Κεφάλαιο 10
Μάγιας POV
Ωχ Θεούλη μου! Τι θόρυβος είναι αυτός? Κοιτάω το κινητό μου και ...γίνομαι εξωφρενών! Ποιος ξυπνάει κόσμο στις 7 το πρωί Κυριακάτικα!!!????
Η Ειρήνη δίπλα μου κοιμόταν σαν βόδι και δεν κατάλαβε τίποτα. Άρα εγώ έπρεπε να κοιτάξω. Γαμώ την γκαντεμιά μου γαμώ!
Πήγα στο σαλόνι και είδα έναν Ορέστη να βαράει με μανία ό,τι υπήρχε γύρω του. Τα μάτια του φαίνονταν κλαμμένα και ήταν άυπνος. Μα τι είχε γίνει?
Μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μου στο δωμάτιο με κοίταξε με ένα μετανιωμένο βλέμμα και μετά κάθησε και έβλεπε τηλεόραση. Τι έλεγα χθες? Αν ναι, αύριο(σήμερα) θα ήταν πιο ωραία η μέρα. Μάλλον δν θα είναι... Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και η δικιά μου σίγουρα δεν ξεκίνησε καλά!
Πήγα στην κουζίνα κι έφτιαξα σοκολάτα ζεστή να πιω γιατί δεν πίνω καφέ. Άκουσα ένα σιγανό βήξιμο από πίσω μου και είδα τον Ορέστη να στηρίζεται στο πλαίσιο της πόρτας και να με κοιτάει. Ακόμα και έτσι λυπημένος ήταν απίστευτα καυτός, όμως δεν πρόκειται να παραδώσω τα όπλα! Του έριξα ένα βλέμμα αποδοκμασίας όταν τον προσπερνούσα, αλλά
"Μάγια...." είπε παρακλητικά και δεν άντεξα. Συνάντησα τα μάτια του βουρκωμένα.
"Σε παρακαλώ! Συγχώρεσέ με. Είμαι ένας μαλάκας, ένας,ένας.... ηλίθιος. Δεν έπρεπε να πω κάτι τέτοιο ειδικά σε εσένα. Μόνο αυτό δεν είσαι! Κι αυτό σε κάνει ξεχωριστή και μοναδική. Σε παρακαλώ ξέρω ότι έκανα τεράστιο λάθος αλλά μην με βγάλεις από την ζωή σου. Σε χρειάζομαι. Δεν μπορώ να φανταστώ μία μέρα της ζωής μου χωρίς την βλακεία σου που με τρελαίνει. Σ'αγαπώ ρε μικρό, δεν θέλω να μου είσαι θυμωμένη. " είπε και ήμουν πολύ βουρκωμένη κι εγώ. Ξέρω ότι όταν έλεγα 'Σ'αγαπώ' δεν το εννοούσε έτσι όπως θα το ήθελα , αλλά κέρω ότι με αγαπάει αληθινά. Πάντα με φρόντιζε και νοιαζόταν για μένα πάνω από αδελφός. Τον λάτρευα ακόμα κι σαν κολλητό.
Έτρεξα και τύλιξα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του παίρνοντάς τον μια δυνατή αγκαλιά. Τον έπιασα εξαπίνης , αλλά αφού έβγαλε ένα χαχανητό με κράτησε από τη μέση για να μην πέσω και μείναμε σφιχτά αγκαλιασμένοι τουλάχιστον για 10λεπτά. Μύριζα το άρωμά του που του είχα αγοράσει πριν 3 χρόνια όμως μου άρεσε τόσο όταν το φόραγε που τον έπεισα κι από τότε το φοράει συνέχεια γιατί του αρέσει, λέει, να τν μυρίζω με τον δικό μου 'διακριτικό' (λέμε τώρα...) τρόπο.
Έτσι τον μύριζα τώρα αχόρταγα και το κατάλαβε και γέλασε.
"Πότε θα σταματήσεις να με μυρίζεις?"
"Ποτέ!"
"Κι αν θέλω εγώ?" είπε εκείνος παιχνιδιάρικα ενώ εγώ κατέβηκα από πάνω του αλλά τα χέρια του με κρατούσαν ακόμα από τη μέση ενώ τα δικά μου ήταν γύρω από το λαιμό του. Κοιταζόμασταν στα μάτια και είμασταν σε απόσταση αναπνοής...
"Δεν πρόκειται να σου δίνω λογαριασμό Ορεστούλη! Θα σε κάνω ό,τι θέλω όπως πάντα!"είπα σε στυλ ντίβας και έχωσα παιχνιδιάρικα το κεφάλι μου στο λαιμό του βγάζοντας επιφωνήματα! Εκείνος φυσικά γέλαγε αλλά δεν έκανε κίνηση για να δείξει ότι τον ενοχλεί.
...
"Πάμε να φάμε πρωινό?" είπε λίγο αργότερα και όταν τον κοίταξα είδα ότι ήταν λίγο αναψοκοκκινισμένος! Χαχαχαχα! Φάση θα έχει...
"Ορέστη γιατί έχεις κοκκινήσει?", είπα και χάιδεψα το μάγουλό του.
"Έχει ζέστη" είπε αποφεύγοντας την ματιά μου
"Αυτά σε μένα δεν πιάνουν! Έχει 14 βαθμούς με το ζόρι έξω. Άντε τράβα να κάνεις κανα μπάνιο να ηρεμήσεις ή μάλλον να ηρεμήσετε..." είπα και του έκλεισα το μάτι γελώντας ενώ εκείνος γούρλωνε τα μάτια. Παρόλα αυτά πήγε αφού πρώτα άφησε ένα φιλί στο μάγουλό μου. Μετά από λίγο εμφανίστηκε και η Ειρήνη με ένα χαμόγελο πλατύ.
"Πόση ώρα ήσουν εδώ?", τη ρώτησα
"Αρκετή για να ακούσω την απολογία του βλάκα και όλα τα άλλα. Φιλενάδα ήσουν τέλεια! Κάτι τέτοιες στιγμές λέω ότι μου έμοιασες! Είμαι περήφανη βρεεε!" είπε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά
"Χαχαχαχα"
Καθίσαμε όλο το υπόλοιπο πρωινό έτσι και αργότερα ήρθε ο Ορέστης. Η Ειρήνη πήρε τηλέφωνο τον Βαλάντη και ήρθε κι εκείνος. Αρχικά αποφασίσαμε να παίξουμε UNO στο δωμάτιο του Ορέστη και του Πάνου. Τα δύο κρεβάτια ήταν κολλητά με ένα ελάχιστο κενό στην μέση. Ο Βαλάντης με την Ειρήνη ξάπλωσαν αγκαλιά στο ένα κι εγώ με τον Ορέστη στον άλλο. Εγώ για την ακρίβεια είχα ξαπλώσει πάνω του κι εκείνος παραπονιόταν ότι τον ενοχλούσαν τα μαλλιά μου. Έτσι κι εγώ τα έβαλα από τη μια πλευρά αφήνοντας στη θέα του τον αψεγάδιαστο λαιμό μου. Τον είδα να δαγκώνει το κάτω χείλος του σ'αυτή τη θέα και εγώ κρυφογέλασα. Οι άλλοι δύο δεν πρόσεξαν τίποτα! Πάλι καλά!!
Κάποια στιγμή δεν ξέρω πώς τα κατάφερα και κατέληξα με 19 περίπου φύλλα. Εντάξει ρε παιδιά, είμαι άσχετη από UNO! Πλέον παίζαμε στην ουσία σαν ομάδες αφού τα αγόρια μας έλεγαν τι να ρίξουμε και τι όχι. Με εκνεύρισε αυτό κάποια στιγμή αλλά δεν με έπαιρνε να μιλήσω.
"Μάγια αυτό" μου είπε ο Ορέστης και έριξα ένα φύλλο που άλλαζα χρώμα και το έκανα μπλε (είχα πολλά τέτοια οπότε ήταν προς όφελός μου! Χεχεχε).
"Ρε Μάγια μην τον ακούς! Άκου εμένα τον Βαλάντη σου που τον αγαπάς πολύ." είπε καλοπιάνοντάς με ο Βαλάντης. Εεεεμ! Τους είχαμε πάρει γύρω στα 4 παιχνίδια και πανηγυρικά για 5. Εδώ ταιριάζει το ..... We are the champions!
"Χα ούτε στα όνειρα σας μικρούλια! Θα σας κερδίσουμε πάλι!Για να μάθεις να με προκαλείς, Βαλαντούκο" είπα σε στυλ ντίβας. Εκείνη την στιγμή κατάλαβα επίσης ότι πεινούσα. Είχε πάει 3 και μισή και δεν είχαμε φάει τίποτα.
"Εεμ παιδιά, ψιλοπείνασα!"
Κοιταζόμαστε όλοι ταυτόχρονα και λέμε όλοι μαζί
"Γύρους"
"Έξω ή μέσα?" ρωτάρι η Ειρήνη.
"Έξω φυσικά" απαντάει ο Ορέστης
"Ειρήνη, πάμε να ετοιμαστούμε? " την ρωτάω
"Εννοείται, αλλά αυτή την φορά θα σε φτιάξω εγώ! "
"Μα..."
"Μίλησα! Μάγια προχώρα!'" πόσο με εκνευρίζει αυτή η κοπέλα ώρες ώρες!
Πήγαμε στο δωμάτιό της και αφού με έστειλε για μπάνιο, θα διάλεγε τα ρούχα μου. Αυτό το φοβάμαι λίγο!
Μετά από 10 λεπτά βγαίνοντας είδα ένα πολύ ωραίο outfit πάνω στο κρεβάτι της Ειρήνης (φώτο1). Αυτή είχε κάνει μπάνιο πριν έρθει ο Βαλάντης οπότε τώρα ίσιωνε το μαλλί της. Φορούσε (φώτο2) και είχε κάνει καρφί το μαλλί της. Είχε βαφτεί με ένα smokey look. Μόλις με είδε μου έγνεψε να ντυθώ και ντύθηκα εκεί μπροστά της. Δεν έχουμε ντροπές εμείς!
Αφού ντύθηκα κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Ουάου. Τα ρούχα αυτά μου πάνε πολύ. Η Ειρήνη με κοιτά χαμογελώντας ικανοποιητικά και με βάζει να κάτσω στην καρέκλα. Μου έκανε τα μαλλιά ίσια με μπλούκλες στις άκρες. Τα καστανόξανθα μαλλιά μου έλαμπαν πιο πολύ από ποτέ. Ύστερα ασχολήθηκε με το βάψιμό μου. Πραγματικά τα χέρθα της κάνουν θαύματα! Μου τόνισε με μάσκαρα, μολύβι και ελάχιστο αιλάινερ τα μάτια. Μου έβαλε ένα ροζ λιπ κλοζ και...ΕΤΟΙΜΕΣ! Φόρεσε το τζιν μπουφανάκι της ,πήραμε γυαλιά ηλίου, έβαλα το κινητό μου στην τσάντα της και πήγαμε στο σαλόνι. Τα αγόρια αν και με μπλουζάκια απλά και τζιν έδειχναν πολύ όμορφα. Βήξαμε διακριτικά και γύρισαν να μας δουν. Ο Ορέστης με σκάναρε από πάνω μέχρι κάτω δαγκώνοντας τα χείλη του. Ένιωσα ένα μικρό κάψιμο στα μάγουλα μου αλλά το παρέλειψα,προσπαθώντας να συγκεντρωθώ στον Βαλάντη που μου μίλαγε.
"Ποια είσαι και τι έκανες στην Μάγια μας?"
"Χαχα τα συγχαρητήρια στην κοπελιά σου!"
"Εγώ είμαι αυτή!"πετάγεται χαζοχαρούμενη Ειρήνη
Τότε ήρθε και ο Ορέστης στην παρέα γελώντας.
"Πω πω πω κάτι κοπελιές που θα κυκλοφορήσουμε! Έ Βαλάντη?"
"Εννοείται" απάντησε"εσένα δεν πρέπει να σε χάσω από τα μάτια μου!" είπε στην Ειρήνη αγκαλιάζοντάς την
"Κι εγώ εσένα" είπε ο Ορέστης σε μένα
Εγώ κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και είπα
"Αυτό εννοείται! Έχετε την ευθύνη να προσέχετε την ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ και το ξαναλέω ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ φίλη σας. Ο λόγος φυσικά για μένα." είπα απόλυτα φυσικά και μετά από 2 δευτερόλεπτα σκάσαμε στα γέλια. Πήγαμε στην πόρτα και κατευθυνθήκαμε προς το αυτοκίνητο του Βαλάντη.
Όταν μπαίναμε μέσα ο Ορέστης είπε ότι ξέχασε κάτι και πήγε σπίτι να το πάρει. Πέρασαν 5 λεπτά και ακόμα να φανεί. Είπα στα παιδιά ότι πήγαινα να τον φωνάξω. Όταν έφτασα στην πόρτα την βρήκα μισάνοιχτη. Όταν μπήκα μέσα είδα κάτι που με αηδίασε, με εξόργισε, με.... πόνεσε.
Ήταν.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~''~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μία βδομάδα σας είπα μία έκανα! Αρκετά καλό κεφάλαιο πιστεύω αλλά πιο πολύ μετράνε τα ΔΙΚΑ σας πιστεύω οπότε αν σας άρεσε vote&comment.
Σας αγαπώ όλους!!!?
Φιλάκια
Μάγια
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top