Από μικρό παιδί είχα τρελή αδυναμία στις γιαγιάδες μου. Σοβαρά τώρα είχα πρόγραμμα ποια μέρα θα πήγαινα στην μια και ποια στην άλλη! (same 😂)

Ήμασταν που λες με την αδελφή μου η οποία είναι μεγαλύτερη από εμένα στην μία μου γιαγιά. Η αδελφή μου τσακωνόταν μαζί της για κάτι. Λίγα λεπτά μετά έφυγε για το φροντιστήριο.

Τότε η γιαγιά μου άρχισε να φωνάζει και θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέει: "Άντε να πεθάνω να ησυχάσω!".

Αμέσως πήγα εγώ κοντά της και της είπα: " Όχι γιαγιά! Δεν θέλω να πεθάνεις." αλλά εκείνη επέμεινε.

Ε αφού είχα καταλάβει μάλλον ότι δεν θα της άλλαζα γνώμη εύκολα της είπα: "Όχι γιαγιά. Ζήσε μέχρι να πάω γυμνάσιο!" και τελείωσε εκεί η κουβέντα μας.

Λίγα χρόνια μετά, η γιαγιά μου ήταν κατάκοιτη στο γηροκομείο.

Εμείς γυρίζαμε από τις διακοπές μας και θα πηγαίναμε να την δούμε.

Να μην στα πολυλογώ, φτάσαμε στο γηροκομείο, είδαμε την γιαγιά μου, της μιλήσαμε αλλά εκείνη δεν καταλάβαινε πολλά..αφού φύγαμε μετά από λίγη ώρα μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν ότι πέθανε.

Και τι σύμπτωση! Ήταν το καλοκαίρι πριν πάω στο γυμνάσιο!

Δεν ξέρω πως αλλά αμέσως θυμήθηκα τα λόγια μου τότε που ήμουν μικρή. Τότε νόμιζα ότι όταν καταφέρω να πάω γυμνάσιο θα είμαι πολύ μεγάλη!
Που να ξερα..

Άκουσα την μάνα μου να λέει: "Κοίτα κράτησε την υπόσχεση της στην μικρή"

Δεν ήξερα πως το είχε μάθει αλλά ένιωσα ένα απαίσιο συναίσθημα μόλις το άκουσα.

Όχι μόνο τρόμο αλλά και ενοχιές.

Ναι ξέρω ότι ακούγεται χαζό μιας και ήταν απλά μια σύμπτωση αλλά ένιωθα κάπως ότι εγώ έφταιξα γι αυτό..και μερικές φορές ανατριχιάζω και που το σκέφτομαι

Μια λέξη WOW!!

Μια πραγματικά τρελή σύμπτωση!

Ήταν όντως έτσι;;;

Πως σας φάνηκε;;

Πάω να κλείσω την κριπι μουσικουλα γιατί το βράδυ δεν θα κοιμάμαι!

Τα λέμε στο επόμενοοοοο!! 😘