Όντως  τώρα!?  Γιατί είναι αυτός εδώ?  Στις 7 δεν είπε?

Και ναι όπως καταλάβατε,  αγαπημένοι μου φίλοι,  μπροστά μου στέκεται ο ένας και μοναδικός αρχιμαλ- εε Αντρέας Οικονόμου! 

Και με κοιτάει επίμονα!  Πολύ επίμονα! 

Και τώρα κοιτάει το χέρι του Λουκά στους ώμους μου!

Και τώρα αγριεύει ακόμη περισσότερο το βλέμμα του!

Και τώρα με κοιτάει στα μάτια!

Και.... Ω Θεέ μου!  Πόσο πράσινα μπορεί να είναι τα μάτια κάποιου?  Πραγματικά  νιώθω ότι... εγώ... εμ δεν ξέρω!  Αλήθεια!

Το βλέμμα του είναι επικριτικό και απογοητευμένο!  Μπορώ να τα ξεχωρίσω και τα δύο μέσα από αυτά τα δυο σμαράγδια που βλέπω.

Μας πλησιάζει!  Ωωω αυτό ΔΕΝ είναι καλό!  Αυτό δεν είναι ΚΑΘΌΛΟΥ καλό! ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΟ!

Και κάπου τώρα φίλες και φίλοι,  έφτασε η ώρα να αποχαιρετίσω αυτόν τον κόσμο.  Μαζί περάσαμε πολλά,  μοιράστηκα τις εμπειρίες μου , τις αγωνίες μου, τις βλ-

"Εσύ έτσι πας?  Από τον έναν στον άλλον? ", άκουσα τον Αντρέα να μιλάει

Κάτσε ρε κύριος!  Εδώ κάνω ολόκληρο αποχαιρετισμό πριν τον θάνατό μου κι εσύ με διακόπτεις?  Δε στα 'παν καλά παλικάρι!

Τι έλεγα?  Αα ναι τις βλακείες μου,  τις λυπ-. Ώπα!  Όντως μου μίλησε!  Και πρεπει μάλλον να του απαντήσω!  Ναι σίγουρα αυτό θα ήταν καλύτερο από το να κάθομαι και να τον κοιτάζω κάνοντας διάφορες σκέψεις στο μυαλό μου!

"Εμ τι είπες? ", λέω βλέποντας δυο εξαγριωμένα αγόρια μπροστά μου!

Αν μαντέψετε ποιοι είναι θα πάρετε σοκολατάκι!  Ναιιιιιι! 🍫🍫

"Ξαναπές το αυτό μαλάκα,  να σου πω εγώ! ", είπε ο Λουκάς

"Θα μου κλ-", πήγε να πει ο αγαπητός ουρακοτάνγκος,  αλλά πάλι καλά τον πρόλαβα!

"Έι!  Μαζευτείτε και οι δύο!  Αντρέα τι θες εδώ!? "

"Όταν είπα στο μήνυμα ότι θα περάσω να σε πάρω το εννοούσα! ", μου είπε με ένα στραβό χαμόγελο

Έβαλα το ένα μου χέρι στην μέση και ξεφύσιξα ηχηρά!

"Ωραία,  όμως αν θυμάμαι καλά το μήνυμα έλεγε 7, όχι 6μιση! "

"Σιγά την διαφορά! ", είπε χαλαρά

"Όπως βλέπεις δεν είμαι έτοιμη ακόμα! "

"Θα πάμε τώρα σπίτι σου να κάνουμε την εργασία και μετά θα ετοιμαστείς να πάμε εκεί που σου είπα! ", μα καλά πόσο χαλαρά μπορεί να κανονίζει την ζωή μου?

" Ώπα,  πού θα πάτε!? ", ακούστηκε η φωνή του Λουκά.

Ωχ τον είχα ξεχάσει αυτόν!

"Εμ σε μια δουλειά!  Καζανόβα πάω να πάρω τα πράγματά μου κι έρχομαι! ", είπα και γύρισα την πλάτη μου καθώς κατευθυνόμουν προς τα αποδυτήρια.

"Οκ γατάκι! ", είπε πειραχτικά κι ένα μικρό χαμόγελο χαράχτηκε για κάποιο λόγο στο πρόσωπό μου! Μην ρωτήσετε γιατί!  Η απάντηση που θα πάρετε θα είναι δυο λέξεις...

ΔΕΝ ΞΈΡΩ!

Και με εκνευρίζει απίστευτα αυτό!

Αφού μαζέψω τα πράγματά μου επιστρέφω στα αγόρια που φαίνεται να έχουν μια έντονη συζήτηση.

"Αντρέα είμαι έτοιμη!  Πάμε!  Λουκά μου θα τα πούμε αύριο! ", είπα καθώς του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

"Οκ μικρή!  Να προσέχεις! ", μου είπε ο Λουκάς αγκαλιάζοντάς με

"Φυσικά!  Πάντα προσέχω! ", απάντησα και βγήκα από  το γυμναστήριο με τον Καζανόβα να με ακολουθεί.

Κατευθυνθήκαμε προς το αυτοκίνητο του. Καλό κομμάτι!  Μπράβο,  γούστο!  Και δεν του το 'χα!

Μπήκαμε μέσα και ξεκινήσαμε χωρίς να με ρωτήσει πού μένω!

Μετά από λίγο φτάσαμε σπίτι μου. Έσβησε την μηχανή και γύρισε προς το μέρος μου.

"Πώς ήξερες πού μένω? ", ρώτησα σηκώνοντας το ένα μου φρύδι.

Αυτός αρκέστηκε στο να ανασηκώσει τους ώμους του χαμογελώντας αινιγματικά. Με φοβίζει αυτός ο άνθρωπος ώρες -ώρες!

Κατεβήκαμε και πήγαμε στην εξώπορτα. Μετά από λίγο κατάφερα να την ξεκλειδώσω μετ'εμποδίων!  Γιατί?  Τη μία δ ν έβρισκα τα κλειδιά , την άλλη μου πέφτανε κάτω,  είχα και τον άλλο να γελάει μέχρι που τα νεύρα μου έγιναν τούμπανο!

Όταν επιτέλους καταφέραμε και μπήκαμε μέσα,  πέταξα εκνευρισμένη τα κλειδιά μου στο τραπεζάκι δίπλα στην πόρτα και άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες με τον Καζανόβα να με ακολουθεί κατά πόδας σαν καλό σκυλάκι που είναι. Καλά εντάξει τα σκυλάκια υποτίθεται δεν κλαίνε από το γέλιο κοροϊδεύοντας το αφεντικό τους αλλά,  who cares?!

Μπήκαμε στο δωμάτιό μου κι επιτέλους άκουσα μια φράση να βγαίνει από το στόμα του.

"Λιγότερο κοριτσίστικο από ό, τι περίμενα! ", είπε βγάζοντας το δςρμάτινό του και αφήνοντάς του - πετάγοντάς το καλύτερα - άτσαλα πάνω στο γραφείο μου.

"Ναι οκ!  Λοιπόν εγώ θα πάω να κάνω ένα μπάνιο κι έρχομαι!  Μην πειράξεις τίποτα εδώ μέσα σ'έσφαξα! ", είπα κουνώντας απειλητικά τον δείκτη μου και αφού εισέπραξα ένα ακόμη ειρωνικό γελάκι,  στριφογύρισα τα μάτια μου και κλειδαμπαρώθηκα στο μπάνιο με όλα γα σύνεργα που θα χρειαζόμουν.

20 λεπτά αργότερα είμαι καθαρή καθαρή φορώντας αθλητικά ρούχα και στεγνώνω τα μαλλιά μου.  Αφου τα στεγνώνω με το πιστολάκι , τα χτενίζω και επιστρέφω στο δωμάτιό μου. Τον βρίσκω να χαζεύει τις φωτογραφίες του άλμπουμ με τους φίλους μου.

Τώρα συγκεκριμένα κοιτάει μια φωτογραφία με εμένα και τον Ορέστη....

Ορέστης.

Πόσο καιρό άραγε είχα να ακούσω γι'αυτόν?  Μου λείπει ρε γαμώτο ...

"Πολύ ωραίες οι φώτο σου!  Αλλά αυτός ποιος είναι? Τον έχω δει σε αρκετές φωτογραφίες σου,  αλλά ποτέ μαζί σου από κοντά! ", είπε ο Ανδρέας με περιέργεια.

Τώρα τι του λέω?

"Κάποιος!  Λοιπόν πάμε να ξεκινήσουμε με την κωλοεργασία μπας και τελειώσουμε μετά! ", είπα αποφασιστικά παίρνοντας από τα χέρια του το άλμπουμ και βάζοντάς το στην θέση του.

"Οοκ!  Ας αρχίσουμε!  Ελπίζω να βγω ζωντανός από....  αυτό!  Ό, τι κι αν είναι! ", είπε μελοδραματικά και κάθισε δίπλα μου , στην καρέκλα που του υπέδειξα.

Και ξεκινάμε ΥΠΈΡΟΧΑ, ΜΟΝΑΔΙΚΆ,  ΑΠΊΣΤΕΥΤΑ!

2 ώρες μετά

"Και .... τέλος! ", ανακοίνωσε πετώντας το στυλό κάπου, ακουμπώντας την πλάτη του στην καρέκλα του και σηκώνοντας τα χέρια του ψηλά για να ξεπιαστεί.

"Χαχαχα ναι!  Τέλος! ", είπα κεφάτα.  Τελικά δεν περάσαμε άσχημα!  Αντιθέτως μπορώ να πω ότι μπορεί να μιλήσει , να συζητήσει και να αστειευτεί σαν άνθρωπος.

"Και τώρα ώρα να ετοιμαστείς! ", ναι ναι σίγουρα

"Όχι Ανδρέα,  θέλω να μείνω σπίτι!  Δε θα είμαι πολύ καλή παρέα, ", είπα και τον είδα να αγριεύει!

"Αυτό δεν παίρνει αναβολή είτε το θες είτε όχι!  Τράβα ντύσου!  Τώρα! ", είπε αυταρχικά και μην μπορώντας άλλους καβγάδες για μια μέρα πήγα να ντυθώ.

Αφού τον έδιωξα από το δωμάτιο,  φυσικά!

Επιλέγω τα μαύρα μου εσώρουχα και τα φοράω. Να ντυθώ καλά ή όχι?  Φόρεμα,  φούστα ή παντελόνι? (Το αιώωωωωωνιο δίλημμα!)

Παντελόνι!

Επιλέγω ένα απλό μαύρο τζιν με σκισήματα και μια άσπρη μπλούζα που γράφει " I'm bad!  Problem? "

Τα βάζω  και ισιώνω λίγο τα μαλλιά μου!

Δεν είναι ότι  δείχνω  σαν  κάνα super model   , όμως δεν είμαι και ντιπ λέτσος!

Δε θα πάω και για επίσκεψη στο παλάτι του Buckingham.

Αν και η Ελίζαμπεθ μου τα έχει πρίξει,  να πάω να κλείσω θέση στην κηδεία της και η Κέιτ να δω τα κουτσούβελά της.

Εγώ όμως απαξιώ να συναναστρέφομαι με άτομα κατώτερης κοινωνικής τάξης!

Κοτζάμ Number One είμαι! 

Και αφού σταματάω τις μαλακίες μέσα στο κεφάλι μου προσπαθώ να συντονιστώ!

Χτενίζομαι λίγο τα μαλλιά μου κι επειδή είμαι και πολύ swag και yolo και κάτι τέτοιο τέλος πάντων,  βάζω λίγη mascara και lip gloss.

Άτσα παίδες,  αλήτεψε κι η Μάγια!?

Ρίχνω μια ματιά στον καθρέφτη και κάθομαι να αναρωτιέμαι πώς και δεν έχει σπάσει ακόμα με το έκτρωμα που αντανακλάται σε αυτόν!

Είμαι για κλάματα,  αλλά το μόνο που μπορώ να κάνω αυτή την στιγμή είναι να βάλω μια χαρτοσακούλα στο κεφάλι μου και να κυκλοφορώ,  προστατεύοντας έτσι τα μάτια των συνανθρώπων μου,  από μόνιμη βλάβη!

Γιατί είμαι και καλόψυχη και σκέφτομαι τους άλλους!

Τς,  τς, τς!  Όλα τα καλά εγώ τα έχω τελικά!  Ο Θεός είχε μεγάλα κέφια όταν με έφτιαχνε!

Γυρνάω το κεφάλι μου στο ταβάνι

"Ευχαριστώ ρε μεγάλε! ", είπα. Εε όχι,  όχι! Δεν έχω το τηλέφωνο του Δαφνί αν με ρωτάτε!

"Γατάκι τελειώνεις?! ", άκουσα τον Ανδρέα να φωνάζει από κάτω.

Ένα χαμόγελο χαράχτηκε στο πρόσωπό μου.

"Σε 2 Καζανόβα! ", του φώναξα κι αφού ψεκάστηκα με το αγαπημένο μου άρωμα,  έβαλα τα superstar μου,  πήρα το κινητό , λεφτά και το μαύρο δερμάτινο μου και κατέβηκα στον κάτω όροφο.

Στο σαλόνι βρήκα τον Ανδρέα να κοιτάει κάτι στο κινητό του με προσήλωση.

Κι αφού δεν με έβλεπε σαν καλό κορίτσι κι εγώ καθόμουν και τον χαζευ- εεε τον κοίταζα. Ναι,  αυτό!

Πάντως πέρα από το ηλίθιο,  καθυστερημένο,  βλαμμένο μυαλό του και τον σκατοχαρακτήρα του,  είναι όμορφος!  Είναι πολύ όμορφος!

"Το ξέρω ότι είμαι Θεός,  αλλά εντάξει,  μην δείχνεις τόσο φανερά,  πόσο με θες! ", είπε αλαζονικά με ένα στραβό χαμόγελο,  χωρίς να με κοιτάζει.

"Είσαι επίσης μεγάλη ψωνάρα,  Καζανόβα!  Σήκω πάνω τώρα,  να τελειώνουμε! ", είπε γυρίζοντας το κεφάλι για να μην δει που κοκκίνισα,  κάνοντας ότι έπαιρνα τα κλειδιά μου.

"Οοοκ!  Πάμε!  Η βραδιά θα είναι μεγάλη! ", είπε βγαίνοντας από το σπίτι χαλαρά κι εγώ σκέφτηκα μόνο ένα πράγμα...

Ωχ!

- - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - -

Χέι!

Τι κάνετε?  Ακριβώς στην ώρα μου,  ε?

Εμ,  τι!?  Και με ωραίο κεφάλαιο...

Βασικά δεν ξέρω!  Σας άρεσε?

Εμένα πάντως ναι! 🎉

Επίσης κάτι πήρε το αυτί μου για... Ορέστης????!!!! 😰😰😮😮

Πόσο καιρό έχουμε να την δούμε αυτή την ψυχή καλέ!?

Καλά μάλλον θα αργήσει να εμφανιστεί. Βασικά δεν ξέρω!  Πρόμπλεμ?

Τώρα θέλω να μοιραστώ μαζί σας στο γεγονότα που συνέβησαν από το προηγούμενο update .

1. Την προηγούμενη Παρασκευή,  αφού ανέβασα κεφάλαιο έκανα ζάπινγκ στην τηλεόραση. Έψαξα και στο πρόγραμμα και ανακάλυψα ότι στις 3 το βράδυ στο Star κάθε Παρασκευή έχει The Vampire's Diaries! Είναι μια σειρά που έχω ακούσει για αυτή,  αλλά ποτέ δεν την έχω δει!

Κι εγώ,  λοιπόν,  σαν ήσυχο και φρόνιμο παιδάκι (#NOOOOOT)  είπα να βάλω ξυπνητήρι για να είμαι σίγουρη πώς θα το δω,  γιατί ήταν πολύ κουραστική μέρα και δεν θα άντεχα!  Εμ έβαλα!  Και ξύπνησα!  Και το είδα!  Και την άλλη μέρα  το απόγευμα τραβολογούσα τον μπαμπά μου στο βίντεο κλαμπ!  Και πήρα όλη την πρώτη περίοδο (3DVDs)  ! Το κάθε ένα διαρκεί 3 ώρες!  Και τα είδα όλα μονοκοπανιά ως το πρωί!  Και ναι!

ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΟΝ ΝΤΕΙΜΟΝ!  ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΞΈΡΕΙ!  ΚΙ ΕΓΏ Η ΜΑΝΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ!

ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΈΡΕΙ ΠΟΥ Ο ΙΑΝ ΣΟΜΕΡΧΑΛΝΤΕΡ ΕΙΝΑΙ 38 ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΈΝΟΣ!  ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΜΩΣ!

Σειρά έχουν οι υπόλοιπες περίοδοι και μετά Teen Wolf και Supernatural !

2. Η πολύ καλή μου φίλη Χριστιάννα,  πραγματικά πρέπει να με σκοτώσει!  Εδώ και δύο βδομάδες την έχω βάλει να μου βρει ηθοποιό Αντρέα.  Κι εγώ ως γνωστή Μάγια,  είχα και προτιμήσεις!

Δεν μου άρεσε το ένα,  μου βρόμαγε το άλλο,  ήθελα άλλα μάτια,  άλλο σώμα!

Ώσπου έκανε την Τρίτη η Χριστιάννα μια πολύ ωραία έκρηξη!

"Ρε Μάγια στην τελική βάζεις μόνο το όνομα,  χωρίς φώτο! "

"Αα δεν γίνεται!  Πρέπει κι αυτός να φαίνεται!  Τι έχει πάθει αυτός θα μου πουν οι αναγνώστες μου! "

"Να τους πεις ότι το παιδί,  δεν μπορεί!  Βρίσκεται στο νοσοκομείο! ", είπε μες στα νεύρα

"Γιατί ?", ρώτησα

"Επειδή η Χριστιάννα του έδωσε μπουνιά στα μούτρα τόσο δυσεύρετος που είναι! ", μου απαντάει έξαλλη και σοβαρή.

Ήταν όμως ο τρόπος που το είπε που... παίζει να με άκουσε ΟΛΟ το σχολείο να γελάω!

Ναι... Εμ οκ!

Λοιπόν έχω φτάσει τις 1.700+ λέξεις και πρέπει να σταματήσω!

See yaaaaa

Μάγια  😘😘😘😍