Ιάσωνας

Τι γίνεται όταν βρίσκεσαι κοντά στην αλήθεια, την αποδέχεσαι ή κάνεις τα πάντα για να την αλλάξεις;

- Θα μπορούσε να μου πει κάποια τι συμβαίνει εδώ;, ρώτησα θυμωμένος αν και δεν ήταν δύσκολο να διακρίνει κανείς τι γινόταν εδώ.

- Ξέρετε Κύριε Κωνσταντινιδη είχαμε μια έντονη αντιπαράθεση με την αδερφή μου και δεν προσέξαμε την ένταση της φωνής μας. Χίλια συγγνώμη, δεν το θέλαμε., απολογήθηκε αμέσως η Νάντια.

- Από τότε που βγήκε το συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο και εσύ Ναντια το έχεις χάσει εδώ και πολύ καιρό., της είπα σκληρά μη μπορώντας να ελέγξω τα νεύρα μου. Αυτή η κοπέλα αντί να καλυτερεύει, όσο πάει και χειροτερεύει. Πόσο να την ανεχτώ πια;

- Σας παρακαλώ Κύριε Κωνσταντινιδη, δεν το ήθελα., είπε ενώ κοιτούσε το πάτωμα μετανοιωμένη λες και έτσι θα μπορούσα να την συγχωρήσω.

- Το πρόβλημα μαζί σου Ναντια είναι, ότι, ό,τι κάνεις δεν το θέλεις, απορώ αν το ήθελες τι θα γινόταν;, είπα ειρωνικά μην μπορώντας να κοντρολάρω τις εκφράσεις μου.

- Ειλικρινά δεν το ήθελα δεν θα ξαναγίνει., είπε η Νάντια ενώ η Μαρια καθόταν αμίλητη σαν άγαλμα.

- Κάθε φορά τα ίδια. Ακούστε να δείτε, ειδικά εσύ Ναντια, εδώ είναι εταιρεία και οι άνθρωποι έρχονται να δουλέψουν και όχι να ακούν τις φωνές σας, τα οικογενειακά σας έξω από την εταιρεία, αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό;, ρώτησα απευθυνόμενος και στις δύο. Δεν ήθελα να μιλήσω έτσι άσχημα στη Μαρία αλλά αυτή την στιγμή δεν μπορούσα να κάνω διακρίσεις.

- Απόλυτα κατανοητό Κύριε Κωνσταντινιδη., είπε η Νάντια ενώ η Μαρία εκείνη την στιγμή θιγμένη και με τα μάτια της κλαμένα να τρέχουν ποτάμι, άφησε με ένα δυνατό κρότο κάτι κλειδιά πάνω στο γραφείο και έτρεξε να φύγει. Πόσο θα ήθελα να τρέξω κοντά της να την πάρω αγκαλιά και να της πάρω το πόνο που νιώθει. Αυτό που είχε σημασία τώρα όμως ήταν η Νάντια, κάποιος αυτή την κοπέλα έπρεπε να την βάλει στην θέση της.

- Στο γραφείο μου τώρα Νάντια Παπαστεφάνου​., είπα με έντονη φωνή και αφού μπήκα πρώτος εγώ στο γραφείο μου εκείνη με ακολούθησε και έκλεισε την πόρτα πίσω της αθόρυβα.

- Ο πατέρας μου με τον πατέρα σου, Ναντια είναι γνωστοί και μάλιστα ο πατέρας μου τον σέβεται και τον εκτιμά σαν άνθρωπο.

- Το ίδιο και ο πατέρας μου., με διέκοψε και πήγε να συνεχίσει αλλά δεν την άφησα τελείως έξαλλος με το θράσος της.

- Ήταν και ο μοναδικός λόγος που προσλήφθηκες στην εταιρεία το γνωρίζεις αυτό έτσι;, της είπα κατάμουτρα την αλήθεια.

- Κύριε Κωνσταντινιδη, έχω μόρφωση, δεν θεωρώ ότι ο μοναδικός λόγος είναι η γνωριμία των πατεράδων μας., είπε προσπαθώντας να μου αλλάξει την ήδη υπάρχουσα γνώμη που έχω.

- Νάντια μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, ήρθαν τόσες υποψήφιες για την θέση της γραμματέως με πτυχία και γνώσεις που ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα δεν μπορείς να φανταστείς και όμως τις απέρριψα για χάρη του πατέρα μου. Νομίζεις ότι ένα πτυχίο ΤΕΙ, σε καθιστά και κατάλληλη για αυτή την θέση σε μια τέτοια εταιρεία;

- Κύριε Κωνσταντινιδη…

- Να σου πω εγώ, νομίζω πως όχι. Ευνοήθηκες και πήρες την θέση και αυτή την εύνοια φροντίζεις με κάθε τρόπο να την εκμεταλλεύεσαι., είπα απόλυτα σοβαρά για να της κάνω κατανοητό, ότι εδώ δεν είναι για τις μειωμένες γνώσεις της.

- Μα εγώ Κύριε Κωνσταντινιδη, δηλαδή δεν..., είχε χάσει κυριολεχτικά τα λόγια της αλλά κάποιος έπρεπε να της τρίξει τα δόντια.

- Σε έχω σχεδόν δυο χρόνια και το μόνο που κάνεις είναι λάθη και άλλα, κι άλλα, κι άλλα λάθη.

- Μα κάνω σωστούς προϋπολογισμούς, δεν είναι και αυτός λόγος που με κρατάτε στην εταιρεία;, ρώτησε με απόλυτο θράσος σαν όλα αυτά που της είχα πει πριν από το ένα αυτί μπήκαν, από το άλλο βγήκαν.

- Δεν διαφωνώ μαζί σου, αλλά θεωρείς ότι είναι λόγος να σε κρατήσω, ξέρεις πόσες κοπέλες υπάρχουν που μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά και πολλά περισσότερα από αυτό; Οι στενές φούστες και τα στενά πουκάμισα, Ναντια δεν σε κάνουν σωστή επαγγελματία αλλά η σύνεση και η σωστή δουλειά, αυτά είναι που σε καταξιώνουν.

- Ο τρόπος ντυσίματος μου σας ενοχλεί;, ρώτησε σχεδόν σοκαρισμένη και τότε πραγματικά απηύδησα.

- Συγγνώμη από όσα σου λέω εσύ αυτό κατάλαβες; Όταν πρωτοπήρες την θέση έκανα υπομονή γιατί λέω καινούρια είναι, θα κάνει και λάθη, αλλά το πρόβλημα είναι ότι τα λάθη συνεχίζονται και αυτή την φορά δεν περιορίζονται μόνο στα χαρτιά αλλά και στην γενικότερη παρουσία σου εδώ μέσα. Φροντίζεις να κάνεις αισθητή την παρουσία σου μέσα στην εταιρεία ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής σου στο έπακρο.

- Σας το εξήγησα Κύριε Κωνσταντινιδη, ήταν ένα λάθος της στιγμής, δεν θα ξανασυμβεί., είπε νευρικά λες και ήταν το μοναδικό παράπτωμα που είχε κάνει μέσα στην εταιρεία.

- Αυτό ξέρεις πόσες φορές μου το έχεις ξαναπεί, Νάντια. Το ίδιο μου είπες και την πρώτη φορά που τσακώθηκες με την γραμματέα από το τμήμα δημοσίων σχέσεων μέσα στο φωτοτυπικό. Το ίδιο μου είπες και τότε που μιλούσες στο τηλέφωνο και σε άκουγε ολόκληρη η εταιρεία από το ισόγειο ως τον έκτο όροφο. Λόγω της σχέσης των πατεράδων μας, δεν σε απέλυσα αν και θα έπρεπε, δεν νομίζεις όμως ότι όλο αυτό παραπάει;

- Κύριε Κωνσταντινιδη σας παρακαλώ, δώστε μου μια ακόμα μια ευκαιρία, την έχω ανάγκη αυτή την δουλειά., είπε ενώ με κοιτούσε με ένα παρακλητικό ύφος.

- Δεν ξέρω Νάντια, τι να κάνω μια γραμματέα που το μόνο προσόν της, που προσπαθεί απεγνωσμένα, με κάθε τρόπο να αναδεικνύει, είναι η ομορφιά της;, την ρώτησα ευθέως δείχνοντας της ότι σκέφτομαι αρκετά σοβαρά να την διώξω από την εταιρεία.

- Σας παρακαλώ κύριε Κωνσταντινιδη, θα σας αποδείξω ότι αξίζω αυτή την θέση, απλά δώστε μου μια ακόμα ευκαιρία, με παρακαλούσε και εγώ βρισκόμουν σε δίλλημα τι να κάνω μαζί της, ήταν και ο πατέρας μου στην μέση που έκανε την απόφαση ακόμα πιο δύσκολη.

- Μια τελευταία ευκαιρία, αν την καταστρέψεις και αυτή την φορά, απλά θα απολυθείς., της δήλωσα κατηγορηματικά ξεκαθαρίζοντας για το πώς έχει η κατάσταση.

- Σας ευχαριστώ Κύριε Κωνσταντινιδη, δεν θα σας απογοητεύσω αυτή την φορά., έλεγε αν και ήμουν σίγουρος ότι θα με έκανε να το μετανιώσω για αυτή μου την απόφαση.

- Το ελπίζω, γιατί όπως εύκολα μπήκες, τόσο εύκολα μπορείς και να βγεις από αυτή την εταιρεία. Μπορείς να φύγεις τώρα, δεν θα σε χρειαστώ άλλο για σήμερα.

- Όπως νομίζετε., είπε και έκανε μεταβολή για να φύγει.

- Α Νάντια μια συμβουλή. Η ομορφιά είναι κάτι που δίνεται στον άνθρωπο, η εκτίμηση και ο σεβασμός όμως είναι δυο προσόντα που κερδίζονται, να το θυμάσαι αυτό.

- Θα το θυμάμαι, κύριε Κωνσταντινιδη, αντίο σας., είπε και έφυγε.

Δεν ξέρω αν θα τα λάβει σοβαρά αυτά που της είπα και της επισήμανα, αλλά εγώ ένιωσα καλά και ήταν καιρός να μάθει ότι εδώ βρίσκεται χαριστικά και ότι στο επόμενο παράπτωμα που θα κάνει, θα την διώξω με τις κλοτσιές και θα το κάνω μάλιστα με μεγάλη ευχαρίστηση.

Νάντια

Δεν πίστευα ότι για ακόμα μια φορά η ασχημομούρα η αδερφή μου θα με έφερνε σε δύσκολη θέση και θα με έκανε να δεχτώ προσβολές από αυτό το πλουσιόπαιδο το αφεντικό μου, που μας το παίζει και έξυπνος.

Μια ζωή η Μαρία , με κάνει να μετανιώνω που την έχω αδερφή μου. Από μικρή μου ήταν μισητή, γιατί πίστευα ότι θα μου πάρει την αγάπη των γονιών μου. Όλοι οι φίλοι μας και οι συγγενείς μας την έλεγαν όμορφη αλλά εγώ πάντα την έβλεπα ως ένα ασχημόπαπο που δεν θα καταφέρει ποτέ στην ζωή της να γίνει κύκνος. Φυσικά φρόντισα με κάθε τρόπο να πάρω τους γονείς μου με το μέρος μου και έτσι ποτέ δεν μου χάλασαν χατίρι, ούτε στο ελάχιστο, για ότι συνέβαινε στο μέσα και έξω από το σπίτι έφταιγε μονίμως η ασχημομούρα η αδερφή μου.

Στα 22 μου ενώ τελείωνα τις σπουδές μου στα ΤΕΙ, αρραβωνιάστηκα με τον Τόμας, έναν ηλίθιο και μισό αλλά αρκετά ματσωμένο. Τα είχαμε τρία χρόνια και με τα πολλά κατάφερα να τον πείσω να το επισημοποιήσουμε, ήταν κρίμα να χάσω τα λεφτά. Μπορεί να ήμουν σχετικά μικρή αλλά ήθελα να εξασφαλίσω το μέλλον μου, μιας και το είχα μέσα στα χέρια μου. Ωστόσο μετά από κάνα δυο μέρες από τον αρραβώνα μας, με εγκατέλειψε, αφήνοντας μου ένα γράμμα, λέγοντας μου ότι πνιγόταν, ήταν ακόμα μικρός για γάμο και έτσι ένιωσε την ανάγκη να φύγει μακριά μου. Δεν στενοχωρήθηκα καθόλου για αυτόν αλλά για το χρήμα και την καλή ζωή που μου εξασφάλιζε.

Φυσικά δεν έχασα καθόλου χρόνου και έτσι βγήκα αμέσως στο κυνήγι αναζήτησης του επόμενου θύματος. Ευτυχώς η ομορφιά και η πονηριά δεν μου έλειπαν και έτσι δεν χρειάστηκε πολύ χρόνος για να πιαστεί το ποντίκι μέσα στην φάκα. Βαλεντίνος Μοράλες, Ισπανός επιχειρηματίας με μόνιμη κατοικία την Ελλάδα, με τα λεφτά να τρέχουν από τα μπατζάκια του. Με γρήγορες και μεθοδικές κινήσεις, τον τύλιξα μέχρι να πεις κύμινο. Αρραβωνιαστήκαμε μετά από τρία χρόνια αλλά ο γάμος καθυστερούσε αρκετά χρόνια. Στο μεταξύ, είχα προσληφθεί στην εταιρεία των  Κωνσταντινιδη και μόλις αντίκρισα το αφεντικό μου, αυτό το υπέροχο μανάρι, ήμουν έτοιμη να παρατήσω τον Βαλεντίνο, πριν το κάνει αυτός λίγο αργότερα.

Με παράτησε και αυτός, εξηγώντας μου ότι δεν μπορεί να είμαστε μαζί γιατί τον τελευταίο καιρό έχει ερωτευτεί την αδελφή μου, αν είναι δυνατόν. Ωστόσο επειδή είναι σχετικά μικρή η Μαρία αλλά και επειδή δεν ήθελε να με πληγώσει ακόμα παραπάνω, εγκατέλειψε την Ελλάδα και μετακόμισε στην γενέτειρα του, την Ισπανία. Άφησα να εννοηθεί ότι εγώ τον παράτησα γιατί τον βαρέθηκα, διότι δεν ήθελα να πουν για ακόμα μια φορά ότι με παράτησε ένας γαμπρός.

Έτσι ο μοναδικός μου στόχος πια είναι το αφεντικό μου, ο Ιάσωνας. Διαθέτει εμφάνιση όπου και άγιο κολάζει, λεφτά και πολλά μάλιστα και είμαι απόλυτα σίγουρη ότι στο κρεβάτι, θα παίρνουν τα σεντόνια φωτιά. Έμαθα από διάφορα κουτσομπολιά που κυκλοφορούσαν, ότι είχε σχέση στο παρελθόν αλλά τον κεράτωσε μια και από τότε δεν τον έχουν ξαναδεί με άλλη γυναίκα. Προσπάθησα αρκετές φορές να του την πέσω, αλλά εκείνος ντουβάρι, είτε του μιλάει γυναίκα είτε τοίχος το ίδιο και το αυτό.

Η σημερινή μέρα με έφερε αντιμέτωπη με έναν άλλον Ιάσωνα έξαλλο για την συμπεριφορά μου, σχεδόν με απείλησε, τι σχεδόν δηλαδή, με απείλησε κανονικότατα ότι θα με διώξει από την εταιρεία αν τολμήσω έστω και η ανάσα μου να ακουστεί. Είχε δίκιο δεν μπορώ να τον κατηγορήσω απόλυτα, αλλά η παρουσία της Μαρίας στο γραφείο μου με εξόργισε στο έπακρο, με έφερε στα όρια μου. Την είχα προειδοποιήσει ότι αν τολμήσει να κάνει έστω και μια κίνηση για να τον ξανασυναντήσει, θα αποβεί μοιραίο για αυτήν. Ίσως να ήταν υπερβολική η αντίδραση μου απέναντι της, αφού το μόνο που έκανε, ήταν να φέρει τα κλειδιά για να μπορέσω να μπω στο σπίτι, αλλά έπρεπε με κάθε τρόπο να μείνει μακριά από τον Ιάσωνα, ήταν μονάχα δικός μου και δεν θα άφηνα σε καμία, ειδικά στην Μαρία, να μου τον πάρει μέσα από τα χέρια μου!!!