🔞δύναμη ψυχής 🔞
Άρης pov
ξύπνησα τρισευτυχισμενος σήμερα!!! είναι τα γενέθλια της Νεφέλης!!!! Για κάποιο λόγο χθες δεν μίλησα με κανένα.. Ο Χρήστος έλειπε ούτος ή άλλος πήγε μέχρι τη μάνα του και έρχεται σήμερα για τα γενεθλια. τα κορίτσια μάλλον θα κάνουν τα δικά τους δεν με πήρανε και οι άλλοι ήρθανε για ένα καφε αλλά τίποτα σημαντικό...
γυρίζω και κοιτάζω το κουτί δίπλα στο κομοδίνο... το ανοίγω.....
κοιτάζω το δαχτυλίδι... το μεγάλο γράφει για πάντα δικός σου και το μικρό την ημερομηνία μας. .. Δεν με νοιάζει πως θα το δουνε οι άλλοι... Για μένα είναι το καλύτερο δώρο...
μακάρι να μπορούσα να της πάρω όλο τον κόσμο αλλά τα οικονομικά μου δεν είναι καλά ...Για εκείνη έκανα οικονομίες και της το πήρα.. εξάλλου χθες που έφυγαν τα παιδιά βρήκα και δουλειά!!! βασικά προχθές που πήγα για το δώρο της είδα σε ένα δισκαδικο να θέλουν άτομο... Και... Αφού λατρεύω και τη μουσική άφησα το τηλέφωνο μου και με πήρανε... Ο μισθός είναι καλός θα τελειώσω επιτέλους και τη σχολή... σε λίγους μήνες είναι δύσκολα.. πρέπει να συγκεντρωθώ..
θυμάμαι όταν είπα στη Νεφελη πως πως για δικηγόρος... Στην αρχή γέλασε αλλά μετά με κοιτούσε με θαυμασμο
ορκιστηκα να αλλάξω για εκεινη και να ξαναδώ στα μάτια της αυτή τη λάμψη και τον ενθουσιασμό.... λίγες ώρες ακόμα υπομονή... χθες πήρα μια μεγάλη απόφαση.. θα της μιλήσω... Δεν αντέχω άλλο όλο αυτό είναι ένα θέατρο.. εκείνη με το Χρήστο κι εγώ μόνος...
Γιατί αφού αγαπιόμαστε να μην ειμαστε μαζί... Ο Χρήστος θα πληγωθεί το ξέρω αλλά ελπίζω να μας συγχωρέσει εξάλλου μέσα του βαθειά πιστεύω πως το ξέρει και ο ίδιος....
Αφήνω το κουτάκι και κατεβαίνω κάτω να κάνω έναν καφέ ... να πάρω και την Χαρα να δω τι ώρα θα έρθουν από δω για να πάμε... μου είπε θα κανονιζε εκείνη τη τούρτα...
Νεφέλης pov
ξύπνησα πολυ ευδιαθετη... Η χθεσινή μέρα ήταν απλά υπέροχη..
κάτσαμε με τη Χαρά και μίλησαμε και με βοήθησε πάρα πολύ... αποφάσισα πως αφού και τον Χρήστο δεν τον αγαπώ να του ζητήσω να χωρίσουμε...
Όσο για το μωράκι μου εννοείται πως θα το κρατήσω... θα μιλήσω στον Άρη Αύριο γιατί σήμερα λείπει και θα του το πω .. φοβάμαι πολυ αλλα η Χαρά χθες μου είπε τα πάντα... μου είπε πως μαγαπαει και πως προσπαθεί... Δεν ξέρω πως θα πάρει το θέμα του μωρού γιατί και οι δυο οικονομικά δεν είμαστε καλά αλλά θα τα καταφέρουμε... θα αφήσω κι εγώ λίγο την σχολή στην άκρη αναγκαστικά και θα δούμε... βέβαια η Χαρά έχει ξετρελαθει .. μου είπε πως ο Άρης θα χαρεί πάρα πολύ αλλά εγώ ακόμα έχω μεγάλο άγχος...
Σήμερα φεύγει και η Χαρά.
Η γαϊδούρα ξέχασε τα γενέθλια μου αλλά δεν θα πω τίποτα γιατί δεν θα πάει εκδρομή.. Την ξέρω πολύ καλά..
αν δεν είχα κι εκεινη δεν ξέρω τι θα έκανα.. Χθες πήρε τηλέφωνο και τον μπαμπά της ήταν τόσο χαρούμενη που του το είπε... μπορώ να πω πως ξαφνιάστηκα όταν τον άκουσα να τσιρίζει μέσα από το τηλέφωνο φωνάζοντας στη γυναίκα του πως θα κάνω μωρό ενθουσιασμένος... μίλησαμε λίγο και μαζί και μου είπε πως αν τον αφήσω θα ήθελε πολύ να γίνει ο παππούς στο εγγόνι του φίλου του που δεν ζει πια .. πραγματικά συγκινήθηκα καινούρια δύναμη... αυτόι οι ανθρώποι μου στέκονται στα πάντα.. γι αυτό και τους αγαπάω κι εγώ...
Σήμερα είναι και η ευκαιρία μου να μιλήσω στο Χρήστο... Ούτε εκείνος με θυμήθηκε αλλά αμφιβάλλω αν το ξέρει κιόλας ... θα του εξηγήσω και ελπίζω να καταλάβει.. όλο αυτό δεν έχει και νόημα...
ντύνομαι και πάω κάτω.. Η Χαρά ετοίμασε τα πράγματα της και πίνει καφέ...
Χαρα:" καλώς την μανουλιτσα μας !!!" λέει όλο χαρά...
Νεφελη:" Άρχισες??? Καλημέρα νονά...." λέω και παγώνει
Χαρά :" ΝΟΝΆ????το λες αλήθεια ρε ???" λέει και με αγκαλιάζει
Νεφελη:" Ναι μωρη χαζή... εξάλλου τα είπαμε και χθες το μωρό θα το κρατήσω... Ακόμα και ο Άρης να έχει θέμα θα το μεγαλώσω μόνη μου και ειμαι σίγουρη πως θα έχει πολύ αγάπη..."
Χαρά:" Για τον Άρη σου είπα νομίζω... Δεν χωράει αμφιβολία για την αντίδραση του πιστεύω..."
Δεν προλαβαίνω να απαντήσω και χτυπάει το κινητό της ...
Χαρά:" έλα μωρό μου ... Ναι ναι έτοιμη σε περιμένωωωω" την ακούω να λέει ενθουσιασμένα..
Νεφελη :" πολύ χαίρομαι που σε βλέπω τόσο χαρούμενη ειλικρινά... σ'αγαπάω πάρα πολύ το ξέρεις??" τρέχω και της δίνω μια αγκαλιά.. εκείνη δακρύζει
Χαρά:"ΚΙ εγώ σ'αγαπάω ρεεέε
Νεφελη :"λοιπόν πάω για ενα μπάνιο θέλω να πάρω και το Χρήστο να του πω να βρεθούμε για να μιλήσουμε πιο μετά οπότε καταλαβαίνεις... χρειάζομαι χαλάρωση !! καλά να περάσετε ρε φιλενάδα θα σου στείλω μήνυμα να σου πω πως πήγε " λέω και την ξαναγκαλιαζω...
Χαρά:" εντάξει αγάπη μου σε φιλώ.. βγαίνω γιατί έρχεται "
Η Χαρά πήρε τη βαλίτσα της κι βγήκε έξω... εγώ πήγα να κάνω το μπανάκι μου ευχαριστημένη και χαρούμενη...
Άρης pov
λοιπόν έχω αρχίσει επίσημα και αγχώνομαι λίγο... αν δεν της αρέσει το δώρο μου ?? αν δεν με θέλει??αν της μιλήσω αλλά εκείνη μείνει με το Χρήστο?? αν... αν ... αν ... τόσα πολλά αν ... ουφ σε λίγο έρχονται τα παιδιά θα φυγουμε όλοι μαζί από δω ... Ο Χρήστος με πήρε και είπε πως θα έρθει σε καμία ώρα.. θα της στείλει μήνυμα να έρθει στο μπαράκι που κλείσαμε.. Και καλά πως θα την περιμένει εκεί...
ακουγόταν περίεργος στο τηλέφωνο... Ίσως ειναι ιδέα μου ...
το κουδούνι χτυπάει... ήρθαν επιτέλους!!!!
Άρης:" Άντε ρεε που είστε επιτέλους!!
Η Χαρά μπαίνει πρώτη και μου τσιμπαει το μάγουλο... ????
Άρης:" ΑΟΥΤΣ ρεεέε
Χαρά:" Ελαα μωρέ σιγά.. καφέ έχει? ηπια ένα αλλά δεν έφτασε .. "
μπαίνουμε καθόμαστε στη κουζίνα και κανω καφέδες
Άρης:"Λοιπόν για πείτε τώρα όλα έτοιμα για σήμερα??"
Χαρά:" Ναι ναι θα έρθει μισή ώρα νωρίτερα από εμάς ο Χρήστος και μετά θα στείλει τη Νεφελη να έρθει κι αυτή... Τον πήρα τηλέφωνο το πρωί... μου φάνηκε κάπως αλλά τον συνήθισα πλέον..."
Άρης:" Χμμμ.. Και μένα κάπως μου φάνηκε..."
Η ώρα πέρασε συζητώντας ευχάριστα. .. Η Χαρά και ο Άλεξ ντύθηκαν μέσα .. ήρθε και η Κατερίνα με τον Μάνο όλα κομπλέ...
Χαρά:" ΡΕ θα πας να ντυθείς?? σε θέλω κουκλί σήμερα!!!"
Άρης:" Πάντα είμαι...!!!!"
της λέω και πάω.. Σήμερα θέλω πραγματικά να ντυθώ αλλιώς...
ανοίγω τη ντουλάπα και αποφασίζω να βάλω κάτι που το είχα πάρει αλλά δεν το έβαλα ποτέ...
κοιτάζομαι στο καθρέφτη και παίρνω μια μεγάλη ανάσα...
"Σήμερα είναι η μέρα σου αγόρι μου .."λέω και βγαίνω έξω...
Χαρά:" Πω πω ομορφιές ούτε για γαμπρό να σε πάμε ρε ..!!!!Λοιπόν ξεκινάμε???"
Άρης:" Άντε πάμε πάμε... " βάζω το κουτάκι στην τσέπη μου και βγαίνουμε όλοι έξω... σε λιγότερο από 15 λεπτά είμαστε στο μαγαζί... βάλαμε όλοι από κάτι και το κλείσαμε για μας σήμερα.. Είναι μικρό και τα καταφέραμε... ξεκινάμε με μπαλόνια και φωτισμό και η ώρα περνάει... Ο Χρήστος έπρεπε να είχε έρθει αλλά άργησε...
Νεφέλης pov
Η ώρα πέρασε και βράδιασε έξω.. Μόλις μου έστειλε ο Χρήστος πως θα έρθει να με πάρει .. του είχα στείλει πιο νωρίς πως θέλω να μιλήσουμε και δεν απάντησε κατευθείαν.. βασικά μου απάντησε τώρα 2 ώρες μετά... Τέλος πάντων... κοιτάω τη ντουλάπα... τι να βάλω... αποφασίζω να βάλω το κόκκινο φόρεμα.. Αφού μου είπε να ντυθώ καλά.. θα πάμε λέει σε ένα εστιατόριο... άντε να δω ... αν και αυτό το φόρεμα ήθελα να το βάλω και να με δει και ο Άρης αλλά δεν πειράζει άλλη φορά...
πιστεύω είμαι κούκλα.. άντε να δούμε.. Αυτή η γαϊδούρα η Χαρά... Πώς με ξέχασε?? τώρα που είναι μακριά ένα βρισίδι το θέλει σκεφτομαι και γελάω... παίρνω το κινητό και της στέλνω...
Χαρας pov
περιμένουμε όλοι το Χρήστο και αργησε ... αισθάνομαι κάπως αναστατωμένη... δίπλα μου ο Άρης πινει ένα ποτό...Είναι κι αυτός αγχωμένος... το κινητό μου χτυπάει...
???????δεν γίνεται... ειναι η Νεφελη...
"καλά μωρή σήμερα είχα γενέθλια... Τώρα που είσαι μακριά μπορώ να σε βρίσω χαχαχ δεν πειράζει όμως.. έβαλα τελικά το κόκκινο φόρεμα.. πφφφ άντε να δούμε.. Ο Χρήστος έρχεται να με πάρει σε λίγο μου είπε να ντυθώ καλά.. ελπίζω να τα καταφέρω φιλενάδα.. σε φιλώ "
ΚΟΚΑΛΩΝΩ...Κάτι Δεν πάει καλά...
Χαρά:" ΑΡΗΗΗΗΗ.. ΚΟΊΤΑ... ΚΟΙΤΑΑ" και του δείχνω το κινητό ενώ όλοι με κοιτάνε σαν τρελοί..
Άρης:" Τι είναι αυτό ρε Χαρά?? Αυτός δεν θα ερχόταν εδώ??"
Χαρά:" Άρη?? το νιώθω κάτι δεν πάει καλά.. " του λέω αγχωμένη...
" σε παρακαλώ πάνε σπίτι.. "
Άρης:" Χαρά μου ηρέμησε.."
Χαρά:" ΤΙ ΝΑ ΗΡΕΜΙΙΣΩ ΡΕ !!ΣΟΥ ΛΈΩ ΔΕΝ ΝΙΏΘΩ ΚΑΛΆ... ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΕΩ .. ΟΛΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΝΟΗΜΑ ..ΠΗΡΕΣ 10 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΧΡΉΣΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΉΚΩΣΕ... " λέω τρομοκρατημένη... Ο Άλεξ πετάγεται..
Άλεξ:" ΡΕ αγάπη μου χαλάρωσε.."
Χαρά:" ΤΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΏΣΩ ΡΕ Η ΏΡΑ ΠΕΡΝΆΕΙ... ΚΆΤΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ... ΑΝ ΠΑΘΕΙ ΚΆΤΙ Η ΝΕΦΕΛΗ ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΏΣΩ... ΕΊΝΑΙ ΈΓΚΥΟΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΈΣ!!!!"Ουρλιάζω πλέον χωρίς να καταλαβαίνω...
Άρης:" ΤΙ ΕΊΠΕΣ????"
Χαρά:" ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΆΚΟΥΣΕΣ ΡΕ .. ΕΚΕΊΝΗ ΤΗ ΜΈΡΑ ΣΤΗ ΘΆΛΑΣΣΑ... ΤΗ ΘΥΜΆΣΑΙ?? ΗΛΊΘΙΕ!!ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΣΟΥ .. ΉΘΕΛΕ ΝΑ ΧΩΡΊΣΕΙ ΣΉΜΕΡΑ... ΚΆΤΙ ΈΓΙΝΕ.. ΤΟ ΝΙΏΘΩ.. λέω και ξεσπαω σε κλάματα ...
"ΆΡΗ ΤΡΈΧΑ ... "του φωναζω καθώς ο Άρης μόλις άκουσε τι είπα έφυγε τρέχοντας...
Νεφέλης pov
Η πόρτα χτυπάει και ανοίγω... Όμως... Ο Χρήστος... τι σκατα είναι... Είναι μεθυσμένος?? το πουκάμισο του είναι έξω από το παντελόνι... τα μάτια του κατακόκκινα και με κοιτάει πονηρά... Θεε μου...
Χρήστος:"Σου έλειψα μωρό μου ?" μου λέει και γελάει δυνατά.. μπαίνει και κλεινει την πόρτα... κάνω ένα βήμα πίσω και έρχεται πιο κοντά...
" μα που πας ?? δεν αρχίσαμε ακόμα.."μου λεει και έχω αρχίσει να φοβάμαι... το κινητό είναι στο τραπέζι.. ισως αν το φτάσω... κάνω κίνηση αλλά εκείνος τρέχει κατά πάνω μου .. με πιάνει και με πετάει στο πάτωμα
Χρήστος:" κακο κορίτσι.... Πολύ κακο "
Νεφελη:" Χρήστο τι κάνεις ΣΥΝΕΛΘΕ..." λέω αλλά έρχεται πάνω μου και με χαστουκιζει... αίμα νιώθω στα χείλη μου ...
Χρήστος:"πες μου μωρή ΠΟΥΤΑΝΑ!!! όταν σε πήδαγε ο Άρης καλά ήταν?? ΛΕΓΕ ΡΕΕΕΕ ΜΙΛΆ!!!" ακόμα ένα χαστούκι πέφτει και κλαίω...
"ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ!!ΕΓΏ ΉΡΘΑ ΕΔΏ ΝΑ ΣΟΥ ΔΏΣΩ ΤΟ ΔΏΡΟ ΣΟΥ ..."λέει και με πιάνει από το μάγουλο και το γλύφει...
Νεφελη:" Σε ικετεύω... άσε με .. σε παρακαλώ μην το κάνεις.."
Χρήστος:"ΤΏΡΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ...!! "λέει και νιώθω έναν έντονο πόνο αμέσως μετά... μου έδωσε μπουνιά... τα μάτια μου θολώνουν... ακούω μόνο το γέλιο του ... τι κάνει?? μη.... μη... μου έσκισε το φόρεμα.. Όχι θεέ μου..
Νεφελη:"ΧΡΗΣΤΟΟΟ ΜΗ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ "λέω μέσα στους λυγμούς μου ..."Είμαι έγκυος.....μη...."
εκείνος ξαφνιαζεται...Αλλά χαμογελάει διαολεμενα.. Δεν βλεπω καθαρά από τη μπουνιά ...
Χρήστος:" Ωωωω και νομίζεις θα σε λυπηθώ??ΜΙΑ ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΊΣΑΙ ΑΥΤΌ ΕΊΣΑΙ ΜΆΛΛΟΝ ΣΕ ΚΑΝΟΝΙΖΕ Ο ΆΡΗΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΟΥ ΚΑΘΟΣΟΥΝΑ Έ,?"
λέει και με φτύνει στα μούτρα... ακούω τον ήχο του φερμουάρ.. Όχι όχι.. βαζω δύναμη και τον σπρώχνω αλλά είναι πιο δυνατός... με χαστουκιζει πάλι.. νομίζω πως θα λιποθύμησω... ΟΧΙΙΙΙ πρέπει να μείνω ξύπνια πρέπει να παλέψω για το μωρό μου ...
Χρήστος:"ΑΠΌΛΑΥΣΕ ΤΟ ΑΥΤΌ..."στα λόγια του σηκώνεται και με κλωτσάει με δύναμη στη κοιλια ... πονάω... πονάω πολύ.. διπλωνομαι κι εκείνος έρχεται και με ξανακλωτσαει... αίμα βγαίνει από τα χείλη μου ... θεε μου το μωράκι μου... δάκρυα τρέχουν χωρίς σταματημό...
Νεφελη:" .... σε παρακαλώ.. λυπήσου αυτή τη ψυχή μέσα μου ..." βρίσκω δύναμη και του μιλάω... Αλλά εκείνος με πιάνει από το μαλλί... μου δίνει ένα χαστούκι ακόμα και με πετάει πάλι... ανεβαίνει επάνω μου ...μου τραβάει απότομα το εσώρουχο...
Νεφελη:"ΌΧΙ!!!!!!!!"
ΧΡΉΣΤΟΣ:"ΘΑ ΣΕ ΓΆΜΗΣΩ ΤΌΣΟ ΔΥΝΑΤΆ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΝΙΏΣΕΙ ΜΈΧΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΤΟ ΜΠΆΣΤΑΡΔΟ ΜΈΣΑ ΣΟΥ ..." Λέει αλλά πριν προλάβω μου ανοίγει τα πόδια και μπαίνει μέσα μου βίαια... κλαίω ασταμάτητα.. πονάω... τρέμω ολόκληρη και δεν μπορώ να πάρω ανάσα.. κάνω να ουρλιάξω αλλά μου κλείνει το στόμα...
μπαίνει μέσα μου τόσο βίαια που δεν αντέχω προσπαθώ να του δαγκώσω το χέρι και με χτυπάει... Γελάει...γελαει δυνατά... "ΆΡΗ που είσαι .... "λέω ξεψυχισμενα... εκείνος συνεχίζει με απίστευτη δύναμη... ενα σωμα ... το σωμα μου .. πηγαινει πανω κατω με μεγαλη ταχυτητα ... νιώθω ένα οξύ πόνο στη κοιλια...Η ταχύτητα αυξάνεται Και μετά σταματάει....σταματάει και βγαίνει από μέσα μου .... νιώθω υγρά να τρέχουν από μέσα μου ... Κλαίω βουβά...
Χρήστος:" να υποθεσω αυτά τα αίματα στα μπούτια σου δεν είναι επειδή είσαι παρθένα έτσι??" λέει και ακουμπάει τα χέρια του ανάμεσα μου και μετά τα ακουμπάει στα χείλη μου ...
"ΓΕΥΣΟΥ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΣΟΥ ΠΟΥΤΑΝΑ.. ΓΕΥΣΟΥ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ ..."λέει και με πιάνει από το κεφάλι
το μωρό μου ...
το μωράκι μου ....
με χτυπάει δυνατά με το κεφάλι στο πάτωμα... Και με βρίζει... Ένα χτύπημα με ζαλισε...
"Αρη......"
λέω και χάνω τις αισθήσεις μου ....
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top