«Ρε μαλακα γιατί δεν μας είπες ποτέ για εσένα και την Φλώρα ;»ρώτησε ο αλκης . Οι τρεις άντρες είχαν καθίσει στο γραφείο του Άλκη έτοιμοι να μιλήσουν για όλα . Το επόμενο μάθημα ήταν σε μια ώρα και η Άννα είχε επισκεφθεί τον αδερφο της . Ήταν απλά οι τρεις τους ! Όπως παλιά .

«Τι να σας έλεγα ρε !»φώναξε . «Είμασταν κωλος και βρακι με την Φλώρα όμως τα πράγματα μπλέχτηκαν . Εεε λίγο ο κωλος της , λίγο το βρακι της ... μας γαμησαν κυριολεκτικά !»σχολίασε γελώντας . Ο Άλκης με τον Φώτη γέλασαν πνιχτα .

«Την πάτησες μαζί της έτσι ;»αποκρίθηκε ο Δημήτρης .

«Όσο δεν πάει !»παραδέχτηκε . «Αλλά δεν το σκεφτόταν καν ! Μου το είχε πει άλλωστε ... 'αν θες να με πηδηξεις είσαι ευπρόσδεκτος αλλά μέχρι εκεί'»κάγχασε στην αναφορά των λέξεων που χρησιμοποίησε κάποτε η Φλώρα .

«Αφού την ήξερες ρε φιλε !»πρόσθεσε ο Άλκης . «Η Φλώρα δεν έκανε σχέσεις , δεν είχε φραγμούς και όρια ... απλά το ζούσε !»

«Θες να μου πεις πως τώρα έχει αλλάξει ;»πέταξε ειρωνικά .

«Εγώ βάζω το χέρι μου στην φωτιά !»πετάχτηκε ο Φώτης . «Προχθές που με παρατησες και έφυγες γαμημενε μαλακα η Φλώρα με γύρισε σπίτι ...» ξεκίνησε να λέει . «Στην διαδρομή μου έλεγε για τα λάθη που έχει κάνει στην ζωή της , για πράγματα που έχει μετανιώσει ... ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει ωριμάζει . Ποσό ήμασταν τότε ρε φιλε ; Η Φλώρα ήταν και μικρότερη , άντε με το ζόρι να ήταν 24 !»του είπε έντονα .

«Δεν διαφωνώ ! Εγώ την ερωτεύτηκα όμως και εκείνη με γειωσε !»ομολόγησε .

«Μηπως σε καίει ακόμα ;»αναρωτηθηκε ο Άλκης .

«Ούτε καν ! Ένα πήδημα ναι αλλά όχι κάτι παραπάνω !»είπε ψυχρά .

«Και γιατί φέρθηκες τόσο μαλακισμενα χθες το βράδυ !»του είπε ευθύς αμέσως .

«Σπάστηκα που την είδα μπροστά μου . Μετά την φάση που περάσαμε δεν την ξανά είδα . Εκείνη χάθηκε ...» του απάντησε . «Τώρα που βρέθηκε στον δρόμο μου ξανά θα φροντίσω να περάσω καλά ...»μειδιασε .

«Σου ξανά λέω πως δεν ήταν αυτή που ήξερες !»επέμεινε ο Φώτης .

«Ο άνθρωπος δεν αλλάζει !»γέλασε ξανά .

«Τώρα δεν θες να τον σπάσεις στο ξύλο ;»αποκρίθηκε στον Άλκη και εκείνος γέλασε με τους φίλους του .

«Εσυ τι ζόρι τραβάς ρε μαλακα για το αν θα πηδήξω εγώ την Φλώρα ;»φώναξε .

«Κανένα ! Αλλά είναι φίλη μου όπως και εσυ ! Δεν γουστάρω να παιχτεί μαλακια !»αποκρίθηκε .

«Οκ ! Άφησε με εμένα τώρα κι ας πιάσουμε τον άλλον !»κάγχασε . «Άλκη μιλά μας για εσένα ... δεν μαθαίνουμε τίποτα για εσένα και την Άννα !»χαμογέλασε πονηρά .

«Δεν υπάρχει κάτι να μάθεις για εμένα και την Άννα !»του απάντησε αυστηρά . «Ότι μπορείς να δεις μόνο ...»του έκλεισε το μάτι . Ήξερε που θα κατέληγε η συζήτηση και δεν ήθελε να μπει σε λεπτομέρειες .

«Έλα ρε μαλακα ! Να μην ξέρουμε αν υπάρχει χημεία στο κρεβάτι ;» Γέλασε ξανά παρασύροντας και τον Φώτη .

«Κοφ'το !» Τον προειδοποίησε .

«Για όλες ξέραμε ... αυτό είναι άδικο !»αστειεύτηκε .

«Ξέρατε γι όσες ήθελα να μάθετε ! Δεν πρόκειται να σου πω ούτε πως πηδάω αλλά ούτε και πως με πηδάει η Άννα ! Γι'αυτο τελείωνε !»του το ξέκοψε .

«Δηλαδή το πας σοβαρά ;»αποκρίθηκε ο Φώτης .

«Το πάω όπου με βγάλει !»είπε κοφτά . «Είμαι τρελα ερωτευμένος αν αυτό θες να μάθεις αλλά έχω μαθει ποτέ να μην λέω ποτέ !»τόνισε .

«Είσαι τυχερός φιλε μου !»σχολίασε έπειτα . «Μακάρι όλοι μας να είχαμε μια Άννα»

«Σας εύχομαι να την βρείτε μάγκες μου ...»χαμογέλασε διάπλατα . «Αλήθεια σας το εύχομαι !»επανέλαβε .

«Ούτε με την Βαλέρια δεν ήταν έτσι ο μαλακας !»πέταξε ο Δημήτρης .

«Μην την αναφέρεις αυτή ξανά γιατί ήδη πολλά προβλήματα μου δημιούργησε και πήγε να μου δημιουργήσει !»ψέλλισε .

«Ωπα ωπα ! Τι εννοείς ;» Ρώτησε .

«Στο ταξίδι που πήγαμε με την Άννα στην Ιταλία την πέτυχα μπροστά μου !»είπε μονομιάς . «Δηλαδή έφταιξα και εγώ αλλά δεν το φαντάστηκα !»τον κοίταξαν με απορία στα βλέμματα τους . «Πήγα την Άννα για φαγητό στο εστιατόριο του πατέρα της !»ξεφυσηξε .

«Καλά είσαι τελειως μαλακας ;»κάγχασε ο Δημήτρης.

«Και τι έγινε ;»τον παρότρυνε ο Φώτης .

«Ευτυχώς η Άννα δεν είναι υστερική !»γέλασε . «Μόνο αυτό έχω να πω ! Αλλά για να είμαι και ειλικρινής μέσα μου χάρηκα !»μουρμούρισε . «Αυτή η κοπέλα δεν ζηλευει ή τουλάχιστον σπάνια το δείχνει !»αναφώνησε . «Και εκεί μου επιβεβαίωσε για πρώτη φορά ότι είναι όσο τρελή όσο και εγώ ...» χαμογέλασε .

«Ρε μαλακα βρήκες τέτοια γκομενα και κλαίγεσαι !»πετάχτηκε ξανά ο Δημήτρης . «Εμένα μου ζαλίζουν τα παπάρια και ούτε καν γκόμενες δεν τις έχω !»γέλασε δυνατά .

«Εσυ δεν θα αλλάξεις ποτέ ;» Τον ρώτησε ο Άλκης .

«Στο ξανά είπα , ο άνθρωπος δεν αλλάζει !»απάντησε . «Και τώρα φεύγω γιατί έρχονται οι γυναίκες μου για προπόνηση ... αυτή η καινουρια να μου το θυμηθείτε ε ...» χαμογέλασε πονηρά . «Το βράδυ θα φωνάζει κάτω από τα σεντόνια μου !»ψιθύρισε φεύγοντας γελώντας από το γραφείο .

«Που τον βρήκαμε αυτόν τον μαλακα !»σχολίασε ο Φώτης . Ο Άλκης σοβάρεψε απότομα και πήρε τον λόγο .

«Αδερφέ να σε ρωτήσω κάτι ;» Δίστασε . «Γουστάρεις την Φλώρα ;» Η βόμβα έπεσε στο τραπέζι . Ο Φώτης δαγκώθηκε . Δεν θα μπορούσε να κρυφτεί από τον φίλο του .

«Δεν ξέρω !»ψέλλισε . «Όπως και να έχει δεν πρόκειται να γίνει κάτι ! Ειδικά όσο την γουστάρει ακόμα και αυτος ο μαλακας !»χαμογέλασε απογοητευμένος .

«Το κατάλαβες και εσυ έτσι ;»αποκρίθηκε ο Άλκης .

«Είναι φως φανάρι !»ψέλλισε . «Μην φοβάσαι , δεν πρόκειται να κάνω μαλακια ! Δεν θα πουλήσω τον αδερφο μας ...» έδωσε τον όρκο του . Και ο όρκος του Φώτη ήταν όρκος τιμής ! «Πάω και εγώ να ετοιμάσω την αίθουσα ! Τα λέμε μετά» σηκώθηκε από την καρέκλα και προχώρησε προς την πόρτα . Ο Άλκης ξέφυσηξε ηχηρά και σήκωσε το κινητό του για να καλέσει την αδερφή του . Είχε μέρες να μαθει νέα της και ξαφνικά ανησύχησε .

«Άλκη ;» Η φωνή της Ακουγόταν τρεμάμενη .

«Πες μου ότι σε πείραξε ;»

«Όχι! Απλά ... Άλκη από την μέρα που το εμαθα δεν μπορώ να τον βλέπω ... δεν θέλω να με αγγίζει»

«Τι εννοείς να σε αγγίζει ;»

«Έλα τώρα Άλκη , δεν μπορώ ξαφνικά να αποκτήσω πονοκέφαλο ! Φοβάμαι πως θα με ψιλιαστει ...»τα χέρια του έσφιξαν σε δυο μπουνιές . Η κουβέντα της ήταν χτύπημα κάτω από την μέση . Η αδερφή του ήταν από τα πολυτιμότερα άτομα στην ζωή του , ήταν πατερας για εκείνη εκτός από αδερφός και τώρα την άφηνε τόσο εκτεθειμένη στα χέρια ενός αρρώστου .

«Μίλησα με έναν γνωστό μου δικηγόρο !»προσπάθησε να την καθησυχάσει .

«Και τι σου είπε ;»

«Πρέπει να το ψάξει πρώτα ! Δεν μπορούσε να μου πει έτσι απλά χωρίς να γνωρίζει όλη την υπόθεση !»ο Άλκης του είχε πει τα πάντα . Όμως η απάντηση του δεν ήταν θετική . Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα Άλκη , δεν νομίζω πως έχουμε κάτι στο χέρι για να απαλλάξεις την αδερφή σου . Δεν μπορούμε καν να το χειριστούμε νομικά .
Αν το έλεγε αυτό στην Μελινα , θα έχανε την γη κάτω από τα πόδια της .

«Κάνε γρήγορα !»σχεδόν κλαψουρισε από την άλλη άκρη της γραμμής και η καρδια του σφίχτηκε .

«Αν τολμήσει να σε πειράξει θα πάρεις το παιδί και θα φύγεις ... με ακους ;»φώναξε . «Την Άννα και έσενα δεν θα σας πειράξει κανείς . Στο υπογράφω αυτό !»είπε με απόλυτη σιγουριά που και εκείνος δεν ήξερε αν διέθετε .

«Πρέπει να κλείσω Άλκη .Σε παρακαλώ έλατε μια μέρα από το σπίτι , να νιώσω έστω και για λίγο ασφαλής εδώ μέσα !»μουρμούρισε τερματίζοντας την κλήση . Έμεινε σιωπηλός να κοιτάζει την μαυρη οθόνη του κινητού του . Τα πράγματα ήταν τόσο πλεγμένα που μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να ανατρέψει τα πάντα . Και εκείνος δυστυχώς δεν ήταν ο θεός !

Πήρε μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκε από την καρέκλα του . Άνοιξε την πόρτα του γραφείου του και προχώρησε στον μακρυ διάδρομο . Στο μυαλό του τα λόγια της Μελινας έπαιζαν σε επανάληψη . Τον στοίχειωναν ! Κάθε λεπτό που περνούσε πνιγόταν μέσα στα λόγια της . Η όψη της Αννας μπροστά του απάλυνε έστω και για λίγο το βάρος της ψυχης του .

«Μωρό μου ;» Του χαμογέλασε , αύξησε τον βηματισμό της και έπεσε στη αγκαλιά του . Το άρωμα της και μόνο τον έκανε να νιώθει ζωντανό .

«Ομορφιά μου !»ψιθύρισε πάνω στα μαλλιά της βάζοντας τα χέρια του στα πλευρά της . Απομάκρυνε το κεφάλι του και την κοίταξε εξεταστικά .

«Έχεις κάτι ;» Αναρωτηθηκε εκείνη .

«Μίλησα με την Μελινα και ...» κούνησε το κεφάλι του . «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να βοηθήσω την αδερφή μου!» Ψέλλισε στεναχωρημένος .

«Άλκη ... ας του μιλήσει ! Ας με δώσει ...»είπε χωρίς να το σκεφτεί . «Ξέρω ότι φοβάται ! Και αν δεν ήμουν εγώ θα τον είχε στείλει στο διάολο και θα ησύχαζε... μάλλον !»ρολλαρε τα μάτια της . «Ας το κάνει !»είπε ξανά .

«Δεν πρόκειται να την αφήσω να κάνει κάτι τέτοιο ! Θα βρούμε τρόπο να απαλλαχτείτε και οι δυο από εκείνον !»της είπε σοβαρά .

«Είναι αδερφή σου !»ψιθύρισε .

«Και εσυ η ζωή μου !»τα μάτια του γυαλίσαν από θυμό , περηφάνια , αγάπη ... όλα ! Αυτή η γυναίκα δεν άξιζε σε κανέναν . Είχε τόση αγάπη μέσα της ... αγάπη που ίσως να μην λάβει ποτέ και από κανέναν . Η Άννα δάκρυσε στα λόγια του . Γιατί ήξερε ότι Άλκης την αγαπούσε . Την αγαπούσε όσο και εκείνη τον αγαπούσε !

«Τι θα κάνουμε ;»είπε σχεδόν αηχα ενώ τα δάκρυα της έτρεχαν στα μάγουλα της . Ο Άλκης έσπευσε να τα απομακρύνει από το όμορφο πρόσωπο της .

«Να μην ανησυχείς εσύ γι'αυτο !»την καθησύχασε . «Έχεις τον Άλκη δίπλα σου και ανησυχεις ;»αστειεύτηκε για να την κάνει να ξεχαστεί . Η Άννα χαμογέλασε .

«Μάλλον βρηκα τον πρίγκιπα μου !»τον πείραξε και εκείνη με την σειρά της κι εκείνη ξεκαρδίστηκε .

«Μου λείπει το άλογο ...» μειδιασε φέρνοντας την ξανά στην αγκαλιά του . «Αλλά έχω την πριγκίπισσα !»το κορμί της τρανταχτηκε από τα γελια .

«Είσαι σατανάς !»ψέλλισε πάνω στα χείλη του .

«Είμαι !» Της απάντησε φιλώντας την με το παθος που άρμοζε στην περίσταση . «Μας περιμένουν τα μικρά !»της θύμιζε διακόπτοντας το φιλί τους .

«Πάμε γιατί αν μας δουν δεν μας σώζει τίποτα !»γέλασε τραβώντας τον από το χέρι . «Ξέρεις τι με ρώτησε η Ελενίτσα προχθές ;» Του είπε κρύβοντας το γέλιο της . Ο Άλκης την κοίταξε απορημένος και συνάμα φοβισμένος . «Αν μπορεί να σε παντρευτεί !»του είπε αφήνοντας τα γελια της να ξεχυθούν . «Δηλαδή Άλκη που θα πάει αυτό το πράγμα !»είπε δήθεν εκνευρισμένη . «Όλες σε διεκδικούν εδώ μέσα !»πρόσθεσε .

«Δεν θες να μιλήσω τώρα !»της είπε προειδοποιητικά . «Ξεχνάς τα δικά σου σουξέ !»της πέταξε με ένα μειδιασμα να απλώνεται στα χείλη του . «Γι αυτό προχωρά και μην μιλάς !»η παλάμη του προσγειώθηκε στον γλουτό της κι εκείνη αναφώνησε από πόνο και έκπληξη .

«Παίζεις με την τυχη σου τώρα !»του χαμογέλασε ανέμελα .

Και αυτό το χαμόγελο έπρεπε να μείνει για πάντα στα χείλη της . Να μην σβήσει ποτέ ! Να μην το σβήσουν ποτέ ...