Νύχτα, απόλυτη σιωπή επικρατεί σε όλο το χωριό. Ξαφνικά ακούγεται ένας θόρυβος, ένας άνθρωπος περπατάει πάνω στα ξερά χόρτα. Προσπαθεί να κινηθεί αθόρυβα. Προχωράει, προχωράει και μετά από λίγο φτάνει στον προορισμό του.

Μπαίνει μέσα από τα κάγκελα και ψάχνει να βρει το ανοιχτό παράθυρο. Σε λίγη ώρα το ανακαλύπτει και μπαίνει μέσα προσεκτικά. Περπατάει αθόρυβα σε όλο το κτήριο ψάχνοντας το δωμάτιο με τους υπολογιστές. Το βρίσκει και ανοίγει την πόρτα για να μπει μέσα, αλλά χωρίς να το περιμένει ακούει μία φωνή.

Φωνή: Ναι, ναι μην ανησυχείτε καθόλου.Το ζήτημα θα τακτοποιηθεί.

Αμέσως μπαίνει μέσα. "Αυτό δεν το είχα υπολογίσει", σκέφτεται. Παίρνει έναν φορητό υπολογιστή ανοίγει ένα παράθυρο και φεύγει χωρίς να το καταλάβει κανείς.