Emily pov
Μολις τα άκουσα αυτά από το στόμα του ήθελα να του ορμηξω και να τον ξεσκισω με τα νύχια μου. Ο Christoff τον έδιωξε έξω από το σπίτι καθώς του πέταξε την ζακέτα. Τοτε ήρθε και με αγκαλιάσε ενώ με φίλησε στο μετωπο καθώς παράλληλα εκλαιγα με λυγμους στην ζέστη αγκαλιά του. Πήγα να χάσω την αδερφή μου εξαιτιας του και αυτός απλά δεν έστειλε τίποτα, εκτός από μια αδιάφορη απάντηση. Εγώ όμως είχα πλήρη άγνοια για την ζωή της αδερφή μου.

Christoff: Το παράκανε αυτή την φορά, αλλά όχι ότι θέλω να τον δικαιολογήσω, όμως ήταν μεθυσμένος.
Emily: Και τι με αυτό, έπρεπε να την σκοτωσει?! Και εκείνη τον αγαπαει τόσο πολύ καθώς της αρέσει από την πρώτη στιγμή που τον είδε.
Christoff: Τότε γιατί δεν του το λέει?!
Emily: Τι να πει σε εναν play boy, που το μόνο που τον νοιάζει είναι το πηδημα και τα κορίτσια?!
Christoff: Εγώ πιστεύω ότι την έχει πατήσει μαζί της.
Emily: Δηλαδή αν την μισούσε θα ήταν ηδη νεκρή?! Αυτό μου λες?!
Christoff: Όχι, απλά δεν το έχει καταλάβει!!!
Emily: Ξέρεις κάτι δεν με ενδιαφερει. Πάω να δω τι κάνει η αδερφή μου.

Emily pov
Πήγα στο δωμάτιο της αδερφής μου και είδα ότι μάζευε τα πράγματα της μέσα στις βαλίτσες. Τοτε έκατσα κάτω και τη σταμάτησα από το να μαζεύει και εκείνη με κοίταξε με δάκρυα στα μάτια, όπως και εγώ.

Emily: Σε παρακαλώ, να το συζητήσουμε για λίγο εεε?!
Μην φύγεις?!
Emma: ηδη τα έμαθες στο τι μου έκανε. Επισης δεν έχω δουλειά και η σχολή μου τελείωσε. Η ζωή που φατανταζομουν με τόση λαχτάρα, είναι για κλάματα εδώ. Ήλπιζα ότι θα κάναμε καινούρια αρχή και εσύ τα κατάφερες, όμως εγώ καταστραφηκά.
Emily: Έχεις εμένα όμως εδώ!!! Εμένα την αδερφή σου, δεν σου φτάνω εγώ?!
Emma: Το ξέρεις ότι σε αγαπάω. Πως μπορώ να μην σε αγαπάω, εισαι η αδερφή μου, το αίμα μου. Όμως είμαι κομμάτια και αν δεν φύγω θα είμαι χειρότερα! Θέλεις να με βλέπεις χάλια όπως τώρα?!
Emily: Όχι!!! Όμως δεν μου αρέσει η ιδεα να σε χάσω!!!
Emma: Σε παρακαλώ άσε με να φύγω και θα γυρίσω πίσω σαν καινουρια.
Emily:Είσαι πεισματάρα και ξέρω ότι δεν θα αλλάξεις γνώμη. Θα σε βοηθήσω με τα πράγματα. ( Έτσι την αγκαλιάσα και εκλαιγα στον ώμο της).
Emma: Έλα μην κλαις, έχεις τον Christoff που θα σε προσέχει σαν τα μάτια του.
Emily: Αυτό το ξέρω, αλλά θέλω και εσένα!!! ( είπα ενώ βγήκα από την αγκαλιά της).
Emma: Θα έρθω οταν γίνω καλά!!! Στο υπόσχομαι!!!.
Emily: Εντάξει!!! ( είπα λυπημενα).

Emily pov
Αρχισαμε να φτιάχνουμε τις βαλίτσες και στο τέλος τα πράγματα με τα σχέδια της. Οταν τελειώσαμε εκείνη έπεσε να κοιμηθεί και εγώ πήγα στο σαλόνι. Εκεί είδα το Christoff ο οποίος κοιμόταν και τον σκέπασα, αλλά τότε μου έπιασε το χέρι και με έβαλε να ξαπλώσω στην αγκαλιά του, σκεπαζοντας με και ζητώντας μου συγνώμη για χάρη του φίλου του.

Emily: Άλλος πρέπει να ζητήσει συγγνώμη!

Emily pov
Εκείνος με έχωσε στην αγκαλιά του πιο πολύ. Ήξερα ότι από δω και πέρα θα έχω εκείνον και μόνο εκείνον στα δύσκολα και στα εύκολα.

Cam pov
Ο Christoff με πέταξε έξω από το σπίτι το κορίτσιων πετωντας μου την ζακέτα. Αλλά πιο το νόημα, είχα γίνει ηδη ρεζίλι και θα με κράξουν. Είπε ότι θα φύγει για Νέα Υόρκη, για πάντα!!! Δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα μάτια μου, για πρώτη φορά για κάποιον άλλον εκτός της οικογένειας μου. Την αγαπάω τόσο πολύ. Είμαι τρελός για εκείνη, αλλά πιο το νόημα, εκείνη με μισει πιο πολύ από ποτέ. Της έχω κάνει την ζωή κόλαση, πρέπει να μείνω μακριά της. Είχα φτάσει στο σπίτι μου πλέον και μπήκα μέσα. Ευτυχώς κοιμοντουσαν όλοι την γλυτώσαμε. Ξέρω ότι θα φύγει και φταίω εγώ για αυτό. Παραλίγο να την χάσω σήμερα από την βλακεια μου και τώρα το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να την αφήσω να φύγει για να μην την ξανά πληγώσω. Καλύτερα έτσι. Το πρωί ήρθε και όλοι φύγανε αφού τους ειδοποιησε ο Christoff για το αεροδρομίο. Εγώ έκανα μπάνιο και πήγα για να γυμναστώ. Όμως καθόμουν με το βαράκι στο χέρι σαν άγαλμα και σκεφτόμουν πως την γνώρισα και τι περάσαμε μαζί.
Τότε χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το δερμάτινο μπουφάν μου, την μάσκα και κλειδιά καθώς έφυγα για το αεροδρομίο. Έτρεχα με την μηχανή όσο μπορούσα και έφτασα όμως πολύ αργά καθώς είχε μπει στο αεροπλάνο ενώ περίμεναν 5 λεπτά για την απόγειωσει του. Όλοι με κοιτούσαν ανυσηχοι εκτός από την Emily η οποία με κοιταγε έτοιμη να με σκοτώσει.

Emma pov
Δεν μπορούσα να κοιμηθώ όλη νύχτα. Σκεφτόμουν πόσο ήθελα να έρθω εδώ να σπουδάσω τα όνειρα μου και να αρχισω μια νέα ζωή, αλλά τα πράγματα ποτέ δεν έρχονται έτσι όπως τα θέλουμε στην ζωή μας. Όμως είμαι περηφανη που έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα. Το πρωί ηρθε οπως κάθε φορά και με βρηκε ξύπνια. Κατά της 6 σηκώθηκε η Emily και αρχισε να μαγειρεύει προφανώς για το πρωί. Εγώ σηκώθηκα ενώ πήγα να την βοηθήσω και κάναμε σιγά, σιγά για να μην ξυπνήσουμε τον Christoff που κοιμόταν στο καναπέ, αλλά μάταια.

Christoff: Καλημέρα σας (και φίλησε την Emily).
Emma: Καλημέρα!!!
Christoff: Τι ώρα πετάς από μακρυά μας?!
Emma: Στις 10!.
Christoff: Okay θα πάρω τα παιδιά να έρθουν 9:30 στο αεροδρόμιο.
Emma: Δεν χρειάζεται, εξάλλου έχετε και δουλειες.
Christoff: Όχι μην ανησυχείς. Σήμερα έχουμε πρόβλημα στο σπίτι και στην εταιρεία γιατί δύο θα πάθουν εγκεφαλικό (και μας έδειξε τις ειδήσεις στο ίντερνετ με πρώτη μούρη τον Cam.

Emily pov
Οι ειδησεις λέγανε είδωλο του τραγουδιού βγήκε εξω ιμιγυμνο με το μποξερακι του πηγαινοντας στο σπίτι, νοσοκομείο και φαρμακείο. Άλλη είδηση έλεγε. Ο Cam τρελάθηκε και έγινε επιδειξίας. Ήθελα τόσο να γελάσω, αλλά το μόνο που εβγαινε ίσα, ίσα είναι η φωνή μου.

Emma pov
Εφόσον καθησαμε να φάμε ενω εγώ τελείωσα μιας και δεν έφαγα πολύ, όπως και η Emily και πήγα για μπάνιο. Έκανα τα βασικα και έβαλα ένα απλό μαύρο τζιν σορτσάκι και μια φούτερ μαύρου χρώματος με κουκούλα. Έκανα τα μαλλιά μου μια κοτσίδα και βγήκα έξω.

Γεια αγάπες μου ❤️.

Αλλο ένα κεφάλαιο από μένα για σας ❤️

Τι λέτε να γίνει τώρα που η Emma έφυγε?!

Τα λέμε στο επόμενο 🤫❤️