Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο σε ένα άτομο που είναι ώρες - ώρες (στανταράκι)  ο διάβολος  😈👿προσωποιημένος. Ο λόγος φυσικά για την ξαδερφούλα μου !love_elena1😘😘😘😍
______________________________________________________

Μάγιας POV

Είναι η πρώτη μέρα των σχολείων για τον καινούριο χρόνο!  Ναιιιιι! 

Μάλλον διακρίνατε την ειρωνεία....

Δε θέλω!

Γιατί υπάρχει?

Δεν εξυπηρετεί και πολύ!

Βέβαια θα μου πείτε "Μα μαθαίνουμε τόσα πράγματα και κυρίως κοινωνικοποιούμαστε", αλλά κανείς δεν σκέφτεται την ψυχική υγεία των μαθητών!

Πώς μπορείς εσύ κύριε,  να μας αναγκάζεις να ξυπνάμε αξημέρωτα,  εργαζόμενοι μαθητές (1ο κρούσμα 😂) , να ανεχόμαστε 7 - καλά  καλά 6! Μη με φάτε!! -  ώρες  και να τρώμε στη μάπα τον κάθε πικραμένο που θέλει ' να διδάξει ' , αλλά συνήθως καταλήγει να μας λέει την ιστορία της ζωής του (2ο κρούσμα 😂) και τέλος να έχουμε τα δικά μας,  να ακούμε και τα δικά τους και να μην ξέρουμε αν πρέπει να κλάψουμε ή να γελάσουμε με τη δουλειά μας ως ψυχαναλυτές !!!(3ο κρούσμα   😂)

Ναι εμ βασικά τώρα σταματήστε με!  Ό, τι προλαβαίνω λέω....! 😢😁😂😂😪😱

Καιιι πάμε στο παρόν.  Πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι το κρεβάτι μου!  Δε βοηθάει!!!!

Από την άλλη είναι τόοοοοσο μαλακό και ζεστό  και χουχουλιάρικο και.. 

Καλά καλά!  Θα βάλω φρένο στις σκέψεις μου!  Θα σκεφτώ κάτι άλλο!

Εμμ,  τι να σκεφτώ?
Ααα το βρήκα!

Σκέψου σοκολάτες Oreo , εμ τούρτες με σοκολάτα και ferrero,  τούρτες με σαντιγί.  Παγωτοοό!!!!  Ααααχ!  Μαντέψτε τι γεύση! 🍦🍦🍦🍨🍨🍨🍰🎂

Κι όμως!

Ferreroooooooo!

Πρωτοτύπησα και πάλι! 😝

Μπαίνω από τα κάγκελα που έχει για πόρτα το λύκειο και κατευθύνομαι στα αγόρια,  που κάθονται στα πευκάκια και λογομαχούν.  Στοίχημα για ποδόσφαιρο!

"Ψιτ ψηλέ,  η ομάδα σας είναι για τον πούλο ! Δεν πιάνει μια μπροστά στον θρύλο! ", άκουσα τον Μίλτο να λέει παθιασμένα στον Λουκά

"Μάλλον δεν θυμάσαι καλά τα 3 γκολάκια που φάγατε τον προηγούμενο μήνα,  ρε άχρηστοι στην έδρα σας! " ανταπάντησε ο Λουκάς

"Καλημέρα! ", είπα κι εγώ η άσχετη,  αλλά αφού κανείς δε μου απάντησε, αποφάσισα να κάτσω να τους ακούσω.

"Ααα Λουκάκο μάλλον ξεχνάς τι έγινε πέρσυ στην Λεωφόρο!  Σας το κάψαμε τπ μπ.....! ", πήγε να πει αλλά τον διέκοψα

"Μην τολμήσεις και βρίσεις! ", είπα επιτακτικά και αυτός κρατήθηκε,  αλλά φαίνεται ότι ήταν πολύ τσιτωμένος.

"Ας τον Μάγια,  να δούμε πώς θα δικαιολογήσει τα ρεζιλίκια τους!!! ", αμάν ρε Λουκά!  Κι ο δικός σου κώλος τα θέλει μου φαίνεται!

"Καιιιι ώρα να σταματήσετε!  Τέρμα το πάρτυ για σήμερα παίδες!", είπα και μπήκα ανάμεσά τους χωρίζοντάς τους.

Εκείνοι βέβαια συνέχιζαν να βαριανασαίνουν σαν  θυμωμένοι ταύροι , όμως επειδή κανένας από τους δύο δεν ήθελε να με στενοχωρεί,  έκαναν πίσω!

Τότε άκουσα από πίσω μου ένα αργό χειροκρότημα και ένα ειρωνικό γέλιο.  Τα μάτια μου άρχισαν να πετάνε σπίθες.  Ήξερα ακριβώς ποιος ήταν!

Ανδρέας Οικονόμου,  το όνομά του.

Μαλάκας με περικεφαλαία,  η ιδιότητά του.

"Μπράβο,  Μητέρα Τερέζα!  Πάλι έκανες το καλό!  Μάλλον χρειάζεσαι κι άλλα Νόμπελ Ειρήνης , ε? ", τον άκουσα να λέει και γύρισα εκνευρισμένη προς το μέρος του,  μαζί και τα άλλα δύο παλικάρια,  που από 'εχθροί ' μέσα σε λίγα λεπτά έγιναν 'σύμμαχοι '.

"Τι πρόβλημα έχεις Οικονόμου? ", τον ρώτησα επιθετικά

"Η υποκρισία!  Αυτό είναι το πρόβλημά μου! " , πέταξε και άρχισε να απομακρύνεται.  Για στάκα ρε φίλε!  Τι εννοείς?

Πετάς μια σπόντα και φεύγεις?

Πήγα να τον ακολουθήσω,  αλλά δε με άφησαν τα Καμάρια μου.

"Ας τον!  Δεν αξίζει την προσοχή σου! ", είπε ο Λουκάς κι ο Μίλτος συμφώνησε με ένα  νεύμα. Καλά δεν θα σε πετύχω?  Θα τα πούμε στην τάξη και αν δε μου μιλάς θα περάσεις 6 αξιολάτρευτες ώρες,  είμαι σίγουρη!!

Λίγο αργότερα χτύπησε το κουδούνι και αφού κάναμε προσευχή κατευθυνθήκαμε προς τα τμήματά μας.

Μπήκαμε στην τάξη και κάθισα στπ θρανίο μου,  μα εκείνος πουθενά!  Τι στο διάολο!  Αφού εδώ είναι,  γιατί να παίρνει τζάμπα απουσία?

Αφού έλεγξα τριγύρω μου τους παρόντες και τις παρούσες συμπλήρωσα το απουσιολόγιο και το έδωσα στην καθηγήτρια.

"Εμ κυρία,  ο Οικονόμου λείπει!  Μήπως να τον περιμένουμε? ", , προσπάθησα να καθυστερήσω λίγο την απουσία

"Όχι,  Μάγια μου βάλτου.  Και να έρθει σίγουρα θα κάνει κάτι και θα τον βγάλω πάλι,  οπότε άδικος κόπος! ", είπε και δεν είχα περιθώρια να διαφωνήσω!

Η ώρα πέρναγε κι εγώ είχα το βλέμμα μου συνέχεια στραμμένο στην πόρτα!

Γιατί δεν έρχεσαι ηλίθιε μπαμπουίνε??!!!!

Για κάποιο λόγο με πείραξαν τα λόγια του το πρωί!  Τι στο διάολο εννοεί με το "Δεν του αρέσει η υποκρισία! "?

Έτσι όπως το είπε φάνηκε σαν να είμαι εγώ η υποκρίτρια!  Μα δεν θυμάμαι ,τώρα τελευταία, να έχω κάτι....

Ξαφνικά,  χωρίς να προλάβω να σταματήσω τον εαυτό μου,  σήκωσα το χέρι μου.

"Τι θα ήθελες,  Μάγια μου? ", με ρώτησε ευγενικά η κυρία των Θρησκευτικών

"Εμ,  θα μπορούσα να πάω για λίγο στην τουαλέτα? ", ρώτησα και είδα το βλέμμα της να φωτίζεται

Τι στο καλό?  Τόσο πολύ δε με θέλει στην τάξη?

"Επιτέλους,  Μάγια παιδί μου!  Για πρώτη φορά μου ζήτησες να βγεις έξω από το μάθημα και δε θα σε αφήσω?  Έτσι κι αλλιώς είσαι 'αχρείαστη' εδώ μέσα , αφού ξέρω ότι ξέρεις το μάθημα! ", είπε λάμποντας

Καλά κυρά μου!  Θα φύγω,  ηρέμησε!

Όπως λέει και ένας φίλος μου τσίλαρε!  Θα βγω έξω επειδή είμαι καλός άνθρωπος (αυτό κυρίως)  , αλλά θέλω να βρω και το καθυστερημένο!

"Εμ οκ!  Σας ευχαριστώ....  υποθέτω!  " , είπα και βγήκα από την αίθουσα ενώ όλοι οι άλλοι είχαν σκάσει στα γέλια με την 'συγκίνηση ' της Θρησκευτικού.  Λογικό το βρίσκω,  μεταξύ μας!

Αφού βγαίνω από την τάξη αρχίζω να περιφέρομαι στους άδειους διαδρόμους. Μα καλά,  άνοιξε η γη και τον κατάπιε?

Βγαίνω έξω από το κτήριο και κάνω μια γύρα στο προαύλιο.  Πάλι πουθενά!

Πάω και προς το 'καπνιστήριο'. Φαντάζομαι δεν χρειάζεται να εξηγήσω τι είναι!  Όλοι ξέρουμε που συχνάζουν τα bad boys και οι bitches κάθε σχολείο  😊😁😉

Ούτε εκεί!  Απογοητεύτηκα τώρα! Παρατώντας την προσπάθεια να τον βρω αρχίζω να κατευθύνομαι προς τις τουαλέτες.  Βγήκαμε που βγήκαμε από το μάθημα με χαρές και πανηγύρια,  να μην αργήσω λίγο παραπάνω?  Για την καθηγήτρια,  καλέ!  Όχι επειδή θέλω να χάσω μαθήματα!

Άντε βρε ! Κοίτα τι σκέφτηκαν!  Εγώ να χάσω μάθημα!  Μα πού ακούστηκε αυτό!  Ήμαρτον δηλαδή!

Και αφού φτάνω στις γυναικείες τουαλέτες μπαίνω μέσα και..... ακατάλληλο για ανήλικους κάτω των 18!!!🔞🔞🆘❎

Ο ανεπρόκοπος με μία ...  εμ τέλος πάντων ας την πούμε κοπέλα που ξεπερνάει τα ηθικά όρια. Ό, τι καταλάβατε,  καταλάβατε! 

Αυτοί λοιπόν, εις την λαϊκήν βεβαίως -βεβαίως,  βγάζουν τα μάτια τους,  κι όχι μόνο!!!!!!

Εγώ τον γύρευα σε όλο το σχολείο κι αυτός φυσικά π ου ήταν?!  Εκεί που δεν έπρεπε. Αλλά ας το ξεπεράσουμε αυτό!

Βρε καλό μου,  βρε χρυσό μου,  τι ορέξεις έχεις στις 8 και μισή το πρωί?  Έλεος δηλαδή!

Αλλά ας αφήσουμε το τι σκέφτομαι εγώ τώρα κι ας πάμε στο παρόν που έχει πολύ πλάκα!  Μιλάμε,  είμαστε στα πατώματα από τα γέλια,  ναι!

Έχουμε μείνει όλοι ακίνητοι και κοιταζόμαστε μεταξύ μας.  Δεν μιλάει κανείς! Είμαστε μια τόσο ευχάριστη και ζεστή και κυρίως ξεκαρδιστική παρέα!  Ελάτε μαζί μας καλέ!

"Εμ συγγνώμη που διέκοψα,  αλλά σε ψάχνει η Γεωργοπούλου! ", είπα χωρίς να κοιτάζω το.... αυτό τέλος πάντων!

"Οκ.  Μπορεί να περάσω αργότερα πες της.  Ανάλογα τα κέφια! ", είπε αδιάφορα κουμπώνοντας το παντελόνι του και κατευθύνθηκε προς την πόρτα.

"Ό, τι πεις! ", είπα νευριασμένη και βγήκα φουριόζα πριν από αυτόν από τις τουαλέτες.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ένιωσα ένα χέρι να μου πιάνει το μπράτσο και να με γυρνάει προς τα πίσω.  Βρέθηκα να κοιτάω μέσα σε δύο σμαραγδένια μάτια. Όντως τώρα πουθενά δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πράσινο μάτι!

Αφού 'παράτησα ' τις σκέψεις μου για τα μάτια του παρατήρησα ότι με κοιτούσε ερωτηματικά.

"Συμβαίνει κάτι? ", τον ρώτησα σηκώνοντας το ένα μου φρύδι!

"Εσύ θα μου πεις!  " , μου απάντησε απλά χωρίς να μου έχει αφήσει το μπράτσο ακόμα . Κοίταξα εκεί ενοχλημένη.

"Πρώτον άσε μου το χέρι και δεύτερον τι ακριβώς να σου πω? ", είπα και μου άφησε το χέρι κάνοντας ένα βήμα πίσω.

"Ε ξεκίνα με τα κάλαντα και ρίξε κι ένα λαϊκό στο τέλος! ", είπε ειρωνικά.

Ρε σεις αυτός εδώ μου κλέβει τις ατάκες χωρίς να με έχει ακούσει να τις λέω! Μα πώς?

Ααααα το βρήκα!  Να δείτε που αυτός είναι εξωγήινος από το διάστημα,  που πριν εμφανιστεί σε εμάς μας παρακολουθούσε κρυφά με κοριούς για να δει τι λέμε,  ώστε όταν έρθει η ώρα να μας μιλήσει να ξέρει τις ατάκες μας και να μας κάνει τον έξυπνο!  Αχά , ύπουλο τέρας!  Η Μάγια σε ανακάλυψε! 😎😎

"Θα μου απαντήσεις. ", είπε ξυπνώντας με από το λήθαργο των σκέψεών μου. Τον κοίταξα με μισόκλειστα μάτια.

"Έτσι είσαι υποχθόνιε εξωγήινε?  Δεν παίζεις δίκαια!  ", είπα κάνοντας ένα βήμα πίσω.

"Εεε... "

"Εξωγήινος!  Σαν και του λόγου σου!  Μη μιλάς!  Πάω για μάθημα!  Γεια! " , είπα απότομα και γύρισα να φύγω.

Λίγο πριν στρίψω στην γωνία γύρισα το κεφάλι μου προς τα πίσω και τον κοίταξα που με παρακολουθούσε μπερδεμένος. Ξαναγύρισα το κεφάλι μου μπροστά και μόνο τότε επέτρεψα στον εαυτό μου να χαμογελάσει. Ένα τρομακτικό χαμόγελο!  Δε θα με τρελάνεις εσύ Οικονόμου! Εγώ θα τρελάνω εσένα!

Μάγια -Ανδρέας

1-0

- - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - -

Πω πω πω!  Τι σας έχω εγώ!

Ωραίο Κεφάλαιο?

Ε, ε, εεεε?????

Πείτε μου !

Φιλούθκια πολλά

Μάγια.