1.46
•ΑΠΡΊΛΙΟΣ•
Έχουν περάσει περίπου 3 μήνες από τότε που έμαθα την αλήθεια. 3 μήνες από τότε που είχε έρθει για τελευταία φορά στο δωμάτιο μου. Τωρα τον βλέπω μόνο στο σχολείο και πουθενά αλλού. Έχει προσπαθήσει αρκετές φορές να μου μιλήσει, αλλά πάντα τον αποφεύγω. Ακόμα και για την εργασία της Δημου, του είπα πως θα κάνω εγώ το πρώτο μέρος και αυτός το δεύτερο. Δεν θα άντεχα ούτε λεπτό να ήμουν στο ίδιο δωμάτιο μαζί του. Θα ήταν αμήχανο. Και με το θέμα της εργασίας; Ακόμα πιο αμήχανο!
Με την Ανδρονίκη συνεχίζω να μιλάω και να κάνουμε παρέα, όπως και με τα άλλα δύο κορίτσια, γιατί αυτή δεν φταίει σε ότι έγινε. Όταν ήμαστε μαζί, δεν μιλάμε για οτι αφορά τον Χρήστο και την Βάσια. Στην αρχή η όλη κατάσταση ήταν λίγο αμήχανη, αλλά με το καιρό άλλαξε και γυρίσαμε στα παλιά.
<<Πηγές στον γυναικολογο;>> με διεκοψε απο τις σκεψεις μου η Στεφανια <<Σταμάτα να φωνάζεις>> Της ειπα ψιθηριστα <<οχι, γιατί να παω;>> <<τι για->> πηγε να πει αλλα την διεκοψα <<σςς θα ακούσουν οι άλλες>> Της ξανα είπα πάλι ψιθηριστα <<τι γιατί ρε μυρτω; Την προηγούμενη φορά ήσουν έτοιμη να πέσεις στο πάτωμα>> μου απαντησε ψιθηριζοντας παύλα φωνάζοντας <<δεν είναι τίποτα, απλά αγχώνομαι για τις εξετάσεις>> της ειπα αυτο που λεω στον εαυτο μου εδω και μηνες <<καλααα>> ειπε και αναστεναξε αφου δεν μπορουσε να γαλει ακρη μαζι μου
<<κοιτα μην πεις τίποτα στις άλλες!>> την προηδοποιησα <<δεν θα πω τίποτα!>>
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν η μόνη φορά που πήγα να λιποθυμισω. Το έχω πάθει αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό. Επίσης έχω και κάτι ενοχλήσεις στην κοιλιά, αλλά όπως είπα και στην στεφάνια πριν λίγο, λογικά ειναι επειδή αγχώνομαι για της εξετάσεις και δεν τρώω σχεδόν καθόλου.
<<έφερα πίτσα>> ειπε η Ανδρονικη καθως μπηκε στο δωματιο <<και εγώ πιτογυρα>> ειπε η Μαρια και αρχίσαμε να τρώμε
<<θα πάμε διακοπές όλες μαζι; Κοριτσοπαρεα;>> φωναξε η Μαρια <<να πάμε που;>> ρωτησε η Στεφανια καθως εφαγε μια μπουκια απο το κομματι της πιτσας της <<ΜΥΚΟΝΟΣΣΣ!!>> φωναξε η Ανδρονιλη <<τι Μύκονος μωρή που το πιο μακριά που εχεις πάει είναι το σχολείο>> της πειραξε <<ρεε>>Είπε ενοχλημενα και γέλασα
<<και που θα βρούμε τα λεφτά για Μύκονο;>> ρωτησε η Μαρια <<να λιστεψουμε καμία τράπεζα;>> προτεινε η Στεφανια <<ναι, αυτή που είναι στο κέντ->> πηγε να πει η Ανδρονικη αλλα την διεκοψε η Μαρια <<ρε δεν βάζουμε κάνα τζοκερ;>> ρωτησε <<ναι, εμείς θα κερδίσουμε τα λεφτά>> ειπα <<γιατί είσαι τοσο αρνητική;>> Ρώτησε όλο παράπονο η Ανδρονικη και έκανε λυπημένη φατσουλα <<δεν είμαι>> Ειπα και ανασηκωσα τους ώμους μου
<<το πιστεύετε; Του χρόνου τρίτη και μετά πανεπιστήμιο!>> Είπε ολο χαρά η Μαρια <<άντε να χαρούμε αυτό το καλοκαίρι γιατι μετα ξεκινάνε τα δύσκολα>> Ειπα και εφαγα μια μεγαλύτερη μπουκια από το πιτογυρο
<<ΣΤΕΦΑΝΙΑ- αα γειά σας κορίτσια>> Είπε ο Δημητρης μόλις μπήκε στο δωμάτιο. Ναι παιδιά, είμαστε στο σπιτι της στεφης. <<τι έγινε;>> τον ρωτησε η Στεφανια <<εε δεν ήξερα ότι ήσασταν εδώ>> Είπε και έπιασε αμήχανα το λαιμό του <<τι->> πηγε να πει η Στεφανια αλλα μια αλλη φωνη τον διεκοψε
<<που είσαι ρε μαλα->> Είπε και απότομα σταμάτησε να μιλά μόλις μπήκε στο δωμάτιο και με ειδε <<γεια>> ειπε η Χρηστος μολις μας ειδε ή για να το διευρινισω, μολις ειδε εμενα
<<ήθελες κάτι;>> ρωτησε η Στεφανια και μια κοίταξε εμένα που κοιτούσα τον Χρήστο και μια τον Χρήστο που κοιτούσε εμένα <<άστο, τίποτα>> της απαντησε ο Δημητρης και τράβηξε τον φίλο του να βγουν έξω από το δωμάτιο
<<εε μυρτω, συγγνώμη, δεν ηξερ->> <<δεν πειράζει>> την διεκοψα ενω χαμογελασα όσο πιο πειστικά μπορούσα
<<παω λίγο τουαλέτα>> Ειπα οσο πιο χαλαρά μπορούσα για να μην καταλάβουν τίποτα, μόλις κατάλαβα πως από λεπτό σε λεπτό θα έβγαζα τα εντερα μου. Πηγα βιαστικά στην τουαλέτα και κλειδωσα την πόρτα για να μην μπει κανένας και άρχισα να βγάζω ότι έφαγα. Μόλις τελείωσα πάτησα το καζανακι, σκουπιστικα και έκατσα στο πάτωμα αγκαλιαζοντας τα γόνατα μου σκεφτοντας.
"Μπορεί να είσαι έγκυος" "έγκυος από ποιον;" Ρώτησα ειρωνικά την Στεφανία και άρχισα να γελαω με τις μαλακιες που έλεγε "μην γελάς, πριν λίγο ήσουν έτοιμη να λυποθημισεις!" "Στεφανία κορίτσι μου, πας καλα; Έγκυος; Εγώ;" "Πάμε σε έναν γυναικολογο να μας το πει και αυτός για να σιγουρεφτουμε!" "Δεν έχουμε να πάμε πουθενά! Εντάξει; Δεν είμαι έγκυος τέλεια και παύλα" Ειπα σοβαρά
<<Γεια σας, θα ήθελα ένα ραντεβού με την κυρία Νικολάου>> ειπα και έκανα παύση <<ποτε έχετε;>> συνέχισα να μιλάω στο ακουστικό <<Μυρτώ Κυριακοπουλου>> <<Θα είμαι εκεί αύριο στις 2>> ειπα και το έκλεισα. Ουφ, τι παω να κάνω; Γιατί έκλεισα αυτό το ραντεβού; Αφού δεν είμαι έγκυος! Το ξέρω! Είμαι σιγουρη! Αλλά ίσως και όχι...
(...Επόμενη μέρα...)
Περιμένω στη αίθουσα αναμονής. Είμαι εγώ και άλλη μια κυρία.
<<εσύ είσαι η έγκυος;>> με ρωτησε η αγνωστη κυρια και την κοίταξα παράξενα <<εε, δε->> πηγα να μιλησω αλλα με διεκοψε <<εμμ φυσικά, που να ξέρεις; Όλες στην ηλικία σου έτσι κάνετε! Κοιμάστε με τον έναν και τον άλλον και δεν ξέρετε ποιανού το παιδί είστε έγκυος>> συνεχισε <<συγγνώμη; Δεν με ξέρετε για να μου μιλάτε έτσι!>> της απαντησα
<<Μυρτώ;>> με φωναξε η γιατρος και σηκώθηκα. Πάλι καλά που ηρθε να με φωναξει αλλιως θα ειχα μπει μεσα για φωνο.
<<γεια σου Μυρτώ>> με χαιρετησα και εγω εκατσα στην καρεκλα μπροστα απο το γραφειο της <<γεια σας κυρία Νικολάου>> την χαιρετησα <<να με φωνάζεις Χριστίνα και να μου μιλάς στον ενικο. Για πες μου>> ειπε και τοτε κολλησα. Τι λεω τωρα;
<<εμμ. Βασικά. Εγω. Ξέρετε. Δεν ξέρω αν. Βασικά. Εε έχω κάποιες ζαλαδες και. Τρώω. Μπορεί να είναι από. Εε τις εξετάσεις. Από το άγχος μου δηλαδή για τις εξετάσεις και.>> Ειπα βιαστικά και αμήχανα <<Μυρτώ μου, μην αγχώνεσαι>> Είπε και γέλασε ελαφρά για να με κανει να νιωσω καλυτερα και κολούθησα το παράδειγμα της
<<πρώτα από όλα, χαλάρωσε>> Ειπε και το προσπάθησα <<παρτο παι από την αρχή γιατί δεν κατάλαβα τιποτα>> Είπε και εγνεψα <<έχω κάποιες υποψίες, αλλά δεν είμαι σίγουρη.>> ειπα τελικα <<έχεις κάνει κάποιο τεστ;>> με ρωτησε <<οχι, φοβάμαι μην είναι αλήθεια και...>> ειπα την σκεψη μου <<πόσο χρονών είσαι;>> με ρωτησε <<σε λίγο καιρό θα γίνω δεκαοχτώ>> της απαντησα <<πόσο λίγο;>> με ρωτησε <<σε εξι μήνες>> Ειπα και γέλασε <<για τόσο λίγο καιρό μιλαμε>> Είπε και χαμογελασα
<<δηλαδή τώρα αυτή την στιγμή είσαι 17>> <<17 μισό>> την διορθωσα <<μάλιστα και ποτέ ήταν η τελευταία φορά που->> <<-τον Δεκέμβριο>> Την διέκοψα, φίλε πόσο ρεζίλι
<<μάλιστα και τι συμπτώματα έχεις;>> με ρωτησε ενω κρατουσε σημειωσεις <<ζαλαδες>> <<και η τελευταία φορά που είχες περίοδο;>> <<τον Ιανουάριο>> της απαντησα <<μάλιστα. Θα σου δώσω ένα τεστ και θα πας στην τουαλέτα να το κάνεις. Θα δεις αν είναι θετικό η αρνητικο και θα έρθεις πάλι εδώ μέσα. Αν ειναι θετικό θα συνεχίσουμε με τις υπόλοιπες εξετάσεις>>
Είπε γλυκα και εγνεψα . μου εδωσε ενα τεστ εγκυμοσινης και πηγα στο διπλανό δωμάτιο που ητην τουαλέτα. Έκανα το τεστ και περίμενα να δω αν είναι θετικό ή αρνητικό. Μακάρι να είναι αρνητικό, μακάρι να είναι αρνητικό. Ευχόμουν όλη την ωρα και είχα σφηξει τα μάτια μου. Δεν ήθελα να δω την απάντηση, φοβόμουν! Αν είναι θετικό, ποιανού είναι το παιδί; Του Μιχάλη; Γιατί η τελευταία φορά που πήγα με κάποιον ήταν αυτός! Μακάρι να είναι το αρνητικό!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top