37. Παρελθόν vs Παρόν


«Αυτή είναι ;»

«Αυτή είναι ! Άννα ήρεμα , μπορεί απλά να ήρθε να δει τους αγώνες ! Ασχολούνταν και εκείνη με το άθλημα στο παρελθόν !»προσπάθησε να την καθησυχάσει .

«Ναι είμαι σίγουρη , ήρθε απλά για τους αγώνες ...» ψέλλισε δύσπιστα .

«Ωραία και για τους αγώνες να μην ήρθε ... τι φοβάσαι ;»της πέταξε απότομα. «Υπάρχει περίπτωση ο Άλκης να τρέξει πίσω της ;»ρώτησε και χωρίς να περιμένει απάντηση από εκείνη έδωσε αυτος την δίκη του . «Σε καμία γαμημενη περίπτωση .»την διαβεβαίωσε . «Καθάρισε το μυαλό σου και θαύμασε τον φίλο μου που τον έχει γαμησει τον Γερμανό !»φώναξε στο τέλος της πρότασης του βλέποντας τον Άλκη να έχει στριμώξει στην γωνία τον συμπαίκτη του και να τον χτυπάει αλύπητα . Ο Φώτης είχε δίκιο . Κούνησε το κεφάλι της για να διώξει κάθε αρνητική σκέψη και έπειτα στράφηκε στον Άλκη ο οποίος τα έδινε όλα .

«Μπραβο μωρό μου ...» ψιθύρισε από μέσα της και του χάρισε ένα χαμόγελο το οποίο ο Άλκης σίγουρα δεν αντιλήφθηκε μιας και ήταν εκατό τοις εκατό αφοσιωμένος στην μάχη . Το τρίλεπτο ολοκληρώθηκε , οι δυο αντίπαλοι βρέθηκαν δεξιά και αριστερά από τον υπεύθυνο και το χέρι του Άλκη εκτοξεύθηκε στον αέρα . Η ομάδα του πανηγύρισε με την Άννα να τσιρίζει χωρίς σταματημό . Ο δεύτερος γύρος ήταν πλέον γεγονός . Ο Άλκης κάθισε στην μεριά του και ένας δεύτερος εξίσου δυνατός αλλά πιο ψηλός αντίπαλος ανεβηκε στο ρινγκ .

«Φώτη αυτος είναι διπλάσιος από τον Άλκη ...» σχολίασε ανήσυχα.

«Αυτό είναι προτέρημα για τον Άλκη . Οι ψηλοί δεν ελίσσονται εύκολα !»της εξήγησε βιαστικά χωρίς να παίρνει τα μάτια του από τον φίλο του που μόλις έπαιρνε θέση μάχης για να ξεκινήσει. . Άλλο ένα τρίλεπτο με νικητή τον Άλκη . Στα μεγάφωνα φώναζαν σε όλες τις γλώσσες πως ο Άλκης είχε κερδίσει και αυτό το σετ .

«Κέρδισε ;» φώναζε ξανά η Άννα τρελαμενη . Είχε παθιαστει τόσο πολύ με την όλη κατάσταση που μονο οι φωνές της ίσως να Ακουγόταν τόσο σε ολόκληρη την αρένα . «Φώτη κέρδισε !»έπεσε στην αγκαλιά του . Ο Δημήτρης γύρισε πίσω γελώντας . Μπορεί να τους κορόιδευε αλλά μέσα του θαύμαζε τον έρωτα τους . Και ποσό μάλλον τώρα που γνώριζε τα σχέδια του φίλου του .

«Ένας τελευταίος αγώνας έμεινε !»μουρμούρισε ο Δημήτρης . «Την είδες και εσυ την Βαλέρια !»ψιθύρισε στο αυτί του Φώτη .

«Και όχι μόνο εγώ !»τόνισε ο φίλος του . Κοιτάχτηκαν απορημένοι ωστόσο δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσουν να μπει ανάμεσα στον Άλκη και την Άννα .

«Ξεκινάει !»φώναξε η Άννα . Ο τελευταίος αντίπαλος ήταν ένα θηρίο . Καμία σχέση με τα κυβικά του Άλκη . Διπλάσιος σε όγκο από εκείνον και φαινομενικά υπερβολικά δυνατός .

«Μην τρελαίνεσαι ! Τα φαινόμενα απατούν !»την πρόλαβε ο Φώτης . Στιγμιαία το βλέμμα της έπεσε πάνω στην Βαλέρια η οποία ζητοκραυγαζε για τον Άλκη . Ποσό ήθελε να την πιάσει από το μαλλί και να την φέρει σβούρες . «Στον Άλκη τα μάτια σου !»της φώναξε ο Φώτης βλέποντας το συνοφρυωμένο πρόσωπο της .

«Θα την ξεμαλλιάσω !»μουρμούρισε και εκείνος γέλασε περνώντας το χέρι του γύρω από τον αυχένα της . Έμειναν έτσι , να της κρατάει το κεφάλι στην μεριά του Άλκη ώστε να μην επηρεάζεται από την Βαλέρια .

«Έλα αγόρι μου !»γρυλισε ο Δημήτρης βλέποντας το θηρίο να χτυπάει τον Άλκη με μανια και εκείνος να αδυνατεί να ανταποκριθει . «Χτυπα τον γαμωτο ! Ρίξε ένα δυνατό κροσέ στα πλευρά να σπάσει ...» χτύπησε την σιδερένια περίφραξη του ρινγκ προσπαθώντας να δώσει λύση διαφυγής στον Άλκη. Η Άννα έτρεξε δίπλα από τον Δημήτρη .

«Έλα μωρό μου !»φώναξε δυνατά για να την ακούσει . Λίγο ο Δημήτρης , λίγο η Άννα κατάφερε να τον απωθήσει και να αντιστρέψει τους ρόλους . Ένα μισή λεπτό ακόμη και το παιχνίδι κρεμόταν από μια κλωστή . Ο Άλκης είχε χτυπηθεί αρκετά και το πρόσωπο του αιμορραγούσε από παντού . Έπεσε πάνω στο θηρίο επιστρατεύοντας όλες του τις δυνάμεις για να τον τελειώσει και το κατάφερε . Ολόκληρη η αρένα ζητωκραύγαζε για τον έλληνα πρωταθλητή . Οι φίλοι του και η Άννα φώναζαν συνθήματα . Εκείνος τους χαμογέλασε από ψηλά και τους έκλεισε το μάτι . Και ήξεραν πως η στιγμή είχε έρθει ...

Ο Άλκης γύρισε στον άντρα δίπλα του ζητώντας του το μικρόφωνο καθώς επίσης και να μεταφραστούν τα λόγια του στα αγγλικα . Ήθελε αυτό να μείνει ως το γεγονός της χρονιάς . Η Άννα τον κοίταξε σαστισμένη . Ο Δημήτρης ανεβηκε γρήγορα δίνοντας του κάτι και έπειτα γύρισε τρέχοντας σε εκείνους .

«Η νίκη αυτή είναι αφιερωμένη στο κορίτσι μου ! Άννα , γνώρισα πολλές γυναίκες στην ζωή μου καμία όμως δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί σου . Καμία δεν με ολοκληρώνει όσο εσυ . Με καμία αυτά τα λόγια δεν μου βγήκαν ποτέ τόσο αβίαστα . Και σε καμία άλλη δεν πήρα ποτέ την απόφαση να της ζητήσω να γίνει γυναίκα μου ...» η Άννα δεν μπορούσε να μιλήσει . Τα είχε χαμενα . Έκλαιγε με αναφιλητά , χωρίς να παίρνει τα μάτια της από πάνω του . Όλες οι κάμερες ήταν πάνω τους . Εκατομμύρια ανθρώποι ήταν μάρτυρες σε αυτό . Ο Φώτης με τον Δημήτρη χαμογελούσαν με την χαρά του κολλητού τους . «Άννα θα με παντρευτείς ;»ρώτησε έπειτα από μια μικρή παύση . Ο Δημήτρης την σκουντηξε και εκείνη τον στραβοκοίταξε .

«Έλα ομορφούλα μην το παίζεις δύσκολη ! Αρκετά ξεφτίλας έγινε ...» αστειεύτηκε . Η Άννα έτρεξε στο ρινγκ . Ο υπεύθυνος έκανε άκρη για να περάσει από το μικρό άνοιγμα και εκείνη έπεσε στην αγκαλιά του .

«Πρόσεχε μωρό μου ...» ψιθύρισε στο αυτί της . Τα τραύματα του πονούσαν , ήταν ακόμη ανοιχτές πληγές ...

«Σε αγαπώ τόσο πολύ !»μουρμούρισε χαλαρώνοντας το κράτημα της .

«Απάντηση δεν παίρνω όμως ...» την πείραξε .

«Νόμιζα πως ήταν αυτονόητο !»του χαμογέλασε . Ολόκληρη η αρένα ζητοκραυγαζε . Αύριο θα ήταν σίγουρα εξώφυλλο σε όλα τα περιοδικά ωστόσο το τώρα ήταν πολύτιμο για εκείνους . Την σήκωσε στην αγκαλιά του αγνοώντας τον πόνο που τον σούβλιζε με κάθε της κίνηση . Την άφησε προσεκτικά να πατήσει στο έδαφος και έπιασε ξανά το μικρόφωνο στα χέρια του ευχαριστώντας όλους όσους τον στηρίζουν γενικότερα στο αγωνιστικό κομμάτι καθώς και όλους εκείνους που έκαναν την μέρα ακόμα πιο ιδιαίτερη και ξεχωριστή . Κατέβηκαν από το ρινγκ και οι φίλοι τους έπεσαν κατά πάνω τους .

«Μας το πήρες το κορίτσι μπαγάσα !»αστειεύτηκε ο Δημήτρης . Ο Άλκης κοίταξε την Άννα περνώντας το χέρι του γύρω από την μέσα της .

«Από εδώ και πέρα μετρημένα τα λόγια σου για την γυναίκα μου !»τον πείραξε .

«Ρε άντε παράτα με και έλα εδώ να σε κάνω άνθρωπο ...» του φώναξε βλέποντας τα αίματα να έχουν καλύψει το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου του . Ο Άλκης άφησε την Άννα και προχώρησε προς το μέρος του . Κάθισε σε μια πλαστική καρέκλα και ο Δημήτρης ξεκίνησε να περιποιείται τα τραύματα του .

«Congratulazioni» μια φωνή με ιταλική προφορά ήχησε δίπλα από τα αυτιά του να του δινει τα συγχαρητήρια  . Το βλέμμα του έπεσε πάνω στην Βαλέρια που τόση ώρα δεν είχε αντιληφθεί την παρουσία της . Κοίταξε τον Δημήτρη και το βλέμμα του αμέσως μαρτύρησε πως εκείνοι την είχαν δει εξαρχής .

«Grazie» την ευχαρίστησε απλά . Με τα μάτια του έψαξε την Άννα διακριτικά η οποία μόλις είδε την Βαλέρια να μιλάει στον Άλκη επιτάχυνε τον βηματισμό της για να φτάσει δίπλα του . Ο Φώτης από πίσω της φώναζε αλλά εκείνη δεν σταματούσε με τίποτα .

«ti stai sposando;»αναρωτηθηκε αν όντως παντρεύεται . Όλο το θέαμα που εξελίχθηκε μπροστά της δεν ήταν αρκετό για να καλύψει την ερώτηση της . Το βλέμμα της έκρυβε θλίψη και θυμό ταυτόχρονα .

«Si valeria !»της απάντησε στον ίδιο τόνο . Η Άννα έφτασε δίπλα του . Χαμογέλασε βεβιασμένα στην Βαλέρια και έπειτα στράφηκε στον Άλκη .

«Πονάς ;» Τον ρώτησε το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό για να διώξει τις αρνητικές σκέψεις .

«Όχι μωρό μου , εντάξει είμαι !»της απάντησε τρυφερά .

«sei innamorato di lei ;» Τους διέκοψε ξανά ρωτώντας τον αν είναι ερωτευμένος μαζί της . Μάλλον δεν ήθελε να πιστέψει στα μάτια της διότι η απαντήσεις ήταν ακριβώς μπροστά της .

«Τι σου λέει ;» Πετάχτηκε και η Άννα έτοιμη να την αρπάξει από το μαλλί . Ο Άλκης της έκανε νόημα να ηρεμήσει και της ψιθύρισε πως θα μιλούσαν αργότερα .

«Si , molto !»της το επιβεβαίωσε και εκείνος και σηκώθηκε από την καρέκλα γυρίζοντας πλάτη στην Βαλέρια . Την αγνοούσε επιδεικτικά όμως εκείνη δεν το έβαζε κάτω . Συνέχιζε να του κάνει ερωτήσεις σαν να προσπαθεί να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο μαζί του .

«Alki...»το κάλεσμα της φωνής της τον έκανε να γυρίσει απότομα στο μέρος της . Εκείνη με αστραπιαία σχεδόν κίνηση κόλλησε πάνω του συνθλίβοντας τα χείλη της μετά δικά του . Η Άννα είχε κοκαλωσει όπως και ο Φώτης με τον Δημήτρη . Ο Άλκης την έσπρωξε με την βία από πάνω του . Αν δεν ήταν αυτος που ήταν τώρα θα τις είχε άστραψει ένα χαστούκι που θα θυμόταν για όλη της την ζωή .

«Vai ora !» Της φώναξε να φύγει , να εξαφανιστεί από μπροστά του . Εκείνη έσκυψε το κεφάλι και πίσω πάτησε . Ευτυχώς οι κάμερες δεν κατέγραψαν το γεγονός διότι τα πράγματα θα γινόταν πολύ περίπλοκα . «Άννα ...» φώναξε βλέποντας το κενό και χαμένο της βλέμμα . Την ταρακούνησε από τους ώμους και εκείνη σαν να ξύπνησε από τον λήθαργο της ένιωσε να πνίγεται . «Πες μου ότι νιώθεις ...» την προέτρεψε.

«Όχι εδώ , πάμε μέσα ...» πρότεινε ο Φώτης . Την έσπρωξε απαλά και προχώρησαν μέχρι το δωμάτιο που ετοιμαζόταν προηγουμένως ο Άλκης .

«Μας αφήνετε λίγο μόνους ;»ζήτησε από τους δικούς του . Έκλεισε την πόρτα και γύρισε προς την Άννα . Τα μάτια της έκρυβαν έναν πόνο. «Γιατί το να το κάνει αυτό ;»κλαψούρισε . «Θέλω να την πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια !»γρυλισε .

«Δεν ξέρω γιατί το έκανε αλλά δεν με νοιάζει !»της είπε σκληρά .

«Με νοιάζει εμένα όμως !»φώναξε . «Πως θα ένιωθες αν ερχόταν καποιος πρώην μου και με φιλούσε μπροστά στα μάτια σου ;»τον ρώτησε .

«Θα του τα έκοβα και θα του τα έδινα να τα φάει !»γέλασε άχνα .

«Τότε εγώ γιατί να μην κάνω το ίδιο !»του είπε έντονα .

«Γιατί εκείνη δεν έχει !»χαμογέλασε αναφερόμενος στην ανατομία του σώματος κάθε γυναίκας άλλωστε . Η Άννα κάγχασε ελαφρώς ...

«Θα βρω κάτι άλλο να κόψω τότε !»επέμεινε συγχυσμένα και εκείνος γέλασε . «Δεν θέλω να σε αγγίζει καμία Άλκη . Ποσό μάλλον να σε φιλάει ...» του είπε σκύβοντας το κεφάλι της .

«Καμία δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει εκτός από εσένα ! Όλες οι άλλες διαπράττουν αδίκημα ...» αστειεύτηκε .

«Δεν βλέπω να τιμωρούνται όμως !»σχολίασε ειρωνικά .

«Τι ήθελες να κάνω; Να σηκώσω το χέρι μου και να την χτυπήσω ;»την ρώτησε στον ίδιο τόνο . «Θα μπορούσα άνετα να το έχω κάνει ... αλλά λυπάμαι Άννα δεν μπορώ !»της είπε . «Μπορώ να σαπίσω στο ξύλο το αντίπαλο μου αλλά εκείνη και καμια 'εκείνη' δεν μπορώ ...» δήλωσε αντρίκια .

«Δεν θα ήθελα ποτέ να κανείς κάτι τέτοιο!»του χάιδεψε στο μάγουλο . «Και ούτε θα σου το ζητούσα ποτέ ! Θα ήταν ανόητο εάν το έκανα ...» κάγχασε . «Ξέρεις ότι δεν είμαι υστερική ούτε ζηλιάρα ... τουλάχιστον όχι πολύ !»χαμογέλασε . «Σε αγαπάω Άλκη , σε αγαπάω τόσο πολύ που δεν σκέφτομαι καν αν υπάρχει Βαλέρια και οποιαδήποτε άλλη . Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα ανεχτώ να την βλέπω να σου τρίβεται , γιατί τότε θα σηκώσω εγώ το δικό μου χέρι και πίστεψε με δεν θα διστάσω να της το σπάσω το σαγόνι !»ψέλλισε με ένταση στην φωνή της .

«Εσυ έχεις κάθε δικαίωμα ...» της χαμογέλασε πονηρά και πλησίασε να την φιλήσει όμως εκείνη αποτραβήχτηκε . «Τι έγινε τώρα ; Θα την πληρώσω εγώ ;»την ρώτησε παιχνιδιάρικα .

«Αν δεν κανείς γάργαρες με χλωρίνη μην διανοηθείς να με φιλήσεις !»του είπε σοβαρά και εκείνος ξέσπασε σε τρανταχτά γελια . Εγκλώβισε το κέφαλι της στα χέρια του και ένωσε τα χείλη τους παρά την άρνηση της .

«Δεν θα μου πεις εσυ αν θα φιλήσω την γυναίκα μου !»μουρμούρισε πάνω στα χείλη της εισπράττοντας ένα τεράστιο χαμόγελο από εκείνη . Μακάρι αυτό το χαμόγελο να μείνει για πάντα στα χείλη της ...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top