«Άννα άνοιξε την πόρτα μην την σπάσω !»χτυπούσε σαν τρελός την μπουνιά του πάνω στο ξύλο . Ο Μιχάλης μόλις που είχε ξυπνήσει και έτρεξε να του ανοίξει για να μην ξεσηκώσει όλη την πολυκατοικία στο ποδι .

«Μην φωναζεις , είναι περίεργοι οι γείτονες !»του έκανε νόημα να περάσει γρήγορα μέσα . Ήθελε να του απαντήσει πως δεν του καίγεται καρφί για τους γείτονες αλλά ήταν άλλο το θέμα του στην παρούσα φάση .

«Που είναι ;»τον ρώτησε απότομα . Ο Μιχάλης έτριψε το κεφάλι του και ξεφυσηξε δυνατά .

«Έχει βγει από το πρωί ! Την άκουσα να φεύγει αλλά δεν ξέρω που πήγε !»του απάντησε . «Ξέρω όμως ότι είναι σκατα ...» του πέταξε όλο νόημα .

«Και εγώ σκατα είμαι ...» του απάντησε αμέσως παίρνοντας θέση στο καθιστικό . «Κοιτά Μιχάλη είναι αδερφή σου και ξέρω πως το μέρος σου είναι μαζί της ...» ξεφούρνισε «όμως αν ξέρεις τι στο διάολο της συμβαίνει θέλω να το μάθω και εγώ !»απαίτησε σχεδόν .

«Άλκη η Άννα δεν βλέπει τίποτα πέρα από εσένα ! Και σου το λέω όχι σαν αδερφός της , αλλά σαν ένα τρίτο ζευγάρι μάτια !»γέλασε με τα λόγια του ενώ συγχρόνως πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε να μιλάει «Η αδερφή μου δεν ήταν έτσι ποτέ και με κανέναν . Είναι το ειδος της γκόμενας που σιχαίνομαι αυτή την στιγμή !»προσπάθησε περισσότερο να ελαφρύνει το κλίμα . «Ξέρω τι της συμβαίνει αλλά ξέρω επίσης πως αν σου το πω , τουλάχιστον μέχρι αύριο θα έχω πάει να βρω τον Αντρέα !»μαυρο χιούμορ που μόνο ο Μιχάλης απολάμβανε ! «Άκουσε με , δεν σε απαταει ! Δεν θα ...» άκουσε το κλειδί στην πόρτα και αμέσως σιώπησε . Η Άννα μπήκε στο σπίτι φορτωμένη με ψώνια από το σούπερ μάρκετ . Μόλις αντίκρυσε τον Άλκη αυτά έπεσαν κατευθείαν στο πάτωμα .

«Μιχάλη ;» Ρώτησε εξεταστικά για να βεβαιωθει ότι δεν έχει μιλήσει στον Άλκη .

«Χαλάρωσε ! Δεν του είπα κάτι , φρόντισε όμως να το κανείς εσυ !»της είπε σχεδόν απειλητικά .

«Τι είναι αυτό που δεν μπορείς να μου πεις πια ;»ρώτησε αγανακτισμένος . «Είσαι εγκυος ; Πες μου , αυτό είναι ;»η Άννα πάγωσε . «Γιατί αν είναι εγώ θα χαρώ να γίνω πατερας , αν αυτό φοβάσαι !»της είπε ήρεμα και η καρδια της ήθελε να σπάσει , να βγει από την θέση της .

«Όχι δεν είμαι εγκυος !»του είπε χαμηλόφωνα .

«Εγώ θα πάω να περπατήσω λιγάκι !»σχολίασε ο Μιχάλης όμως κανένας δεν του έδωσε σημασία . Τα βλέμματα τους ήταν καρφωμένα το ένα πάνω στο άλλο ! Ο Μιχάλης φόρεσε βιαστικά τα παπούτσια του και την μαυρη την ζακέτα του και έφυγε σαν φάντασμα από το σπίτι ελπίζοντας η αδερφή του να κάνει το σωστό .

«Τότε τι συμβαίνει ρε μωρό μου ;»της είπε μειώνοντας την μεταξύ τους αποσταση . Τα χέρια του τυλίχτηκαν γύρω από την μέση της φέρνοντας την πάνω του .

«Δεν μπορώ να σου πω Άλκη ... φοβάμαι !»ψιθύρισε ξεσπώντας σε κλάματα.

«Τι φοβάσαι ;»την ρώτησε αυστηρά .

«Πρώτον φοβάμαι εσένα και δεύτερον φοβάμαι για εσένα και όχι μόνο !»σχεδόν τα είχε πει όλα . Θα το έκανε ! Δεν υπήρχε άλλη επιλογή ! Τα όρια είχαν στενέψει .

«Γιατί να με φοβάσαι ;»συνέχισε στον ίδιο τονο.

«Έχω τους λόγους μου !»του χαμογέλασε άχνα .

«Θέλεις να μάθεις γιατί πίστεψα ότι ίσως να άλλαξε κάτι μεταξύ μας ;»εκείνος ήταν πάντα ειλικρινής «θέλεις να μάθεις γιατί μου πέρασε από το μυαλό ότι έχεις γκόμενο ... εκτός από εμένα !»γέλασε ειρωνικά . Η Άννα έγνεψε καταφατικά . «Ο Λαμπης μου είπε ότι του ρίχτηκες !» Της είπε χύμα και τα μάτια της γουρλωσαν .

«Τι ;;» Σχεδόν Τσιριξε . «Τι έκανα ;» Φώναξε προσπαθώντας να ξεφύγει από το κράτημα του . «Άλκη τον πιστεύεις ;»φώναξε κοιτάζοντας τον με μένος .

«Στην αρχή ναι ! Μου πέρασε από το μυαλό η υποψία μιας και φέρεσαι περίεργα κάθε φορά που τον βρίσκουμε με την Μελινα όμως μετά τράβηξα Χ !» Της είπε έξω από τα δόντια . «Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος και αυτό είναι ότι η πίστη σου είναι μεγαλύτερη από την αγάπη σου !»Ψέλλισε χαϊδεύοντας τα μαλλιά της .

«Με αηδιάζει !» Μουρμούρισε με μια έκφραση αηδίας . «Θέλω να το σκοτώσω ! Πεταξε τον μου μέσα στο ρινγκ και δεν θα τον αναγνωρίζεις !»είπε μέσα από τα δόντια της .

«Εγώ σου μίλησα ! Σειρά σου τώρα !» Την προκάλεσε «Πες μου τι μου κρύβεις Άννα ! Πες μου γιατί θα ανοιξω την πόρτα και θα φύγω ! Και μα τον θεό όσο και να με πονάει δεν θα με ξανά δεις !»την τρόμαξε . «Δεν γουστάρω παιχνιδάκια ! Και ποτέ δεν μου άρεσε το κρυφτό ! Είμαι αρκετά μεγάλος για να το παίξω τώρα !»είπε κοφτά .

«Μην μου το κανείς αυτό !»τον παρακάλεσε αγγίζοντας τα χέρια του . Εκείνος την κοιτούσε ψυχρά . Ελιωνε αλλά δεν είχε άλλη επιλογή .

«Νομίζω πως πρέπει να πηγαίνω !»έκανε να απομακρυνθεί . Μόλις το χέρι του τυλίχτηκε γύρω από το πόμολο της πόρτας ενιωσε το μυαλό της να τα χάνει .

. «Άλκη !»φώναξε σταματώντας τον. «Περίμενε !» Τον σταμάτησε .

Μίλησε του Άννα ! Όλα θα πάνε καλά ...

«ΟΛαμπης που πουλάει έρωτα στην αδερφή σου είναι ο Λάμπρος που πούλαγε έρωτα σε εμένα!»το είπε . Η βόμβα έσκασε και τα θύματα ...

«Τι είπες ;»ρώτησε σαν να μην άκουσε λέξη . Γύρισε πίσω πιάνοντας την από τους ώμους .

«Ο Λαμπης και Λάμπρος είναι το ίδιο γαμημενο πρόσωπο . Αυτό που μου κατέστρεψε την ζωή και ετοιμάζεται να καταστρέψει της Μελινας και του Αντρέα !» Του είπε με όλο της το θάρρος . Το βάρος έφυγε από πάνω της . Το κορμί της ηρέμησε από το διαρκές τρέμουλο .

«Τι λες Άννα ! Σύνελθε ...» δεν ήθελε να το πιστέψει . Ήξερε πολύ καλά τι έλεγε . «Ο Λαμπης ... ο Λάμπρος ...» κοίταγε σαν χαμένος . «Γιατί δεν μου είπες τίποτα που να σε πάρει ο διάολος και εσένα μαζί ;»έχασε τον έλεγχο του εαυτού του . «Άννα γιατί ;» Φώναξε ξανά .

«Με απείλησε πως αν το κάνω θα πάρει τον ανηψιο σου και θα φύγει !»του απάντησε ήρεμα . «Τι έπρεπε να κάνω ; Τα χέρια μου ήταν δεμένα !»του είπε έντονα .

«Και τώρα τι άλλαξε !»την ρώτησε χτυπώντας το χέρι του στο ξύλινο πάσο που χώριζε την κουζίνα με το σαλόνι .

«Δεν αντέχω να το κρατάω άλλο μέσα μου ! Δεν αντέχω να τον βλέπω , δεν θέλω να μου μιλάει , δεν αντέχω το γεγονός  ότι αγγίζει τον Αντρέα με τα βρωμοχερα του , ότι κοροϊδεύει την Μελινα και σίγουρα δεν θα μπορουσα να ζήσω με τις τύψεις όταν θα σήκωνε το χέρι του πάνω της !»του είπε με μια ανάσα . «Δεν μπορώ να τον αντιμετωπίσω μόνη μου !»ψελλισε αφήνοντας τα δάκρυα της να ξεχυθούν . Ο Άλκης έκλεισε τα μάτια του προσπαθώντας να ηρεμήσει τον εαυτό του και τις σκέψεις του .

«Τόλμησε να σε πειράξει ;»της είπε ανήσυχα αλλά αυστηρά .

«Όχι !» Του είπε αμέσως .

«Τι σου έλεγε εκείνη την μέρα στην σχολή και ήσουν σαν ασπρο πανί !»θυμήθηκε την μέρα που την βρήκε να τρέμει σαν το ψάρι . Τότε που άρχισε να υποψιάζεται πως κάτι δεν πήγαινε καλά .

«Τους σκοπούς του !» Του είπε ξερα . «Μου είπε ότι αν μιλήσω εσυ , η Μελινα και το μωρό ...» κόμπιασε . «Είναι για όλα ικανός ! Και όλους μπορεί να σας τελειώσει στοχεύοντας μόνο τον Αντρέα !» Είπε απεγνωσμένα . «Άλκη δεν τον αγαπάει τον γιο του ! Μου το είπε ξεκάθαρα.»ξέσπασε ξανά .

«Γι αυτό την παντρεύτηκε !» Διαπίστωσε τους απώτερους σκοπούς του . «Αν είχες μιλήσει νωρίτερα ρε Άννα ...»δεν την κατηγορούσε αλλά τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά .

«Βρίσε με Άλκη ! Ξέρω τα λάθη μου αλλά δεν ...»πνίγηκε με τα δάκρυα της . «Δεν ήξερα τι να κάνω ! Έχασα το μυαλό μου , έχασα τον εαυτό μου ... σε γέμισα ψέματα που τόσο απεχθάνομαι !»προσπαθούσε με δυσκολία να πει . Ο Άλκης την τράβηξε στην αγκαλιά του κλείνοντας την σφιχτά πάνω του . Μπορούσε έστω και αν δεν συμφωνούσε να μπει στην θέση της .

«Ξέρω ότι φοβήθηκες και ότι φοβάσαι ! Αλλά και εσυ ξέρεις ποιος είμαι εγώ ! Δεν έπρεπε να με αφήσεις έξω από αυτό ! Με αφορά άμεσα Άννα ...» της είπε εμφανώς απογοητευμένος .

«Έχεις δίκιο Άλκη ! Ότι και να πεις έχεις δίκιο αλλά σου ξανά λέω δεν ήξερα τι να κάνω !»επανέλαβε απελπισμένα .

«Τώρα είμαστε μαζί σε αυτό ! Και από εδώ και στο εξής θα προχωρήσουμε με τους δικούς μου κανόνες !»της είπε απότομα . «Και αυτος θα φτύσει αίμα ...» γρυλισε .

«Άλκη δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα ! Αν μαθει ότι σου μίλησα θα εξαφανιστεί και θα πάρει και το παιδί μαζί !»του είπε φοβισμένα .

«Το ξέρω ! Η Μελινα πρέπει να μαθει όμως !»ψέλλισε .

«Η Μελινα είναι ερωτευμενη μαζί του και η απογοήτευση της μπορεί να τα καταστρέψει όλα» Προσπάθησε να τον λογικεψει !

«Δεν πρόκειται να την αφήσω να νομίζει πως ο μαλακας ...» η πρόταση του κόπηκε στην μέση . «Ούτε πρόκειται να τον αφήσω να πηδάει την αδερφή μου για να της τρώει τα λεφτα !»είπε βαριά και γεμάτος νεύρα . «Η Μελινα θα μαθει σήμερα κιόλας !»είπε τελεσίδικα .

«Θα το άντεξει ;» Τον ρώτησε ανήσυχα . Ο Άλκης ξεφυσηξε και την κοίταξε προβληματισμένος όμως πάντα σοβαρός .

«Δεν χάνει και το κελεπούρι !»είπε σκληρά .

«Ανεξάρτητα από αυτό η προδοσία πονάει !»του είπε όλο νόημα . Εκείνη είχε προδοθεί στο παρελθόν και μάλιστα από το ίδιο άτομο . Ήξερε πως είναι να πέφτεις από τα σύννεφα και να συγκρούεσαι μετωπικά με το έδαφος .

«Όταν τον ξανά είδες ... πως ένιωσες ;»την ρώτησε εξεταστικά . Έπρεπε να βεβαιωθει πως τα αισθήματα ήταν απλά εχθρικά .

«Τα έχασα ! Πρώτον συνειδητοποίησα όλο το ψέμα που μου πούλησε ... μέχρι τότε απλά νόμιζα ότι ξένοπηδούσε , δεν φανταζόμουν ποτέ ότι έχει παράλληλη ζωη ...» αναστέναξε . «Δεν νιώθω κάτι γι αυτόν Άλκη ... αν είναι αυτό που θέλεις να μάθεις !»του είπε αμέσως . «Βασικά νιώθω ... μίσος !»είπε μέσα από τα δόντια της . «Μόνο μίσος και αηδία . Σιχαίνομαι τον εαυτό μου !» Ψέλλισε . «Σιχαίνομαι που με άγγιζε και εγώ η ηλίθια έλιωνα !»γέλασε αμήχανα .

«Αυτος θα έπρεπε να σιχαίνεται τον εαυτό του Άννα !»της είπε ήρεμα ενώ μέσα του τον είχε ήδη σκοτώσει με χιλιάδες τρόπους .

«Το βράδυ στο εστιατόριο ήρθε και με βρήκε στην τουαλέτα !»του εκμυστηρεύθηκε . Μόνο αλήθειες πλέον . Ο Άλκης έσφιξε τις μπουνιές του . Φοβόταν την συνέχεια . «Εκεί με απείλησε για πρώτη φορά πως αν μιλήσω ...» δάκρυσε . «Τέλος πάντων , αν δεν ήξερα για τι είναι ικανός θα το είχα φωνάξει μπροστά σε όλους !»του είπε με όση δύναμη της είχε απομείνει .

«Γι' αυτό ήσουν τόσο ταραγμένη !»διαπίστωσε . «Σε άγγιξε ;» Την ρώτησε ξανά . Το βλέμμα της χαμήλωσε και του έδωσε την απάντηση που φοβόταν . «Πες μου τι σου έκανε ...» της είπε πιάνοντας με δύναμη το πρόσωπο της στις παλάμες του .

«Με χτύπησε !» Του είπε μιας και δεν υπήρχε πλέον διέξοδος . Ο Άλκης είδε κόκκινο . Έχανε την ψυχραιμία του ώρα με την ώρα.

«Θα τον γαμησω ...» έβρισε . Την άφησε από το κράτημα του και γύρισε το κορμί του χτυπώντας με δύναμη την κλοτσιά του πάνω στην πόρτα . Η Άννα τον πλησίασε αμέσως ...

«Άλκη μου ...» η φωνή της ήταν το φάρμακο του . Τα μάτια του καρφώθηκαν με τα δικά της και το κορμό του αμέσως χαλάρωσε . Έβρισε χαμηλόφωνα ξανά και έπειτα την άρπαξε στην αγκαλιά του κολλωντας τα χείλη τους παθιασμένα .

«Δεν θα τολμήσει να σε ξανά πειράξει ! Στο υπόσχομαι ...!» Ψέλλισε πάνω στα χείλη της ενώνοντας τα έπειτα ξανά . Ποσό του είχαν λείψει ! Τα πάντα πάνω της του έλειπαν ! Γιατί τα πάντα πάνω της του ανήκαν !