Το μήνυμα στο κινητό της ήταν ξεκάθαρο.
Συνάντησε με στην σχολή !

Φόρεσε ενα ανοιχτόχρωμο τζιν σε στυλ καμπάνα καη από πάνω ένα ασπρο αέρινο τοπακι ενώ άφησε τα μαύρα κοντά μαλλιά της ανέμελα να χτυπούν τους ώμους της . Λίγο μάσκαρα και τα υπόλοιπα ήταν περιττά ! Φόρεσε τα άσπρα Stan Smith παπούτσια της , πήρε το τσαντάκι της και έφυγε περπατώντας προς την σχολή. Εκείνος περίμενε ήδη εκεί .

«Σε έστησα ;»τον ρώτησε αγχωμένα ενώ εκείνος δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω της .

«Μόλις ηρθα !»της χαμογελάσε γερνώντας το σώμα του πάνω στην μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτα του . «Δεν σε είχα ξανά δει χωρίς τα αθλητικά σου !»την κοιτούσε ενθουσιασμένος .

«Μηπως να πηγαίνουμε ;»απέφυγε το κοπλιμέντο του και εκείνος χαμογέλασε στραβά .

«Ανέβα !»της είπε χτυπώντας το χέρι του στην σέλα. Το κορμί της πάγωσε ελαφρώς . Τον κοίταξε εξεταστικά και πήρε μια βαθιά ανάσα αφήνοντας της ελεύθερη έπειτα από λίγο . Μόλις κατάλαβε την ενόχληση της πήρε τον λόγο . «Άννα , σου υπόσχομαι δεν θα τρέχω !»της είπε ήρεμα . «Δεν το σκέφτηκα ο ηλίθιος θα ερχόμουν με το αυτοκίνητο !»έβρισε τον εαυτό του .

«Όλα καλά Άλκη !»του έγνεψε αλλά τίποτα δεν ήταν καλά .

«Τουλάχιστον περίμενε εδώ !»της είπε . Άνοιξε με το κλειδί του την σχολή και εξαφανίστηκε από το οπτικό της πεδίο για μερικά λεπτά ενώ αργότερα επέστρεψε με ένα δεύτερο κράνος . «Τώρα θα έχουμε και οι δυο την απαραίτητη προστασία !»της χαμογέλασε.

«Από ποιον το έκλεψες ;»τον πείραξε.

«Του Φώτη είναι . Θύμισε με να το βάλω στην θέση του μετά γιατί την γαμησα !»γέλασε πνιχτα . Καβάλησε την μηχανή και την κράτησε σταθερή ώστε να ανεβεί και εκείνη .

«Σε πειράζει να κρατηθώ από εσένα ;»τον ρώτησε πριν ακόμη ξεκινήσουν .

«Αρκεί να μην με σκασεις !»την πείραξε και εκείνη γέλασε . Φαινόταν αλλά να κυλούν τόσο όμορφα . Ήταν και οι δυο ανέμελοι και ανάμεσα τους είχε αναπτυχθεί μια μεγάλη οικειότητα . Η Άννα γαντζωθηκε πάνω του παίρνοντας μια γερή δόση του αρώματος της και απλά αφέθηκε σε εκείνον . Για κάποιο λόγο , του είχε εμπιστοσύνη .

«Εδώ είμαστε !»αναφώνησε καθώς έφτασαν στο τέλος της διαδρομής . Ήταν τόσο αγχωμένη από το δίκυκλο όχημα που ούτε που κατάλαβε πως είχαν φτάσει σε αυτό το όμορφο μέρος .

«Τι είναι εδώ ;»ρώτησε έκπληκτη με το μέρος που δεν είχε ξανά δει ποτέ στα μάτια της .

«Εδώ είναι οι πηγές ! Λίγο πιο πάνω υπάρχει μια νεροτριβή ! Ξέρεις από αυτές που έπλεναν οι μεγάλοι τα παπλώματα και τα σχετικά !»της εξηγήσω αμήχανα και έδειχνε τόσο γλυκός . «Με έφερνε η γιαγιά μου !»σχολίασε έπειτα . «Και εδώ είναι το δασάκι . Δηλαδή καμία σχέση με δάσος απλά εγώ πάντα έτσι το αποκαλούσα . Την ημέρα θα δεις έχει πολλά παγκάκια γύρω γύρω και πολλοί εδώ της περιοχής έρχονται για πικ νικ !»την ενημέρωσε . «Το βράδυ κάτι ζευγαράκια πετυχαίνεις αλλά ευτυχώς σήμερα είμαστε μόνοι μας !»της είπε γελαστά .

«Εμείς δεν είμαστε ζευγαράκι !»τον γειωσε .

«Ναι αλλά θα μπορούσαμε ...» της είπε κι εκείνη χαμογέλασε ντροπαλά . «Έλα ντροπαλό μου κορίτσι . Πάμε να σου δείξω την μεριά μου !»την έπιασε από το χέρι και την οδήγησε σε ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι με δυο πλάκες δεξιά και αριστερά που θύμιζαν παγκάκι.  «Αυτό είναι το μεγαλύτερο !»της είπε σαν μικρό παιδί . «Μπορείς να καθίσεις στον θρόνο μου αν θες !»της είπε . Εκείνη του χαμογέλασε άχνα και πέρασε το πόδι της από την μέση μεριά ώστε να ακουμπάει τους αγκώνες της στο ξύλο . Ο Άλκης κάθισε ακριβώς απέναντι της μιμούμενος την κίνηση της . Τα λιγοστά φώτα που υπήρχαν φώτιζαν υπέροχα το πρόσωπο της .

«Γιατί δέχτηκες να βγεις μαζί μου !»την προκάλεσε . Την είδε να ξεροκαταπινει και άρχισε να το ευχαριστιέται .

«Τι εννοείς ; Δεν ήθελες ;»προσπάθησε να κερδίσει χρόνο .

«Ήθελα ! Και μάλιστα σαν τρελός ! Εσυ γιατί δέχτηκες ;»επέμεινε .

«Δεν ήθελα να σε πληγωσω !»τον ειρωνεύτηκε και εκείνος γέλασε δυνατά .

«Αστα αυτά σε εμένα ... δεν περνάνε εδώ !»της είπε δήθεν αυστηρά χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι . «Σε ακούω !»την προέτρεψε .

«Δεν ξερω ακριβώς το γιατί . Απλά νιώθω καλά μαζί σου , μου βγάζεις μια ασφάλεια που να πω την αλήθεια την έχω ανάγκη και ...» κόμπιασε .

«Και ;»σήκωσε το φρύδι του .

«Και δεν μου περνάς απαρατήρητος !»παραδέχτηκε ξεφυσώντας .

«Γιατί κανείς λες και σου εβαλα το μαχαίρι στον λαιμό ;»αστειεύτηκε .

«Δεν είμαι καλή στο να εκφράζω τα συναισθήματα μου Άλκη . Και εσυ με πιέζεις ...» είπε μέσα από τα δόντια της .

«Συγνώμη ! Δεν είχα σκοπό να σε φέρω σε δύσκολη θέση»σήκωσε τα χέρια του ψηλά παραδομένος .

«Άλκη ... γιατί με άφησες να πιστέψω πως η Μελινα και εσυ είστε ...» είπε κάπως αμήχανα .

«Για να βεβαιωθώ ότι είσαι το ίδιο τσιμπημένη μαζί μου !»της απάντησε με βλέμμα νικητή .

«Γελοίε ...» τον κορόιδεψε .

«Μην κανείς έτσι . Απλά όταν βάζω κάτι στο μυαλό μου δεν σταματάω αν δεν το κερδίσω !»της είπε σοβαρά ανασηκωνοντας το κορμί του ώστε να ακουμπάει όλη του την κοιλιά πάνω στο ξύλο . Το πρόσωπα τους απείχαν ελάχιστα .

«Δηλαδή για εσένα είμαι ακόμα ένα στοίχημα με τον εαυτό σου ;»τον ρώτησε σαν να είχε παρεξηγηθεί .

«Άννα αυτό κατάλαβες ;»κάγχασε . «Σημαίνει ότι έχεις καρφωθεί στο γαμημενο μου μυαλό και δεν μπορώ να σε βγάλω από εκεί !»φώναξε κάνοντας την να σωπάσει . Σηκώθηκε όρθιος και πλησίασε προς την μεριά της κάνοντας τον κύκλο του τραπεζιού . Κάθισε ακριβώς δίπλα της βάζοντας τα πόδια του ανοιχτά δεξιά και αριστερά πάνω στο ξύλο . Εκείνη γύρισε το κεφάλι της και τον κοίταξε ένοχα . Το χέρι του σηκώθηκε να χαϊδέψει το μάγουλο της και εκείνη τραβήχτηκε ελάχιστα πίσω μιας και στο μυαλό της ήρθε η σκηνή με τον Λαμπρο να την χαστουκίζει δυνατά .

«Άννα ;»την ρώτησε καχύποπτα . «Με φοβάσαι ;»την ρώτησε και εκείνη ταράχτηκε με την ερώτηση του .

«Όχι Άλκη ! Συγνώμη δεν φταις εσυ !»έσπευσε να απαντήσει .

«Αλλά ποιος ;»επέμεινε .

«Περνούσαμε τόσο ωραία ! Μην το χαλάς τώρα»σχεδόν τον ικέτευσε .

«Δεν είναι κάτι ασήμαντο για να το αφήσω να περάσει έτσι Άννα . Ποιος έχει τολμήσει να σηκώσει το χέρι του πάνω σου ;»την κοίταξε στα μάτια που πάλευαν να μην δακρύσουν . Εκείνη χωρίς να το σκεφτεί και εχοντας μόνο μια επιλογή ώστε να μην αποκαλυφθεί τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του και τον κόλλησε πάνω της φιλώντας τον με παθος . Ο Άλκη εμφανώς έκπληκτος από την κίνηση της και γνωρίζοντας πως ήταν κίνηση αντιπερισπασμού δεν την απώθησε . Αντιθέτως την έσφιξε πάνω του και ανασηκωνοντας ελαφρώς την ανάγκασε να τυλίξει τα πόδια της γύρω από την μέση του . Η παλάμη του χάιδεψε την πλάτη της και πέρασε μέσα από το μπλουζάκι της και διέγραψε την γραμμή της ραχοκοκαλιάς της .

«Άλκη ...»μουρμούρισε και εκείνος κατάλαβε αμέσως .

«Δεν πρόκειται να κάνω κάτι που δεν θες ...» της πείραξε την μύτη με το δάχτυλο του . «Τα όρια εσυ τα βάζεις !»γέλασε .

«Φίλα με !»απαίτησε και εκείνος συνέχισε αυτό που εκείνη είχε διακόψει . Το χέρι του παρέμεινε πάνω της αγγίζοντας την μέση της χωρίς όμως να μετακινείται ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω . Ήταν τόσο κύριος που ούτε εκείνος δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει . Όμως είχε πει πως για εκείνη ήταν διατεθειμένος να κάνει τα πάντα .

«Άννα ... μην μου τρίβεσαι μωρό μου !»της χαμογέλασε γλυκά . «Άντρας είμαι ... ποσό να αντέξω !»της είπε εν τέλη.

«Συγνώμη δεν το κατ...» την φίλησε για να σταματήσει και έπειτα απομακρύνθηκε ξανά από τα χείλη της .

«Μην σε ξανά ακούσω να μου ζητας συγνώμη !»την μάλωσε . «Άννα δεν θέλω ούτε να με φοβάσαι ούτε τίποτα . Ότι νιώθεις θέλω να το λες , ότι σε ενοχλεί θέλω επίσης να το λες ...» ξεκίνησε να της λέει .

«Αυτά είναι για τα ζευγάρια Άλκη !»του είπε απογοητεύοντας τον .

«Το ότι δεν είμαστε ακόμη δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να προσπαθήσουμε ...» της είπε σοβαρά .

«Δηλαδή έχεις τέτοιες βλέψεις για εμάς;» αναρωτήθηκε δίχως να το πιστεύει .

«Ναι !»της απάντησε κοφτά . «Από όταν σε είδα για πρώτη φορά , κάτι μέσα μου , δεν ξέρω . Τα μάτια σου . Αυτά τα γαμημενα μάτια σου νομίζω πως θα είναι το τέλος μου !»γέλασε .

«Θα είσαι πολύ τυχερός αν έχεις ένα τέτοιο τέλος !»τον πείραξε . Της χαμογέλασε στραβά . Την σήκωσε απότομα και την έβαλε να καθίσει πάνω στο ξύλο με εκείνον να παίρνει θέση ανάμεσα από τα πόδια της .

«Τι κανείς ;»τον ρώτησε γελώντας δυνατά .

«Έχω καλύτερη θέα στο πως θα ήσουν χωρίς αυτά !»έδειξε τα ρούχα της . «Μέχρι η σκέψη μου να γίνει πραγματικότητα .»της έκλεισε το μάτι κάνοντας την να βάρια αναστενάξει . Χάιδεψε με το δάχτυλο το αφαλο της χωρίς χάνει επαφή με τα μάτια της .

«Εγώ νομίζω πως προσπαθείς να με αποπλανήσεις !»επισήμανε γελώντας πονηρά .

«Κανείς πολύ μεγάλο λάθος !»της είπε . «Απλά σου δίνω μια γεύση για το τι σε περιμένει μέχρι να πέσεις στα πόδια μου και να το ζητήσεις !»φίλησε ξανά τα χείλη της .

«Δεν πρόκειται !»είπε με τόση σιγουριά .

«Μην είσαι τόσο σίγουρη!»της επισήμανε .

«Έχω σχεδόν ένα χρόνο να κάνω σεξ . Πιστεύεις δεν θα αντέξω λίγο παραπάνω ;»τον ξάφνιασε η απάντηση της . Σαν να μην πίστευε ότι αυτή η γυναίκα ήταν δυνατόν να απέχει τόσο .

«Ένα χρόνο ;»ρώτησε ξανά και η Άννα χαμογέλασε .

«Ίσως και κάτι μήνες παρά πάνω !»προσθεσε αδιάφορα .

«Μα πως γίνεται αυτό ; Εννοώ είσαι τόσο ...» σταμάτησε .

«Ότι και να είμαι δεν σημαίνει ότι δεν χανω μέρα που να μην βάλω κάποιον ανάμεσα στα πόδια μου !»του απάντησε κάπως απότομα και εκείνος μαζεύτηκε .

«Δεν εννοούσα κάτι τέτοιο Άννα! Απλά είσαι τόσο όμορφη γυναίκα που απλά υπέθεσα πως όλοι ... τέλος πάντων είπα μαλακία , ας το ξεχάσουμε !» μειδιασε  .

«Περασμένα ξεχασμένα και όλα καλά !»είπε τραγουδιστά .

«Θέλεις να φύγουμε ;»την ρώτησε .

«Όχι ! Μηπως θέλεις εσυ ;»αναρωτηθηκε.

«Σε καμία γαμημενη περίπτωση. Θέλω να κερδίσω χρόνο μαζί σου !»της απάντησε και το βλέμμα της άστραψε . Ήταν πολύ καλός για να είναι αληθινός . «Πως θα συγκεντρώνομαι στις προπονήσεις μου λες ;»γέλασε ηχηρά .

«Η αυτοσυγκράτηση είναι το παν !»τον κορόιδεψε .

«Με κοροιδευεις ;»την δάγκωσε στον ώμο και εκείνη έβγαλε μια κραυγή .

«Άλκη ποσό καιρό έχεις να κανείς σεξ ;»η σειρά της να ρωτήσει πάντα με ειρωνικό τόνο . Εκείνος κάγχασε και άρχισε να μετράει.

«Έναν μήνα !»της απάντησε προς έκπληξη της .

«Με κάποια σχέση σου ;»ρώτησε ντροπαλά .

«Δεν θυμάμαι καν το όνομα της !»της απάντησε αμέσως βγάζοντας τις σκέψεις της από το μυαλό της . «Και μην αρχίσεις να σκέφτεσαι διαφορά Άννα . Είμαι μαζί σου , το θέλω και το εννοώ !»της είπε χωρίς να της αφήνει περιθώρια.

«Το δικό μου θα το θυμάσαι αφού με ρίξεις στο κρεβάτι ;»του μεταξύ σοβαρού και αστείου . Πλησίασε ξανά τα χείλη της κοντά στα δικά της .

«Μωρό μου , το Άννα δεν είναι δύσκολο ! Τέσσερα γράμματα έχει όλα και όλα εκ των οποίων τα δυο είναι ίδια !»την πείραξε και εκείνη φάνηκε να νευριάζει . Ανόητο κορίτσι , δεν έχεις καταλάβεις ότι είσαι δικιά μου χωρίς καν να το πεις !

«Άννα κοίταξε με !»της φώναξε επιτακτικά . Κόλλησε τον ερεθισμό του πάνω της και εκείνη γουρλωσε τα μάτια . «Νιώθεις ποσό σε θέλω αυτή την στιγμή ;»έγνεψε καταφατικά . «Δεν ηρθα εδώ για να σε πηδήξω λοιπόν . Όσο και αν πεθαίνω εκεί κάτω , δεν έχω σκοπό να το κάνω μέχρι εσυ να μου το ζητήσεις !»συνέχισε . «Αν ήθελα αποκλειστικά αυτό , δεν θα ήμουν καν εδώ με εσένα !»την φίλησε πεταχτά και εκείνη τον αγκάλιασε . Πράγμα που τον παραξένεψε αλλά δεν θα της το χάλαγε . Ίσως και να την είχε ανάγκη αυτή την αγκαλιά .