Επιτέλους, μάθημα. Χημεία. Και ευτυχώς η καθηγήτρια είναι εδω!

<< θα σας δώσω κάποιες ασκήσεις με όλα όσα κάνατε πέρυσι για να δω και τι θυμάστε. Θα είναι και μια καλή επανάληψη.>> Είπε και μας μοίρασε ένα δεκασέλιδο. <<Ότι δεν προλάβετε για σπίτι.>> Συνέχισε και εκατσε στην έδρα. Άρχισα να κάνω τις ασκήσεις. Γαμωτο. Τι μιλάνε και αυτοί οι δύο από πίσω? Έχω κολλήσει επί δέκα λεπτά στην 4η άσκηση. Πρώτον γιατί δεν θυμάμαι πως πρέπει να λυθεί η άσκηση και δεύτερον γιατί δεν μπορώ να συγκεντωθω όταν έχω δύο 'μωρά' στο πίσω θρανίο να μιλάνε και να γελάνε με το παραμικρό. Να φανταστείτε πριν 2 λεπτά γελασαν επειδή ένα πουλί κελάηδησε.. βλακεια εε? Το ξέρω αλλά αν μπορεί να το πει κάποιος και στους πίσω...

<<Παπαγεωργίου και Μήτσου, σταματήστε πια να γελάτε! Κάντε ένα διάλειμμα από το αυτό υπέροχο γεγονός και επί την ευκαιρία λύστε και καμια άσκηση, δεν θα πάθετε τίποτα. Αα και στην επόμενη παρατήρηση που θα σας κάνω θα σας αλλάξω θέση!!!>>Είπε αυστηρά η αλλά αυτοί οι δύο δεν σταμάτησαν. <<ΑΡΚΕΤΉ ΥΠΟΜΟΝΉ ΈΚΑΝΑ!! ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΊΟΥ ΠΉΓΑΙΝΕ ΝΑ ΚΆΤΣΕΙΣ ΠΊΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΌ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΤΣΟΥ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ!!>> Πω πω νέυραα. Και επι την ευκαιρία, ποιος είναι πάλι ο Μήτσου!;

<<γειαα>> Είπε ένα αγόρι, ευθιάθετα που κατά 100% είναι ο Μήτσου. Γύρισα να τον δω. Αχχ καλέ, το παιδί από χθες, στο σπιτι την Ανδρονίκης. <<γεια>> Ειπα ψιθυριστα και γύρισα για να συνεχίσω την άσκηση <<Δημήτρης χάρηκα>> <<Μυρτώ>> Ειπα και συνέχισα την προσπάθεια του πως μπορω να λύσω την 4η άσκηση.

<<εσύ δεν είσαι αυτή που ήταν χθες στο σπιτι του Χρήστου;>>Γαμωτο, σε κουτσομπόλη επεσα!! <<ναι!>> είπα κάθετα χωρις πολλα πολλά και μου ήρθε φλασια για το πως λύνουμε την άσκηση 4. Άρχισα να γράφω πριν ξεχάσω τι ήθενα να γράψω. Ο Δημήτρης κάτι μου έλεγε αλλά για βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει... δεν με ένοιαζε πολύ εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή γιατί βρήκα την απάντηση στην άσκηση. Ξέρω αυτό που κάνω δεν είναι ευγενικό εκ μέρους μου αλλά δεν θέλω καμία αποβολή ή τίποτα τέτοιο από την πρώτη εβδομάδα και σε καινούργιο σχολείο κιόλας. Ίσως κάποια άλλη στιγμή να τα πούμε κανονικά...

Το κουδούνι χτύπησε και όλοι καταλάβαμε ότι η ώρα άλλαξε και είχαμε γυμναστική. Είχα τελειώσει τις 6 από τις 20 ασκήσεις. Δηλαδή με απλά μαθηματικά 20-6=14 και με απλή λογική δεκα τέσσερις ασκήσεις για το σπίτι, ΔΈΚΑ ΤΈΣΣΕΡΙΣ!! Και για να το κάνω ακόμη καλύτερο; ΓΙΑ ΑΎΡΙΟ!! Ούτε καν τις μισές δεν πρόλαβα να κάνω...

<<δεν θα έρθεις;>> Ακούστηκε η γνώριμη φωνή του Παπαγεωργίου καθώς με ειδε που δεν κουνήθηκα από την θέση μου. ΔΈΚΑ ΤΈΣΣΕΡΙΣ ΑΣΚΉΣΕΙΣ ξανά λέω.

<<πάλι με σκεφτόσουν;>> Με διέκοψε από τις σκέψεις μου <<ναι ξες τέτοια υπέροχη παύλα φανταστική ασχημια γοριλα και μαϊμούς μαζι δεν την βρίσκεις καθημερινά και την ονειρεύεσαι...>> είπα καθώς κατευθυνομασταν προς το γήπεδο που ήταν η υπόλοιπη τάξη. Επίσης να πω πως ότι είπα δεν ισχύει... <<καλααα>> Είπε παιχνιδιαρικα και γέλασε. Άμεσα τον είπα άσχημο αλλά το πείρε σαν κοπλιμεντο. Τι να πεις..

<<θα τρέξετε 10 γύρους, και μετά τα αγόρια ποδόσφαιρο και τα κορίτσια βολευ. Καμία αντίρρηση;>> Είπε ο σχεδόν 50 χρόνων γυμναστης με τα άσπρα μαλλιά, την μεγάλη κοιλιά και το φραπε στο χέρι. Πάντα αναρωτιόμουν, πως γίνονται γυμναστες και μετά καταλήγουν σε δημόσια σχολεία με μια κοιλιά μεγαλύτερη και από τα οπίσθια της Κιμ Καρντασιαν.

Τρέχουμε εδώ και 5 γύρους. Εκείνη η πουτανα και η μία -και μοναδική από όσο κατάλαβα - φίλη της τα παράτησαν από τον 3ο γύρο, μην σας πω και πολύ άντεξαν. Μετα σταμάτησαν και κάποια άλλα κορίτσια αλλά ξανά άρχισαν - εδώ να πω ένα πολύ, παρά πολύ μεγαλο ευχαριστώ στην μαμα μου που στην ηλικία των δέκα μέχρι την ηλικία των 13 με είχε γράψει στιβο. Ευχαριστώ μάμα - ακόμα 1 γύρο και τέλος, ακόμα 500 μέτρα ακόμα 200, 100, 50 και τέλος είπα στον εαυτό μου και προσπάθησα να πάρω μια κανονική ανάσα. Μάλλον πρέπει να άρχισω να πηγαινω για πρωινό τρέξιμο, όσο πρωινος τύπος και αν δεν είμαι.

Τα αγόρια πήγαν να παίξουν μπάλα και εμείς βολευ και όταν λέω εμείς εννοώ εγω, η Άνδρονίκη και κανα αλλά 7 κορίτσια τον οποίον τα ονόματα δε ξέρω. Οι βασίλισσες της πουτανιας καθοντουσαν στο παγκάκι με την δικαιολογία ότι πονάει το χέρι τους για να μην παίξουν βολευ, αλήθεια, γίνετε να πονάει και εσένα αλλά και την φίλη σου το χέρι; Την ίδια στιγμή; Και ο καθηγητής να μην καταλάβει ότι λες ψέματα; Δηλαδή απλά έλεος, Έ-ΛΕ-ΟΣ!!

Χωριστηκαμε σε ομάδες και αρχίσαμε το παιχνίδι. Τα τελευταία 10 λεπτά σταμάτησαμε και συζητούσαμε - ή μάλλον συζητούσαν - για τα κοτσομπολια του σχολείου και εγώ επειδή δεν ήξερα κανέναν απλά άκουγα και ευχόμουν να ήμουν με την παρέα μου...

Τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω την πρώην καινουργια συμμαθητρια μου ονόματι Μαρία, γιατί πάντα ήταν χαμένη στις σκέψεις της τις πρώτες μέρες - δηλαδή τον 1 μήνα και βάλε - όταν και αν ερχόταν μαζί μας ή με όποιον δηποτε άλλον - γιατί τις περισσότερες φορές ήταν μόνη της σε ένα παγκάκι- σαν εμένα τωρα.

Το κουδούνι χτύπησε, επιτέλους, διάλειμμα!! Και η χαρά μου κόπηκε όταν θυμήθηκα πως θα είμαι μόνη μου σαν την Μαρία. Α ρε Μαρία...

<<Μυρτώ>> ακούστηκε η φωνή την Ανδρονικης και γύρισα να την κοιτάξω <<ελα>> είπα <<έχεις κανονίσει με κάποιον;>> Την κοίταξα μπερδεμένη <<εννοώ αν θα είσαι με κάποιον στο διάλειμμα>> Είπε πιο αναλυτικά <<αα, όχι, μόνη θα είμαι>> είπα με ένα ψεύτικο χαμόγελο <<αν θες μπορείς να έρθεις μαζί μας>> μου απάντησε και μου έδωσε ένα ζεστο χαμόγελο. <<ναι αλλά η παρέα σου;>> <<μην ανησυχείς, σε συμπάθησαν από την πρώτη στιγμή που σε είδαν>> ησυχία <<αν θες έλα, δεν σε πιεζω>> συνέχισε <<οκευ, έρχομαι>> ούτος η άλλως δεν έχεις και κάτι καλύτερο να κανεις συμπλήρωσε η φωνουλα στο κεφάλι μου.

Το διάλειμμα μετά από αρκετό, για την ακρίβεια πάρα πολύ καιρό - για μένα τουλάχιστον - πέρασε γρήγορα καθώς ήμουν με κάποιον και όχι μόνη.

Τελευταίες δύο ώρες και μετά ραντεβού με το ταψί στο φούρνο...

Έκατσα δίπλα από την Ανδρονίκη και η καθηγήτρια μπήκε μέσα με καθόλου καλές διαθέσεις. Κάτι μου λέει για τεεσττ **σκέφτηκα τραγουδιστα**

<<επειδή την προηγούμενη φορά ήσασταν καλά παιδιά θα σας κάνω ένα δωράκι>> Είπε με το χαμόγελο του Τζόκερ <<Βγάλτε μια άσπρη κολα χαρτί>> Συνέχισε αυστηρά και μόλις πήγαν να ακουστούν αντιρρήσεις από κάποιους συμμαθητές μου φώναξε <<ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΎΣΩ ΑΝΤΙΡΡΉΣΕΙΣ!!!>>

Τι σας ειπα ότι η διάθεση της δεν είναι καλή, άκυρο σημειώστε είναι υπερβολικά τέλεια καλή - να σημειωθεί η ειρωνία παρακαλώ πολυ -

foulaaa