-"Χρυσα εχεις χρονο;Θα ηθελα να μιλησουμε."της ειπα στο τηλεφωνο.
-"Βεβαια Νικολ!Ελα σπιτι μου σε περιμενω."μου αποκρίθηκε χαρούμενη.
Οταν εφτασα στο σπιτι της και καθησαμε,ξεσπασα σε κλαματα
-"Δεν αντεχω αλλο Χρυσα!Αυτο πια παραπαει!"της ελεγα με λυγμους
-"Νικολ μοτ τί επαθες;Συνεβη κατι με τη Μαρια;"
-"Παντα συμβαινει κατι με τη Μαρια!Ειναι εκνευριστικο!Εδω και δυο μηνες με εχει τρελανει με το ποσο καλα τα παει με τον Βαγγελη και με το ποσο κοντα ερχονται μεταξυ τους."
-"Αυτο Νικολ μου λογικα θα επρεπε να σε χαροποιει.Εξαλλουβεσυ ησουν αυτη που ειπε στη Μαρια να μην βαφεται και να μη φοραει κολαν κι απο ο,τι θυμαμαι η Μαρια σε ευγνωμονουσε που την εσωσες γιατι λιγο ελειπε να τη κοροιδευε κι ο ιδιος ο Βαγγελης"
-"Κι ομως Χρυσα αυτο δεν με χαροποιει πλεον.Η Μαρια εχει αλλαξει ολον αυτον τον καιρο.Βελτιωθηκαν οι βαθμοι της,κανει παρεα με αριστουχους κι εγω μενω πισω καταληγοντας να γινω η αρωγος φιλη απο κολλητη που ημουν."ειπα κι αρχισα παλι να κλαιω.
-"Απομακρυνθηκατε πολυ δηλαδη..."
-"Ω,ναι.Οσο και να με ανακουφιζες με τα λογια σου, παλι νιωθω να εχω κακη ποιοτητα ζωης.Αισθανομαι οτι μειονεκτω."
-"Να μην το ξαναπεις αυτο.Το οτι η Μαρια βελτιωθηκε χαρη στην αφορμη που λεγεται "Βαγγελης" δε σημαινει οτι εσυ μενεις πισω.Απομακρυνθηκατε η αληθεια ειναι οποτε καλα θα κανεις να της μιλησεις γι αυτο."
-"Θα με ακουσει πιστευεις;"
-"Κολλητες δεν ειστε; Θα σε ακουσει.Δε γινεται να σε αμελησει."
-"Ωφειλω να εχω τις αμφιβολιες μου ομως..."
-"Να μην τις εχεις.Θαρρος θελει και θα δεις, θα λυθει η παρεξηγηση."
       
     Την επομενη μερα πηγα και μιλησα στη Μαρια.
-"Μαρια θα ηθελα να σου μιλησω."
-"Αχ ναι ! Κατσε θελω να σου πω" μου είπε ενθουσιασμενη
-"Βασικα εγω..."
-"Μιλησα χθες με τον Βαγγελη.Θα παμε το Σαββατο βολτα στη παραλια" με διεκοψε
-"Μπραβο!Χαιρομαι.Εγω ομως..."
-"Α!Στη φυσικη πηρα 18!Απιστευτο!Εχω βελτιωθει!!!" με διεκοψε παλι χαρουμενη.
-"Αφου βελτιωνεσαι καθε μερα λογικο ειναι ομως..."
-"Α!Τα εμαθες;Η Ελβιρα θα βαψει τα μαλλια της στο ξανθο του σταχιου"
-"Μπα;Πως το ξερεις;"ρώτησα ξαφνιασμενη
-"Μου το ειπε η Κυριακη"
-"Η Κυριακη που αντιπαθουμε;"
-"Βασικα τωρα μονο εσυ την  αντιπαθεις.Βλεπεις....τη συμπαθησα."
-"Σε λιγο θα μου πεις οτι συναψες φιλιες και με την Ανθη...'ειπα μουδιασμενη
-"Μπα... Η Ανθη ειναι ψηλομυτα και δυσκολη.Μιλαμε τυπικα ομως.Βλεπεις με συστησε σε αυτην ο Βαγγελης.Αληθεια εσυ τι ηθελες να πεις;"
-"Ε;Ε...Τιποτα...Τιποτα απολυτως..."ειπα και χαμογελασα ψευτικα.Επειτα εφυγα γρηγορα
     
     Μπηκα μεσα στο  σπιτι μου ,κλειστηκα στο δωματιο μου και βυθισα το προσωπο μου στο μαξιλαρι ουρλιαζοντας δυνατα.
-"Δεν το πιστευω!!"σκεφτικα εξοργισμενη"Η Μαρια με αδειασε!Με αφησε πισω!!!"Βυθιστηκα παλι στο μαξιλαρι μου κι ουρλιαξα δυνατοτερα αυτη τη φορα.Επειτα σηκωσα το κεφαλι μου και πηρα μια βαθεια αναπνοη.Ημουν να σκασω απο τα νευρα,το αδειασμα αυτο και τη ζηλεια.Ναι τη ζηλεια!!!Γιατι η Μαρια να τα ζει ολα αυτα κι εμενα να με αφηνει απεξω;Γιατι να βελτιωνεται, να βγαινει βολτα με το Βαγγελη στη παραλια κι εγω να ειμαι απεξω;Οσο σοφα και να μου μιλουσε η Χρυσα τωρα πλεον τα ακουω βερεσε.Το χρονο μου ξοδευα.
Σηκωθηκα κι ανακαθησα στο κρεβατι μου."Πρεπει να επαναφερω τα πραγματα στις κανονικες τους ισορροπιες."σκεφτηκα.Μετα απο σκεψη κατεληξα σε μια πολυ καλη λυση:Θα γινομουν η τελεια "κολλητη". Μια " κολλητη" που θα εμενε αξεχαστη...Χαμογελασα βλοσυρα.