Το επόμενο πρωί η Μαρία είχε ξυπνήσει πρώτη και όταν άνοιξε τα μάτια της και αντικρυσε το γαλήνιο πρόσωπο του Ιάσωνα, αμέσως ένα γλυκό χαμόγελο χαράκτηκε στο πρόσωπο της. Ήταν τόσο όμορφος, τόσο γλυκός, ένιωθε τόσο τυχερή που τον είχε στην ζωή της. Κάποια στιγμή σκέφτηκε το είχε κάνει και είχε καταφέρει να ζήσει και να έχει τόσο πραγνατα στην ζωή της. Είχε την δουλειά της, τις σπουδές της, την κολλητή της αλλά πάνω από όλα είχε τον Ιάσωνα, έναν όμορφο άντρα που την έχει στηρίξει και την σεβοταν στον απόλυτο βαθμό.

-Θα με ματιάσεις όπως με κοιτάς; είπε ο Ιάσωνας με έναν παιχνιδιαρικο τόνο, ξαφνιαζοντας την

-Με τρόμαξες καλέ! Ξύπνιος ήσουν τόση ώρα; ρώτησε και αμέσως ένα ελαφρύ κοκκίνισμα εμφανίστηκε στο πρόσωπο της από την ντροπή της.

-Έχω ξυπνήσει εδώ και ώρα αλλά έκανα πως κοιμάμαι για να σε πειράξω, είπε και την κοίταξε καλύτερα και είδε ότι είχε κοκκινισει. Αυτό άρεσε στον Ιάσωνα, ότι ήταν ένα γλυκό και αθώο πλάσμα και ήταν όλο δικό του..

-Έλα εδώ βρε ντροπαλό μου κοριτσάκι, είπε και άνοιξε τα χέρια του και η Μαρία χώθηκε στην αγκαλιά του.Η ζεστασιά και η ασφάλεια που ένιωθε στην αγκαλιά του, δεν την είχε ξανανιώσει ποτέ, αφού οι γονείς της σε όλη της την ζωή  δεν της πρόσφεραν τίποτα από τα δύο.

-Ιάσωνα ήθελα να σου πω ευχαριστώ για χθες το βράδυ, που με σεβάστηκες και δεν με πιεσες, είπε η Μαρία που ένιωθε τα μάγουλα της να φλεγονται από την ντροπή..

-Μαράκι μου δεν θα σε πίεζα ποτέ για ένα τέτοιο θέμα, οπότε θα είσαι έτοιμη θα γίνει και αυτό. Λοιπόν τι λες να σηκωθούμε να πάμε να φάμε ένα καλό πρωινό και να ανέβουμε έπειτα τα  εκατοντάδες σκαλια του Παλαμιδιου; ρώτησε ο Ιάσωνας κι η Μαρία γούρλωσε τα μάτια της..

-Αυτά ειναι πάρα πολλά πως θα τα ανέβουμε; ρώτησε με απορία η Μαρία..

-Έλα μην μου πεις ότι κουράζεσαι εύκολα μικρή; ρώτησε περιγελωντας την ο Ιάσωνας.

-Δεν ανησυχώ για εμενα αλλά για εσένα, εισαι και μεγάλος άνθρωπος πως θα αντέξεις τόσα σκαλια; ρώτησε πειράζοντας την.

-Με είπες γέρο ; Δεν ντρέπεσαι λιγάκι; είπε και τότε ορμησε κατά πάνω της και άρχισε να την γαργαλάει.

-Στ-σταματά καλέ, είπε με δυσκολία αφού δεν μπορούσε να αρθρωσει καλά τις λέξεις.

-Αν δεν ζητήσεις συγνώμη ποτέ, είπε και συνέχιζε να την γαργαλάει

-Δεν σου ζ-ζητάω τίποτα, είπε αλλά οι αντοχές της μειώνονταν..

-Ζητά συγγνώμη παλιοκοριτσο, είπε και συνέχιζε να την γαργαλάει.. Του άρεσε τόσο πολύ το γέλιο της, ήταν σαν βάλσαμο στην καρδιά του.

-Εντάξει ενταξει, συγγνώμη συγγνωμη, δεν είσαι μεγάλος.., είπε με δυσκολία και τότε ο Ιάσωνας σταματησε να την γαργαλάει. Η Μαρία ξάπλωσε μπρούμυτα προσπαθώντας να πάρει μια ανάσα, αφού ο συνδυασμός γαργαλητου και γέλιου την είχαν πεθανει. Ωστόσο της άρεσε αυτή η παιδική και αστεία πλευρά του Ιάσωνα, αυτός ο άνδρας συνδύαζε τα πάντα και για αυτό ένιωθε εκατό τις εκατό τυχερή..

Την ίδια στιγμή που τα σκεφτόταν όλα αυτά η Μαρία ο Ιάσωνας την χάζευε, η Μαρία για αυτόν ήταν τα πάντα. Μπορεί στο ερωτικό κομμάτι να μην είχαν δοκιμαστεί ιδιαίτερα, αλλά αυτό το κορίτσι ήταν η χαρα της ζωής, του προσέφερε ότι είχε στερηθεί από την καθημερινότητα και την ρουτίνα της ζωής και φυσικά ότι δεν του πρόσφεραν τόσες εφημερες σχέσεις, γέλιο, χαρά, ζωντάνια. Ένιωθε ευτυχισμένος και το πρόσωπο του το εξέπεμπε αυτό.

-Ιάσωνα είσαι καλά; τον ρώτησε η Μαρία αφού ο Ιάσωνας είχε χαθεί στις σκέψεις του χαζεύοντας την.

-Ναι ομορφιά μου, είμαι καλά, παραπάνω από καλά, είπε και της ορμησε για να την φιλήσει. Τα χείλη τους ενώθηκαν σε ένα γλυκό αλλά και συνάμα ερωτικό φιλί και ειδικά το τελευταιο δεν πέρασε απαρητηρητο από κανέναν από τους δύο . Τα σώματα και των δύο ήταν τόσο κοντά που ένιωθε ο ένας την θερμή του άλλου. Η Μαρία από την μία ντρεποταν και φοβόταν συνάμα για να συνεχίσουν για κάτι παραπάνω αλλά δεν μπορούσε να βάλει πίσω τις ανάγκες του κορμιού της, ένιωθε όλο της το κορμί να αναρριγα μόνο με ένα του φιλί, μόνο με ένα του άγγιγμα. Από την άλλη ο Ιάσωνας ήθελε να την κάνει δική του, αλλά έπρεπε να βάλει φρένο στις δικές του ανάγκες και να σκεφτεί την θέση της Μαρίας για αυτό απομακρυνθηκε από κοντά της γιατί φοβόταν οτι θα παρασυρθεί.

-Καλύτερα να ετοιμαστούμε, είπε ο Ιάσωνας προσπαθώντας να καλμαρει κάποιον κύριο εκεί κάτω που είχε ξεσηκωθεί. Η Μαρία από την άλλη ένιωσε μια ψυχρα , ένα κενό όταν απομακρυνθηκε ο Ιάσωνας. Δεν ήθελε να ειναι μακρυά της, τον ήθελε δίπλα της, κοντά της, ήταν η ώρα να του δωθει, να γίνει δική του και αυτός δικός της.

-Ιάσωνα μην φύγεις, έλα πάλι κοντά μου, είπε η Μαρία με όσο θάρρος μπορουσε να έχει..

-Μαράκι μου δεν ειναι κι πολύ καλό να είμαι κοντά σου αυτήν την στιγμή, για αυτό σήκω καλύτερα να ετοιμαστουμε, είπε με όση αυτοσυγκρατηση είχε ο Ιάσωνας.

Η Μαρία τότε σηκώθηκε από το κρεβάτι και τον πλησίασε. Τον γύρισε προς το μέρος της και τον κοίταξε στα μάτια.

-Ιάσωνα θέλω να με κάνεις δική σου, του είπε με σταθερή φωνή, όσο αυτή ήταν δυνατή να βγει από το στόμα της.. Ο Ιάσωνας την κοίταξε καλά καλά για να καταλάβει αν όντως το εννοούσε.

-Μαράκι μου είσαι σίγουρη για αυτο; την ρώτησε αφού γνωριζε ότι η πρώτη φορά για μια γυναίκα ειναι αρκετά επίπονη.

-Σε εμπιστεύομαι και ξέρω ότι θα κάνεις τα αδύνατα δυνατά να μου φέρεις άψογα, είπε εννοώντας κάθε λέξη..

Τότε ο Ιάσωνας την έφερε ακόμα πιο κοντά του και ένωσε τα χείλη του με τα δικά της. Το φιλί στην αρχή ήταν αργό και τρυφερό αλλά όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο παθιασμένο. Ο Ιάσωνας απομακρυνθηκε και σήκωσε την Μαρία στην αγκαλιά του σε στυλ νύφης και την άκουμπησε όσο πιο απαλά γινόταν στο κρεβάτι. Τα χείλη τους ξαναενωθηκαν σε ένα παθιασμένο φιλί ενώ τα χέρια του Ιάσωνα άρχιζαν να κατεβάζουν σιγά σιγά την τιραντα της πιζαμας της.

Αφού της κατέβασε και τις δύο τιράντες τα χείλη του άρχισαν να ταξιδεύουν προς το λαιμό της, έπειτα στην κλειδα της, ώσπου έφτασαν ελάχιστα πιο πάνω από το στήθος της, αφήνοντας διάσπαρτα και μικρά φιλιά. Η Μαρία σε κάθε του φιλί ελιωνε σαν σοκολάτα, είχε παραδωθει πλήρως στα χέρια του, άλλωστε το απολάμβανε στο έπακρο. Έπειτα ο Ιάσωνας  μετακινήθηκε στο στήθος της Μαρίας και απόφασισε να του δώσει την προσοχή που του χρειαζόταν ! Το είχε λατρέψει από την πρωτη φορά που είχαν προχωρήσει με την Μαρία, το στήθος της τόσο όσο ώστε να χωράει και στην χούφτα του αλλά και στο στόμα του. Οι κινήσεις του πήγαιναν εναλλάξ ποτε με το χέρι και πότε με το στόμα κάτι που έκανε την Μαρία να τρέμει από κάτω του. Προσπαθούσε ο Ιάσωνας να το πάει αργά, να βάλει τις δικές τους ανάγκες πίσω και να κάνει την Μαρία να απολαυσει την πρώτη της φορά στο μέγιστο.

Ο Ιάσωνας  απομακρύνε ελάχιστα το σώμα του από πάνω της ώστε να μπορέσει να βγάλει το μπλουζάκι καθώς και το σορτσάκι της μαζί με το εσώρουχο της. Η Μαρία έμεινε εκτεθειμένη μπροστά του και ένα ελαφρύ κοκκίνισμα είχε πάρει την θέση του για τα καλά στο πρόσωπο της. Ωστόσο δεν ήθελε να σταματήσει και έτσι προσπάθησε να αφεθεί όσο περισσότερο μπορουσε στα χάδια και στις περιποιησεις του Ιάσωνα.

Εκείνος της άνοιξε  τα πόδια και κατέβηκε στο ύψος που ήταν το ευαίσθητο σημείο της! Έβαλε πρώτα το δάκτυλο πάνω στην κλειτορίδα και άρχισε να παίζει με αυτήν! Η Μαρία ένιωθε να γίνεται όλο και πιο υγρή, κάτι το οποίο δεν είχε συνηθίσει ιδιαίτερα. Ο Ιάσωνας καταλάβαινε πόσο υγρή ήταν η Μαρία αλλά έπρεπε να την ανοίξει σιγά σιγά και έτσι έβαλε το ένα δακτυλο του μέσα και άρχισε να το μετακινει μέσα έξω στην αρχή πιο αργά και έπειτα πιο γρήγορα για να μπορεσει να ανοίξει την Μαρία, οσο αυτό ήταν δυνατόν αφού ήταν πολύ στενη. Η Μαρία  ένιωσε  εναν  πόνο αλλά σε σχέση με την προηγούμενη φορά ήταν  κάπως καλύτερα. Ξαφνικά αισθάνθηκε μια ιδιαίτερη πίεση εκεί κάτω και ένα μούδιασμα να της περικυκλώνει τα πόδια.

-Έλα μωρό μου δωστο μου, είπε ο Ιάσωνας και τότε ένιωσε την Μαρία να τελειώνει πάνω στο χέρι του.

Ωστόσο ο Ιάσωνας ένιωθε να ασφυκτιά, κάποιος εκεί κάτω δεν άντεχε και ιδιαίτερα μπροστά στην εικόνα της Μαρίας αλλά  στις ανάσες της πκυ έπαιρνε κάθε φορά που την ακουμπούσε η την φιλαγε.

Σηκώθηκε από πανω της και αφου έβγαλε τα απαραιτητα, τοποθέτησε το προφυλακτικό που είχε στην βαλίτσα του. Η Μαρία στην θέα του Ιάσωνα ένιωσε κάπως περίεργα, αγχωμένα αλλά δεν ήθελε να κανει πισω, δεν ήθελε να τον απογοητεύσει δεύτερη φορά.

-Μαρακι μου είσαι σίγουρη; ρώτησε και ήλπιζε η Μαρία να μην κανει πίσω. Αν εκείνη αρνούνταν να συνεχίσει θα το σεβοταν αλλά ήταν αρκετά δύσκολη η κατασταση στην οποία είχε έρθει.

-Ναι είμαι σίγουρη, είπε και τότε ο Ιάσωνας ξάπλωσε επάνω της προσέχοντας να μην την επιβαρύνει με το σώμα του.

Αφού της έδωσε ένα γλυκό φιλί, μπήκε μέσα της. Ένιωσε την Μαρία να τσιτωνεται από κάτω του, αλλά εδώ που είχαν φτάσει θα ήταν δύσκολο να σταματήσουν.

-Θέλεις να σταματήσουμε; της είπε και για ακόμα μια φορά θα έβαζε την Μαρία πιο πάνω από εκείνον..

-Όχι, συνεχισε θα φύγει ο πόνος, είπε η Μαρία η οποία πόναγε αρκετά άλλα σκεφτόταν ότι για να γίνει γυναίκα, θα πρεπει να περάσει και αυτό το στάδιο.

-Προσπαθησε να ηρεμήσεις και να το απολαύσεις, σε λιγάκι θα φύγει ο πόνος, είπε ο Ιάσωνας προσπαθώντας να την καθησυχάσει.

Ξεκίνησε πάλι τις ωθήσεις του σιγά σιγά στην αρχή, για να μπορέσει και η Μαρία να συνηθίσει το μέγεθος του . Ο Ιάσωνας ένιωθε μοναδικά που βρισκόταν μέσα της, ένιωθε ότι αυτή η γυναίκα ήταν το άλλο του μισό. Αλλά και η Μαρία άρχισε να νιώθει διαφορετικά, ο πόνος άρχιζε να υποχωρεί και την θέση του την έπαιρνε η απόλαυση..

Τα χέρια της Μαρίας μετακινηθηκαν στην πλάτη του και σε κάθε του ώθηση, άφηνε και από μια γρατζουνιά. Της άρεσε η αίσθηση να βρίσκεται μέσα της, για πρώτη φορά στην ζωή της δεν αισθανόταν ντροπή αλλά ότι έκανε κάτι σωστό, κάτι μοναδικό. Οι ωθήσεις γινόντουσαν όλο και πιο γρήγορες, οι ανασες εβγαιναν με το ζόρι, τα σημάδια αυξάνονταν όλο και περισσότερο, ατ σώματα τους ήταν λες και είχαν φτιαχτεί για να είναι μαζί, λες και βρήκαν το χαμένο κομμάτι που τους έλειπε. Η Μαρία ένιωθε μια ιδιαίτερη πίεση στην κοιλιά, ενώ τα πόδια της ήταν ακόμα πιο μουδιασμένα από πριν, αλλά και ο Ιάσωνας το ένιωθε ήταν πολύ κοντά.

-Έλα μωρό μου μαζί, είπε και η Μαρία δεν ήταν σίγουρη αν κατάλαβε καλά αλλά άφησε εντελως τον εαυτό της ελεύθερο και ένιωσε ανακούφιση. Μαζί της όμως τελείωσε και ο Ιάσωνας, ο οποίος αμέσως βγήκε από μέσα της για να μην της ειναι βάρος και πήγε να βγάλει το προφυλακτικό και αμέσως γύρισε κοντά της.

-Μαράκι μου είσαι καλά; ρώτησε ο Ιάσωνας γιατί ενώ το απόλαυσε εκείνος, φοβόταν ότι για την Μαρία δεν θα ήταν τόσο όμορφο.

-Ναι Ιάσωνα μου, σε ευχαριστώ πολύ για όλα, είπε και τον κοίταξε στα μάτια με ευγνωμοσύνη.

-Γιατί με ευχαριστεις μωρό μου; είπε απορημένος

-Που με σεβάστηκες και με έκανες να ζήσω την πιο μοναδική στιγμή της ζωής μου, είπε και τον πήρε αγκαλιά.

-Εγώ σε ευχαριστώ καρδιά μου που είσαι κοντά μου, είπε και της έδωσε ένα γλυκό φιλί.. Έλα να πάμε να πλυθούμε, είπε και  την τράβηξε απαλα απαλά για να πάνε για μπάνιο..

Συνεχίζεται...