Στην αρχή οι δυο εβδομάδες φάνταζαν αιώνας μέχρι να έρθει το ταξίδι τους . Όμως τώρα μετρούσαν μόλις λίγες ώρες αντίστροφα μέχρι να επιβιβαστούν στο αεροπλάνο και να ζήσουν τέσσερις αξέχαστες μέρες στην ρομαντική και άκρως ερωτική Ρώμη .

«Τι είναι όλα αυτά ;»ρώτησε κοιτάζοντας τις βαλίτσες που είχαν κλείσει σχεδόν την δίοδο από τον διαδρόμο στο υπόλοιπο σπίτι .

«Τα ρούχα μου !»κρυφογελασε κοιτάζοντας τις αντιδράσεις του.

«Το ξέρεις ότι επιτρέπεται μόνο μια χειραποσκευή , συγκεκριμένων διαστάσεων και συγκεκριμένων κιλών !»της τόνισε προσπαθώντας να μην ξεσπάσει σε γελια .

«Δεν μου το είπες νωρίτερα αυτό ...» του απάντησε ανασηκωνοντας τους ώμους της .

«Ξεκινά να αδειάζεις !»γέλασε κάνοντας μερικά βήματα προς το μέρος της . Ακούμπησε τα χέρια του πάνω στους ώμους της ενώ η πλάτη της έγινε ένα με το στέρνο του . «Όσο λιγότερα πάρεις , τόσο το καλύτερο ! Έτσι και αλλιώς δεν θα τα χρειαστείς !»της ψιθύρισε στο αυτί .

«Χμμμ ... ενδιαφέρον αυτό !» Του απάντησε γυρνώντας το κεφάλι της στο πλαι αφήνοντας ένα ρουφηχτό φιλί στο μάγουλο του . «Δεν ξέρεις ποσό πολύ θέλω αυτό το ταξίδι μαζί σου Άλκη ...» γύρισε τυλιγοντας τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του .

«Εγώ να δεις μωρό μου ...» ένωσε τα χείλη τους σε ένα ζεστό φιλί . Κανείς τους δεν ήθελε να σταματήσει , όμως ο χρόνος ετρεχε και το αεροπλάνο σίγουρα δεν θα έκανε την εξαίρεση για δυο τρελα ερωτευμένους !

«Άσε με να μαζεψω , γιατί στο τέλος δεν θα πάμε πουθενά !»του χαμογέλασε και εκείνος μουγκρισε δυσανασχετοντας .

«Ανάσα δεν θα δε αφήσω να πάρεις μόλις φτάσουμε»της είπε αυστηρά και εκείνη αναστέναξε ενώ του χάρισε ένα πονηρό χαμόγελο . Τον προσπέρασε βγάζοντας τα ρούχα από τις βαλίτσες και τοποθετώντας ξανά στην μια τα απαραίτητα για το ταξίδι . Δυο καλά φορέματα και περισσότερα καθημερινά σύνολα ήταν αρκετά για τις μέρες τους στην γειτονική Ιταλία .

~~~

«Θεε μου ... μαγεια !»τα μάτια της πετάρισαν στην όψη της γραφικής πόλης όσο το μίνι βαν τους μετέφερε στην σουίτα που ο Άλκης είχε κλείσει για αυτούς . «Έχεις ξανά έρθει ; Δεν σε βλέπω ενθουσιασμένο !»παρατήρησε και εκείνος της έριξε ένα στραβό χαμόγελο .

«Έχω έρθει αρκετες φορές στο παρελθόν !»την επιβεβαίωσε .

«Μόνος ;»τον ρώτησε με ένα αχνό χαμόγελο . Περίεργο μου κορίτσι ; Τίποτα δεν σου ξεφεύγει !

«Ποιος πηγαινει μόνος του ταξίδια ;»της απάντησε εντείνοντας την απορία της αλλά την και την ανάγκη της να μαθει περισσότερα.

«siamo arrivati!» Φώναξε οδηγός . Η Άννα δεν κατάλαβε λέξη ενώ ο Άλκης της χαμογέλασε διάπλατα .

«Φτάσαμε λέει !»της εξήγησε . «grazie per il servizio»αποκρίθηκε στον οδηγώ ευχαριστώντας τον για την εξυπηρέτηση του . Κατέβηκαν από το βαν , ο Άλκης κράτησε τις βαλίτσες στα χέρια του και της έκανε νόημα να προχωρήσει .

«Δώσε και σε εμένα μια !»του είπε .

«Το έχω ! Προχωρήστε la Mia Bella signora!»αποκρίθηκε στα ιταλικά .

«Από ποτέ ξέρεις εσυ ιταλικά ;» Αναρωτηθηκε .

«Μεγάλη ιστορία !»της απάντησε γεμίζοντας την ερωτηματικα .

«Τα ιταλικά είναι μια πολύ ερωτική γλώσσα πάντως ! Να το έχεις στα υπόψιν σου ...» τον πείραξε κλείνοντας του πονηρά το μάτι .

«Βρήκαμε ένα φετίχ σου λοιπόν !»σχολίασε σταυρώνοντας τα χέρια του κάτω από το στήθος του . «Θα το χρησιμοποιήσω εναντίον σας κυρία μου ...» ψέλλισε καθώς προχωρούσε τα σκαλιά . Ήταν μια ιδιοκτήτη σουίτα στον τέταρτο όροφο μιας πολυτελέστατης πολυκατοικία . Ο ιδιοκτήτης τους περίμενε στην είσοδο . Τους παρέδωσε το κλειδί και αφού συνεννοήθηκε με τον Άλκη για τα βασικά αποχώρησε ευχόμενος καλή διαμονή !

«Και τώρα οι δυο μας !»ψυθίρισε καθώς έκλεινε την πόρτα . Η Άννα χαμογέλασε πονηρά άνω ο Άλκης έκανε μερικά βήματα προς το μέρος της . «Γιατί απομακρύνεσαι ;»την ρώτησε με βαριά φωνή . «Αφού στο τέλος στα χέρια μου θα βρεθείς ...» συνέχισε να την πλησιάζει ώσπου το κορμί της χτύπησε απότομα πάνω στον τοίχο κάνοντας της να αναφωνήσει απο την άτσαλη σύγκρουση . «Καλά να πάθεις !»γέλασε μεγαλώνοντας το βήμα του. Το σώμα του στρίμωξε το δικό της . Τα χέρια του έβγαλαν μονομιάς την μπλούζα του και έπειτα ξεκουμπωσαν το σουτιέν της . «Αφού ξέρεις πως όταν σε θέλω δικιά μου , δεν με κρατάει τίποτα ! Γιατί κανείς του κεφαλιού σου ...» το ερωτικο παιχνίδι είχε μόλις ξεκινήσει και τίποτα δεν την έσωζε. Ούτε και ήθελε άλλωστε ! «Γιατί δεν μιλάς ;»την προκάλεσε . Η Άννα ξεροκαταπιε . Τα χέρια του χουφτώναν τα στήθη της πράγμα που της έκανε το έργο πιο δύσκολο .

«Γιατί έχεις δίκιο ...» ψιθύρισε και ο Άλκης γέλασε . Χώμα είχε γίνει και αυτό το λάτρευε . Έσκυψε μπροστά της τραβοντας το υφασματινο παντελόνι της έως τους αστραγάλους μαζί με το εσώρουχο της . Η ανάσα της κόπηκε ! Σήκωσε τα μάτια του πάνω της . «Ας εγκαινιάσουμε το κρεβάτι μωρό μου !»ψιθύρισε αφήνοντας ένα υγρό φιλί στον αφαλο της . «Σε θέλω στα τέσσερα !»μουρμούρισε καθώς στάθηκε ξανά στο ύψος του ενώνοντας κτητικα τα χείλη τους . Η Άννα υπάκουσε ! Στο ερωτικο κομμάτι εκείνος διέταζε και εκείνη εκτελούσε ! Φυσικά με την συμφωνία και των δυο . Την λάτρευε αυτή την υποταγή στον Άλκη ! Της ξυπνούσε αισθήματα που κανείς δεν είχε καταφέρει στο παρελθόν . Προχώρησε προς το κρεβάτι χωρίς να τον κοιτάζει . Άκουγε τον ήχο απο τα ρούχα του που συγκροτώντας άτσαλα στο ξύλινο παρκέ . Ο Άλκης έφτασε αμέσως πίσω της . Φίλησε την πλάτη της σε όλο της το μήκος ενώ η απαλή μου την εσμπρωξε προς το στρώμα φτιάχνοντας την θέση της όπως εκείνος ήξερε.

«Πες μου τι θες Άννα !»διέταξε αγγίζοντας την υγρή περιοχή της με τον ανυπόμονο ανδρισμό του .

«Εσένα Άλκη . Έσενα μέσα μου !»εξέφρασε ξεπνοα και αμέσως η επιθυμία της έγινε πράξη. Ένας δυνατός αναστεναγμός ξέφυγε από το στόμα της. Το χέρι του Άλκη τύλιξε στην χούφτα του τα μαλλιά της τραβώντας τα ελαφρώς προς τα πίσω . Ίσα για να βλέπει τις αντιδράσεις της . Ήταν όλα όσα είχε ονειρευτεί . Η χημεία τους άγγιζε το απόλυτο σχεδόν σε όλα . Υπήρχε κατανόηση , αγάπη , έρωτας , παθος , όλα ...

«Τελείωσε για εμένα μωρό μου !»ψέλλισε με δυσκολία καθώς ενιωθε πως κι εκείνη έφτανε στα όρια της . Και εκείνη του παραδόθηκε . Χωρίς ενδοιασμούς !

~~~

«Δηλαδή απλά πετάς το νόμισμα και κανείς μια ευχή ;»ρώτησε σαν μικρό παιδί καθώς αντίκριζε μπροστά της το φημισμένο συντριβάνι , Fontana Di Trevi.

«Ναι ρε μωρό μου . Ευχήσου κατι καλό και πετα το !»της είπε . Η Άννα έκλεισε τα μάτια της , ψέλλισε την ευχή της και έπειτα το κέρμα βρέθηκε στον πάτο του συντριβανιου . «Αν δεν βγει αληθινή εσένα θα κατηγορώ !»τον πείραξε αγκαλιάζοντας τον σφιχτά από την μέση .

«Αν περνάει από το χέρι μου , θα κάνω τα πάντα !»μεγάλη υπόσχεση . «Τι θα έλεγες τώρα όμως να πάμε στο εστιατόριο που έκανα κράτηση γιατί αν αργήσουμε κι άλλο , το τραπέζι μας θα βγάλει φτερά ;»γέλασε .

«Πάμε μωρό μου !»του απάντησε χαμογελαστή . Προχώρησαν χέρι χέρι στα όμορφα πέτρινα στενά . Κόσμος πολύς , ευδιάθετος , χαμογελαστός ... απέπνεε μια νότα αισιοδοξίας για την ζωή το όλο σκηνικό . «Εδώ είμαστε !»της έδειξε με τον δείκτη του χεριού του το εστιατόριο .

«Spaghetti italani !»αναφώνησε η Άννα διαβάζοντας την ονομασία του εστιατόριου .

«Έχει τα καλύτερα ζυμαρικά που θα δοκιμάσεις ποτέ στην ζωή σου ! Εμπιστευσου με !»της είπε καθώς άνοιξε την πόρτα , κάνοντας στην άκρη για να περάσει πρώτη εκείνη . Μια ευγενική κοπέλα τους οδήγησε στο τραπέζι τους και τους παρέδωσε τους καταλόγους του καταστήματος .

«Μωρό μου δεν καταλαβαίνω λέξη !»γέλασε καθώς όλα ήταν γραμμένα στα ιταλικά .

«Θέλεις να παραγγείλω εγώ και για τους δυο μας ;»την ρώτησε και εκείνη έγνεψε καταφατικά . «Σκεφτόμουν για τα μακαρονια της Μεσογείου ! Έτσι τα ονομάζει , σαν όνομα δεν λέει κάτι αλλά σαν γεύση θα πάθεις πλάκα !»εξήγησε .

«Εσυ ξέρεις ! Έτσι κι αλλιώς με την πείνα που έχω κι κρεμμύδι να που πεταγες στον αέρα θα το έπιανα !»χαμογέλασε σταυρώνοντας τα χέρια της πάνω στο τραπέζι . Το ολόχρυσο φόρεμα της φώτιζε ολόκληρο το πρόσωπο της κι ο Άλκης με δυσκολία έπαιρνε τα μάτια του από πάνω της . Ήδη σκεφτόταν το μετά ! Και ενιωθε να ασφυκτιά κάτω από το στενο του μαυρο τζιν παντελόνι .

Έδωσε την παραγγελία τους . Το κρασί που είχαν ζήτησει κατέφτασε και ο Άλκης γέμισε τα ποτήρια τους . Η Άννα σήκωσε το μεγάλο λευκό ποτηρι στον αέρα και ο Άλκης μιμήθηκε την κίνηση της  .

«Στα ταξίδια που μας περιμένουν !»του χαμογέλασε κι εκείνος έλαμψε ολόκληρος .

«Στον έρωτα μας και μετά στα ταξίδια που μας περιμένουν !»την διόρθωσε .

«Το δέχομαι !»του απάντησε ναζιαρικα . Ήπιε μια γουλιά από το κόκκινο κρασί της . Πραγματικά υπέροχο και ιδανικό για την περίσταση. «Δεν μου είπες πως έμαθες τόσο καλά Ιταλικά ;»τον ρώτησε ξαφνικά και εκείνος μειδιασε .

«Θέλεις σίγουρα να μάθεις ;»την ρώτησε ειλικρινά. Δεν είχε κανένα θέμα να της μιλήσει ήξερε τι άτομο ήταν . Ήθελε ωστόσο να έχει την συνείδηση του ήσυχη .

«Γιατί να μην θέλω ;» Του χαμογέλασε . Ήπιε μια γουλιά και εκείνος από το κρασί του και πλησίασε το πρόσωπο του κοντά στο δικό της . Η ιταλική μουσική στο προσκήνιο και τα μάτια του Άλκη πάνω της . Ο πιο ερωτικός συνδυασμός .

«Είχα μια σχέση παλιά . Με μια Ιταλίδα ! Βασικά το συγκεκριμένο εστιατόριο είναι του πατέρα της .»της είπε ειλικρινά και την είδε να τσιτωνεται . Θα την άφηνε να δει την αντίδραση της . Ήθελε για μια φορά να την αφησει να αντιδράσει όπως πραγματικά νιώθει .

«Και γιατί ήρθαμε εδώ ;»ρώτησε κάπως απότομα .

«Γιατί σου εξήγησα πως έχει τις καλύτερες μακαρονάδες ! Τίποτα παραπάνω !»της απάντησε ήρεμα .

«Ήσασταν καιρό μαζί ;»αναρωτηθηκε . Δεν θα την σταμάταγε . Αφού ζήτησε να μαθει θα μάθαινε τα πάντα .

«Τρία χρόνια !»η απάντηση του την τάραξε . Τα τρία χρόνια δεν ήταν λίγο .

«Έχετε καιρό που χωρίσατε ;»η ζήλεια την τσιμπούσε ανελέητα .

«Νομίζω πάνε πέντε χρόνια τώρα !»της είπε ευθύς αμέσως και έδειξε να ανακουφίζεται .

«Έχει σχέση το ταξίδι μας με εκείνη ;»ρώτησε ξανά .

«Απολύτως καμία ! Ανέκαθεν λάτρευα την Ιταλία ! Είναι κάτι που ήθελα να ζήσω μαζί σου και απλά το έκανα !»της είπε με απόλυτη ειλικρίνεια .

«Ας απολαύσουμε το ποτό μας τότε μέχρι να έρθουν τα φαγητά μας !»του χαμογέλασε αλλά περισσότερο χαμογέλασε η καρδια του . Ίσως αν ήταν κάποια άλλη στην θέση της να είχε κάνει ολόκληρο θέμα, χωρις αυτό να σημαίνει ότι δεν την ενοχλήσει . Ίσως πάλι ο Άλκης και να την τέσταρε . Όμως δεν είχε προβλέψει πως και εκείνη ίσως να ήταν εδώ σήμερα . Εκείνον δεν τον ενδιέφερε σε καμία περίπτωση . Η Βαλέρια όμως ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον έρωτα της για τον Άλκη κυρίως τις τύψεις της για το κέρατο που του έριξε γεγονός που οδήγησε στον να τον χάσει μια για πάντα .

Οι μακαρονάδες κατέφθασαν . Η Άννα έπεσε με τα μούτρα στο πιάτο της . Ήταν πραγματικά θεσπέσιο . Ο Άλκης δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο υπερβολικός στα όσα της είπε. Οι γεύσεις ήταν ανεπανάληπτες .

«Μηπως θες και από το δικό μου ;»την ρώτησε πειράζοντας την .

«Πεινουσα !»διαμαρτυρήθηκε .

«Θέλεις μηπως και δεύτερη μερίδα ;»της πρότεινε.

«Όχι αγάπη μου ! Δεν θα με σκασεις εσυ απόψε !»τον πείραξε και εκείνος ξέσπασε σε γελια . «Μιας και ξέρεις τα κατατόπια , που είναι οι τουαλέτες ;»τον ρώτησε δείχνοντας την δυσφορία της .

«Τι τις θέλεις ;» Την ρώτησε με ιδιαίτερη αφέλεια. Λογικό μιας και είδε την Βαλέρια να περιφέρεται στον χώρο . Δεν έπρεπε να τους πλησιάσει . Η Άννα μπορεί να ήταν άνετη αλλά σίγουρα δεν θα ενιωθε άνετα με μια πρώην του δίπλα τους.

«Να ελέγξω αν έχουν επένδυση γρανίτη ή μάρμαρο !»του απάντησε ειρωνικά . «Απάντησε μου ρε βλάκα , θα σκάσει η φούσκα μου !»φώναξε ανυπόμονα και το γέλιο του ήχησε ξανά στον χώρο .

«Στο βάθος έχει κάτι σκαλάκια ! Ακολούθησε τα και θα φτάσεις κάποια στιγμή !»την πείραξε και εκείνη σηκώθηκε δήθεν αγριεμένη από το τραπέζι . Τα μάτια του την σκαναραν για ακόμη μια φορά και έπειτα είδε το βλέμμα της Βαλέρια να τον καρφώνει επίμονα . Το στόμα της άνοιξε από έκπληξη . Έκανε μερικά βήματα προς το μέρος του για να βεβαιωθει πως είναι εκείνος κι αφού ήταν πλέον σίγουρη του χαμογέλασε ζεστά .

«Ma che sorpesa?» Αναφώνησε . Ο Άλκης δυσανασχέτησε . Σοβαρά ; Νόμιζε πως η έκπληξη ήταν για εκείνη . Μάλλον δεν είχε δει την Άννα τόση ώρα !

«Valeria...»ψέλλισε αδιάφορα ενώ παράλληλα σήκωσε το ποτηρι του για να γευτεί το κόκκινο υγρό .

«Mi sei mancato !». Τολμούσε να του πει ότι της είχε λείψει . Σε εκείνον πάλι καθόλου . Ο Άλκης ήταν τρομερά εγωιστής. Αν καποιος τον πλήγωνε , δεν είχε δεύτερη ευκαιρία ! Δεν είχε επιστροφές και παρακάλια. Και απλά η Βαλέρια είχε σβήσει από τον δικό του χάρτη .

«malato!»της απάντησε ξερα . Κοινώς 'κακως' ! . Το χέρι της έκανε να αγγίξει το δικό του . Την ίδια στιγμή η Άννα επέστρεψε στο τραπέζι. Ίσως πιο γρήγορα από ότι περίμενε .

«Μωρό μου ;»αναρωτηθηκε . Μέσα της ήξερε . Ζήλεψε ! Αλλά του είχε τυφλή εμπιστοσύνη . «

«Γρήγορη ήσουν !»την πείραξε για να ελαφρύνει το παγωμένο κλίμα . «Valeria, la mia ragazza Anna !»γύρισε στην Βαλέρια και δεν δίστασε να συστήσει την Άννα ως την κοπέλα του . Δεν το έκανε από εγωισμό η οτιδήποτε , τουλάχιστον όπως φαινόταν ! Ήταν η Άννα , ήταν η κοπέλα του και δεν είχε λόγο να το κρύψει από κανέναν .

«Ωωω !»αναφώνησε . Το βλέμμα της κατσουφιασε . Η Άννα στεκοταν αμήχανα μπροστά τους . Από τα συμφραζόμενα μπορούσε να καταλάβει τι της είχε πει. Για καποιο λόγο ενιωθε πολύ άσχημα για εκείνη την κοπέλα .

«Πάμε μωρό μου ;»στράφηκε στην Άννα . «Ο λογαριασμός τακτοποιήθηκε !»της χαμογέλασε . Έγνεψε καταφατικά χωρίς να μιλήσει . Κοίταξε φευγαλαια την Βαλέρια πρώτου το χέρι της γίνει ένα με του Άλκη.

Βγήκαν από το εστιατόριο. Ο Άλκης εμφανώς εκνευρισμένος με την όλη κατάσταση όμως επικεντρώθηκε στην Άννα που φαινόταν μελαγχολική . Σκατα τα είχε κάνει . Τι το ήθελε το σημερινό ; Τόσα εστιατόρια υπήρχαν .

«Γιατί το έκανες αυτό ;»τον κοίταξε στα μάτια . Τα δικά της ήταν ήδη υγρά . Το κορμί του πάγωσε βλέποντας την έτσι .

«Άννα ...» προσπάθησε να την πλησιάσει όμως εκείνη άπλωσε τα χέρια της ως εμπόδιο .

«Ποιον θες να πληγωσεις ; Εμένα ή εκείνη ;»ρώτησε .

«Καμία !»απάντησε σοβαρά . «Άννα ...»

«Μηπως γι'αυτο με έφερες εδώ  ;»του φώναξε . «Για να με δείξεις στην πρώην σου ;»είχε χάσει τα λογικά της . Πρώτη φορά !

«Σοβαρολογείς τώρα ;»κάγχασε εκνευριζοντας την . «Τι νομίζεις ότι είσαι για εμένα ; Καποιο τρόπαιο ; Καποιο έκθεμα ; Τι ;»της απάντησε στον ίδιο τόνο . «Απάντησε μου γαμω !»φώναξε . Ο κόσμος τους κοιτούσε χωρίς να καταλάβαινει λέξη . Όμως η ένταση τους μαρτυρούσε πολλά.

«Πιστεύει ότι δεν είσαι έτσι εσυ Άλκη ...» ψέλλισε αφήνοντας τον χείμαρρο των δακρύων της . «Σε κοιτούσε και πονούσε και εσυ απλά έπαιζες μαζί της !»ξέσπασε σε δάκρυα . Τελικά έκλαιγε γιατί ενοχλήθηκε η ίδια ή για την Βαλέρια . Ο Άλκης την πλησίασε παρά τις αντιστάσεις της και την έκλεισε στην αγκαλιά του . Τα δάκρυα της μουσκέψαν το πουκαμισο του .

«Δεν ήξερα ότι θα ήταν εδώ ! Η μόνη μου μαλακια ήταν ότι επέλεξα αυτό το εστιατόριο. Δεν σκέφτηκα κάν ότι θα ερχόταν ! Ποτέ δεν το έκανε !»της εξήγησε . «Όσο για το αν έπαιξα μαζί της ... είσαι τελειως λάθος ! Τι ήθελες να της πω ; Ότι είσαι φίλη μου , γκομενα φίλου μου ...» της είπε με νεύρο.  «Της είπα απλά ότι είσαι η κοπέλα μου Άννα ... η Βαλέρια είναι παρελθόν !»της είπε απλά .

«Για εσένα !»αντιγυρισε . «Την είδα πως σε κοιτούσε Άλκη !» διαπίστωσε .

Ζηλιαρογατα μου !

«Και ;»την ρώτησε ήρεμος . Πήρε το χέρι της ακουμπώντας το πάνω στην καρδια του . «Αυτή εδώ , για εσένα χτυπάει !»της ψιθύρισε σκουπίζοντας παράλληλα τα δάκρυα της .

«Ίσως να ζηλεύω λιγάκι  !»του είπε με τόλμη .

«Χαίρομαι !»της χαμογέλασε φιλώντας την με παθος . «Πάμε στο δωμάτιο μας να σου σβήσω κάθε αμφιβολία ...» ψιθύρισε στο αυτί της καθώς εκείνη κρυφογελασε . Μπορεί να ξεχάστηκε προς το παρόν όμως το θέμα Βαλέρια σίγουρα θα την απασχολούσε !