτάει η Έμα

"Κατά τις 8 γιατί ρωτάς?" Την ρωτάω ενώ κοιτάζω το μενού

Κατευθείαν τα μάτια μου λάμπουν

Σπαγγέτι

Έχω πάνω από μια εβδομάδα να φάω

"Σκεφτόμασταν με τον Ίθαν να έρθετε στο σπίτι μας και να κάτσουμε όλοι μαζί όπως όταν ήμασταν 18" λέει και σκαλωνω για λίγο

Εκείνες την ημέρες δέθηκα με τον Λίαμ

Οι πιο ευτυχισμένες μέρες την ζωής μου

"Εμείς είμαστε μέσα" απαντάει ο Νοα για αυτόν και την Ολι

"Ναι και εγώ δεν εχω θέμα" απαντάω και τα μάτια όλων στρέφονται στον Λίαμ τα οποία με κοιτάνε

Και με κοιτάνε με αυτόν τον τρόπο που ερωτεύτηκα

"Ναι δεν έχω θέμα έτσι και αλλιώς δεν έχω να κάνω κάτι σήμερα" απαντάει συνεχίζοντας να με κοιτάζει

Μετά από λίγο παίρνει τα μάτια του από εμένα και κοιταζει το κινητό του που χτυπάει

Κατευθείαν το βλέμμα του από ήρεμο γίνεται νευριασμένο

"Έρχομαι παραγγείλετε μου και έμενα το 23" λέει και αρπάζει το κινητό του και πάει έξω

"Τι έπαθε?" Ρωτάω και τα παιδιά με κοιτάνε με πονηρό χαμόγελο

Άντε πάλι

"Η Άβα θα είναι του τα πριζει ξέρεις δεν είναι σαν και εσένα" μου λέει όλο νόημα ο Νοα

"Δηλαδή?"

"Τι δηλαδή Σόφη ο Λιαμ ήταν ερωτευμένος μαζί μην σου πω ότι είναι ακόμα την Άβα την έχει για τα μάτια του κόσμου μην κάνεις ότι δεν το καταλαβενεις" μου λέει ο Ίθαν και χαμηλώνω το κεφάλι μου για να μην καταλάβουν ότι χαμογελάω

Δηλαδή δεν την αγαπάει?

Δηλαδή είμαι ακόμα στο μυαλό του?

"Τι θα πάρετε?" Ακούγεται η φωνή του σερβιτόρου και ο Λίαμ κάθεται στην θέση του ξανά

[...]

"Σε περιμένουμε μια ώρα τώρα που ήσουν?" Με ρωτάει η Έμα ανήσυχα και με αγκαλιάζει

"Έβρεχε και είχα την φαϊνη ιδέα να έρθω με τα πόδια" απαντάω και αφήνω την τσάντα μου μαζί με την ζακέτα του στην κρεμαστρα

"Τα παιδιά?" Ρωτάω ενώ βγάζω τα παπούτσια μου

Έχω ντυθεί τελείως έξω από τα νερά μου

Αντί για της φούστες τα φορέματα και τα τακούνια έχω βάλει τζιν και φουτερ

Όχι η Σοφία Σμίθ

Η Σόφη

Η Σόφη που ερωτεύτηκε ο Λίαμ

Έτσι έλεγε

"Μέσα πάλι καλά που δεν ήρθε η Άβα" απαντάει και μπαίνουμε στο σαλόνι

Η Ολίβια αγκαλιά με τον Νοα

Ο Ίθαν προσπαθεί να βρει ταινία και η Έμα κάθεται δίπλα του

Ενώ στον τελευταίο καναπέ κάθεται ο Λίαμ και με κοιτάζει

Όπως την πρώτη φορά που τον είδα

"Ίθαν μπορείς να μην με τραβάς στο σαλόνι?" Ρωτάω γελώντας ενώ τα τακούνια μου κάνουν φασαρία

Μου είπε ότι θα έρθει ένας φίλος του σήμερα και πρέπει να τον δω

Να δεις θα είναι κανένας από αυτούς τους ξενερωτους που κάνει παρέα στην σχολή

"Άμα είναι ξενερωτος σαν τον Χιλ δεν θέλω να του μιλήσω καν" απαντάω σαν παιδι και με βάζει να κάτσω στον καναπέ

Καλά που είναι?

Μήπως τον πάτησα λες να είναι τόσο κοντός?

"Πάω να φέρω τα πατατάκια και έρχομαι πάρε και την Έμα τηλέφωνο να έρθει" λέει και εξαφανίζετε στην κουζίνα

"Ήρθες ρε και σε περιμένω τόση ώρα?" Ακούγεται μια φωνή που μόλις μπήκε στο σαλόνι

Μόλις γυρνάω τα μάτια μου συναντούν δύο πράσινα μάτια

Αυτός είναι ο φίλος του

"Ουαου εσύ είσαι η Σοφία που έλεγε ο Ίθαν" λέει και με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω και κάθεται στον καναπέ απέναντι μου

"Λίαμ" απαντάει και χαμογελάει

"Σοφία που ταξιδεύεις" με ρωτάει ο Ίθαν

Στις αναμνήσεις μου με τον Λίαμ θέλω να απαντήσω

"Πουθενά" απαντάω και κοιτάζω το πάτωμα

Γεια σαςςς

Τι μου κάνετε??

Ελπίζω να είστε όλοι καλααα

Νεοο κεφάλαιο

Βγήκε μεγάλο νομιζωω

Αυτά για τώρα

Θα τα πούμε στο επόμενο 🌠

Φιλιά 💕

Αντίο ❤️