Ο Λουκ και η Mia.

Η Mia και ο Λουκ.

Δεν θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ακριβώς αυτό που έχουν οι 2 έφηβοι.Ηταν κάτι μακροχρόνιο και..δυνατό που η λεξη 'σχέση' είναι φειδωλή ως περιγραφή.

Η Mia ήταν συμμαθήτρια της Rose και του Λουκ.Καθοταν στα περισσότερα μαθήματα μαζί του και στις ώρες που δεν είχαν μάθημα λόγω ασθένειας κάποιου καθηγητή ήταν μέσα στην τάξη και έλυναν ασκήσεις χημείας.Στον Λουκ άρεσε πολυ η Χημεία.Ή μάλλον ο Λουκ λάτρευε την Χημεία.

Θα μπορούσε να περάσει όλη του την ζωή λύνοντας ασκήσεις χημείας είχε πει κάποτε στην τάξη χαριτολογώντας.Η Mia μοιραζόταν και αυτή το ίδιο πάθος σε λιγότερο βαθμό όμως.Ηταν οι καλύτεροι στο μάθημα αυτό αν και η Rose μπορούσε να διακρίνει μια αμυδρή κλίση της κοπέλας για λογοτεχνικά αναγνώσματα.

Κανείς δεν ήξερε αν αυτά τα δύο άτομα είχαν σχέση.Ποτε δεν είχαν αγκαλιάσει ο ένας τον άλλον ούτε είχαν ανταλλάξει τρυφερά λόγια όπως συνήθιζαν κάποια ζευγάρια ούτε είχαν φιληθεί δημόσια βέβαια.Ούτε καν σε πάρτυ που οργάνωνε που και που κάποιος συμμαθητής και καλούσε όλη την τάξη° μαζί και άτομα σαν την Rose.

Ωστοσο, ο Λουκ και η Mia πάντα εκλαμβάνονταν στα μάτια των υπολοίπων ως ζευγάρι.Για την Rose όμως όχι.Ειχε βγάλει το συμπέρασμα από την πρώτη φορά που τους είδε μαζί ότι ήταν φίλοι.

Στην προσπάθεια της όμως να εξηγήσει το ίδιο πράγμα στην μητέρα της συνειδητοποίησε πως απέτυχε και έτσι της είχε πει πως ο Λουκ ήταν σε σχέση προκειμένου να αποφύγει αψιμαχίες όπως η χθεσινή.Ηταν πριν ένα χρόνο κοντά που η Rose είχε αισθανθεί πως θα περνούσε όλη της την ζωή μένοντας στον πλατωνικό έρωτα και είχε πιστέψει πως το να απλοποιούσε στην μητέρα της ορισμένα γεγονότα θα ήταν πιο εύκολο για να αποφευχθουν τυχόν διαφωνίες.

Ένα χρόνο μετά, σήμερα δηλαδή, η Rose μετανιώνει πικρά που δεν είχε φροντίσει να εξηγήσει στην μητέρα της την ακριβή κατάσταση μεταξύ του Λουκ και της Mia και είχε αφήσει τότε να την παρασύρει η απογοήτευση απλοποιώντας τα πράγματα.

Ήταν σίγουρη πως ο Λουκ δεν είχε σχέση με την συγκεκριμένη κοπέλα αλλα αυτό δεν μπορούσε να το πει στην μητέρα της, αν της μιλούσε ποτέ ξανά μετά το χθεσινό, γιατί πρώτον δεν θα την πίστευε και δεύτερον θα έβγαζε το ίδιο συμπέρασμα με τους υπόλοιπους.

Κανείς δεν είχε παρατηρήσει τον Λουκ τόσο καλά όσο η Rose.

Ο τρόπος που μιλούσε στην Mia, φιλικός πάντα αλλά ποτέ ερωτικός για να συμπεράνει κανείς πως αυτοί οι δύο βρισκόντουσαν σε σχέση.

Ο τρόπος που απέφευγε συχνά το άγγιγμα της κοπέλας, όπως και όλων άλλωστε αυτό δεν σημαίνει κάτι θα μπορούσε να πει κανείς αλλά η Rose θα υποστήριζε σθεναρά πως εφόσον πρόκειται για την κοπέλα του είχε κάθε δικαίωμα να τον αγγίξει και εφόσον δεν το έκανε δεν ήταν κοπέλα του!

Το μόνο τεκμήριο που θα μπορούσε να φέρει αντίρρηση στην άποψη της ήταν η μακροχρόνια φιλία που τους είχε συνδέσει.Ηταν μαζί πέντε ολόκληρα χρόνια από την ηλικία των δώδεκα.Η Rose όφειλε να αναγνωρίσει πως η Mia μάλλον ήταν πολύ σημαντική για τον Λουκ εξ ου και όλα αυτά τα χρόνια αμοιβαίας αφοσίωσης που είχαν.

Η Rose τους παρατηρούσε εδώ και 10 λεπτά, σχεδόν σε όλη την διάρκεια του πρώτου διαλείμματος° ήταν η συνηθισμένη της ασχολία αυτή.

Καθόταν μακριά από αυτούς, σε ένα αντίστοιχο παγκάκι που καθόντουσαν και εκείνοι με την διαφορά πως η Rose έτρωγε ένα κροκ μεσιε που της είχε ετοιμάσει ο πατέρας της για το σχολείο.

Τους κοιτούσε με μισόκλειστα μάτια από την ζήλεια της.Ποτέ δεν είχε ζηλέψει την Mia όσο παράλογο και αν ακούγεται αυτό.Ηξερε πως δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει την θέση της και το δεχόταν σιωπηλά.Εξαλλου στο μυαλό της Rose η Mia δεν είχε καμία θέση πάρα μόνο ως μια απλή συμμαθήτρια.

Τώρα όμως που η ιστορία πήρε άλλη τροπή, συνειδητοποιούσε πως έπρεπε να κάνει κάτι αν ήθελε να χτίσει μια σχέση με τον Λουκ και τους αντιπάθησε αμφότερους.

Διότι η Rose ήξερε βαθιά μέσα της πως την θέση της Mia δεν θα μπορούσε να την πάρει ποτέ.Γνώριζε επίσης πως να την ανταγωνιστεί ήταν αδύνατο.

Ένιωσε πως ήταν κακός άνθρωπος που έτρεφε άσχημα αισθήματα για μια κοπέλα που δεν της εχει κάνει τίποτα και καταβάθος χάρηκε που ο Λουκ ήταν μαζί της και όχι με την Rose γιατί η Mia ήταν καλός άνθρωπος και έτρεφε ανόθευτα συναισθήματα σε αντίθεση με αυτήν.

Αυτό δεν άλλαζε όμως το γεγονός πως τους αντιπαθούσε και τους δύο με όλη της την καρδιά που την έκαναν να νιώθει παρείστακτη.Δεν είχε να τους προσάψει τίποτα εκτός από εκείνο το μωρό που σπάραζε στην ψυχή της.Πλεον ήξερε πως ένας λόγος που ουρλιάζει ήταν αυτοί οι δύο.

Συνέχιζε να τρώει το φαγητό της νιώθοντας ένα αόρατο βάρος στους ώμους της, σαν να σήκωνε τις αμαρτίες όλου του κόσμου.

Άραγε έτσι νιώθει ένας αμαρτωλός άνθρωπος;

Θα συνέχιζε να νιώθει έτσι για πάντα;

Αυτό σημαίνει τιμωρία.

____________________

Ενδεχομένως ορισμένοι θεωρήσετε τις σκέψεις της υπερβολικές και χαοτικές αλλά να έχετε κατά νου πως πρόκειται για μια έφηβη κοπέλα που είναι βυθισμένη από τη παιδική της ηλικία στην μοναξιά και σε μια μελαγχολία.Ποιός νέος δεν είναι υπερβολικός σε ορισμένα πράγματα ή σκέφτεται κατά αυτό τον τρόπο;

Επίσης είναι εσκεμμένα χαοτικές οι σκέψεις της (τουλάχιστον σε αυτό το κεφάλαιο) ώστε να σας δείξω πόσο διχασμένη και μπερδεμένη είναι.