-"Σε παρακαλώ πολύ πρόσεχε τι πας να κάνεις."μου έλεγε ανήσυχη η Νικολ
-"Εντάξει Νικόλ χαλάρωσε. τα έχω σχεδιάσει όλα  σωστά .Τίποτα δε θα πάει στραβά."ψιθύρισα στο τηλέφωνο μη με ακούσει κανένας αλλος.
-"Μηδένα προ του τέλους μακάριζε"μου είπε συμβουλευτικα
-"Σε ευχαριστω πολύ γρουσουζά"ειρωνεύτηκα
-"Απλά ανησυχώ."
-" Σαν πολύ να ανησυχείς ομως.Εδω εγώ που ρισκάρω και δεν είμαι τόσο ανήσυχη κι εσύ που είσαι στο σπίτι κι κάνεις έτσι;"
-"Ναι"
-"Να ήσουν και στη θέση μου κιόλας..."κούνησα το κεφάλι μου περα δώθε. "Ελεος "σκεφτηκα
Άκουσα μουρμουριτα τότε στην αλλη άκρη της γραμμης.
-"Δεν άκουσα. Παρακαλώ;"
-"Ε! Ε.....Τίποτα καλή επιτυχία." μου είπε και μου το έκλεισε.Απορησα μα δεν έδωσα σημασία.Εκλεισα το κινητό και πέρασα στη δράση.
      Από ο,τι έμαθα η πολυκατοικία που ζει ο Βαγγέλης συγγενεύει με τη ταράτσα της διπλανής πολυκατοικίας. Το μόνο που χρειαζόταν δηλαδή ήταν πρόσβαση στο δίπλα κτίριο,να φτάσω μετά στην ταράτσα ,να μεταπήδησω στη ταράτσα  της πολυκατοικίας του Βαγγέλη και χρησιμοποιώντας την εξωτερική σκάλα κινδύνου θα έφταναν στο μπαλκόνι του δωματίου του. Φυσικά χρειαζόταν να σκαρφαλώσω για να φτάσω στο μπαλκόνι μα αυτό ήταν η ελάχιστη δυσκολία που είχα να αντιμετωπίσω
      Κοίταξα την είσοδο του σπιτιού του Βαγγέλη.Οι Vkators χτυπούσαν το κουδούνι για να τον δουν για μια τελευταία φορά πριν φυγουν.Η πόρτα άνοιξε κι ο Βαγγέλης βγήκε.
"Τώρα είναι η ώρα." σκέφτηκα κι ακολούθησα κατά γράμμα το σχέδιο μου.Εφτασα στη μπαλκονόπορτα και μπήκα μέσα αθόρυβα.Εψαξα τα βιβλία,τα προσωπικά του αντικείμενα μα και πάλι δε βρήκα τίποτα.Καποια στιγμή ,στο συρτάρι του γραφείου του ,βρήκα ένα μεγάλο, μαύρο, δερμάτινο τετράδιο.Το άνοιξα και είδα πως ήταν η ατζέντα του Βαγγέλη με το καθημερινό του πρόγραμμα."Ναι!Αυτό είναι!"σκέφτηκα χαρούμενη.Ενας ήχος όμως με ξάφνιασε.Καποιος μου έστειλε μήνυμα στο κινητό:
"Ή φεύγεις ή κρύβεσαι.Ανεβαινει!"έλεγε το μήνυμα. Θορυβηθηκα.
-"Ποιος ξέρει κι από πού ότι είμαι εδώ;". αναρωτηθηκα.

     Πάνω στον πανικό  μου ,κρύφτηκα στη ντουλάπα.Ευτυχως η ντουλάπα είχε ρελια και μπορούσα να βλέπω έξω τι συμβαίνει.Πραγματι ,μετά από λίγο ανέβηκε ο Βαγγέλης σπίτι και μπήκε στο δωμάτιο του μιλώντας στο κινητό.Απο ο,τι κατάλαβα μιλούσε με τη μάνατζερ του.Μεσα στα γελακια και τα αστεία επαγγελματικού περιεχομένου,ο Βαγγέλης έγραψε κάτι σε ένα χαρτί και έκλεισε το κινητό.Σιωπη επικράτησε για λίγο.
-"Να πάρει!"είπε"Που είναι η ατζέντα μου;Εδώ την είχα βάλει."
Γουρλωσα τρομαγμένη τα μάτια.Κοιταξα κατω στα χέρια μου.Την ειχα πάρει πάνω στη βιασυνη μου, μαζί μου στη ντουλάπα.
"Γκάφα!"σκέφτηκα και δάγκωσα τα χείλη μου.
        Ο Βαγγέλης σηκώθηκε από τη θέση του και βγήκε από το δωμάτιο να ψάξει κι αλλού. Βρήκα την ευκαιρία τότε και βγήκα από την κρυψώνα μου.Αφησα κάπου πάνω στο γραφείο του την ατζέντα και κατευθύνθηκα προς την μπαλκονόπορτα μα δεν ήθελα να τα παρατήσω.Πηρα μια βαθειά ανάσα τότε και πεισμωμενη μπήκα πάλι μέσα στη ντουλάπα και κρύφτηκα πολύ καλά
"Με τη πρώτη ευκαιρία,αρπάζω την ατζέντα κι εξαφανίζομαι." σκέφτηκα αποφασισμένη να τα παίξω όλα για όλα.