Και οι δυο ξύπνησαν νωρίς το πρωί για να ξεναγηθούν στα αξιοθέατα της Ρώμης . Τα χθεσινά είχαν ξεχάσει ωστόσο ο Άλκης ενιωθε άσχημα που το προκάλεσε όλο αυτό . Η Άννα είχε δίκιο εν μέρη !

«Τι σκέφτεσαι;» Τον ρώτησε καθώς περπατούσε σκεπτικός δίπλα της . Μπορούσε να καταλάβει πως κάτι τον απασχολούσε .

«Τίποτα μωρό μου ! Απλά θαυμάζω ...» της χαμογέλασε άχνα βγάζοντας το κινητό του να φωτογραφίσει τα περίφημα ισπανικά σκαλιά που παρόλο που η ονομασία τους ήταν 'ισπανικά' η προέλευση τους ήταν πέρα για πέρα ιταλική !

«Άλκη ...» τον μάλωσε γλυκά . Ήξερε ότι της έλεγε ψέματα . Εκείνος σταμάτησε τον βηματισμό του και της τράβηξε το χέρι φέρνοντας την πάνω του .

«Συγνώμη για χθες ! Ήμουν τελειως μαλακας ! Δεν ξέρω τι σκεφτόμουν !»παραδέχθηκε . Ήταν γνωστό πως ο Άλκης δεν μάσαγε τα λόγια του και προπαντώς η συγνώμη ήταν μέσα στο λεξιλόγιο του .

«Είναι εντάξει μωρό μου ! Μην το σκέφτεσαι ... Απλά μην το ξανά κανείς ! Γενικά ... δεν αξίζει σε καμία κοπέλα αυτό που έκανες εσυ χθες !»χαμογέλασε . Πάλι τους άλλους σκεφτόταν ! Τι πλάσμα είσαι Άννα ; Είσαι καν γιηνη ;

«Δεν βρισκω κάτι κακό σε αυτό που έκανα Άννα !»υπερασπίστηκε τον εαυτό του .

«Κακως ! Γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι το έκανες για να την λυγίσεις άσχετα αν είμαι πράγματι η κοπέλα σου !»του απάντησε ήρεμα . Ο Άλκης ξεφυσηξε . Σήκωσε τα χέρια του στο πρόσωπο της και έσκυψε να φιλήσει τα χείλη της .

«Θέλεις να το συζητήσουμε περισσότερο Άννα ;»την ρώτησε και εκείνη έγνεψε αρνητικά. «Ε τότε μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε γι'αυτο ;»της είπε ήρεμα . «Έχουμε τόσα να δούμε , τόσα να κάνουμε ... και εμείς ασχολούμαστε με άσχετα πράγματα !»της ψιθύρισε αφήνοντας ακόμα ένα φιλι στο μάγουλο της . Η Άννα του χαμογέλασε . Απομακρύνθηκε από την αγκαλιά του , τράβηξε ξανά το χέρι του και του έκανε νόημα να προχωρήσει . «Έλα εδώ περίμενε ...» της φώναξε . Η Άννα σταμάτησε κοιτάζοντας τον περίεργα . «Δεν έχουμε μια φωτογραφία μαζί ...» της κούνησε το κινητό του στον αέρα . «Έλεγα να αρχίσουμε να συλλέγουμε μερικές !»πρόσθεσε .

«Πολύ καλή ιδέα ...» ψιθύρισε γελαστά . Στάθηκε δίπλα του , ο Άλκης πέρασε το χέρι του γύρω από τον ώμο της και με το άλλο κράτησε το κινητό λίγο πιο ψηλά ώστε να φαίνονται τα χαρούμενα πρόσωπα τους στην φωτογραφία . Η πρώτη τους φωτογραφία ήταν πλέον γεγονός . Μόνο τότε κατάλαβαν και εκείνοι ποσό ταιριαστοί ήταν .

«Στάσου εκεί να σε βγάλω και μόνη σου !»της είπε και εκείνη κούνησε το κεφάλι της αρνητικά .

«Με τίποτα ! Δεν το έχω καθόλου με τις φωτογραφίες ! Ειδικά όταν με βγάζουν άλλοι !»του εξήγησε γελώντας .

«Είπα κάτι !»επέμεινε αυστηρά . Έλεγε βλακείες και το ήξερε !

«Έλα Άλκη , μην μου το κανείς αυτό !»συνέχιζε να γελάει νευρικά παρακαλώντας τον να σταματήσει αυτό που εκείνη αποκαλούσε μαρτύριο .

«Έχω σκεφτεί πολλά περισσότερα που θέλω να σου κάνω όποτε ας αρχίσουμε με αυτό που είναι πιο ανώδυνο !»την πείραξε και εκείνη γουρλωσε τα μάτια κάνοντας τώρα τον Άλκη να ξεσπάσει σε τρανταχτά γελια . «Δεν κάνω πλάκα ! Άννα κάθισε στο συντριβάνι !»της είπε και εκείνη ξεφυσηξε παραδομένη . Έβγαλε την τσάντα της από τον ώμο και την κρέμασε στον ωμού του Άλκη . Εκείνος την κοίταξε απειλητικά αλλά εκείνη τον αγνόησε . Προχώρησε προς το συντριβάνι και κάθισε προσεκτικά στην άκρη του .

«Κάνε γρήγορα ! Θα γίνω μούσκεμα !»φώναξε καθώς μερικές σταγόνες αναπηδούσαν από την πτώση και προσγειωνόταν πάνω της . Το χαμόγελο της άστραψε και ο Άλκης πάτησε το κλικ αρκετές φορές χωρίς εκείνη να το καταλάβει . «Τέλος τώρα !»φώναξε και πετάχτηκε όρθια.

«Έλα να δεις !»της φώναξε .

«Δεν θέλω να δω ! Προχωρά !»του απάντησε τσιριχτά . Δεν είχε σκοπό να την πίεσει ! Άλλωστε το σχέδιο του είχε μπει σε εφαρμογή ...

«Έχεις αντοχές να φτάσουμε περπατώντας μέχρι το Κολοσσαίο ;»την ρώτησε συγκρατώντας την ξανά από την μέση ενώ περπατούσαν παράλληλα.

«Είναι μακριά ;»αναρωτηθηκε .

«Αρκετά !»της απάντησε .

«Ας είναι , αλλά να μην φωναζεις μετά αν σου λέω πως δεν έχω αντοχές !»του είπε πονηρά .

«Ταξι , ταξι !»φώναζε στο κέντρο της πλατείας απλά και μόνο για να την πειράξει. Η Άννα ξέσπασε σε γελια . Δίπλα του μόνο να γελούσε ήξερε. Ήταν τόσο παιδί και ο Άλκης καταβαθος !

«Είσαι γελοίος !»του φώναξε χτυπώντας τον στο μπράτσο . «Περπατά , δεν θα πω τίποτα !»του τόνισε .

~~~

Ο ήλιος είχε δύσει και εκείνοι ακόμα εξερευνούσαν ασταμάτητα τα πανέμορφα μέρη της Ιταλίας. Ακούραστοι περιπατητές !

«Άλκη τα πόδια μου !»διαμαρτυρήθηκε μόλις έφτασαν έξω από την σουίτα τους . Ο Άλκης ξεκλείδωσε την πόρτα και πέρασε πρώτος μέσα , πέφτοντας άτσαλα πάνω στο δερμάτινο κόκκινο καναπέ . Η Άννα εσμπρωξε με δύναμη την πόρτα και κάθισε στο απέναντι καναπέ απλώνοντας τα πόδια πάνω στο τραπεζάκι. «Δεν νιώθω το κορμί μου ...» γέλασε .

«Είσαι τυχερή γιατί ούτε και εγώ !»της απάντησε με ένα μειδιασμα τραβώντας την μπλούζα του από το κεφάλι του . «Κοιμήσου αν θες μωρό μου , θα βγούμε μετά !»της ανακοίνωσε .

«Ελπίζω να μην με πας σε πρώην πάλι !»τον πείραξε  . Μέσα της ίσως και να έβραζε . Δεν είχε ξεκαθαρίσει αν πραγματικά ενοχλήθηκε ή όχι . Οι σκέψεις της συνεχώς άλλαζαν και άλλοτε ήταν εντάξει ενώ άλλοτε πλημμυριζόταν με φόβους που κυρίως πήγαζαν από το ίδιο της το παρελθόν .

«Πως το ήξερες ;» Την κορόιδεψε κι εκείνος με την σειρά του .

«Άλκη είσαι μεγάλος σατανάς !»γέλασε ρίχνοντας του ένα μαξιλάρι που βρήκε δίπλα του .

«Και εσυ μεγάλος μπελάς αλλά δεν μπορώ μακριά σου πλέον ! Το αποδέχτηκα !»ψέλλισε .

«Ναι καλά ...» τον προκάλεσε .

«Δεν με πιστεύεις ;»την ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι του σχεδόν στον αέρα .

«Όχι !»συνέχισε το παιχνίδι της . Τον είδε να σηκώνεται . Ξελυσε την ζώνη του υφασματινου παντελονιού του και το άφησε να πέσει στα πόδια του , πατώντας το άτσαλα για να το βγάλει . «Τι κανείς ;» Γέλασε πνιχτα .

«Σου δίνω ένα μάθημα !»της απάντησε πονηρά πλησιάζοντας την .

«Άλκη όχι !»γέλασε προσπαθώντας με τα χέρια της να τον απωθήσει .

«Δεν ξέρω τι σημαίνει όχι !»τα χείλη του ενώθηκαν με τα δικά της . Ενώ τα χέρια του έσφιξαν την μέση της αναγκάζοντας την να καθίσει πάνω του , με τα πόδια της ανοιχτά , δεξιά και αριστερά από τα δικά του .

«Σε μισώ !»ψιθύρισε πάνω στο στόμα του ενώ τα επιδέξια χέρια του της έβγαζαν τα ρούχα αργά και βασανιστικά .

«Μίσησε με , δεν πειράζει !»της απάντησε ξεπνοα . Μου φτάνει που θα ξέρω πως νιώθεις και για εμένα κάτι !

~~~

«Γιατί χωρισες με την Βαλέρια ;»τον ρώτησε ξαφνικά κάνοντας τον να πνιγεί με το κομμάτι της πίτσας που γαργαλούσε τον ουρανίσκο του .

«Γιατί θες να μιλήσουμε γι αυτό τώρα ;»της απάντησε απότομα . Δεν ήταν μόνο ότι δεν ήθελε να μιλήσει . Απλά πίστευε πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή .

«Εσυ ξέρεις για εμένα και για τον Λαμπρό ! Εγώ είναι τόσο κακό να ξέρω για μια μακροχρόνια σχέση σου ;»του πέταξε στον ίδιο τόνο. Δεν ζήλευε η κάτι τέτοιο ! Ήθελε απλά να μαθει περισσότερα για εκείνον .

«Δεν μου αρέσει να το σκαλίζω !»της απάντησε δαγκώνοντας άλλη μια μπουκιά. Φαινόταν ήρεμος όμως δεν ήταν . Μέσα του έβραζε ! Η Βαλερία μπορεί να είχε τελειώσει για αυτόν , αλλά τελείωσε με τον πιο άσχημο τρόπο.

«Αν σε φέρνω σε δύσκολη θέση , τότε πάω πάσο ! Απλά να ξέρεις πως και εμένα το παρελθόν μου με έφερνε σε δύσκολη θέση , όμως σε εσένα δεν δίστασα να αποκάλυψω ένα μεγάλο μέρος του !»του επιτέθηκε έμμεσα.

«Δεν σε βλέπω να τρως !»άλλαξε κουβέντα και η Άννα κάγχασε ειρωνικά . Ο Άλκης ποτέ δεν της κρυβόταν . Όμως τώρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά .

«Χόρτασα !»πέταξε την χαρτοπετσέτα πάνω στο τραπέζι και έπειτα ακούμπησε τα χέρια της δεξιά και αριστερά από το πιάτο της . Ο Άλκης μπορούσε να διακρίνει τον εκνευρισμό της όμως δεν είχε σκοπό να της λύσει αμέσως την απορία . Έπρεπε να την τεστάρει σε όλα . Αυτή η γυναίκα θα μπορούσε να είναι το μέλλον του . Όμως έπρεπε να μαθει τις αντιδράσεις της γιατί στην ζωή δεν είναι όλα ρόδινα ! Και δεν είναι όλα θέμα έρωτα και πάθους !

«Μα δεν έφαγες !»την τσιγκλισε .

«Είπα χόρτασα Άλκη !»παραπονέθηκε αποφεύγοντας την οπτική τους επαφή.

«Τώρα γιατί προτιμάς να χαλάς την διάθεση σου από το να με ρωτήσεις ευθέως αυτό που θέλεις ;»της είπε σκουπίζοντας ήρεμος τα χέρια του στην πάνινη πετσέτα του εστιατορίου .

«Σε ρώτησα όμως δεν ήσουν πρόθυμος να μου απαντήσεις !»του απάντησε .

«Σου απάντησα πως δεν θέλω να το σκαλίσω ! Μπορείς να με ξανά ρωτήσεις αν θες ! Εσείς οι γυναίκες έχετε τον τρόπο ...» της χαμογέλασε .

«Δεν πρόκειται να γίνω καμία κατινα Άλκη για να μάθω τον λόγο που χωρίσες με την πρώην σου ! Ούτε με αφορά άλλωστε. Αλλά όταν επιλέγεις να μου την τρίψεις στην μούρη καλό θα ήταν να είσαι έτοιμος να υποστείς και τις συνέπειες !»φώναξε ελαφρώς . «Οποίες και αν είναι αυτές !»πρόσθεσε έντονα .

«Προφανώς και σε ενοχλεί ακόμη το χθεσινό γεγονός ... το δέχομαι !»ήρθε η σειρά του . «Φώναξε , σπαστά , κάνε ότι γουστάρεις αλλά μην μου λες πως είσαι εντάξει ! Σε έχω ρωτήσει τόσες φορές Άννα ! Ήθελα να αναλάβω τις ευθύνες μου κι μου είπες να το ξεχάσουμε!» Μερικά βλέμματα έπεσαν πάνω τους . «Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο μωρό μου !»ψέλλισε με ειρωνικό τόνο . Η Άννα είχε παγώσει στην θέση της . Εν μέρη είχε δίκιο σε όσα της έλεγε . Ωστόσο δεν τον είχε ξανά δει τόσο αγριεμένο , τόσο σφιγμενο !

«Ναι ωραία με ενόχλησε !»αποκρίθηκε . «Με ενόχλησε γιατί δεν καταλαβαίνω ακόμη τον λόγο που πήγαμε εκεί !»απάντησε όσο πιο ήρεμα μπορούσε . «Μηπως σε ενδιαφέρει ακόμη η Βαλέρια Άλκη ; Η μηπως με χρησιμοποίησες για να της δείξεις ότι προχώρησες την ζωή σου ...» του εξήγησε τις ανησυχίες της .

«Τίποτα από τα δυο ! Όταν αποφάσισα να πάμε εκεί ειλικρινά δεν το σκέφτηκα καν ότι θα την πετύχουμε εκεί ! Βέβαια όταν την είδα ναι ... μου πέρασε από το μυαλό κάτι ! Ήθελα απλά να δω πως θα αντιδράσεις . Μαλακια μου ! Το ξέρω ... αλλά το έκανα !»της είπε ντόμπρα . «Δεν ξέρω τι σκεφτόμουν !»πρόσθεσε .

«Έχεις αμφιβολίες ότι είμαι ερωτευμενη μαζί σου ;»τον ρώτησε σκύβοντας το βλέμμα της .

«Τι μαλακιες λες τώρα ;»της πέταξε απότομα. «Απολύτως καμία Άννα ...» μπορούσε να καταλάβει από την αλλαγή στην διάθεση της ότι το παρελθόν της της χτυπούσε την πόρτα . Ωστόσο τα λόγια της ήταν μονάχα αλήθεια !

«Τότε τι ; Πρέπει να περάσω και από αλλά τεστ ;»αποκρίθηκε . Εκείνος ξεφυσηξε δυνατά . Δεν της απάντησε . Άνοιξε τον λογαριασμο , άφησε μέσα το χρηματικό ποσό και της έκανε νόημα να σηκωθεί . Η Άννα τον κοίταξε περίεργα όμως τον ακολούθησε. Βγήκαν από το μαγαζι , ο Άλκης περπάτησε μπροστά και συνέχισε να παραμένει μυστήριος .

«Άλκη !»φώναξε απελπισμένα . «Που πας ;»νόμιζε ότι έφευγε . Ότι θα την άφηνε μόνη της . Και όσο εκείνος δεν μιλούσε τόσο περισσότερο αυξάνονταν ο φόβος της . «Ρε Άλκη συγνώμη !»φώναξε ξεσπώντας σε κλάματα . Μόλις ο Άλκης αντιλήφθηκε τον λυγμό της γύρισε απότομα να την κοιτάξει . Ήθελε απλά να φτάσουν σε ένα μέρος όπου εκείνος σύχναζε στο παρελθόν . Να μείνουν οι δυο τους , να ηρεμήσουν , να αγκαλιαστούν .

«Γιατί μου ζητας συγνώμη ;»της είπε αυστηρά καθώς την έκλεισε στην αγκαλιά του . Οι λυγμοί της δυνάμωσαν . «Άννα κοίταξε με στα μάτια ...» απαίτησε . «Είμαι ο Άλκης ! Δεν είμαι ούτε ο Λάμπρος ούτε κανένας άλλος μαλακας ! Δηλαδή μαλακας μπορεί να είμαι αλλά όχι τόσο ...» χαμογέλασε για να ελαφρύνει το κλίμα . «Θέλω ότι σε ενοχλεί να μου το λες , θέλω να το συζητάμε ... γι αυτό ήθελα να δω την αντίδραση σου Άννα ! Γιατί τόσο καιρό απλά υποχωρείς σε ότι και αν σε ενοχλεί . Δεν σε θέλω σιωπηλή δίπλα μου . Θέλω να ταράζεις τα νερά μου ! Θέλω να είσαι ο εαυτός σου ...» είπε με μια ανάσα βοηθώντας την να ηρεμήσει . «Ναι μωρό μου ;»την ρώτησε και εκείνη έγνεψε καταφατικά . Την έπιασε από το χέρι και προχώρησαν προς το ρωμαϊκό πάρκο . Έπρεπε να μιλήσουν ! Το πρόβλημα είναι ότι δεν θα το έκαναν και οι δυο !

Η Άννα είχε ένα μεγάλο βάρος πάνω της ! Και όσο δεν το μοιραζόταν τόσο θα την βάραινε .