<<Μυρτώ>> ακουσα την φωνη της μαμας μου << Μυρτώ!>> συνεχισε και αυτη την φορα με σκουντησε κιολας <<τι έγινε ρε μαμα;>> την ρωτησα καθως άνοιξα τα νυσταγμενα μου μάτια

<<Πρώτον, καλημέρα>> ειπε γλυκα <<καλημέρα>> <<δεύτερον, χρόνια πολλά, να τα εκατοστήσεις και ότι επιθυμείς κορούλα μου>> Είπε και με αγκαλιασε <<ευχαριστω μαμακα μου!>> την ευχαρίστησα και την αγκάλιασα και εγώ <<τρίτον, ο Μιχάλης γιατί είναι στο σαλόνι μας; Βασικά τι κανει εδώ;>> <<ήρθε με την Ιωάννα για τα γενέθλια μου>> της ειπα ενω παράλληλα ξάπλωσα  <<είναι και η Ιωάννα εδω;>> Ρώτησε με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά <<ναι μαμα είναι εδω>> της ειπα και σκεπαστηκα <<τεταρτον, γιατί κοιμάσαι στο κρεβάτι μου και όχι στο δικο σου;>> Ρώτησε με περιέργεια. Καλα αυτη η γυναίκα ολο ερωτήσεις ειναι πρωινιάτικα. <<γιατι στο κρεβάτι μου κοιμούνται η Άνδρονίκη με την Ιωάννα, ε και αφού εσύ και ο μπαμπάς είχατε εφημερια χθες το βράδυ και δεν είχα που να κοιμηθώ ηρθα εδω>> <<μάλιστα>> Είπε και ξάπλωσε δίπλα μου

<<ο μπαμπάς;>> την ρωτησα <<για μπάνιο μπήκε>> <<αχα, τι ώρα είναι;>> <<5 και μισή>> Είπε καθώς έβλεπε την ώρα στο κινητό της << Είσαι σοβαρή ρε μαμα; 5 και μισή το ξημέρωμα και με ξυπνήσες για ανάκριση;>> <<καλα βρε κορίτσι μου, τι να έκανα και εγώ η δολια;>> <<να με αφήσεις να κοιμηθώ!>> <<άντε σήκω, θα ερθει ο μπαμπάς σου να κοιμηθεί>> <<καλα>> Ειπα και σηκώθηκα

<<Μυρτώ; Που πας;>> με διέκοψε η φωνη του μπαμπα μου μόλις βγήκα στο διάδρομο <<αα καλημέρα μπαμπά>> του ειπα καθως του έδεινα ενα φιλη στο μαγουλο <<χρόνια πολλά αγάπη μου>> Είπε και με αγκαλιασε <<ευχαριστω μπαμπακα>> <<που ησουν;>> με ρωτησε ολο περιέργεια <<κοιμόμουν στο δωμάτιο σου ας γιατί στο δικο μου είναι η Ιωάννα με την Ανδρονίκη και στο σαλόνι ο Μιχάλης>> του ειπα και στο τελος της πρότασης μου χασμουρήθηκα <<αα εντάξει, καλά πάω εγώ να κοιμηθώ>> Είπε και μου εδωσε ενα φιλάκι

Πηγα στο μπάνιο και γέμισα την μπανιέρα. Μπήκα μέσα και αυτόματα χαλάρωσα. Μετα απο μισή ώρα βγήκα και τύλιξα μια πετσέτα γύρο μου. Πηγα στο δωμάτιο μου και εβγαλα καθαρά εσώρουχα και ρούχα και ξανά πηγα στην τουαλέτα αλλά ήταν κλειδωμένα. Κάποιος με πρόλαβε.

Πήρα τα ρούχα μου και πηγα στο δωμάτιο μου. Περίμενα μέχρι να βγει για να παω να ντυθω.

Ακουσα βήματα στο διάδρομο και το ακριβώς επόμενο λεπτό η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε. Από την τρομάρα που πήρα ουρλιαξα και μάλλον τρόμαξα και τον Μιχάλη και ουρλιαξε και αυτός.

<<με τρόμαξες>> Είπαμε ταυτόχρονα <<τι κανεις εσύ εδώ;>> τον ρωτησα αφου δεν περιμενα να τον δω μπροστα μου τετοια ωρα <<ηρθα να σας ξυπνήσω, εσύ τι κάνεις με την πετσέτα;>> <<έκανα μπάνιο και θέλω να παω να ντυθω>> του ειπα στα γρηγορα <<αα, οκευ, θα σε περιμένω στο σαλόνι να μου πεις τα νέα σου>> ειπα καθως νγηκε απο το δωματιο και εκλεισε την πορτα 

Πηγα να ντυθω. Επλυνα τα δόντια μου και πηγα στο σαλόνι για να τον βρω να παίζει με το κινητό του. Μολις με ειδε το έκλεισε και το έβαλε στο τραπέζι δίπλα του

<<για πες μου!>> μου ειπε με ορεξη να μαθει οτι εχει γινει στην ζωη μου απο τοτε που εφυγα <<τι από όλα;>> τον ρωτησα καθως δεν ηξερα απο που να αρχισω. Είναι και πολλα... <<όλα>> <<δεν ξέρω από που να αρχίσω>> του ειπα την σκεψη μου <<να σε βοηθήσω τότε, από την αρχή! Πως γνωριστήκατε;>> με ρωτησε καθως εκατσε καλύτερα <<στο σχολείο>> <<άντε ρε!; Πλάκα κάνεις! Και εγώ που νόμιζα πως γνωριστήκατε στο στρατό..>> είπε ειρωνικα <<τώρα εσύ με κοροϊδεύεις!>> <<εγω; Εσένα; Πότε!>> Είπε σαρκαστικα <<Σταμάτα να κοροϊδεύεις!>>του ειπα τάχα μου ενοχλημενα <<Η πρώτη φορά που τον είδα ήταν την πρώτη μέρα που ξεκίνησαν τα σχολεία. Είχα μένει τελευταία για να πάρω βιβλία και ήταν και αυτός.>> συνεχισα να λεω  <<πες του να σε προσέχει για το καλό του! Και ετσι και σε πληγωσει θα με βρει μπροστά του!>> ειπε με το ύφος του μεγάλου αδερφου <<εντάξει μπαμπά!>> του απαντησα σαν μικρό παιδάκι

<<πάμε να φάμε!>> Δηλωσα και σηκωθήκαμε. Πήγαμε στην κουζινα και άρχισα να φτιάχνω πρωινό ενώ αυτός καθόταν σε μια καρέκλα. <<θα πας σχολείο σήμερα;>> με ρωτησε <<και θέλω και δεν θέλω αλλά δεν θα πάω>> Ειπα τελικα και εβαλα το πρωινό που ήταν για όλους στο τραπεζι. <<παω να φωναξω τα κορίτσια>> τον ενημερωσα και πηγα στο δωμάτια μου για να βρω την μια πάνω στην άλλη να κοιμούνται σαν βοδια.

<<ψττ, χωριό, ξυπνηστε>> τους φωναξα καθως πρώτα σκουντηξα την ιωαννα που είχε το ένα πόδι πάνω από την κοιλιά της Ανδρονίκης και μετα την Ανδρονικη <<φύγε ρε μαμα>> αρχισε να φωναζει η Ιωαννα <<Ρε άντε από εδώ που θα με πεις και μαμα>> της ειπα και την εσπρωξα <<τι χτυπας πρωί πρωί ρε κοπέλα μου!>> ωωω καταλαβα με νευρα ξυπνησε <<άντε ξύπνα, πάμε να φάμε!>> την ενημερωσα και με το που ακουσε την λεξη 'φαμε' πεταχτηκε με την μια και βγηκε εξω απο το δωματιο.

<<ξύπνα και εσυ>> Ειπα στην Ανδρονικη και την σκουντηξα για αλλη μια φορα <<πωωω άσε με να κοιμηθώ ακόμα λίγο>> Είπε και έβαλε ένα μαξιλάρι πάνω από το πρόσωπο της <<οχι για να μάθεις, όταν κοιμόμουν σπίτι σου και ήθελες ντε και καλά να ξυπνησω! Τώρα ήρθε η σειρά σου! ΞΥΠΝΑΑΑ>> αρχισα να φωναζω σαν υστερικια και μετά από 5 ολόκληρα λεπτά γκρινιας αποφάσισε να σηκωθεί.

Πήγαμε στην κουζινα και αρχίσαμε να τρώμε κάνοντας και λέγοντας μερικές βλακείες.

Όταν τελειώσαμε επλυνα τα πιατα και πηγα στο δωμάτιο μου. Πήρα το κινητό μου και κάλεσα τον Χρήστο.

<<καλημέρα μικρή μου!>> Είπε από την άλλη άκρη του ακουστικού και χαμογέλασα <<καλημέρα>> <<τι θα κανεις σήμερα;>> <<θα πάω για ψώνια, αφού το βράδυ θα σας βγάλω έξω για ποτάκι>> του ειπα καθως επαιζα με τα μαλλια μου <<θα κάνεις κοπάνα μικρή μουσιτσα;>> ειπε λες και ηταν ο διευθυντής <<μια φορά>> του απαντησα γλυκα και γελάσαμε <<καλα λοιπόν, τα λέμε το βράδυ;>> <<ναι αμε, αα και πες στα παιδιά κατά τις 10 και μισή στο μπαράκι που πάτε συνήθως>> του ειπα και το κλεισαμε

<<και τώρα τι κάνουμε που είναι ακόμα 8;>> Ρώτησα τον εαυτό μου

(...)

<<σίγουρα έτσι;>> ρωτησα τον Μιχάλη για άλλη μια φορα <<ναι ρε, σιγά μην έρθω μαζί σας 10 η ώρα το πρωί για να μπω σε όλα αυτά τα μαγαζιά με τα ρούχα και τις μπογιές!>> και απο τον τροπο που το ειπε μπορουσες να καταλαβεις οτι ειχε ηδη κουραστει. Μονο που το σκέφτηκε τα έφτυσε το παιδι μου.

<<τις ποιες;>> ρωτησε η ανδρονικη μπερδεμενη καθως και σούρωσε τα φρύδια της <<ελα μωρέ, ξέρεις αυτές τις μπογιές που βάζετε στο πρόσωπο σας>> προσπάθησε να της εξηγήσεις ο Μιχάλης <<Άστον, θα σου κάψει τον εγκέφαλο!>> της απαντησε η Ιωαννα και δεν κρατηθηκα απο το να γελασω. Αληθεια ελεγε. Ο μιχαλης μπορει να σου καψει τον εγκεφαλο σε λιγοτερο απο 5 λεπτα!

<<που ακριβώς θα πάμε;>> ρωτησε η Ιωαννα καθως βγηκαμε απο το σπιτι <<που θες;>> την ρωτησα <<κοσμοοςς!!>> απαντησε με μια χαρα στην φωνη της <<φύγαμε λοιπόν!>> Είπε η Ανδρονικη και πήγαμε στην στάση λεωφορείου. Πήραμε το λεωφορείο και πήγαμε στο τέλειο αυτό μέρος. Απλά έρωτας!!

foulaaa