"Κοίταξε με.... χάνομαι αλλά εσύ δεν με κοιτάς ... που κοιτάς ?"

Άρης pov

Έχουμε μπροστά μας 3 ώρες δρόμο...οδηγαω χαλαρά ποτέ μας περνάνε τα παιδιά και ποτέ εμείς .. Ο προορισμός όμως είναι ο ίδιος...

Στο αμάξι η Κατερίνα με τον Μάνο δεν έχουν βάλει γλώσσα μέσα... μου έχουν σπασει τα νεύρα ίσως τελικά να μην έπρεπε να της πω να έρθει αλλά η ζήλεια μου νίκησε... αποφασίζω να ανοίξω το ράδιο μπας και σκάσουν...
εκείνο αυτόματα ανοίγει στον αγαπημένο μου σταθμό...

...." Και τώρα ένα αγαπημένο κομμάτι από εμάς για σας ..." λέει και μπαίνει το κομμάτι....αμέσως παγώνω.. σφίγγω το τιμόνι και αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό μου ....

flashback 1 χρόνος και 3 μήνες πριν

Άρης:" θα σταματήσεις να παίζεις με το ράδιο???"

Νεφέλη:" Ρε αγάπη μου ψάχνω κάτι ωραίο...."

Άρης:" Ναι μωρό μου αλλά 10 λεπτά τώρα δεν βρήκες τίποτα...

Νεφέλη:"Σςςς σταματά σταματα το βρηκα αυτό είναι... Αυτό μου θυμίζει εσένα... εμάς..." λέει και δυναμώνει την ένταση...

""What would I do without your smart mouth
Drawing me in, and you kicking me out
Got my head spinning, no kidding, I can't pin you down
What's going on in that beautiful mind
I'm on your magical mystery ride
And I'm so dizzy, don't know what hit me, but I'll be alright

My head's under water
But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind

'Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
'Cause I give you all, all of me
And you give me all, all of you""""

τραγουδαει ενώ τα πόδια της εινα απλωμένα μπροστά στο αυτοκίνητο... πηγαίνουμε για το πρωτο μας μπάνιο... γυρναει και με κοιταει όλο νόημα σε κάθε στίχο του τραγουδιού... τόσο όμορφη... τόσο αθώα ... Η γλυκιά μικρή μου Νεφέλη...

Άρης:" είσαι πανέμορφη το ξέρεις?"
κοκκινίζει...
"μ'άρεσει πολύ ο τρόπος που εκφράζεις αυτά που νιώθεις... "

Νεφέλη:" Αυτό το τραγούδι κάθε φορά που θα το ακούς θέλω να σου θυμίζει εμένα... Όπως κάθε φορά που το ακούω εγώ σκέφτομαι εσένα... " μου λέει σιγάνα... το τραγούδι είναι στη μέση... άρα εχει από τόσο... κάνω δεξιά και σταματάω το αμάξι....

Άρης:"κατέβα!!"

Νεφέλη :"Τρελάθηκες παιδί μου ?"

Άρης:"κατέβα γρήγορα " εκείνη κατεβαίνει κι εγώ δυναμωνω το ράδιο στο τέρμα... κατεβαίνω και της χαμογελάω.. Την πλησιάζω και την πιάνω από τη μέση... κολλώντας την επάνω μου ....
"χάρισε μου έναν χορό...."λέω και περνάει τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου κατακόκκινη...τα αυτοκίνητα περνάνε από δίπλα μας αλλά αυτη τη στιγμή είμαστε εγώ και εκείνη... κανένας άλλος....

Άρης:"τώρα όταν θα το ακούς θα έχεις και μια ανάμνηση μωρό μου " της λέω και την φιλάω σαν να μην υπάρχει αύριο.....

Τέλος flashback

Χτυπάω τα χέρια μου δυνατά στο τιμόνι και ασυναίσθητα η γροθιά μου σε δευτερόλεπτα βρίσκεται στο Ραδιόφωνο.... οι άλλοι δύο με κοιτάζουν τρομοκρατημένα...

Μάνος:"τι κάνεις Ρε μαλακά θέλεις να σκοτώθουμε???" με ρωτάει αλλά είμαι τόσο τσιτωμενος που δεν λέω λέξη... κοιτάω το δρόμο και προσπαθώ να μην σκέφτομαι τίποτα....

Νεφέλης pov 2 ώρες μετά....

Φτάσαμε επιτέλους... πιάστηκα... κατεβαίνουμε από το αμάξι κι ακούμε τις φωνές από τους άλλους... Ένας εξαγριωμένος Μάνος φωνάζει και σείεται και ο Άρης πιάνει απλά το κεφάλι του ... πλησιάζουμε...

Χρήστος:" Τι έγινε ρε ???Γιατί φωνάζετε?? ρωτάει και κ Μάνος έξαλλος απαντάει...

Μάνος:" τι γιατι φωναζω ρε ... θα μας σκότωνε ο μαλακας ..." λέει και δεν καταλαβαίνω τι έγινε... Ο Άρης βγάζει ένα τσιγάρο το βάζει περίτεχνα στα χείλη του και το ανάβει... μου είχε πει πως θα το έκοβε... Πριν γίνουν όλα αυτά φυσικά...

Άρης:"μπορείς να σκάσεις για ένα λεπτό???"

Μάνος:" οχι ρε δεν μπορώ!!! ρε Χρήστο πες κι Εσύ!!!"

Χρήστος:" Τι να πω ρε δεν ξέρω καν τι παίχτηκε με δουλεύεις??"

τόση ώρα δεν είχα παρατηρήσει την μαυρομαλλα που βγήκε από το αμάξι... Είναι καλή... Δεν την λες κούκλα αλλά καλή... παίρνει τον λογο αλλά με κοιτάζει όταν μιλάει....

Κατερίνα:" τίποτα ρε παιδιά απλά άνοιξε το ράδιο και ξεκίνησε να παίζει το .... all of me..." λέει και με κοιτάζει...... " εεε και τότε 'μάλλον ' κάτι έκατσε στο ράδιο και ο Άρης του έδωσε μπουνιά και έσπασε...." λέει και παγώνω.... Την κοιτάω και με κοιτάει... Μόνο εγώ κατάλαβα... Εγώ και η Χαρά... Η οποία με πλησιάζει δίπλα μου χωρίς ν μιλάει...

Άρης:" θα σταματήσεις κι εσύ? μεγάλο ζήτημα το κάνατε άντε πάμε μεσα τα πράγματα " λεει και πετάει το τσιγάρο κάτω...το παταει και με.κοιταει... με κοιτάει... λυπημένα?????

Η Χαρά με σκουνταει αλλά το μυαλό μου ταξιδεύει... τα μάτια μου έχουν κλειδωθεί με τα δικά του....

"Τώρα θα έχεις και αναμνήσεις μωρό μου ...."

Ένα δάκρυ πέφτει από τα μάτια μου κι εκείνη μπαίνει μπροστά για να μην το δει κανείς... κανείς εκτός από εκείνον που με είδε... με ταρακουνάει και Την κοιτάζω...

Χαρά:" ΣΥΝΕΛΘΕ και πάμε μεσα ...." μου λέει.. σκουπίζω το μάγουλο μου και την ακολουθώ....
Ο Χρήστος ενθουσιασμένος μας προσκαλεί να δούμε όλο το χώρο.

το σπίτι ήταν πολύ όμορφο... Ήταν μεγάλο και ξύλινο.... είχε 2 σαλόνια 4 υπνοδωμάτια το κάθε ένα πιο όμορφο από το άλλο.. Μια κουζίνα με τζαμαρία και ένα κλειστό χώρο για μπαρμπεκιου και αραλικι πραγματικά υπέροχο...

χωρίσαμε τα υπνοδωμάτια...

Ο Μάνος με τον Άλεξ

Δυστυχώς δεν ειχανε επιλογή αφού η Χαρά ήταν μόνη οπότε θα είχε δικό της....

της Χαράς....

Άρης και Κατερίνα

Και εγώ με τον Χρήστο.......

Αφού αφήσαμε ο καθένας τα πράγματα μας αποφασίσαμε να πάμε για ύπνο για να ξεκουραστούμε....Ο καιρός ήταν μαλακός οπότε είπαμε να ανάψουμε φωτιά και να κάτσουμε έξω... το σπίτι είχε περίεργη τοποθεσία και θάλασσα και βουνό..

μπήκαμε όλοι στα δωμάτια...

Χρήστος:" Μωρο μου σου αρέσει?" με ρωτάει αλλά το μόνο που θέλω να του πω είναι πως έτσι με έλεγε ο Άρης... Και δεν θέλω... ξέρω πως είναι μια κοινή λέξη αλλά κάθε φορά μου τον θυμίζει..μ

Νεφέλη:" είναι πανε πανέμορφο... πάω να αλλάξω κι έρχομαι..."

Χρήστος:" και γιατί δεν αλλάζεις εδώ???" τόσο καιρό είμαστε μαζί ρε μωρό μου αλλά ακόμα με ντρέπεσαι..." λέει με παράπονο...

Νεφέλη:" Χρήστο μου συγνωμη αλλά προσπαθώ..μου είναι δύσκολο και σου το εξήγησα από την αρχή... Από τότε δεν .... απλά κατάλαβε με σε παρακαλώ "

Χρήστος:" έχεις δίκιο με συγχωρείς...πήγαινε και έλα εγώ θα αλλάξω εδώ..." Αυτό Εννοώ πως είναι γλυκός.....
πηγαίνω στο μπάνιο ανοίγω την βαλίτσα να δω τι σκατα έβαλε μέσα αυτό το κορίτσι....
Γιατί ρε πουστη μου .... το πρώτο πράγμα που βλέπω... θεέ μου ούτε να το πω δεν μπορώ... Είναι μια μαύρη φαρδιά φόρμα.... Την ξέρω αυτή τη φόρμα... εκείνη φορούσα όταν έτρεξα κλαίγοντας στην χαρά... εκεινη φορούσα όταν σιγά σιγά μου την έβγαζε ο Άρης ΓΑΜΩΩΩΩ θα τη σκοτώσω... Την θαβω όσο πιο βαθειά μπορώ πριν αρχίσω να κλαίω.. βρίσκω μια άλλη φοράω κι ένα τοπακι και αυτοχαστουκιζομαι.... Πάμε κορίτσι μου το χεις!! λέω από μέσα μου και ανοίγω τη πόρτα...

μπροστά μου βλέπω έναν Χρήστο..μ χωρίς μπλόυζα.... Είναι πραγματικά.... Έχει.. . γυμναζεται ας το πούμε... Δεν έχει τατουάζ σαν του Άρη... ώπα ώπα....στοπ ... σύγκρινα το κορμί του με του Άρη... μπράβο ηλίθια... α ρε Χαρά εσύ φταις ...

Χρήστος:" θα με χαζεύεις πολύ ώρα?" λέει και χαχανιζει ...

Νεφέλη:" εεεε... έρχομαι..."

Χρήστος:" έλα πάμε να ξαπλώσουμε λίγο σε καμία ωρίτσα θα πάμε κάτω "

Νεφέλη:"Εντάξει" λέω και ξαπλώνω... εκείνος έρχεται από πίσω και με αγκαλιάζει...

Χρήστος:" Σε πειράζει?"

Νεφέλη:" είναι εντάξει... έλα να κοιμηθούμε " ....... λέω και κλείνω τα μάτια μου όσο πιο γρήγορα μπορώ...

Άρης pov

μπήκαμε στο δωμάτιο... Δεν έχω καμία όρεξη για τίποτα...

Άρης:" καλά ρε Κατερίνα έπρεπε να πεις δηλαδή και τι τραγούδι έπαιζε γαμωτο??" την ρωτάω κι εκείνη γελάει...

Κατερίνα:" Σιγά ρε Άρη...Επειδή είναι το τραγούδι σας ????" μα πως... Δεν κατάλαβα...
" Έλα μωρέ.. Μια μέρα μεθυσες και το τραγουδούσες δε θυμάσαι? μου είπες τα πάντα...μη μασάς... να σου πω κάτι?

Άρης:"λεγε..."

Κατερίνα:" ξέρεις πόσο σε αγαπάω σαν άνθρωπο...Και ξέρεις πως νιώθω για σένα... θα σου πω λοιπόν ένα πράγμα και βάλτο καλά στο χαζοκεφαλο σου ... εκείνο το κορίτσι...εκείνα τα πληγωμένα μάτια που κοιτούσαν το κενό μόλις άκουσαν αυτά που είπα... εκείνα τα μάτια σαγαπανε ... Πρώτη φορά την είδα σήμερα... θα σου πω όμως κάτι... αν την πληγώσεις και δεύτερη φορά θα βρεις και μένα απέναντι σου... Η κοπέλα λιώνει ρε ηλίθιε κι εσύ τι σκατα κάνεις μου λες ?"

Μου λέει και την κοιτάω σαν χανος ... Η Κατερίνα είναι αυτή??

Άρης:" Δεν ξέρεις τι λες μου φαίνεται..."

Κατερίνα:" πάμε στοίχημα?"

Άρης:" Οχι αλλά στοιχήματα να χαρείς"

Κατερίνα:" τρόπος του λέγειν ρε χαζέ... εννοώ πως όταν θα είμαστε εγώ κι εσύ κοντά... εκείνη θα ζηλεύει... Δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο...απλά υπάρχει ένα μόνο πράγμα που με καίει...."

Άρης:"το οποίο είναι???"

Κατερίνα:" είσαι διατεθειμένος να μπεις ανάμεσα σε εκείνη και το Χρήστο?? Όχι πως υπάρχει κάτι.. εκείνος την θέλει κι εκείνη όχι είναι ξεκάθαρο αλλά λέω εγώ τώρα... κατι τετοιο θα το άντεχες η θα έβαζες την φιλιά σου πάνω από όλα??? αν θυμάμαι καλά ο Χρήστος σε ρώτησε πολλές φορές κι εσύ από το γαμημένο εγωισμό σου το αρνήθηκες... Μετά δεν θα υπάρχει γυρισμός Άρη... σκέψου το..."

Εκείνη αλλάζει και πέφτει για ύπνο...μένω μόνος... πάντα μόνος ήμουν... άραγε λες να με αγαπάει ακόμα? δάκρυσε.. Αλλά θα δάκρυσε μάλλον από μίσος... της έκανα πολλά που μετανιώνω... άφησα το μίσος για τον πατέρα μου και τις πράξεις του να πέσουν πάνω της...

5 λεπτά πριν κάναμε έρωτα...
5 λεπτά μετά μου είπε πως μαγαπαει...
5 λεπτά αργότερα την πέταξα έξω......

.