«Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημη ιδέα αυτό το διήμερο ...» σχολίασε η Άννα καθώς επέστρεφαν στο σπίτι έπειτα από το πέρας της μικρής τους εκδρομής στην μικρή ακροθαλασσιά .

«Για μια στιγμή φοβήθηκα ...» παραδέχτηκε ο Άλκης .

«Πιστεύεις πως ο Δημήτρης πληγώθηκε ;»τον ρώτησε διστακτικά .

«Ο Δημήτρης δεν πληγώνεται Άννα ! Δηλαδή μπορεί να γκρεμίζεται ο εγωισμός του αλλά στο τέλος του περνάει ! Δεν ήταν ερωτευμένος ... κολλημένος ήταν !»της εξήγησε κοφτά .

«Τουλάχιστον η Φλώρα και ο Φώτης δείχνουν ερωτευμένοι ...» ανασηκωσε τους ώμους της .

«Ας τους αφήσουμε τώρα αυτούς και ας ασχοληθούμε με εμάς ...» της χαμογέλασε πλησιάζοντας την .

«Έχεις μάθημα στην σχολή ...» του υπενθύμισε αυστηρά .

«Εσυ τι θα κανείς ;»την ρώτησε . «Δεν θες να έρθεις μαζί μου ;»πρότεινε .

«Όχι μωρό μου , έχω αφησει κάποιες εκρεμμοτητες !»του απάντησε αινιγματικά . «Θα τα πούμε μετά !»τον φίλησε γλυκά στο μάγουλο .

«Γιατί είσαι τόσο μυστήρια ;»γέλασε κοφτά . «Από το πρωί σε βλέπω κάπως ... σκεπτική !»τόνισε . «Πρέπει να ανησυχώ ;»αναρωτηθηκε .

«Όχι !»του χαμογέλασε ξανά . «Μια χαρά είμαι !»διαβεβαίωσε .

«Σίγουρα ;» Ξανά ρώτησε .

«Ναι μωρό μου , πήγαινε να πλυθείς , να αλλάξεις και φυγε γιατί θα αργήσεις ...» του είπε ήρεμα , εκείνος της έστειλε ένα νοητό φιλί και έτρεξε γρήγορα να κάνει ένα ντουζ να βγάλει την αλμυρά από πάνω του κι να ετοιμαστεί στα γρήγορα για να φύγει για την δουλειά . Η Άννα πράγματι ήταν αρκετά σκεπτική από το πρωί ! Ο Άλκης δεν είχε πέσει έξω ...

Ξαφνικά συνειδητοποίησε πως είχε μια εβδομάδα καθυστέρηση . Ποτέ δεν είχε τέτοια θέματα και πάντα ήταν ακριβής με την περίοδο της . Η καρδια της είχε σφιχτει ! Οι πιθανότητες της εγκυμοσύνης έπαιζαν ξανά και ξανά στο κεφάλι της. Δεν ήξερε πως να αντιδράσει , δεν ήξερε πως να νιώσει ! Ξύπνησαν παλιές μνήμες στο κεφάλι της και το μυαλό της θόλωσε . Κι έπειτα ... δεν είχαν ζήσει ακόμα τα πάντα με τον Άλκη ! Δεν είχε ζήσει όλα όσα ήθελε να ζήσει μαζί του . Ένα παιδί ωστόσο θα ολοκλήρωνε την αγάπη τους ή ίσως και δημιουργούσε ρήξη ! Πολλά σενάρια έπαιζαν στο κεφάλι της ...

Θα περίμενε τον Άλκη να φύγει για την δουλειά και θα πήγαινε αμέσως να βρει ένα ανοικτό φαρμακείο ώστε να αγοράσει ένα τεστ εγκυμοσύνης πρώτου καλέσει τον γυναικολόγο της .

«Θα μείνεις σπίτι ;» Την ρώτησε ο Άλκης καθώς βγήκε από το μπάνιο . Τα νερά έσταζαν πάνω στο κορμί του .

«Μπορεί να πάω μέχρι την Μελινα , θέλω να δω τον Αντρέα και τον Μιχάλη !»του απάντησε . Ίσως πράγματι να συνδυάζε την βόλτα της μέχρι το φαρμακείο με μια βόλτα μέχρι την κουνιάδα της . Ήταν το πρώτο άτομο που ήθελε να μοιραστεί την αγωνία της . Η μόνη γυναίκα που θα μπορούσε να εμπιστευτεί στην παρούσα φάση της ζωής της .

«Θέλεις να σε πάω εγώ τώρα ;»την ρώτησε .

«Όχι αγάπη μου , θα περπατήσω λιγάκι !»του απάντησε χαμογελαστά . Έβγαλε και εκείνη τα ρούχα της και πήρε θέση στο μπάνιο για να ξεπλυθεί . Μέχρι ο Άλκης να ετοιμαστεί η Άννα είχε βγει από το μπάνιο .

«Μηπως τελικά να μείνω σπίτι ;»γέλασε ο Άλκης βλέποντας την τυλιγμένη με την κόκκινη πετσέτα . Πλησίασε το βρεγμένο κορμί της κι την κόλλησε πάνω του .

«Δεν με βαρέθηκες ;» Τον πείραξε τυλιγοντας τα χέρια της γύρω από τον αυχένα του .

«Πως να σε βαρεθώ μωρό μου ;» Ψέλλισε πάνω στα χείλη της .

«Άλκη ...» μουρμούρισε . «Λένε πως ο έρωτας πολλές φορές ξεθωριάζει ...»ψιθύρισε . «Δεν θέλω να συμβεί και σε εμάς αυτό !»δήλωσε στενάχωρα .

«Μωρό μου αν ξεθωριάσει , δεν είναι αληθινός ! Και δεν νομίζω πως αυτό συμβαίνει στην περίπτωση μας !»της χαμογέλασε κάνοντας στην άκρη τις υγρές τούφες των μαλλιών της .

«Αν ο γάμος μας φθείρει ;» Εξέφρασε ξανά την ανησυχία της

«Άννα μου , μηπως δεν θες να παντρευτούμε ;»αναρωτηθηκε .

«Όχι , εννοείται πως όχι !»του ξεκαθάρισε . «Απλά φοβάμαι , δεν θέλω να χαθεί αυτό που έχουμε !»ψιθύρισε .

«Δεν θα χαθεί καρδια μου !»της είπε κοιτώντας την στα μάτια . Τα μάτια του μόνο αλήθεια φανέρωναν ! Μόνο αγάπη και προσπάθεια , πράγματι για να μην χαθεί αυτό που είχαν !

«Άντε φυγε τώρα !»του είπε ξαφνικά βγαίνοντας από τις σκέψεις της . «Άργησες εξαιτίας μου !»γέλασε πνιχτα .

«Με καταστρέφεις γυναίκα ! Με καταστρέφεις ...» την πείραξε φιλώντας την με παθος στα ζουμερά της χείλη . «Φεύγω !»φώναξε βιαστικά φορώντας τα παπούτσια του .

«Τι ώρα θα γυρίσεις ;» Τον ρώτησε .

«Εννιά τελειώνω μωρό μου ! Θα προσπαθήσω να έρθω όσο πιο γρήγορα μπορώ !»της είπε .

«Να προσεχείς !»του είπε γλυκά καθώς εκείνος άνοιγε την πόρτα .

«Σε αγαπώ μωρό μου !»φώναξε αποχωρώντας τελικά από το σπίτι . Και τώρα η δίκη της ανησυχία ξεκινούσε από το μηδέν . Ντύθηκε στα γρήγορα , φόρεσε τα φλατ σανδάλια της , έβαλε τα απαραίτητα στην τσάντα της και έφυγε σαν κυνηγημένη για το φαρμακείο . Για καλή της τυχη το φαρμακείο της γειτονιάς εφημέρευε και δεν χρειάστηκε να διαγράψει χιλιόμετρα πλημμυρισμένη με αγωνία . Πήρε δυο-τρία τεστ ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο σίγουρη για το αποτέλεσμα και περπάτησε με μεγάλα βήματα προς το σπίτι της Μελινας . Έφτασε έξω από την πόρτα της και την χτύπησε με μανια ώσπου η Μελινα να εμφανιστεί μπροστά της έντρομη .

«Γιατί είσαι έτσι ;» Την ρώτησε με κομμένη την ανάσα .

«Θέλω κάτι να σου πω Μελινα !»είπε λαχανιασμένα . Η κοπέλα έκανε στην άκρη ώστε η Άννα να περάσει μέσα στο διαμέρισμα . Την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω , εξονυχιστικά , ωστόσο δεν μπόρεσε να καταλάβει τι της συνέβαινε ! «Που είναι ο Μιχάλης ;» Αναρωτηθηκε .

«Έχει πάει με τον Αντρέα στην παιδική χαρά !»την ενημέρωσε μπερδεμένη . «Άννα θα μου πεις τι έχεις ; Εσυ είσαι καταχλωμη !»παρατήρησε . «Έπαθε κάτι ο αδερφός μου ;» Ρώτησε φοβισμένη .

«Όχι !»της είπε με ένταση στην φωνή της . «Μελινα έχω καθυστέρηση !» Της κούνησε την σακούλα από το φαρμακείο . «Λες να γινεις θεια ;» χαμογέλασε άχνα .

«Τι λες τώρα ;» Τσιριξε . «Αυτό είναι υπέροχο !»έτρεξε να την αγκαλιάσει . «Γιατί όμως δεν σε βλέπω χαρούμενη ;»σχολίασε σαστισμένη μόλις είδε το κατσουφιασμενο βλέμμα της .

«Φοβάμαι ... αν όντως είμαι εγκυος , δεν ξέρω ...» κόμπιασε .

«Τι δεν ξέρεις Άννα ;»ύψωσε τον τόνο της φωνής της .

«Δεν ξέρω αν ο Άλκης θα χαρεί , δεν έχουμε προλάβει να ζήσουμε όπως έχουμε ονειρευτεί ...» ξεφυσηξε . Άπλωσε το χέρι της και τράβηξε την καρέκλα της τραπεζαρίας αφήνοντας το κορμί της να πέσει άψυχα .

«Ποτέ ένα παιδί δεν είναι εμπόδιο στο να ζήσετε την ζωή σας όπως την έχετε ονειρευτεί !» Της είπε αυστηρά . «Και όσον αφορά τον Άλκη , είμαι σίγουρη πως θα χαρεί ! Τον ξέρω τον αδερφο μου , ξέρω ποσό σε αγαπάει , ποσό αγαπάει τα παιδιά ... δεν έχεις να φοβάσαι κάτι Άννα ! Ο Άλκης δεν είναι ο Λάμπρος !»αυτό καλύτερα να μην το είχε αναφέρει . Αυτό το όνομα ήταν απαγορευμένο πλέον !

«Θεωρητικά καλά τα λες Μελινα ! Πρακτικά όμως ;»την ρώτησε . «Και εγώ αγαπώ τα παιδιά όπως και τον Άλκη αλλά τώρα νιώθω να χανω την γη κάτω από τα πόδια μου !»της είπε .

«Και τι θα κανείς ;»την ρώτησε . «Θα το ρίξεις ;» Σχεδόν έφτυσε τα λόγια της .

«Όχι !»κούνησε το κεφάλι της αποφασιστικά . «Αυτό το σενάριο δεν παίζει στο μυαλό μου !»διαβεβαίωσε .

«Τότε πήγαινε να κανείς το τεστ να βεβαιωθούμε !»την προέτρεψε . Η Άννα σηκώθηκε διστακτικά απο την καρέκλα , έβγαλε την συσκευασία από την σακούλα και κοίταξε ξανά την Μελινα .

«Έχω πάρει τρία !»σχολίασε γελώντας .

«Μας φτάνει ένα ! Είναι αξιόπιστα !»της απάντησε γελώντας . «Άντε πήγαινε !»φώναξε και η Άννα έφυγε σαν αστραπή για το μπάνιο . Κάτι τόσο εύκολο και απλό , σε εκείνη , την δεδομένη στιγμή , θύμιζε χειρουργείο ανοιχτής καρδιάς . Άλλωστε η δίκη της ήταν σχεδόν έτοιμη να σκίσει το δέρμα της και να βγει στην επιφάνεια .

Ακολούθησε πειστά τις οδηγίες που αναγράφονταν στο χάρτινο κουτί και άρχισε να μετράει αντίστροφα από μέσα της μέχρι να περάσει ο απαιτούμενος χρόνος προκειμένου να υπάρξει η ένδειξη εγκυμοσύνης ή όχι !

«Ακόμη ;» Άκουσε την Μελινα να φωνάζει έξω από την πόρτα . Την άνοιξε απότομα ξεκλειδώνοντας και στάθηκε μπροστά στην κουνιάδα της .

«Δες το εσυ , δεν μπορώ !»δήλωσε .

«Τι κανείς έτσι κοπέλα μου ;» Γέλασε η Μελινα αρπάζοντας το τεστ από τα χέρια της . Το κοίταξε με προσοχή και έπειτα εστίασε ξανά στην Άννα η οποία είχε κλείσει τα μάτια της , σαν να περίμενε την βόμβα να εκραγεί από στιγμή σε στιγμή .

«Γιατί δεν μιλάς ;» Γρυλισε ανοίγοντας τα μάτια της αντικρίζοντας την Μελινα εμφανώς συγκινημένη καθως τα δάκρυα έτρεχαν πάνω στα μάγουλα της .

«Ο αδερφός μου θα γίνει πατερας ...» αναφώνησε μέσα από τους λυγμούς της . Η σκληρή της εικόνα είχε επισήμως καταρρεύσει .

«Ναι όμως δεν θα το γεννήσει ο αδερφός σου !»άρπαξε το τεστ από τα χέρια της Μελινας ώστε να το διαπιστώσει και η ίδια με τα μάτια της . Ήταν θετικό ! Δεν υπήρχε καμία αμφισβήτηση . Ένας μικρός Άλκης ή μια μικρή Άννα ήταν στον δρόμο της ζωής ! Στον δύσκολο αυτό δρόμο ...

«Θα γινεις μανούλα !»Τσιριξε αγκαλιάζοντας την . «Συγχαρητήρια !»γελούσε , έκλαιγε , τσιριζε ... ανάμεικτα συναισθήματα.

«Μελινα με πνιγείς !»την πείραξε η Άννα.

«Πάρε τον Άλκη να του το πεις !»της είπε .

«Δεν πρόκειται να του το πω από το τηλέφωνο !»της απάντησε έντονα . «Το βράδυ θα του το πω ! Θέλω όμως να είστε κι εσείς εκεί !»της ζήτησε ικετευτικά .

«Νομίζω είναι καλύτερα να είστε οι δυο σας !»επέμεινε η αδερφή του .

«Όχι ! Σας θέλω και εσάς , σε παρακαλώ Μελινα !»της έπιασε τους καρπούς και την κάρφωσε στα μάτια με ένα παρακλητικό βλέμμα .

«Εντάξει , εντάξει !»της χαμογέλασε .

«Σε ευχαριστώ , σε ευχαριστώ !»Τσιριξε σαν μικρό παιδί . Ειχε ανάγκη την Μελινα δίπλα της . Την ενιωθε μεγάλο στήριγμα δίπλα της , σαν αδερφή της ! Την αδερφή που ποτέ δεν είχε ! Γιατί το δέσιμο τους ... ήταν ιδιαίτερα περίεργο !

«Μην φοβάσαι τον Άλκη ! Ποτέ μην τον φοβηθείς !»ψιθύρισε  η κοπέλα αγκαλιάζοντας την σφιχτά .

«Δεν φοβάμαι τον Άλκη , εμένα φοβάμαι !»της απάντησε αντί αυτού . «Εμένα και το παρελθόν μου !»επισήμανε .

«Το παρελθόν είναι παρελθόν Άννα ! Τελείωσε , έσβησε ... τώρα έρχονται τα καλύτερα , τα πιο συναρπαστικά !»την καθησύχασε . «Πίστεψε με ! Και εγώ έτσι έλεγα πριν γνωρίσω τον αδερφο σου !»της χαμογέλασε .

«Χαίρομαι πολύ για εσάς τους δυο !»της είπε μέσα από την καρδια της . «Σου το έχω ξανά πει , ο Μιχάλης είναι καλό παιδί ! Άλλωστε το παρελθόν δεν κρίνει τον άνθρωπο !»χρησιμοποίησε εν μέρη τα λόγια της .

«Δεν τον έκρινα ποτέ Άννα ! Εγώ ερωτεύτηκα τον Μιχάλη που γνώρισα ! Όχι τον Μιχάλη που μου παρουσίασαν ...» της απάντησε χαμογελαστά και η Άννα αυτομάτως συγκινήθηκε . Έβλεπε την ανιδιοτελή αγάπη προς το πρόσωπο του αδερφου της , να διαγράφεται μέσα στα μεγάλα μάτια της Μελινας .

«Φεύγω!»δήλωσε σκουπίζοντας τα δάκρυα της . «Έχω να ετοιμάσω πράγματα για το βράδυ !»γέλασε . «Να μου φιλήσεις τα αγόρια σου !»της έκλεισε το μάτι .

«Άμα καθίσεις λίγο ακόμη θα μπορεσεις να τους φιλήσεις και μόνη σου !»της είπε προκειμένου να μείνει λίγο ακόμη μαζί της . Λάτρευε την παρέα της ....

«Έχω πολλές δουλειές Μελινα ...» της είπε δήθεν αυστηρά . Πέρασε την τσάντα στον ώμο της και προχώρησε προς την εξώπορτα . «Είναι μια ιδιαίτερη βραδιά η σημερινή !»δήλωσε . Η συζήτηση με την Μελινα την είχε αλλάξει ριζικά . Άλλος άνθρωπος ήρθε και άλλος φεύγει !

«Τα λέμε το βράδυ τότε !»αναφώνησε η κοπέλα ...

Τα λέμε το βράδυ ...