•ΧΡΉΣΤΟΥ POV•

Είναι τέλος Ιουνίου. Τελειώσαμε με τις εξετάσεις και εκεί που λέτε 'αχχ ωραια' σας λέω ΚΑΘΌΛΟΥ ωραία! Η Βάσια από μέρα σε μέρα γεννάει και όπως καταλαβαίνετε διακοπές γιοκ! Μπήκε στον ενατο μήνα και πρέπει να είμαι συνέχεια μαζί της!

Από την Μυρτώ δεν έχω μάθει νέα. Δεν ξέρω που είναι και τι κανει. Οι γονείς της όντως δουλεύουν στο νοσοκομείο. Όταν είχαμε πάει με την Βάσια για να μάθουμε το φύλο του μωρού είδα την μαμά της. Η Άνδρονίκη λέει πως δεν ξέρει τίποτα για αυτήν. Το ίδιο και τα άλλα δύο κορίτσια. Ίσως λέμε την αλήθεια ισως και όχι.

<<ΧΡΉΣΤΟ!>> με φωναξε η Βασια <<ΤΙ;>> της φωναξα πισω από την κουζίνα <<ΈΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΆ>> Είπε τρομοκρατιμενη <<ΠΟΥ;>> Ρώτησα χαλαρός <<ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΈΤΑ! ΈΛΑ ΓΡΉΓΟΡΑ!>> μου φωναξε και πραγματικα δεν μπορουσα να καταλαβω για πιο λογο ειχε πανικοβληθεί τοσο πολυ <<ΜΙΣΌ ΝΑ ΚΑΛΈΣΩ ΥΔΡΑΥΛΙΚΌ>> της φωναξα και πηγα να παρω το κινητο μου

<<ΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ ΝΑ ΚΑΛΈΣΕΙΣ! ΤΑ ΔΙΚΆ ΜΟΥ ΤΑ ΝΕΡΆ ΈΣΠΑΣΑΝ!>> Φώναξε και τοτε άρχισα να τρομοκρατουμε και εγω. Πηγα γρήγορα στην τουαλέτα και την είδα να κρατιέται από τον νυπτιρα. Καλεσα στο νοσοκομείο και είπαν θα στείλουν ασθενοφόρο. Πήρα την Βάσια στην αγκαλιά μου και την έβαλα στο καναπέ.

<<Στην ντουλάπα είναι 2 μικρές βαλίτσες, παρτες>> Είπε και πηγα στο δωμάτιο, άνοιξα την ντουλάπα και εβγαλα τις βαλίτσες. Πηγα πάλι στο σαλόνι και έκατσα δίπλα της

<<πάρε βαθιές ανάσες και μην πανικοβαλεσαι!>> Της είπα και ακολούθησε της οδηγίες μου. 

Το ασθενοφόρο ήρθε και την πήραν. Μπήκα και εγώ μέσα μαζί της και μετά από λίγο φτάσαμε στο νοσοκομείο. Την πήραν και την έβαλαν σε ένα δωμάτιο. Εμένα μου είπαν να παω να περιμένω στην αίθουσα αναμονής. Κάλεσα τον μπαμπά μου και του είπα πως είμαστε στο νοσοκομείο. Μετα απο λιγο ήρθαν και αυτοί και περιμέναμε όλοι μαζί μέχρι να έρθει ο γιατρός και να μας πει ότι η Βάσια γέννησε ένα υγιέστατο αγορακι. Μας είπε επίσης πως αν θέλω να παω και να τους δω και αυτό έκανα. Πηγα στο δωμάτιο και την είδα με το παιδί στην αγκαλιά της και να του χαϊδεύει το μάγουλο.

<<δεν είναι κούκλος;>> Ρώτησε και της εγνεψα. Πηγα κοντα της και ειδα καλυτερα το γιο μου. Μόλις έγινα μπαμπάς. Ακόμα δεν το πιστεύω! Έχω παιδί με την Βάσια. 

Πήρα τον γιο μου στην αγκαλιά μου. Ειναι τόσο μικρός.

<<γεια σου αγόρι μου>> Του ειπα ψιθηριστα στο αυτί <<καλωσόρισες στον κόσμο!>> Του ξανά είπα ψιθηριστα και τον έβαλα σε αυτά τα γιαλινα κρεβατάκι από που έχουν στα νοσοκομεία για τα μωρά.

•ΜΥΡΤΟΥΣ POV•

Είναι Σεπτέμβριος. Και για βάλτε λίγο το μυαλό σας να δουλέψει, ΓΕΝΝΑΩ! Είμαι στο νοσοκομείο και έχω αυτήν την ηλιθια νοσοκόμα πανω απο το κεφαλι μου, να μου λέει σπρωξε και σπρωξε

Νοσ: ελα, ακόμα λίγο, σπρωξε

Μυ: ΣΚΑΣΕ ΠΙΑ! ΣΠΡΩΞΕ ΚΑΙ ΣΠΡΩΞΕ! ΈΛΑ ΝΑ ΣΠΡΩΞΕΙΣ ΕΣΎ! ΜΩΡ' ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΏΣΩ ΘΑ ΣΟΥ ΒΓΆΛΩ ΤΟ ΜΑΛΛΊ  ΤΡΊΧΑ ΤΡΊΧΑ!

Για: βγήκε το κεφαλακι του μωρού

Είπε και αμέσως μετά ακούστηκε ένα κλαμα στο δωμάτιο. Ακουμπησα το σώμα μου πίσω και χαλάρωσα.

Αυτή η σπαστικια νοσοκόμα μου έφερε την κόρη μου για να την δω. Είναι τόσο μικρή και γλυκιά. Δεν μου την άφησε για πολύ. Είπε θα μου την φέρουν μετά στο δωμάτιο.

•ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ POV•

Οι μήνες πέρασαν. Από την μία η Μυρτώ με τον Μιχάλη και από την άλλη ο Χρήστος με την Βάσια. Είχαν παιδια. Και οι δύο τους, αλλά όχι έτσι όπως το είχαν σχεδιάσει. Αυτός είχε παιδί με την πουτανα του σχολείου, όπως όλοι έλεγαν, ενώ αυτη, το παιδί του κολλητου της.

Αυτή δεν είχε μιλήσει με τους γονείς της από εκείνη την ημέρα που την εδιωξαν απο το σπιτι. Της έλειπαν αλλά ήταν πολύ εγωιστρια για να το παραδεχτεί, ακόμα και στον ίδιο της τον εαυτό! Είχε μόνο την γιαγιά της. Αυτή της στάθηκε αυτούς τους μήνες. Η γιαγιά της, η κολλητή της και ο κολλητός της. Δεν είχε μιλήσει με κανέναν από την Θεσσαλονίκη. Ούτε με την Ανδρονίκη, ούτε με την Στεφανία, ούτε με την Μαρία, αλλά το μυαλό της ήταν συνέχεια εκεί. Συνέχεια σε αυτόν! Συνέχεια στον Χρήστο.

Ο Χρήστος, ακόμα έκανε προσπάθειες για να μάθει έστω και κάτι μικρό για αυτήν, αλλά ήταν αδύνατο. Κανένας δεν ήξερε τίποτα, ετσι σιγα σιγα αρχισε να τα παραταει και να αφωσιωνετε στον γιο του και στα μαθήματα του, μιας και ήταν η τελευταία του χρόνια και ήθελε να περάσει ιατρική. Ο γιος του, ήταν πλέον 6 μηνών. Ακόμη δεν ήταν σίγουρος αν αυτό το παιδί ήταν δικό του. Μόνο ένα πράγμα θα έλεγε την αλήθεια. Ένα τεστ DNA. Είχαν κανονίσει με την Βάσια να πάνε και να κάνουν το τεστ την εβδομάδα που ερχόταν. Την Δευτέρα, που αυτός δεν θα είχε σχολείο.

Η Μυρτώ, είχε και αυτή τις υποψίες της, μήπως η κόρη της δεν είναι του Μιχάλη. Μήπως είναι παιδί του Χρήστου. Είπε τις σκέψεις τις στο κολλητό της και συμφώνησαν να πάνε να κάνουν ένα τεστ για να βεβαιωθουν. Αλλά δεν θα πάνε στην Φλώρινα. Έκει όλοι γνωρίζονται με όλους και τα κουτσομπολια όπως όλοι ξέρουμε μαθαίνονται γρηγορα. Έτσι ο Μιχάλης πρότεινε να πάνε σε κάποια άλλη περιοχή. Και έτσι θα γίνονταν. Δευτέρα που δεν θα είχε σχολείο θα πήγαιναν να κάνουν αυτό το τεστ που θα έλεγε την αλήθεια.

•ΜΥΡΤΟΥΣ POV•

<<και ποτέ θα βγουν τα αποτέλεσμα;>> Ρώτησα την ηλιθια κοπέλα που μασουσε την τσίχλα χειρότερα και από αγελάδα <<όταν βγουν θα σας στείλουμε τα αποτέλεσμα σπίτι>>Μόνο που ρώτησα ποτέ και όχι πως θα μας τα στείλουν <<μάλιστα>> Ειπα και κράτησα καλύτερα την κόρη μου στην αγκαλιά μου <<σας ευχαριστούμε>> Είπε ο Μιχαλης και φύγαμε <<σε λίγο καιρό θα μάθουμε>> Είπε και μου εδωσε ενα φιλί στο κουτελο, όπως πάντα συνηθίζει.

ΤΕΛΟΣ

ΚΑΛΑ, ΌΧΙ ΑΚΡΙΒΏΣ ΤΈΛΟΣ, ΑΦΟΎ ΘΑ ΥΠΆΡΞΕΙ ΚΑΙ 2ΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΩΕΩ.

ΣΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΘΑ ΑΝΈΒΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ ❤❤

foulaaa