Κεφάλαιο 2

Στο αεροδρόμιο 

Emily pov
Ήμασταν στο αεροδρόμιο και περιμέναμε την θεία στα καθίσματα, αλλά εγώ είχα ένα μεγάλο πρόβλημα και πολύ σοβαρό.

Emma: Κατουριεσαι?
Emily: Εσύ τι λες?
Emma: Καλά θες να έρθω μαζί σου?
Emily: Και η θεία? Αν έρθει δεν θα βρει κανέναν, εξάλλου που θα αφήσουμε τις βαλίτσες μας?
Emma: Δίκιο έχεις. Καλά πηγαινε μόνη σου και έλα γρήγορα, αν χαθείς πηγαινε στα κεντρικά να σε ανακοινώσουν ώστε να σε ακούσουμε.
Emily: Εντάξει άσε με να πάω γιατί θα με σκουπίσεις μετά.
Emma: Χαχα καλα πηγαινε.

Emily pov
Προχωρουσα τόσο γρήγορα και ρωτούσα που είναι οι τουαλέτες. Ένας κύριος ευτυχώς μου είπε ότι είναι στην γωνία πριν τις σκάλες και έτρεξα πιο γρήγορα γιατί θα μου φεύγανε. Μπήκα μέσα και αφού τελείωσα έπλυνα λίγο τα χέρια. Έφτιαξα το μεικ απ και έβαλα και λίγο άρωμα όμως όχι πολύ γιατί η αδερφή μου έχει άσθμα και δεν μπορεί να μυρίζει τέτοια πράγματα την πιάνει βήχας. Τότε άνοιξα την πόρτα από τις τουαλέτες και έπεσα αμέσως κατω.

Emily: Eι προσέχει που πας.
?: Συγνωμη σε χτύπησα μικρή? (Emily: Τα μαλλιά μου είχαν ανακατευτεί από την πτώση και είχαν καλύψει το πρόσωπο μου και ενώ μου έδωσε το χέρι του τον κοίταξα και είδα ότι ήμουν σε όνειρα. Αν ήξερα ποιος ήταν δεν θα μιλουσα έτσι. Τότε του είπα με σκυφτό το κεφάλι)

Emily: Όχι δεν χτύπησα, καλά είμαι. (Εκεινος με έφερε πιο κοντά και μου έβγαλε τα μαλλιά από το πρόσωπο ενώ εγώ ήμουν σε σοκ με κομμένη την ανάσα).

?) Έτσι μπράβο να σε βλέπω.

Emily pov
Μου σήκωσε το κεφάλι και τον κοίταξα ενώ προσπαθούσα να καταλάβω αν είμαι σε όνειρο. Τότε μου είπε μια λέξη "Μάτια διαμάντια, και έφυγε. Εγώ κοκκινισα, έμεινα κόκαλο ενώ πήρα μια βαθιά ανάσα. Ύστερα πήγα στην Emma όπου ήταν και η θεία εκεί. Ευτυχώς δηλαδή που δεν χάθηκα από το σοκ.

Emma: Εεε σου μιλάω ρε συ.
Emily: Ναι εε?
Emma: Τι έπαθες καλε?
Emily: Δεν θα το πιστέψεις τι είδα, η ποιον είδα.
Emma: Δεν ξέρω,αλλά πρέπει να μπούμε στο αεροπλάνο. Μόλις φώναξαν για Νέα Υόρκη.

Mary: Κορίτσια μου, ελάτε πάμε!
Emily: Ναι, ναι πάμε.

Emma pov
Ενώ μπήκαμε στο αεροπλάνο έβλεπα την Emily ότι τα είχε χάσει τελείως όμως. Την τραβούσα από το χέρι να μην χαθεί στο πλήθος και την έβαλα να κάτσει στην θέση της στο παράθυρο εγώ στην μέση και η θεία στην άκρη. Τότε την ρώτησα, θα μου πεις τι εγινε?

Emily: Emma είδα τον Leo όταν έβγαινα από τις τουαλέτες και έπεσα πάνω του. Του φώναξα, αλλά αν ήξερα ότι ήταν αυτός δεν θα το έκανα. Με ρώτησε αν είμαι καλά και του είπα ναι ενώ είχα το κεφάλι μου κάτω και τα μαλλιά μου στο πρόσωπο μπροστά. Επίσης τα έκανε πέρα και ενώ εγώ μου σήκωσε το κεφάλι μου και είδε τα μάτια μου μου είπε μόνο μια λέξη και έφυγε. "Μάτια διαμάντια" και έφυγε ενώ ήμουν σε σοκ και κόκκαλο.
Emma: Ναι καλά σε πίστεψα.
Emily: Μωρη χαζή αλήθεια σου λέω.
Mary: Καλά τι είναι αυτός ο Leo?
Leo: Me!
Mary: Ορίστε?
Emma: WTF
Emily: OMG
Mary: Κύριε καθίστε κάτω παρακαλώ.
Emma: Θεία συγνώμη είναι διάσημος!
Leo: Ακριβώς, και είμαι ο Leo.
Mary: Ωραία κάτσε στην θέση σου Leo.

Emily pov
Είχα μείνει να τον κοιτάω όσο ήταν όρθιος. Επίσης ούτε εγώ δεν κατάλαβα ότι ήταν από πίσω μας ούτε κανένας από τις τρεις μας. Δεν μπορούσα να βγάλω λέξη. Όταν κάθισε είδα ότι ήταν στις τρεις πίσω θέσεις μαζί του ο Nathan, ο Leo και ο Ronald. O Nathan ως κρύος και ψυχρός ήταν στα ακουστικά του, ο Leo πλέον με κοιτουσε σε κάθε ευκαιρία και ο Ronald κοιμόταν όπως πάντα...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top