"Ava σταματά να πηγαίνεις στους δημοσιογράφους συνέχεια" της λέω πια κουρασμένος η ώρα είναι 8 και δεν έχει σταματήσει να φωτογραφίζετε

Ξέρει ότι θα είναι και η Sophia εδώ

Δεν ξέρω πως αλλά το έμαθε

Πάλι καλά δεν της έχω πει ούτε το όνομα της ούτε πως είναι

Ξέρω ότι είναι εδώ

Νιώθω την παρουσία της εδώ

Μυρίζω το έντονο άρωμα της από μακρυά

Που πήγε πάλι η Ava?

Ο πατέρας μου μου είπε να ήμαστε συνέχεια μαζί γιατί ο δικός της πατέρας νομίζεις ότι χωρίσαμε

Καλά ότι με νοιάζει πολύ αλλά και πάλι

"Ava εδώ είσαι?" Λέω και κοιτάζω στο τραπέζι στο οποίο είναι

Όχι

Δεν μπορεί

Η Sophia μου

Η Σόφη μου

Το βλέμμα της ακολουθεί αυτό το παιδιών και σκαλωνει

Πο πο

Έχει μεγαλώσει πολύ

Τα κάστανα μαλλιά που είχε τότε έχουν μεγαλώσει και άλλο

Το φόρεμα που φοράει την δείχνει ακόμα πιο ωραία

Ενώ το βάψιμο της τονίζει τα υπέροχα μάτια της

"Sophia?" Λέω χωρίς να το πιστεύω

Τα μάτια της καρφώνουν τα δικά μου χωρίς να πει κάτι

Τι να πει άλλωστε?

Liam μωρό μου μου έλειψες?

Δεν περιμένω κάτι τέτοιο

Ξέρω ότι την πόνεσα

Αλλά το έκανα για να έχει μέλλον

"Γεια σου Liam" απαντάει ξερά και κοίταει μπροστά πίνοντας από το κρασί της

Κάτι είναι και αυτό

Μου μιλάει λίγο

"Μωρό μου ξέρεις την Sophia Smith και δεν μου το έχεις πει? Sophia μου είμαι πολύ μεγάλη φαν λατρεύω τον τρόπο που ντύνεσαι τον τρόπο που μιλάς στους εργαζόμενους σου τις φιλανθρωπίες σου" ξεκινάει τον μονόλογο της η Ava και ρολαρω τα μάτια μου

Η Σόφη μου φαίνεται να μην τις δίνει πολύ σημασία

Βυθισμένη στις σκέψεις της όταν της μιλάει κάποιος που δεν την ενδειαφερει

Πάντα έτσι έκανε

Όπως τότε που ήμασταν μαζί

"Αχ πόσο χαίρομαι έλα να βγάλουμε μια φωτογραφία με τα παιδιά" λέει η Ava και ξύπναω από τον λήθαργο μου

"Ava"

"Εμμ συγνώμη αλλά αποφεύγω για τώρα τους δημοσιογράφους δεν θέλω να μαθευτεί ακόμα ότι γυρησα στην Αμερική" απαντάει ευγενικά

"Γιατί όχι? Θα μάθουν όλοι ότι κάνουμε παρέα"επιμένει η Ava και θέλω πολύ να της πετάξω ένα βάζο στο κεφάλι

"Ava μα το Θεό σου λέει δεν θέλει κοφτό πια" λέει νευριασμένος ο Ίθαν και κοιτάει εμένα με νεύρα

Δεν έχει άδικο

Και εγώ έπρεπε να το είχα πει αυτό

"Ίθαν θέλω περισσότερο σεβασμό" λέει αυτή και τα περνώ ανάποδα

"Ava σταματά σου είπε η Sophia δεν θέλει σταματά να επιμένεις και σου έχω πει να μην μιλάς έτσι στους φίλους μου" της λέω μέσα από τα δόντια μου ενώ βλέπω με την άκρη του ματιού μου τα αγόρια με τις κοπέλες τους να γελάνε ενώ η Sophia με κοιτάει με ένα ψυχρό βλέμμα

"Θα τα πούμε σπίτι" λέει η Ava νευριασμένη πλέον

Ξίδι Άβα

"Θα πάω στα αγόρια μετά" λέει και πάω να κάτσω στο τραπέζι

Που τυχαίνει να έχει θέση δίπλα στην Σοφία

Τέλειο?

"Λιαμ θα έρθεις σπίτι μετά"

"Άβα θα πάω στα αγόρια μετά σταματά και πήγαινε άλλου τώρα" της λέω και φεύγει ξεφυσοντας νευριασμένη

"Επιτέλους πήρες μπρος" λέει ο Νοα και τον κοιτάω ερωτηματικά

"Που της φωνάξες" απαντάει η Ολίβια για τον Νοα

"Sophia Smith" φώναζει ένας δημοσιογράφος και η Σόφη μου στεναχωριέτε

Κάνε κάτι βλάκα

"Έτσι όπως ήρθατε φύγατε οι δημοσιογράφοι δεν επιτρέπονται εδώ" τους λέω και τα αγόρια με κοιτάνε πονηρά

Ναι η πονηριά μας μάρανε

"Κύριε Anderson" πάει να πει ο δημοσιογράφος αλλά τον διακοπτω

"Φύγετε όλοι και το μόνο άρθρο που θα ανέβει είναι αυτό για την εταιρεία και μόνο έτσι και δω ονόματα ξέρετε τι συμβαίνει"

Αμέσως φεύγει

Όχι που θα μας κάνει ένας δημοσιογράφος ότι θέλει

Η Σόφη είπε δεν θέλει

Και ότι λέει η Σοφή γίνεται

"Δεν χρειάζονταν" λέει η Σοφία δίπλα μου

"Ξέρεις ότι δεν μου αρέσει αυτό που κάνουν" της λέω προσπαθώντας να φανώ σκληρός

"Καλά συγνώμη κατάλαβα λάθος" ψυθιριζει και πλέκει τα δάχτυλα της μεταξύ τους

Αυτο το κάνει όταν νιώθει αμηχανία

Και με απαιχθανομαι που την κάνω να νιώσει αμηχανία

Συγνώμη ψυχή μου

"Λάθος σου τότε" απαντάω και νιώθω τέρμα μαλακας

Τα μάτια της σκουρενουν

Όχι

Όχι Σόφη μου μην κλάψεις

Σηκώνετε και πάει στην τουαλέτα

Η Έμα με την Ολίβια κοιτειουνται μεταξύ τους και την ακολουθούν

"Ρε πας καλά?" Ρωτάει ο Ίθαν και τον κοιτάω

"Έτσι πρέπει να της συμπεριφέρομαι και ξέρετε ότι δεν το θέλω" λέω και κοιτάω προς το μέρος της

Έχει σκύψει το κεφάλι της ενώ τα κορίτσια της μιλάνε

Μαλακα Λίαμ

"Ρε μαλακα πήγαινε ζητά της συγνώμη και ξαναβρείτε τα τουλάχιστον σαν φίλοι και άσε τον Smith στην άκρη"μου λέει ο Νοα και ξανά κοιτάω προς το μέρος της

Τα μάτια της συναντούν τα δικά μου και καταριέται την ώρα και την στιγμή που άκουσα τον Mario και την χώρισα

"Πήγαινε" μου λέει ο Ίθαν και σηκώνομαι

Όταν φτάνω εκεί η Έμα με κοιτάζει πρώτη και κάνει νόημα στην Ολίβια

"Που πάτε?" Ακούγεται η γλυκιά της φωνουλα

Τα ματάκια της με κοιτάζουν και κάνω νόημα στα κορίτσια να φύγουν

Όταν φεύγουν κάθομαι δίπλα της

Πάει να φύγει αλλά πιάνω γρήγορα το χέρι της και την βάζω να κάτσει κάτω

"Κάτσε θέλω να σου πω" της λέω και κάθεται χωρίς να με κοιτάξει

"Συγνώμη" της λέω και γυρναει και με κοιτάει με ειρωνικό χαμόγελο

"Για πιο από όλα? Για την συμπεριφορά σου? Ή για το ότι με χώρισες χωρίς εξήγηση ενώ εγώ σου άνοιξα την καρδιά μου?" Με ρωτάει ειρωνικα

"Σόφη εγώ ήρθα να σου ζητήσω συγγνώμη γιατί σε είδα στεναχωρημένη" της λέω και με κοιτάει

"Α όχι γιατί το νιώθεις?"

"Σόφη ξέρεις καλύτερα από όλους ότι όταν κάνω κάτι το εννοώ" της λέω και την βλέπω να γελάει λίγο

"Αυτό δεν ισχύει" μου λέει και αρχίζω να ενθουσιάζομαι

Έχω να της μιλήσω 4 χρόνια και χαίρομαι όχι μόνο που της μιλάω

Αλλά και ότι μιλάμε για τις ζωές μας

"Και γιατί όχι?"

"Γιατί πριν δεν ήθελες να κάτσει η κοπέλα σου μαζί μας"

"Ισχύει αυτό δεν ήθελα να έρθει η Άβα γιατί σε ακολουθεί ξέρει πολλά για εσένα και μου την σπάει αυτο" παραδέχομαι και με κοιτάει βαθιά μες στα μάτια

"Γιατί σου την σπάει?"

Γιατί είμαι ακόμα ερωτευμένος μαζί σου

"Δεν ξέρω αλλά δεν μου αρέσει" απαντάω χωρίς να την κοιτάζω

"Πώς και γύρισες Αμερική?"

"Ο μπαμπάς μου" απαντάει ξεφυσοντας και νευριάζω

Ο Mario ποιος άλλος

Θέλει να με βλέπει να υποφέρω

Αλλά δεν καταλαβενω γιατί να το κάνει αυτό στην Σόφη μου

Γιατί να την κάνει να πονάει?

"Θα αναλάβεις την εταιρεία?"

"Ναι έχω άλλη επιλογή? Ουτοσι άλλως εδώ ήταν η ζωή μου εδώ είναι η Έμα εδώ είναι ο Ίθαν εδώ θα ερχόταν και η Ολίβια για να είναι με τον Νοα οπότε κάποτε θα γινόταν" λέει και κοιτάζει το κρασί της

Τους ανέφερε όλους

Όλους εκτός από εμένα

Τι να περιμένω βέβαια

Της φερθηκα απαίσια ενώ της είχα πει ότι θα την προστατέψω

Δεν το έκανα όμως από τον πατέρα της

"Ωραία τότε χαρούμενη καινούργια ζωή" της λέω και πάω το ποτήρι μου προς το μέρος της

Αμέσως το ποτήρι της τσουγκρίζει με το δικό μου

"Ευχαριστώ και καλούς αρραβώνες" λέει με έναν τόνο ειρωνίας κάνοντας με να χαμογελάω

Έχω την αίσθηση ότι το παιχνίδι ξεκινάει κάπου εδώ

Γεια σαςς

Νεοοο κεφαλαιοο

Η Σόφη και ο Λίαμ είχαν την πρώτη τους συνάντηση και συζήτηση μετά από 4 χρόνια

Έχω είδη έτοιμα μερικά ακόμα κεφάλαια και έχω αρχίσει να γράφω 3 ιστορίες

Οπότε ναιιι

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι

Θα τα πούμε στο επόμενο 🌠

Φιλιά 💕

Αντίο ❤️