5 χρόνια αργότερα

"Συγχαρητήρια μωρό μου. Είμαι σίγουρος ότι θα είσαι η πιο όμορφη και η πιο σέξυ ψυχολόγος! ", μου είπε ο Ανδρέας και με φίλησε καθώς βγαίναμε με τους γονείς μου από το χώρο της ορκωμοσίας μου.

Ναι,  τελείωσα επιτέλους την σχολή μου.  Είμαι απόφοιτη του ΑΠΘ στο τμήμα της ψυχολογίας,  με ειδικότητα τα παιδιά  .Σκοπεύω του χρόνου να κάνω και ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό .

Ο Ανδρέας τελείωσε κι εκείνος την σχολή του με μεγάλη επιτυχία. Σπουδάζαμε μαζί στην Θεσσαλονίκη.

23 χρονών εγώ και 24 αυτός πλέον,  είμαστε εδώ και 5 χρόνια μαζί. Ναι κι όμως. Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα άντεχε τόσο η σχέση μας. Ούτε ότι κάθε μέρα θα τον ερωτευόμουν ακόμα περισσότερο.

Κι ο Ανδρέας όμως έχεις αλλάξει μέσα στα χρόνια. Είναι πιο ώριμος και πιο....  Δεν ξέρω πώς να το εκφράσω με λόγια.

Στους άλλους ως συνήθως είναι ο 'σκληρός ' , αλλά σε εμένα δείχνει ποιος πραγματικά είναι,  κι αυτό το εκτιμώ.

Μία  δυσάρεστη αλλαγή που συνέβη μέσα σ'αυτά τα  5 χρόνια όμως,  είναι η απομάκρυνσή μας σε διάφορες περιοχές στην Ελλάδα,  αλλά και στο κόσμο.

Η Ειρήνη με τον Βασίλη,  αλλού.

Ο Ορέστης με την Ελίνα,  αλλού.

Ο Γιώργος με την Μαιριτίνα,  Γερμανία.

Ο Μίλτος με την Δήμητρα,  Κρήτη.

Ο Λουκάς συνεχίζει να είναι Heartbreaker.

Ο Σταύρος με την Δανάη,  αλλού.

Εχουμε χωριστεί όλοι πλέον.  Να φαναστείτε με την Ειρήνη έχω να μιλήσω έστω και από το τηλέφωνο 3 μήνες . Μου λείπει πολύ!

Οπως και όλοι τους. Τα πρώτα χρόνια βρισκόμασταν στις γιορτές,  αλλά και αυτές πλέον αραίωσαν.

Στην θύμησή τους χάνω προς στιγμήν το χαμόγελό μου.

Ο Ανδρέας το καταλαβαίνει.

Και μου σφίγγει το χέρι.

"Ολα καλά. ", μου ψιθυρίζει

4 χρόνια αργότερα

(Απλά για την ιστορία , η Μάγια είναι 27 χρόνων και ο Ανδρέας 28)

"Πού με πηγαίνεις? ", είπα και ένα γελάκι μου ξέφυγε από το...  παιχνιδάκι του.

"Σςςς. Σε λίγο φτάνουμε. ", μου ψιθύρισε και συνέχισε να με καθοδηγεί αφού τα μάτια μου ήταν καλυμμένα.

Μετά από λίγο μου ξεδένει την κορδέλα.  Περιεργάζομαι τον χώρο γύρω μου. Βρισκόμαστε στην ταράτσα της πολυκατοικίας μας.  Ενα όμορφο τραπέζι είναι στολισμένο στο κέντρο και κεράκια είναι αναμένα γύρω γύρω.

Γύρισα να τον κοιτάξω και τον βρήκα να με κοιτάει χαμογελαστός.

"Ελα να φάμε. ", μου είπε απλά και με οδήγησε στο τραπέζι.  Μου τράβηξε την καρέκλα και κρατήθηκα από το να μην κάνω σχόλιο.

Κάθισε απέναντί μου. Ολα θυμίζουν το τότε. Την πρώτη μας φορά.

Ω Θεέ μου.

"Λοιπόν σου αρέσει? ", με ρωτάει

"Ναι,  αλλά γιατί?  Γιορτάζουμε κάτι? ", είπα περίεργη.

"Βασικά... ", ξεκίνησε να λέει,  όμως ένας θόρυβος από αεροπλάνο τον διέκοψε. Σήκωσα το κεφάλι μου και ήταν όντως ένα αεροπλάνο που περνούσε και πετούσε πολύ χαμηλά...

Και είχε κρεμασμένο ένα πανό,  που έλεγε  " Μάγια,  θα με παντρευτείς? "

Το στόμα μου χάσκει ορθάνοιχτο όταν γυρνάω για να αντικρίσω έναν χαμογελαστό Ανδρέα με ένα κουτάκι δαχτυλιδιού γονατιστό δίπλα μου.

Δάκρυα χαράς κυλάνε στα μάγουλά μου. Πόσο τον αγαπάω Θεέ μου.

Σηκώθηκα όρθια και έπεσα στην αγκαλιά του.

Εκείνος με ένα γελάκι προσπάθησε να κρατήσει την ισορροπία για να μην πέσουμε,  όμως δεν τα κατάφερε και βρεθήκαμε ξαπλωμένοι στην ταράτσα με εμένα μα είμαι από πάνω.

"Λοιπόν? ", με ρώτησε με ένα στραβό χαμόγελο.

"Ναιιιι! ", απάντησα περισσότερο από χαρούμενα και ένωσα τα χείλη μας.

Η δεύτερη πιο όμορφη βραδιά της ζωής μου.

'Βραδιά του γάμου'

"Χαχαα πρόσεχε αγάπη μου. Θα τραυματίσεις την γυναίκα σου. ", του είπα καθώς με είχε πάρει αγκαλιά σε στυλ νύφης ( ωπ και νυφούλα)  και προσπαθούσε να με περάσει από την πόρτα του δωματίου μας.

Οχι με μεγάλη επιτυχία,  λόγω του αλκοόλ που είχε καταναλώσει τόσο εκείνος όσο κι εγώ.

"Σσςςς θα τα καταφέρουμε. ", είπε και γέλασα.

Με άφησε προσεκτικά πάνω στο κρεβάτι και έβγαλε το σακάκι του και με πλησίασε αισθησιακά.

"Κυρία Οικονόμου,  είστε έτοιμη για την πιο όμορφη βραδιά της ζωής σας? ", με ρώτησε και άφησε ένα φιλί στον γυμνό μου ώμο .

" Νομίζω μου έχετε χαρίσει πολλές τέτοιες βραδιές , κύριε Οικονόμου.  Αλλά μία ακόμα δεν θα με χάλαγε. ", είπα πονηρά και γέλασε πριν με κάνει να υποταχτώ στα φιλιά του.

'3 χρόνια αργότερα '

(Μάγια 30 χρόνων,  Ανδρέας 31)

"Αααααα πονάω! ", τσίριξα και του έσφιξα πιο σφιχτά το χέρι.

"Μωρό μου,  λίγο ακόμα έμεινε. Θα την έχουμε στην αγκαλιά μας σε λίγο. ", με καθησύχασε και μου έδωσε ένα φιλί στο ιδρωμένο μου μέτωπο.

Ναι,  ναι κυρ Ανδρέα. Τώρα μας το παίζεις ήρεμος κι έτσι. Μόνο εγώ όμως θα ξέρω την φρικαρισμένη σου φάτσα όταν σου είπα ότι έσπασαν τα νερά. Πάλι καλά που σε έβγαλα φωτογραφία,  να το θυμάμαι και να γελάω  .😌😆

"Λίγο ακόμα,  Μάγια. Μπορείς ! Βλέπω το κεφάλι. ", είπε ο γυναικολόγος μου και με κοίταξε ενθαρρυντικά.

Εσφιξα τα δόντια και ένα νέο κύμα πόνου με υποδέχτηκε.

Για την κόρη μου....

ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΒΛΑΚΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟΣ!?!!!

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΣΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

"Βγαίνει !", είπε ενθουσιασμένος ο γιατρός και ο Ανδρ-  ώπα! Πού είναι ο Ανδρέας?

Γυρνάω το κεφάλι μου.  Σοκαρισμένος στην καρέκλα να του κάνουν αέρα δυο νοσοκόμες.

Ξαναγύρισα το κεφάλι μου στον γιατρό.

"Γιατρέ , πού είναι το κινητό μου? ", ρώτησα

"Ορίστε? ", με κοίταξε λες και του είπα ότι είμαι στην Χαβάη και χορεύω με έναν μπαμπουΐνο ψήνοντας λαγουδάκια.

"Πρέπει να τπμ βγάλω φωτογραφία!  Για να έχω να τον κοροϊδεύω! ", είπα παρακλητικά και άκουσα γέλια από τις νοσοκόμες και τον αναισθησιολόγο.

" Θα τον τραβήξω εγώ μην ανησυχείς!  Γέννα εσύ! ", μου είπε η νοσοκόμα και εγώ ανακουφίστηκα. Ναι,  είναι και αυτή η γεννά. Μα πώς μου διέφυγε!

" Λίγο ακόμα! ", λέει ο γιατρός.

" Ε πόσο λίγο ρε άνθρωπε!  Τόση ώρα αυτό λες! ", είπα εκνευρισμένη και με μια τελευταία σπρωξιά ένιωσα πιο ανάλαφρη από ποτέ.

Και τότε ένα κλάμα ακούστηκε.

Το μωρό μου...

Και δεν εννοώ τον Ανδρέα.

Τα μάτια μου έκλεισαν από την κούραση.

***

Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου. Το φως με τυφλώνει.

"Ωπ η μαμά ξύπνησε. ", άκουσα την φωνή του Ανδρέα και τον είδα να με πλησιάζει εχοντας στα χέρια...

Εναν άγγελο.

Θεέ μου,  το παιδί μου!

Δάκρυα ευτυχίας τρέχουν από τα μάτια μου.

"Δώσε μου να την κρατήσω λίγο ", είπα και την ακούμπησε στα χέρια  μου.

Είναι πανέμορφη .

Εχει τα δύο καταπράσινα μάτια του πατέρα της και την δικιά μου επιδερμίδα. Τα μαλλιά της,  έστω αυτά τα λιγοστά έχουμε ακριβώς την ίδια καστανόξανθη απόχρωση με τα δικά μου.

Γενικώς όμως μοιάζει στον μπαμπά της.

Και αυτό είναι κάτι που λατρεύω!

"Πώς θα την ονομάσουμε? ", με ρώτησε γλυκά ο Ανδρέας.

Κι εγώ ήξερα....

"Βιολέττα. ", λέω κα με κοίτα αρχικά με γουρλωμένα μάτια. Στη συνέχεια μια γλυκιά συγκινημένη έκφραση εμφανίζεται στο πρόσωπο του.

"Το εννοείς? ", ψιθύρισε συγκινημένος

"Ναι... "

Και τότε θυμήθηκα....

Flashback

"Και εδώ με ποιον είσαι? ", ρώτησα ενώ βολεύτηκα καλύτερα δίπλα του.

Καθόμαστε στο σαλόνι μας και βλέπουμε παλιά οικογενειακά άλμπουμ.

Ενα έχω να πω.

Ο άντρας μου ήταν το πιο γλυκό πλάσμα στον κόσμο! ( Μόνο εμένα μου ακούγεται κάπως αυτό το ' άντρας μου'?  🤔)

"Αυτή είναι η θεία μου η Αλέκα,  αδερφή της μαμάς μου. ", είπε "Ζει στον Καναδά με τον άντρα της και τα δύο τους παιδιά. "

"Αααχααα!  Και.... Αυτή? ", ρώτησα γυρίζοντας σελίδα. Η φωτογραφίας απεικόνιζε τον Ανδρέα  γύρω στα 5 του χρόνια με μια γλυκιά γιαγιούλα που έδειχνε να του δίνει ένα σοκολατάκι.

Μόλις έκανα την ερώτησή , ένιωσα το σώμα του να σφίγγεται. Γύρισα και τον κοίταξα ερωτηματικά.

"Αυτή.... Πφφφ αυτή είναι η αγαπημένη μου γιαγιά,  η γιαγιά Βιολέττα. ", είπε και έριξε κουρασμένα το κεφάλι του πίσω.

"Ανδρέα...? ", είπα και του έπιασα το χέρι,  κοιτώντας τον και περιμένοντας να μου πει τι ακριβώς γίνεται.

"Δεν είναι κάτι πρωτότυπο. Απλά.... δεν βρίσκεται πια μαζί μας. ", είπε και κάλυψε το πρόσωπό του με τα χέρια του. Από τις λίγες φορές που 'λυγίζει' μπροστά μου...

"Από τι? ", ρώτησα διστακτικά

"Καρκίνο . Λευχαιμία. ", είπε και έτριψε κουρασμένα τα καπάκια των ματιών του.

Μάλιστα...

Ο χειρότερος τρόπος να φύγει κάποιος....

End of the flashback

"Σ'αγαπώ !", μου ψιθύρισε.

"Σ'αγαπώ! ", του απάντησα.

'Βάφτιση Βιολέττας,  1 χρόνο αργότερα '

" Οι μπομπονιέρες είναι στην θέση τους? ", ρώτησα αγχωμένη την Ελίνα.

Και ναι έχουμε επανασύνδεση της παρέας μας. Ολοι ήρθαν για την μικρή Βιολέττα.

"Βασίλη αν σπάσουν τα νερά την ώρα της λειτουργίας,  θα σε κάψω κακομοίρη μου! ", είπε νευριασμένη η Ειρήνη και βολεύτηκε καλύτερα στην καρέκλα της προσπαθώντας να βάλει τα παππούτσια της.

Και ναιπ. Είμαστε στο σπίτι μου με την Ειρήνη , την Μαιριτίνα,  την Δήμητρα , την Δανάη και την Ελίνα .

Περίεργο ε?

Κι όμως , όλες αυτές είναι παντρεμένες. Ω ναι. Θα σας τα πω περιληπτικά, γιατί έχουμε και μια βάφτιση να προλάβουμε.

Η Ειρήνη είναι παντρεμένη με τον Βασίλη εδώ και 7 χρόνια και τώρα περιμένουν το πρώτο τους παιδάκι, που είναι αγοράκι. Η κολλητούλα μου είναι στις μέρες της μάλιστα! Ο Βασίλης δουλεύει ως πολιτικός μηχανικός σε μια εταιρεία και η Ειρήνη σε ένα κέντρο λογοθεραπείας για μικρά παιδάκια.

Ο Μίλτος με την Δήμητρα...  Παντρεύτηκαν πριν 1 χρόνο σε ένα ξωκλήσι. Κανείς δεν τους πήρε χαμπάρι, μέχρι που μας ενημέρωσαν όλους και είχαμε μια συνάντηση πέρσυ . Το παλεύουν για παιδάκι,  ακόμα,  αλλά δεν βιάζονται.  Είναι μικροί ακόμα. Ο Μίλτος ,μετά τις πανελλήνιες , πήγε ως σεφ (κι όμως)   σε μια ιδιωτική σχολή στην Κρήτη και η Δήμητρα μαζί του σε μια σχολή για να γίνει διακοσμήτρια. Το χέρι της πιάνει πάρα πολύ. Η βοήθειά της στο να δημιουργήσουμε τον στολισμό της βάπτισης,  πραγματικά με έσωσε από επιπλέον έξοδα. Τώρα ο Μίλτος δουλεύει σε ένα πολύ καλό εστιατόρια,  και η Δήμητρα σε στολισμούς για βαπτίσεις και γάμους.

Ο Σταύρος και η Δανάη παντρεύτηκαν λίγο μετά τον γάμο μου με τον Ανδρέα. Μάλιστα εμείς τους παντρέψαμε. Εμένα και τον Ανδρέα μας πάντρεψαν ο Ορέστης με την Ελίνα (όλους κουμπάρους θα τους κάνω!  Χεχεχε).  Εχουν ένα αγοράκι 3χρόνων των Αλέξανδρο,  αλλά τον φωνάζουμε Αλεξ. Κάνει πολύ καλή παρέα με την δικιά μας. Αργότερα κανείς δεν ξέρει... 😌

Η Μαιριτίνα με τον Γιώργο,  αφού για αρκετό καιρό μία μάλωναν μία τα ξαναέφτιαχναν,  αποφάσισαν να παντρευτούν μια και καλή. Στην αρχή ο γάμος τους είχε δυσκολίες,  αλλά από την στιγμή που ήρθε στην ζωή τους η μικρή  Χριστιάννα δεν έχουν ξαναμαλώσει ποτέ!  Είναι και οι δύο τόσο ευτυχισμένοι με την 2 χρονών πανέμορφη κορούλα τους,  που τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.

Και τέλος οι κουμπάροι μας,  ο Ορέστης με την Ελίνα. Παντρεμένοι ΚΑΙ αυτοί. Οι δύο τους ήταν οι πρώτοι από την παρέα που έκαναν παιδάκι. Ο 5χρονος  Μιχάλης,  είναι ολόιδιος η μαμά του. Το μόνο που πήρε από τον μπαμπά του είναι τα κατάμαυρα μάτια. Μόνο αυτό. Ο Ορέστης δουλεύει ως τεχνικός υπολογιστών σε μια εταιρεία και η Ελίνα μόλις φέτος διορίστηκε ως δασκάλα.

Αααααα παραλίγο να  ξεχάσω τον σημαντικότερο.

Εχουμε και τον Λουκά.

Τον νονό. Αν κα δεν θα είναι ο μοναδικός.

Το 31 χρόνων γαϊδούρι,  κι όμως ακόμα να σοβαρευτεί. Μέχρι να γνωρίσει σήμερα την καλή μου φίλη και συνάδελφο,  την Αγγελική(νονά). Θα το σπρώξω εγώ το πράγμα... 😁😉😇. Τέτοια αγάπη που έχει η Βιολέττα στον Λουκά δεν υπάρχει!  Τον έχει ερωτευτεί.

Και αφού τα είπαμε αυτά πάμε στο τώρα.

" Εντάξει αγάπη μου. Μην ανησυχείς! ", είπε ο Βασίλης και κρυφογέλασε με την παιδιάστικη συμπεριφορά της γυναίκας του.

"Μιχάλη,  έλα εδώ! " , φώναξε ο Βασίλης τον 5χρονο διαβολάκο της Ελίνας και του Ορέστη.

Εκείνος ήρθε τρέχοντας και του χάρισε το φαφούτικο χαμόγελό του.

"Ναι,  θείε. ", είπε χαρούμενος.

"Πάρε τον Αλεξ και την Χριστιάννα και πηγαίντε να κάτσετε με τον Ορέστη,  τον Σταύρο , τον Μίλτο,  τον Λουκά και τον Ανδρέα. Πείτε τους να μπούνε στα αυτοκίνητα και να σας βάλουν μέσα. Ερχόμαστε. ", έδωσε οδηγίες στον μικρό κι αυτός άρπαξε με το μικρό του χεράκι την Χριστιάννα και με το άλλο τον Αλεξ και αρχίσανε να τρέχουν χαρούμενα.

"Τς τς τς. Αυτά τα μικρά διαβολάκια... ", είπε με ένα χαμόγελο η Μαιριτίνα τελειώνοντας το φτιάξιμο των μαλλιών της Δήμητρας. Σαν τον παλιό καλό καιρό...

" Ω ναι. Ομως επειδή πρέπει να βαφτίσω το παιδί μου πάρτε τους κώλους σας και βιαστείτε. ", είπα αποφασιστικά και αρπάζοντας η καθεμία τα τσαντάκια μας και ο Βασίλης την Ειρήνη (😂) βγήκαμε από το σπίτι.

Σε λίγη ώρα φτάσαμε όλοι ταυτόχρονα  σαν πομπή. Κόσμος είχε αρχίσει να έρχεται και μας χαιρετούσαν την μικρή που έκανε χαρούλες και χαμογελούσε σε όλους. Το πιο όμορφο μωρό που υπάρχει.

Απομακρύνθηκα λίγο για να κανονίσω τις τελευταίες λεπτομέρειες με τον παπα-Κώστα.

Αφού τις τακτοποιήσαμε,  σάρωσα με το βλέμμα μου τον χώρο και είδα τον Ανδρέα να καπνίζει τσιγάρο ( κακή συνήθεια που δεν έκοψε ποτέ)  με τον Σταύρο και τον Λουκά και να γελάνε.

Θεέ μου,  τι έκανα για να τον αξίζω?!! 

Είμαι τόσο ευτυχισμένη. Είναι ο πιο υπέροχος μπαμπάς και σύζυγος του κόσμου. Αλήθεια το πιστεύω!

Πλησίασα την γυναικοπαρέα και πήρα την κόρη μου,  από την αγκαλιά της μαμάς μου.

"Φτου σας!  Μάνα και κόρη κούκλες!  Δίκιο δεν έχω συμπεθέρα? ", ρώτησε η μαμά μου την κυρία Λουκία.

"Ναι,  Κατερίνα μου. Φτου να μην βασκαθούν! ", είπε και έκανε το σημάδι του σταυρού.

"Μάγια ήρθα!  Αργησα πολύ? ", άκουσα μια φωνή από πίσω μου.

Γύρισα και αντίκρισα μια πανέμορφη μαυρομάλλα με γαλάζια μάτια , υπέροχο χαρακτήρα και σώμα,  που θα έπαιρνε τα μυαλά του φίλου μου. Κυρίες και κύριοι σας παρουσιάζω την Αγγελική.

"Αγγελική μου !  Δεν άργησες καθόλου. Σε 5 λεπτά ξεκινάμε. ", είπα και αφού την φίλησα σταυρωτά και της έδωσα την βαφτιστίκα της,  που άρχισε να τσιρίζει όταν είδε την νονά της.

"Είστε έτοιμοι να αρχίσουμε? ", ρώτησε ο παπάς και αφού του έγνεψα μπήκαμε μέσα στην εκκλησία.

'Στο γλέντι'

"Να μας ζήσει η Βιολέττα μας,  η μικρή μου πριγκίπισσα. ", φώναξε ο Ανδρέας σηκώνοντας το ποτήρι του και όλοι ακολουθήσαμε. Ευχές ακούγονταν από παντού.

"Και με τι ασχολείσαι Λουκά? ", άκουσα την Αγγελική να ρωτάει τον Λουκά,  που όλοι νύχτα δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω της. Οταν τα λέει η Μαγιούλα...

" Είμαι διευθυντής σε μια πολυεθνική εταιρεία. Εσύ? ", ω ναι το παλικάρι μας,  εκείνος ο σερβιτόρος από την Πάρο είναι πλέον ένας κουστουμάτος,  κούκλος,  λεφτάς. Τς τς τς,  κατάντια!

Γελάω με την σκέψη εκείνων των διακοπών. Ο Ανδρέας με κοίτα ερωτηματικά και του κάνω νόημα ότι θα του πω αργότερα.

"Εμ Βασίλη,  παιδιά, έχω να κάνω μια ανακοίνωση! ", είπε η Ειρήνη και όλοι γυρίσαμε προς το μέρος της.

"Ελα αγάπη μου! ", είπε ο Βασίλης χαμογελώντας με ένα κατάλευκο χαμόγελο.

Διαφήμιση της Colgate , όλος δικός σου!  Στον δίνω! 😆😇😉

" Νομίζω.... ΟΤΙ ΓΕΝΝΑΩ!  ΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ! ", ούρλιαξε και όλοι σηκωθήκαμε ταυτόχρονα τρέχοντας.

ΓΕΝΝΑΜΕ ΛΕΜΕ!

-----------------------------------------------------------

Και πάμε για επίλογο..

Πραγματικά δεν ξέρω αν θέλω,  μετά από τόσο καιρό.

Αλήθεια!

-magioula 😘😘😔