Έτρεχα,έτρεχα και παράλληλα κοίταζα και το ρολόι μου. Πέντε λεπτά έμειναν, τέσσερα λεπτά έμειναν... Ευτυχώς έφτασα την ώρα που χτυπούσε το κουδούνι. Πήγα λοιπόν λαχανιασμένα στο προαύλιο, ψάχνοντας την Νικολέτα.

Νικολέτα: Ήβη, Ήβη!

Μου φωνάζει η κολλητή μου και πάω κοντά της.

Νικολέτα: Ήρθες επιτέλους,το έμαθες έγινε κι άλλη κλοπή.

Ήβη: Το έμαθα, μου το είπαν το πρωί οι γονείς μου. Μαζί και με κάτι άλλο...

Νικολέτα: Τι έγινε;

Ήβη: Πάμε να κάνουμε προσευχή και θα σου πω στο διάλειμμα.

Κάνουμε προσευχή στο προαύλιο και μπαίνουμε μέσα στην τάξη μας. Καθώς ο καθηγητής της ιστορίας μας εξέταζε, μπαίνει μέσα ο διευθυντής.

Διευθυντής: Λοιπόν, όπως ήδη θα έχετε μάθει έγινε κι άλλη μία κλοπή στο σχολείο μας. Επειδή η αστυνομία θέλει να εξετάσει και το ενδεχόμενο να τα κλέβουν οι μαθητές, οπότε ήρθα για να ελέγξω τις τσάντες σας. Αν και τους είπα ότι αυτό είναι περιττό, οι μαθητές του σχολείου μας είναι όλοι εξαίρετα παιδιά, ποτέ δεν θα έκαναν κάτι τέτοιο...

Καθηγητής Φυσική: Ας αρχίσουμε λοιπόν κύριε διευθυντά.

Κρίμα που τον σταμάτησε, ο διευθυντής μας μπορεί να είναι πολύ καλός, αλλά εκτός του ότι είναι αρκετά αυστηρός, είναι αθεράπευτα πολυλογάς. Θα μπορούσε να μας μιλάει ώρες ολόκληρες και έτσι θα χάναμε το μάθημα.

Νάταλι: Μα αυτό είναι άδικο!!!

Η Νάταλι είναι η ντίβα του σχολείου. Το μόνο που την απασχολεί είναι να μην σπάσει κανένα νύχι. Είναι ψώνιο, κουτσομπόλα, ευγενική με όλους μπροστά τους και... πανέμορφη.

Νάταλι: Δεν μπορείτε να ψάξετε τα πράγματά μας. Υπάρχουν κάποια άτομα τα οποία κουράζονται να φτιάξουν τα πράγματά τους.

Διευθυντής: Μην ανησυχείς Νάταλι μου. Δεν θα σου τα μπερδέψουμε καθόλου. Θα τα αφήσουμε καλύτερα από ότι τα βρήκαμε.

Νάταλι: Καλά ό,τι πείτε. Αν και δεν συμφωνώ απόλυτα με τις μεθόδους της αστυνομίας.

Ο διευθυντής ψάχνει όλες τις τσάντες. Κανείς δεν είχε φέρει κάτι παράξενο μαζί του εκτός από την Νάταλι. Δεν ήταν παράξενα βέβαια, περισσότερο αστεία θα τα έλεγες. Είχε μαζί της ένα σετ μακιγιάζ, δύο μπουκάλια κολόνιας, βούρτσες και φυσικά τις φωτογραφίες της από την τελευταία της φωτογράφηση. Ξέχασα να σας πω είναι και μοντέλο! Λογικό να μην θέλει να ψάξουν στην τσάντα της, όλη η τάξη γελούσε μαζί της.

Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι. Όλοι βγήκαν έξω και εγώ ανυπομονούσα να πω στην Νικολέτα για την απόφαση των γονιών μου, αλλά δεν πρόλαβα. Ήρθε η Νάταλι και μας διέκοψε.

Νάταλι: Κορίτσια μου, τι κάνετε;

Ήβη: Καλά Νάταλι. Εσύ;

Νάταλι: Υπέροχα. Ήρθα να σας υπογράψω από ένα αυτόγραφο.

Νικολέτα: Πολύ ωραία φωτογράφηση. Και η Τζούλια νομίζω έχει κάνει μία παρόμοια.

Νάταλι: Ναι, η αγαπημένη μου κολλητούλα Τζούλια. Συνεχώς με αντιγράφει. Συγγνώμη κορίτσια αλλά πρέπει να φύγω, έχω να μοιράσω και άλλα αυτόγραφα. Αντίο!!

Νικολέτα + Ήβη: Αντίο!

Η Νάταλι απομακρύνετε και οι δυο φίλες συνεχίζουν την συζήτηση.

Νικολέτα: Τι λέγαμε πριν μας διακόψει αυτή η τρελή.

Ήβη: Ότι οι γονείς μου θέλουν να με αλλάξουν σχολείο.

Νικολέτα: ΔΕΝ θα αλλάξεις σχολείο δεν θα σε αφήσω. Κάτι θα βρούμε να κάνουμε.

Ήβη: Νομίζω ήρθε η ώρα να αναλάβουμε δράση.

Γεια σας. Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Σχολιάστε και ψηφίστε για να συνεχίζω να ανεβάζω. Γεια σας θα τα ξαναπούμε σύντομα!!!

Κριστιάνα Πάλλη.