Κεφάλαιο 15
Ήμουν στο δωμάτιο μου και καθόμουν πάνω στο τραπεζάκι που ήταν δίπλα στο καλοριφέρ. Πάνω στο καλοριφέρ υπήρχε ένα φωτάκι.
Ήταν αργά το βράδυ οπότε θα έπρεπε να κοιμόμουν. Αλλά δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Οι γονείς μου ήταν στο διπλανό δωμάτιο και εγώ νόμιζα ότι κοιμόντουσαν.
Καθόμουν και ζωγράφιζα κάτι για την μαμά μου, μέχρι που παρατήρησα κάτι να κουνιέται με την άκρη του ματιού μου.
Γυρνάω αμέσως το κεφάλι μου προς εκείνο το μέρος και βλέπω μια γυναίκα που φορούσε μαύρα να στέκεται κοντά μου χωρίς να πατάει στο πάτωμα.
Τα' χα κάνει πάνω μου από τον φόβο μου και πετάχτηκα αμέσως ρίχνοντας την καρέκλα μου στο χαλί. Παραδοξος δεν ακούστηκε τίποτα!
Πήγα γρήγορα στην πόρτα και έκατσα να την κοιτάζω σχεδόν παγωμένη από τον φόβο μου για λίγο. Δεν ήξερα τι να κάνω εκείνη την στιγμή αλήθεια!
Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να κανονίσω το άκρα μου ούτε να μιλήσω!
Μέχρι που πέρασε με φορα δίπλα μου και ένιωσα τον αέρα της να με ταρακουνάει λίγο. Αμέσως μετά κάηκε το φωτάκι που είχα πάνω στο καλοριφέρ!
Άρχιζα να τσιριζω και έτρεξα προς το δωμάτιο των γονιών μου. Για καλη μου τύχη με είχε ακούσει η μαμά και ήταν ξύπνια.
Της ζήτησα να κοιμηθώ μαζί τους. Είχε καταλάβει τον τρόμο που ένιωθα και με άφησε.
Όταν πήγα την άλλη μέρα στο δωμάτιο μου η ζωγραφιά που είχα κάνει
δεν ήταν εκεί.
Έψαξα παντού αλλά ποτέ δεν την βρήκα..
Δεν ξέρω που πήγε ούτε αυτή ούτε η γυναίκα...
Καλά η γυναίκα ήταν κριπι αλλά η ζωγραφιά γιατί καλέ;;;
Τι της έφτιαξε;;;
Ποιος ξέρει;;
Τι νέα;;
Πως τα πάτε;;;
Ζείτε;;;
Εγώ νταξει εδώ με την κριπι μουσικουλα και τα πνεύματα παρέα κλασικά😂😂
Πως σας φάνηκε;;;
Πάω για το επόμενο
Και θα είναι ακόμη πιο κριπι
Ετοιμαστείτεεεε!!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top