Άλκης

Είναι τρομακτικό το ποσό γρήγορα περνάει ο καιρός , πως αλλάζουν τα πράγματα , πως προχωράει η ζωή !

Σαν χθες μου φαίνεται η μέρα που συνάντησα για πρώτη φορά την Άννα . Ένα μοιραίο γεγονός για εκείνη και ένα υπέροχο δώρο για εμένα ένωσε τις ζωες μας για πάντα ... ευελπιστώ !

Είναι ακόμη πιο τρομακτικό μα συγχρόνως τόσο μοναδικό και ανεπανάληπτο το ότι μέσα στην γυναίκα που λάτρεψα με όλη μου την καρδια μεγαλώνει ένα μικροσκοπικό πλάσμα το οποίο σε λίγους μήνες θα είναι το παιδί μου . Θα με φωνάζει μπαμπά και εκείνη , μαμά ! Θα είναι η πρώτη μας σκέψη το πρωί που θα ξυπνάμε και η τελευταία , κάθε βράδυ που θα κλείνουμε τα βλέφαρα μας . Θα είναι η ζωή μας , θα είναι κομμάτι του εαυτού μας , ο συνδετικός μας κρίκος ...

Η Άννα μου είναι ήδη στον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης της και ακόμη δεν μπορώ να το χωνέψω πως πέρασε έτσι ο καιρός από τότε που μου ανακοίνωσε πως περιμένει το παιδί μας . Σε λίγες μέρες μάλιστα θα μάθουμε το φύλλο του ... η Άννα επιμένει πως δεν έχει θέμα με αυτό όμως ξέρω πολύ καλά πως μέσα της εύχεται να αποκτήσουμε κόρη .
Εγώ από την άλλη θα ήθελα έναν γιο ! Να λέμε και δυο αντρικές κουβέντες που και που !

Αν είναι κόρη , τότε σίγουρα δεν θα ξανά κλείσω μάτι παρά μόνο όταν πεθάνω ! Δεν είναι και λίγο να σκέφτεσαι πως καποιος θα τριγυρνάει το κοριτσάκι σου για να το ρίξει στο κρεβάτι του ! ... Τα έχω κάνει και εγώ αυτά , ξέρω από πρώτο χέρι !

Τώρα απλά λυπάμαι τους πατεράδες τους !

Όπως και να έχει εγώ θα είμαι ευτυχισμένος και μόνο που θα πιάσω το παιδί μου στα χέρια μου . Όλα τα αλλά έρχονται δευτερα. Συν το ότι μετά την γέννηση θα έχουμε διπλό γλέντι ! Γάμος και βάφτιση ... δυο σε ένα ! Η Άννα το ζήτησε ... εγώ υπάκουσα ! -Δεν με παίρνει για πολλά πολλά με τις ορμόνες που την πλημμυρίζουν αυτή την περίοδο- φοβόταν πως δεν θα έβρισε νυφικό στα μέτρα της , αν και η διαφορά στο σώμα της είναι απειροελάχιστη ...

Στο θέμα της δουλειάς , επίσης με έβγαλε από τα ρούχα μου . Η συμφωνία ήταν ξεκάθαρη ! Θα εκτελούσε χρέη γραμματέα ... αλλά φυσικά η Άννα είναι η Άννα ! Έπρεπε να το έχω προβλέψει εξ αρχής ! Την άφησα για λίγες ώρες μόνη και μόλις γύρισα την βρηκα στην αίθουσα με τους σάκους να δείχνει στα πιτσιρίκια πως να εκτελούν σωστά το «τι τσακι» στον σάκο . Ναι είναι μια κίνηση με την οποία το πόδι προσκρούει στην κοιλιά του αντιπάλου . Τα νεύρα μου δεν περιγράφονται ! Μόνο από το μαλλί δεν την άρπαξα για να την σύρω έξω από την σχολή . Δεν ξέρω ποιος θεός με κράτησε εκείνη την ώρα .

Και σαν να μην μου έφταναν όλα αυτά , μου κράτησε κι μούτρα . Επι δυο μέρες σερί λέξη δεν κατάφερα να της πάρω . Πάλι καλά μου μαγείρευε και δεν πέθανα από ασιτία !

Σήμερα το βράδυ έχω κανονίσει να την πάω σε ένα γνωστό εστιατόριο εδώ της περιοχής το οποίο τυχαίνει να βρίσκεται στην ιδιοκτησία ενός πολύ καλού μου φίλου . Η Άννα μέχρι στιγμής δεν γνωρίζει τίποτα . Είναι έκπληξη για την επέτειο μας !

Δυο χρόνια μαζί !

Αν και με τις εκπλήξεις ποτέ δεν τα πήγαινα καλά και ποτέ δεν μου άρεσαν , σήμερα αποφάσισα να βάλω τα δυνατά μου για το όμορφο πλάσμα που χάρισε πνοή στην ζωή μου . Αυτό είναι από τα λίγα πράγματα που δεν θα πάψω να πιστεύω ποτέ στην ζωή μου . Ακόμη και αν για οποιοδήποτε λόγο οι δρόμοι μας χωρίσουν , η Άννα θα είναι το καλύτερο δώρο που ήρθε ποτέ στην ζωή μου . Και δεν ήρθε απλά ... ήρθε για να μείνει .

Πέρασα από το εστιατόριο προ ολίγου για να τους δώσω την τούρτα που ειχα κάνει ειδική παραγγελία από το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς . Έμενε μόνο να καταφέρω να την βγάλω από το σπίτι . Πάρκαρα το αυτοκίνητο μου και σχεδόν τρέχοντας ανέβηκα στο όροφο μας . Με το που ανοιξα την πόρτα την βρηκα ξαπλωμένη στον τριθέσιο καναπέ ακριβώς μπροστά μου . Τα μάτια της με σκαναραν από πάνω μέχρι κάτω και έπειτα μου έσκασε ένα τεράστιο χαμόγελο .

«Γιατί άργησες ;»ρώτησε αυστηρά και ήξερα πως το χαμόγελο ήταν από αυτά τα σατανικά που μετά ξεσπά ο πόλεμος .

«Καθυστέρησα στο μάθημα μωρό μου !»δικαιολογήθηκα απλά και περπάτησα προς το μέρος της σκύβοντας πάνω από το κεφάλι της για να την φιλήσω . Φάνηκε να πείθεται από το αθώο ψέμα μου ...

«Και εγώ τώρα ξύπνησα !»μου παραδέχθηκε με ένα πονηρό χαμόγελο . Πρέπει να κοιμάται από το μεσημέρι που την άφησα !

«Επεσες σε χειμερία νάρκη μωρό μου ;»την πείραξα και εκείνη ξέσπασε σε μικρά χαχανητά . Ποσό λάτρευα αυτή την πτυχή του χαρακτήρα της . Η Άννα ήταν ο πιο γελαστός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ .

«Κοιμάμαι για δυο τώρα Άλκη ! Χρειάζομαι περισσότερο ύπνο !»μου απάντησε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα γελια της. Εγώ πάντως δεν τα κατάφερα !

«Μιας και είσαι ξεκούραστη τώρα ... σήκω να ντυθείς , θα βγούμε !»της ανακοίνωσα κοφτά .

«Ρε μωρό μου ...» πήγε να διαμαρτυρηθεί όμως την διέκοψα.

«Αργείς Άννα ! Αργείς ...» την απείλησα και το μωρό μου αμέσως σηκώθηκε από τον καναπέ εστω και βαριεστημένα για να ντυθεί . Την παρατήρουσα να απομακρύνεται ενώ μέσα μου ευχόμουν η έκπληξη μου να πάει κατ'ευχη . Θέλω σήμερα όλα είναι είναι μοναδικά και ιδανικά για εμάς .

Πέρασαν σχεδόν είκοσι λεπτά και εκείνη ακόμα να βγει από το δωμάτιο . Ήμουν έτοιμος να βάλω τις φωνές αλλά σκέφτηκα πως δεν με παίρνει να την τσιτώσω τώρα ! Ας κάνω μια υποχώρηση ...

Και σαν να διάβασε την σκέψη μου άνοιξε την πόρτα και φώναξε δυνατά «Έτοιμη είμαι , μην φωνάξεις !»με έχει μαθει απέξω πλέον ! Αυτό είναι γεγονός . Άκουσα τα τακούνια της να χτυπούν στο μάρμαρο και ενώ ετοιμάστηκα για ακόμη μια φορά να την μαλώσω που φοράει τέτοια παπούτσια στην κατάσταση της , η φωνή μου κόπηκε .

Ήταν τόσο όμορφη ; Ή απλά την έβλεπα εγώ τόσο όμορφη ;

Όπως και να έχει αρκεί που στα μάτια μου ήταν μοναδική . Το ανοιχτο μωβ αέρινο φόρεμα της τόνιζε τόσο ωραία την κοιλιά της που υποδείκνυε πως το μικρό μας πλασματάκι μεγάλωνε μέρα με την μέρα . Αν και η ένσταση μου παραμένει στα μαύρα ψηλά πέδιλα της θα κάνω πίσω καθώς υπό άλλες συνθήκες θα την άφηνα μόνο με αυτά μπροστά μου .

«Ντύθηκα υπερβολικά ;»με ρώτησε διακόπτοντας τις σκέψεις μου .

«Όχι !»είπα απότομα . «Είσαι υπέροχη !»τα μάγουλα της κοκκινησαν . «Πάμε ;»την ρώτησα και εκείνη έγνεψε καταφατικά . Της έδωσα το χέρι μου να στηριχτεί μην πέσει με αυτούς τους δολοφόνους στα πόδια της και προχωρησαμε μαζί προς την έξοδο .

«Γιατί τόσο ιππότης σήμερα ;»κάγχασε καθώς της άνοιγα την πόρτα του συνοδηγού .

«Γιατί ποτε δεν ήμουν ;»ανταπάντησα με ένα μειδιασμα .

«Με τρομάζεις Άλκη !»γέλασε . Της έκλεισα την πόρτα με δύναμη και προχώρησα και εγώ προς την θέση μου . Εβαλα μπρος την μηχανή και εκείνη απλά με κοίταξε περίεργα προσπαθώντας να ανιχνεύσει τις επόμενες κινήσεις μου . «Κάτι σκαρώνεις έτσι ;» Με ρώτησε.

«Μάλλον !»της απάντησα απλά .

«Θα με σκοτώσεις και θα με πετάξεις στους λύκους ;»γέλασε . Αχ Άννα , όταν προσπαθείς πολύ , λες μαλακιες . Αλλά εντάξει σε έχω μαθει πια !

«Προτιμω να σε σκοτώσω και να σε κρατήσω για εμένα !»της απάντησα αφού εκείνη με προκάλεσε . «Δεν θα μιλάς , δεν θα γκρινιάζεις ... δελεαστικό δεν είναι ;» Την κορόιδεψα και εκείνη μου χαμογέλασε σατανικά .

«Έπρεπε να μου πεις να ντυθώ καλύτερα τότε !»το συνέχιζε το άτιμο θηλυκό . Της χαμογέλασα με το γνωστό σατανικό μου χαμόγελο και εκείνη σώπασε γιατί ήξερε πως αν έδινε συνέχεια θα δεινοπαθουσε . «Μπορώ να μάθω που πηγαίνουμε ;»δεν μπορούσε αν δεν μιλούσε έστω και για πέντε λεπτά .

«Εδώ !»της απάντησα μιας και είχαμε φτάσει έξω από το εστιατόριο . Κοίταξε τον χώρο γύρω της και από την έκφραση της μπορούσα να καταλαβω ότι δεν είχε ξανά έρθει ! Αυτό με ευχαριστούσε ιδιαίτερα. Άνοιξε την πόρτα της πριν προλάβω να το κάνω εγώ για εκείνη και βγήκε από το αυτοκίνητο . Το φόρεμα της ανέμιζε μαζί με τα μαλλιά της ! Ήθελα πολύ να την φωτογραφίσω αυτή την στιγμή όμως ήξερα ότι θα άρχιζε πάλι να γκρινιάζει . «Το έχει ένας φίλος μου , ο Αλέξανδρος !» Της εξήγησα . «Μαζί με την γυναίκα του την Ζωή» πρόσθεσα . «Γυναίκα από τις λίγες !»την πείραξα εισπράττοντας ένα φαρμακερό βλέμμα .

«Γι'αυτό με έφερες εδώ ;» Ανταπάντησε .

«Ήταν ένα καλό κινητρο !»της απάντησα δήθεν σοβαρός και την είδα να κατσουφιαζει . Δεν μπορούσα ποτέ να προβλέψω τις αντιδράσεις της με τις ορμόνες της .

«Κριμα που την πρόλαβε ο Αλέξανδρος !»μου χαμογέλασε στενάχωρα και ένιωσα γροθιά στο στομάχι .

«Έλα εδώ ρε χαζό !»την έκλεισα στην αγκαλιά μου . «Σε πειράζω εγώ και εσυ τσιμπάς ;»την ρώτησα νιώθοντας την να ανασαίνει βαριά .

«Ηλίθιε !»με έβρισε και εγώ γέλασα . Εντάξει έκανα γκάφα αλλά θα επανορθώσω πολύ σύντομα . Προχωρησαμε προς την είσοδο και αμέσως είδα τον Αλέξανδρο να μας πλησιάζει .

«Πες μου ότι αυτή είναι η γυναίκα σου ;» Το πρώτο πράγμα που ρώτησε ο μαλακας . Ήξερα ότι θα μου έλεγε Μαλακια . Κούνησα το κεφάλι μου χαμογελαστός και περίμενα . «Τι του βρήκες ;» Στράφηκε στην Άννα και έπειτα με αγκάλιασε όπως συνήθιζαμε εμείς σαν άντρες .

«Αλέξανδρος , χάρηκα !»γύρισε στην όμορφη γυναίκα μου που τώρα είχε πάρει τα πάνω της .

«Άννα !»του απάντησε ντροπαλά .

«Με το καλό !»κοίταξε την κοιλιά της και μας ευχήθηκε .

«Θα χρειαστώ συμβουλές από εσένα ... τρία έχεις ! Τι στο διάολο κάτι παραπάνω θα ξέρεις ...» γέλασα .

«Προσεχώς τέσσερα !»με διόρθωσε .

«Πολύ καρπερός μας βγήκες αδερφέ μου !»τον πείραξα και εκείνος κάγχασε . Πήγε κάτι να σχολιάσει αλλά η φωνή της Ζωής ήχησε από το βάθος και εκείνος σταμάτησε .

«Μωρό μου ...» την κάλεσε κοντά του . Εκείνη προχώρησε πρόσχαρα προς το μέρος τους φορώντας το μαυρο μακρυ στενό φόρεμα της . «Τον Άλκη τον ξέρεις , να σου συστήσω την όμορφη γυναίκα του ... η Άννα !»αναφώνησε και οι δυο γυναίκες αγκαλιάστηκαν δειλά .

«Χαίρομαι που σε ξανά βλέπω Άλκη !»στράφηκε σε εμένα και η Άννα με στραβοκοίταξε . Ο Αλέξανδρος αγκάλιασε την γυναίκα του και εκείνη του χάρισε ένα φιλί στο μάγουλο . Ποσό ερωτευμένοι παρέμεναν αυτοί οι δυο ; Έτσι εύχομαι να είμαι και εγώ με την Άννα μου .

«Έχουμε τα παιδιά τόση ώρα να στέκονται εδώ !»φώναξε ο Αλέξανδρος . «Το καλύτερο τραπέζι για τον φίλο μου !»αναφώνησε . Πράγματι , η θέα του ήταν μοναδική . Ευτυχώς δεν είχε πολύ κόσμο το μαγαζι γιατί ήμουν σίγουρος ότι υπό άλλες συνθήκες θα κομπλαρα . Το έχω ξανά πει ! Δεν το έχω εγώ με αυτά . «Οτιδήποτε χρειαστείτε θα φωνάξετε ή εμένα ή την Ζωή !»μας είπε κατηγορηματικά και έπειτα απομακρύνθηκαν .

«Θα σου τα βγάλω τα μάτια !»άκουσα την Άννα να ψυθίριζει .

«Μωρό μου , μπορεί η Ζωή και η κάθε Ζωή να είναι η ομορφότερη γυναίκα σε ολόκληρο τον πλανήτη ...»έκανα μια παύση . «Εγώ όμως έχω αυτή που στα δικά μου μάτια είναι μοναδική ! Το κατάλαβες ζηλιαρογατα μου ;»της είπα σοβαρά . Τα μάτια της δάκρυσαν κι αυτή την φορά είμαι σίγουρος ότι ήταν από την συγκίνηση της .

«Είμαι τόσο ηλίθια !» Έβρισε τον εαυτό της . «Έχουμε την επέτειο μας ... γι αυτό με έφερες εδώ έτσι ;»με ρώτησε θλιμμένη και εγώ χαμογέλασα .

«Ξέχασες την επέτειο μας ;»έκανα δήθεν πως ενοχλήθηκα από την αφέλεια της . Καρφί δεν μου καιγόταν που το ξέχασε ! Αρκεί που με αγαπάει και την αγαπάω ! Τα υπόλοιπα περισσεύουν .

«Συγγνώμη!»απολογήθηκε . «Έκανες όλα αυτά και εγώ κάθομαι και σου λέω χαζομάρες !»επισήμανε .

«Εγώ το ξεκίνησα ... το δίκιο είναι με το μέρος σου !»της είπα αμέσως .

«Νιώθω τόσο άσχημα τώρα !»παραδέχτηκε .

«Εγώ πάλι νιώθω τόσο τυχερός και ευτυχισμένος !»της είπα σοβαρά . «Ίσως και ευλογημένος που είμαι εδώ για να γιορτάσω όλες τις μέρες που πέρασα μαζί σου , δεν με νοιάζει αν το θυμασαι ή όχι ! Μου αρκεί που ήσουν και είσαι μαζί μου !»της δήλωσα κοφτά .

«Σε αγαπώ !»μου απάντησε με μια ανάσα κόβοντας την δίκη μου . Όχι ότι δεν το ήξερα ! Αλλά πέθαινα κάθε φορά που το άκουγα από τα χείλη της .

«Δεν μου αρκεί !»την πείραξα .

«Θα σε αγαπώ για πάντα ! Και αν υπάρχει δεύτερη ζωή πάλι εσένα θα αγαπήσω !»μου είπε με σθένος .

«Τώρα κάτι πάει να γίνει !»συνέχισα να την πειράζω . «Ας αρχίσει η βραδιά μας λοιπόν ...»

Συνεχίζεται !