"Βαγγελη θελω να γίνεις δικός μου" αντηχούσε εκείνη επιθυμία στο μυαλό μου.Ποσο πολύ το πίστευα τότε και πόσο σίγουρη ήμουν ύστερα ότι αυτό δε θα συνέβαινε πότε.Απογοητευομουν.

-"Καλά κοίτα έκφραση εδώ που έχεις δεν υπάρχει!" έλεγε η Νικόλ κι γελουσε
"Μαρία;Γη καλεί Μαρία με ακούς;Καλά είσαι;" μου είπε κάποια στιγμή.
-"Ας τα λέμε καλά..."είπα ξεφυσωντας
-"Ε,δεν το πιστεύω.Τι έχεις πάθει εδώ και μια εβδομάδα και δεν μιλάς ούτε αντιδρας; Μου φαίνεται πως περισσότερο κακό παρά καλό σου έκανα που σε πήρα μαζί μου στην ΗΘΕ"
-"Όχι καλό μου έκανες  σιγουρα,απλά....κάτι έγινε."
-"Σαν τί έγινε δηλαδή;"
-"Ερωτεύτηκα."είπα χωρίς περιστροφές
-"Άντε!Πως κατάφερες να βρεις αρσενικό μέσα στα τόσα θηλυκά στην ΗΘΕ;Μήπως ήταν από αυτούς που μοίραζαν τους χυμούς;"
-"Όχι ,όχι από αλλού ήταν . Στη σκηνή πάνω ήταν  βασικα..."είπα κι κοκκινησα
-"Τι ;Συντελεστής;Ελα πες!"μου έλεγε ανυπόμονα χωρίς όμως να πάρει λεκτική απαντηση.
-"Σχεδόν..."κατάφερα κι της είπα
Τότε η Νικόλ με κοίταξε με ένα βλέμμα σαν να μου έλεγε "όχι ρε συ..."
-"Ο Βαγγέλης έτσι; Τον ερωτεύτηκες."ειπε
Γύρισα τότε και την κοίταξα.Της εγνεψα καταφατικά με το κεφάλι
-"Ε,δεν το πιστεύω.Τοσο πολύ;"
-"Τόσο πολύ..."
-"Μήπως ενθουσιάζεται πολύ;Γιατί..."
-"Δεν είναι ενθουσιασμός." την έκοψα "Έχω τα "συμπτώματα":Όταν τον βλέπω έχω πεταλούδες στο στομάχι,ανεβαίνει ο σφυγμος μου,ιδρώνω .....'
-"Ε ,αυτό δεν είναι έρωτας αλλά ενθουσιασμός. Θα σου περάσει."
-"Δεν μου περνάει. Το έχω πολύ καιρό αυτό και δεν μου περνάει."
-"Μηπως γιατί βασανίζεται με αυτό;
-"Δεν βασανίζομαι. Με βασανίζει."
-"Το θες και σε βασανίζει όμως."
-"Μαζί μου είσαι η εναντίων μου Νικόλ;"
-"Μαζί σου είμαι  φυσικά!Απλά αυτό μου φαίνεται παράξενο."

  Ξεφυσηξα απηυδησμενη και ακούμπησα στην πλάτη της καρέκλας μου. Η Νικόλ είχε χαμηλώσει το βλέμμα και κοιτούσε μέσα στο ποτήρι με το χυμό της κουνώντας αμήχανα το καλαμάκι.Μετα από κάποιες στιγμές σιγής, έσπασα τη σιωπή μου λέγοντας της:
-"Τον Βαγγέλη τον θελω και θα τον κάνω να με ερωτευτει"
-"Καλή τύχη."μου απάντησε χωρίς περιστροφές
"Εσύ αποφασίζεις .Πάρε τα ρίσκα σου και ανέλαβε και τις ευθύνες σου "
-"Σε κούρασα έτσι;"
-"Όχι,απλά με ανησυχεί αυτή η επιμονή σου. Αλλά αφου λες ότι δεν σου φεύγει αυτό που αισθάνεσαι...."
Έσκυψα τότε μπροστά και της είπα χαμηλόφωνα:
-"Κι εσύ βρέθηκες στη θέση μου κάποτε.Ερωτευτηκες πολύ αλλά πήρες τα ρίσκα σου κι εσύ."
-"Ήταν άνισος έρωτας. Χαμένη υπόθεση από την αρχή Μαρία"
-"Κι όμως το παλέψες και το πίστεψες άσχετα αν δεν πέτυχες το στόχο σου"
-"Μόνο που εγώ δεν ήμουν ερωτευμένη με τραγουδιστή όπως εσύ, μα με έναν πέντε χρόνια μεγαλύτερό μου ο οποίος ήθελε μια άλλη. Είχα φτάσει στο σημείο να σαμποταρω ακόμα και την απόπειρα σύναψης της σχέσης του με την άλλη. Είχα τόσο τυφλωθεί."
-"Κι εγώ πάνω -κατω στην ίδια κατηγορία είμαι. Τι νομίζεις;Δεν θα σαμποταρω τον Βαγγέλη αν μάθω ότι του αρέσει άλλη;"
-"Κάνε ο,τι θες.Δεν θα σε εμποδίσω. Να προσέχεις όμως"
Της χαμογέλασα γλυκά.
-"Εντάξει,θα προσέχω.Εχεις το λόγο μου."