<<ΜΑΜΑΑΑ>> Φώναξα καθώς μπήκα στο σπιτι, αλλά απάντηση γιοκκ <<ΡΕ ΜΑΜΑΑΑ>> Πάλι δεν μου απάντησε κάνεις. <<λογικά θα είναι ακόμα στην δουλειά>> είπα στον εαυτό μου

<<με φώναξες;>> είπε και μπήκε στο σαλόνι <<ελα ρε μαμα, με τρόμαξες>> ειπα και επιασα την καρδιά μου <<ήθελες κάτι;>> <<να φάω>> <<ελα έχουμε φασολακια>> <<φασολακια; ιου! που είναι το σταθερό;>> <<τι το θες;>> <<να παραγγείλω πίτσα!>> Ειπα λες και είναι το προφανές

<<ελα να φας φασολακια! είναι νόστιμα>> Είπε και μου εδωσε ενα πιάτο. Δεν θελω φασολακιααα!

<<πως ήταν το σχολείο;>> εκατσε δίπλα μου <<ουου τέλεια>> ειπα ηρωνικα <<τι κάνατε;>> <<βλακείες όπως πάντα!>>

<<αα ξέχασα να σου πω. Το βράδυ είμαστε καλεσμένοι σε έναν φίλο του μπαμπά σου από την δουλειά.>> <<γίνετε να μην έρθω; Αφού δεν θα καταλάβω τίποτα από αυτά που θα λέτε και θα ειναι βαρετά.>> <<καλα μην έρθεις, αλλά μόνη σου θα κάτσεις;>> <<ναι, γιατί; Τι πειράζει;>> <<οχι οχι δεν πειράζει απλά ρώτησα>> είπε βιαστικά

<<Και τι θα κανεις;>> <<θα κοιμηθώ αφού αύριο έχω σχολείο.>> <<καλα. Εγω πάω να ετοιμαστω>> <<μμ περίμενε να έρθω να σε βοηθήσω, αφού δεν έχω τι να κάνω>> Ειπα και με περίμενε να φάω

Μόλις τελείωσα πηγα μαζί της στο δωμάτιο της και της διάλεξα ένα ωραίο μαύρο φόρεμα μέχρι το γόνατο και τις μαύρες γοβες της. Της έκανα τα μαλλιά μπουκλες και την εβαψα απαλά

<<καλα να πέρασε>> Ειπα μολις τελείωσα <<ευχαριστούμε>> είπε και πήγε στο σαλόνι

(...)

<<Καταραμένο ξυπνητήρι>> άνοιξα τα μάτια μου και το πέταξα προς την πόρτα. Σηκώθηκα πηγα τουαλέτα έκανα τα απαραίτητα και μετά πάλι στο δωμάτιο για να ντυθω. Έβαλα ένα μαύρο τζιν με μια απαλή ροζ μπλούζα και τα μαύρα σταν σμιθ μου. Πήρα την τσάντα με τα βιβλία και κατέβηκα κάτω για να φύγω.

Σε λιγότερο από 15 λεπτά έφτασα στο σχολείο αλλά δεν πρόλαβα να μπω στην αυλή καθώς κάποιος με στριμωξε στον τοίχο. Σήκωσα το κεφάλι μου και ειδα τον Παπαγεωργίου.

<<καλημέρα>> είπε με το χαμόγελο του Τζόκερ <<κακή, ψυχρή κι ανάποδη>> του ειπα 'γλυκα' με ενα χαμόγελο

<<Τι θες;>> Τον ρώτησα απότομα <<Έχεις τσίχλα;>> <<Δικές σου δεν έχεις;>> τον ξανα ρώτησα απότομα <<Τις ξέχασα σπίτι>> <<Και αυτό εδώ τι είναι;>> τον ρώτησα και εβγαλα ένα κουτάκι με τσίχλες που είχε στην τσέπη του τζιν του, είδα πριν το κουτάκι πρώτων γιατί έκανε μπαμ το πράσινο και δεύτερον γιατί και εγώ ήθελα τσίχλα αλλά δεν είχα.

<<την επόμενη φορά να το σχεδιάσεις καλύτερα>> Του ειπα και τον εσπρωξα από πάνω μου. Μπήκα στην αυλή και για καλή μου τύχη χτύπησε αμέσως το κουδούνι. Κάναμε προσευχή και μπήκαμε στην τάξη.

Πρωτη ώρα γλώσσα. <<καλημέρα παιδιά, βγάλτε τα βιβλία σας στην σελίδα 10>> ακολουθησαμε τις οδηγίες της. <<θα κάνετε ένα πρότζεκτ πάνω στην άσκηση 3. Διαλέξτε ζευγάρια αλλιώς θα το κάνω εγώ, επίσης να πω πως μπορείτε να την κάνετε και μόνη σας>> Είπε και εγω δεν ήξερα κανέναν άρα θα την κάνω μόνη μου.

<<θες να την κάνουμε μαζί;>> Με ρωτησε η διπλανή μου <<εμμ οκευ>> <<θες στο διάλειμμα να έρθεις μαζί μου και με την παρέα μου για να κανονίσουμε για το που θα βρεθούμε και τα λοιπά>> <<ναι αμε>>

<<ΗΣΥΧΊΑ!!>> φώναξε η καθηγήτρια και όλοι σταματήσαμε να μιλάμε <<Η εργασία πρέπει να είναι έτοιμη πριν τις 13 του Οκτώβρη, δηλαδή έχετε 4 εβδομάδες μπροστά σας, τώρα πάμε πάλι πίσω στο μάθημα>> είπε και συνεχίσαμε το βαρετό αυτό μάθημα μέχρι που χτύπησε το κουδούνι

<<εμμ θες να έρθεις μαζί μου;>> Μου είπε γλυκά η διπλανή μου. Πρέπει να θυμηθώ το όνομα της. Δεν γίνετε να την λέω συνέχεια 'διπλανή μου'. Θα την δω στο δρόμο και τι; Θα της φωναξω "Έιι διπλανή μου, γειά"; <<οκευ>> την ακολούθησα προς ένα παγκάκι που ήταν αλλα δύο κορίτσια. Λογικά οι φίλες της.

<<από εδώ οι φίλες μου, η Μαρία και η Στεφανία>> <<Μυρτώ, χάρηκα>>Ειπα και κάναμε την γνωστή χειραψία

<<Άνδρονίκη, και εσάς σας έβαλε η Δήμου την εργασία στην γλώσσα;>> ρώτησε η στεφανια

Ανα μπράβο, Άνδρονίκη την λενε!

<<ναι, και σας;>> ρώτησε και η Μαρία έγνεψε αφού δεν μπορούσε να μιλήσει καθώς έτρωγε

<<μαζί θα την κάνετε;>> <<ναι ρε>> είπε η στεφανια <<εσύ με ποιον θα την κανεις;>> συνέχισε <<με την Μυρτώ>> Γύρισε προς το μέρος μου για να με κοιτάξει

<<τι λες να έρθεις σήμερα το απόγευμα αν δεν έχεις να κάνεις τίποτα για να δούμε το θέμα;>> <<οκευ, που μένεις;>> <<να σου δώσω τον αριθμό μου και να συναντηθούμε στην βιβλιοθήκη;>> <<φυσικα>> <<ξέρεις που είναι η βιβλιοθήκη έτσι;>> <<ναι, εκεί κοντά μένω>> <<αα ωραία>>

Το κουδούνι χτύπησε και πήγαμε στην τάξη για μαθηματικά.

(...)

<<τα λέμε στις πέντε μισή στην βιβλιοθήκη>> <<οκευ, μπάι>> την αποχαιρέτησα και εστριψα στο στενό για το σπίτι μου. Η ώρα είναι 2 και τέταρτο. Μέχρι να φαω, να κάνω τις ασκήσεις στα μαθηματικά και να ετοιμαστω δεν θα πάει τουλάχιστον 5;

Άνοιξα την πόρτα και μου μύρισε παστίτσιο, μμμμμ

<<ήρθες;>> <<οχι συο δρόμο είμαι>> ειπα ηρωνικα <<για την ημέρα που θα πεις κάτι χωρίς ηρωνια ζω>>Είπε και γελασα.

<<θα φας;>> <<ναι>> πηγα να πλεινω τα χέρια μου και ξανά στη κουζίνα για να φαω <<πως περάσατε χθες;>> Ρώτησα καθώς έκατσα στην καρέκλα και επιασα το πιρούνι για να φάω

<<καλα>> ειπε και έφαγα αλλη μια μπουκια

<<αα, σήμερα έχω να πάω στο σπιτι ενός κοριτσιού για μια εργασία>>

<<εντάξει κορίτσι μου>>

Έφαγα και εβαλα το πιάτο μου στον νεροχυτη. Σειρά έχουν τα μαθηματικά. Πηγα στο δωμάτιο μου και άρχισα να κάνω τις 5 ασκήσεις που μας έβαλε.

<<ΤΙ ΩΡΑ ΘΑ ΦΎΓΕΙΣ;>> <<5 ΚΑΙ ΤΈΤΑΡΤΟ>> Της φώναξα πίσω
<<Η ΏΡΑ ΕΊΝΑΙ 5 ΠΆΡΑ ΤΈΤΑΡΤΟ>>

ΤΙ ΩΡΑ ΕΊΝΑΙ? Και εγώ γιατί δεν έχω τελειώσει και τις 5 ασκήσεις αλλά μόνο τις 3;

Ίσως γιατί έπαιζες με το κινητό σου;

Μην λες βλακείες φωνουλα, 1 ώρα απλά μιλούσα με τα κορίτσια..

Πήγα στην ντουλάπα μου και εβγαλα ένα τζιν σορτσακι σκουρο μπλε ξεθωριασμενο με μια άσπρη λιιιιγο κοντή μπλούζα. Έβαλα μάσκαρα, πήρα την τσάντα μου πηγα προς την βιβλιοθήκη. Εκείνη την στιγμή ερχόταν και η Άνδρονίκη.

<<γειαα>> <<εππ, πως είσαι;>> ρώτησε <<καλα εσυ;>> <<καλα, πάμε;>> <<ναι αμε>> Της είπα και αρχίσαμε να περπατάμε προς το σπίτι της. Φτάσαμε και χτύπησε το κουδούνι

<<νόμιζα ότι είχα αργήσει και ξέχασα τα κλειδια μου>> απολογήθηκε και της χαμογέλασα λέγοντάς της πως δεν πειραζει.

Η πόρτα άνοιξε και ένα μικρό κοριτσάκι το πολύ τεσσάρων χρόνων εμφανίστηκε.

<<κλειδια δεν παίλνεις εσύ;>> της ρώτησε όλο παράπονο και μπήκε μέσα

<<μην την παρεξηγεις και μην της δεινεις σημασία, απλά να ξέρεις. Είναι λίγο γλωσσου>> Είπε και γελάσαμε

<<πάμε στο δωμάτιο μου>> την ακολούθησα και αφου ανεβήκαμε μια μεγαλη ξύλινη σκαλα, μπήκαμε στο δωμάτιο της και έχω να πω πως είναι καταπληκτικό.

<<να σου φέρω τίποτα;>> <<οχι ευχαριστώ>> <<καλα παω να μας φέρω χυμό και μπισκότα>>

Είπε και βγήκε από το δωμάτιο. Μετα απο 5 λεπτά ήρθε με δύο ποτήρια και μπισκότα

<<ευχαριστω>> Ειπα και καθώς μου έδωσε το ποτήρι με το χυμό αλλά επειδή ήταν γεμάτο και όταν λέω γεμάτο εννοώ φουλ χυθηκε λίγο πάνω μου

<< ωχχ συγγνώμη>> ειπε απολογιστικά <<δεν πειράζει, λίγο είναι, σιγά θα στεγνώσει>> <<ναι αλλά θα κολλάνε τα χέρια σου>> <<θα πάω να τα πλυνω, που είναι το μπανιο>> <<Τελευταία πόρτα διαδρομου>>

Μου είπε και βγήκα από το δωμάτιο μέχρι που επεσα σε κάτι σκληρό

<<συγγνώμη>> Ειπα και σήκωσα το κεφάλι μου

foulaaa