Κεφάλαιο 13ο

-"Νικολ εσυ ησουν;"ειπα μουδιασμενη.Η Νικολ μετακινηθηκε απο τη θεση της τοτε και κατευθυνθηκε μπροστα μας οπου σταθηκε απεναντι μας.Εγω σοκαρισμενη καθως ημουν την ακολουθουσα με το βλεμμα.
-"Βλεπω πως σου φρεσκαρισε τη μνημη." ειπε η Ανθη χαμογελωντας αχνα.
Εγω ομως δεν αντιδρουσα.Εξακολουθουσα να κοιταζω τη Νικολ να στεκεται ηρεμη μπροστα μου.
Αυτη  της η σταση με πληγωνε. Ξεροκαταπια.
-"Εσυ ησουν πισω απο αυτο Νικολ;"ρώτησα για άλλη μια φορά,μα απάντηση η Νικόλ δε μου έδειχνε.Μονο με κοιτούσε με ηρεμία κι με κάποια ικανοποίηση στο βλέμμα από ο,τι διέκρινα.
Η Ανθη κοιταζοντας μια φορα εμενα κι μια τη Νικολ αναγκαστικε να οπισθοχωρησει και ξεφυσηξε με καποια δυσφορια πριν πει:
"Νικολ δινεις καποιες εξηγησεις;"
-"Ευχαριστως." της αποκρίθηκε ευγενικά η Νικόλ .
" Ναι εγω το εκανα.Ηθελα να δωσω ενα τελος σε ολη αυτη τη μασκαρατα γιατι η Μαρια ξεφευγε του εαυτου της."
-" Τι εκανα; μα τι λες;"
-"Σωπα." με εκοψε η Ανθη
-"Απο ο,τι σας ειπα η Μαρια κι εγω ειμαστε θερμες vkators αλλα η Μαρια το παρακανε.Μπηκε λοιπον στο σπιτι του Βαγγελη  και του πηρε την ατζεντα"
-"Σε ποιανης το σπιτι πηγα ομως!" είπα κι έκανα να σηκωθω
-"Μας τα ειπε ολα ξερεις"με εκοψε η Ανθη κι η Στέλλα με τράβηξε απαλά κατω
-"Μας ειπε οτι σε φυγαδεψε με μια αλλη φιλη της και φιλοξενησε κιολας."είπε η Ανθη
-"Και παρολο που κι εκεινη φταιει εγω επωμιζομαι τη κατηγορια "είπα ενοχλημένη
-"Γιατι εσυ εδρασες σκοπιμα και βρηκες αφορμη την αθληση για να εισαι πιο κοντα στο Βαγγελη"ειπε η Στελλα
-"Ωραια λοιπον αφου η Νικολ τα ειπε ολα , γιατί δε μας λεει και τον αληθινο λογο για τον οποιο με καρφωσε;"ειρωνευτικα καθως κοιτουσα την Νικολ με σαΐτες ματιες ετοιμη να σηκωθω να τη χτυπησω.Η Νικολ ομως απτοητη .Με κοιτουσε το ιδιο ηρεμη.
-"Η Μαρία με αδειασε.Εχασε τον εαυτο της αφοτου αρχισε να πετυχαινει τους στοχους της.Βελτιωθηκε για να εχει περισσοτερη ευνοια(καλο αυτο για εκεινη) και στο σχολειο και γενικα ,αλλα ολο αυτο τη συνεπηρε σε πολυ κακο βαθμο. Της μιλησα μα δεν ακουγε.
"Εχω τοσα πολλα που χω κι αλλα τοσα που λιγο μενει να τα ζησω " μου ελεγε..."
-"Και γιατι δεν με αφηνες τοτε;"
-"Να  σε αφησω πού Μαρια;"ρώτησε με εμφανή την αγανάκτηση της
"Στους καινουργιους σου φιλους - που μετα σε εδιωξαν  σαν τη τρίχα από το ζυμάρι- και με ενα γκομενο που εξαιτιας του εγινες ψηλομυτα και με μειωσες σε αρωγο-φιλη απο κολλητη;"
-"Εσυ τοτε ειπες στη Κυριακη  για αυτα που ειπα για εκεινη περυσι." διαπιστωσα
-"Ειχες μιλησει και σε αλλους ασχημα για τη Κυριακη περυσι.Δεν ήμουν μονο εγω"αντεκρουσε
-"Ωραια ενταξει το καταλαβαμε!" μας έκοψε απότομα η Ανθή για να μην οξύνουν τα πνεύματα μεταξύ μας.
" Μαρια φταις και πρεπει να επανορθωσεις" ειπε
-"Ναι καλα δεν της ξαναμιλαω!" της αποκρίθηκα θυμωμένη κι γύρισα άλλου το κεφάλι μου.
-"Ουτε εκεινη θελει, μα δε μιλαμε γι αυτο.Βγαλε το κινητο σου."
-"Τι το θες;" γύρισα κι τη κοιταξα
-"Εσυ θα το χρειαστεις.Θα παρεις τηλεφωνο τον Βαγγελη και θα του πεις οτι τελειωσατε."
-"Τι!"

           
     

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top