Οι στιγμές αποχωρισμού ήταν δύσκολες ! Η Έμιλυ είχε ένα δύσκολο ταξίδι μπροστά της αλλά είχε σκοπό να το αντιμετωπίσει! Ζήτησε από τον Άλεξ να μην την περιμένει αλλά να προχωρήσει την ζωή του ! Τον αγαπούσε πολύ για να τον καταδικάσει σε μία άδικη ζωή για αυτόν!!

- Θέλω να προχωρήσεις την ζωή σου..

- Δεν είναι στο χέρι μου μάτια μου , ή καρδιά διαλέγει και έχει διαλέξει εσένα να αγαπά!! Θα σε περιμένω!!!

- Σε αγαπάω, του είπε..

- Και εγώ σε αγαπάω ψυχή μου , της είπε και την φίλησε γλυκά και τρυφερά!!

- Αντίο Αλεξ.., είπε και μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο... .

†****************

-Οχιιιιιι, φώναξε η Έμιλυ και σηκώθηκε από το κρεβάτι της ιδρωμενη και με περίεργα συναισθήματα να την κατακλύζουν .Τι ήταν αυτό το όνειρο, ποιος ήταν αυτός ο Αλεξ που έβλεπε στον ύπνο της  εδώ και λίγες μέρες και τέλος πάντων τι ήταν όλη αυτή η ιστορία που έκανε το υποσυνείδητο της..

Κοίταξε το ρολόι της  και είδε ότι ήταν εξίμισι! Ο ύπνος δεν θα την ξαναεπαιρνε έτσι κι αλλιώς και αποφάσισε να πάει να φτιάξει ένα ζεστό καφέ , γιατί την περίμενε δύσκολη μέρα στην δουλειά! Η Έμιλυ δούλευε σε ένα βιβλιοπωλείο στο κέντρο της πόλης, της άρεσε η δουλειά που έκανε αλλά δεν είχε τίποτα άλλο ενδιαφέρον στην ζωή της! Πριν έξι μήνες χώρισε με το αγόρι της γιατί ανακάλυψε ότι την απατούσε με την καλύτερη της φίλη! Απίστευτο και όμως αληθινό! Η μόνη της συντροφιά, την οποία δεν είχε ανακαλύψει σε κανέναν ήταν ότι έπαιρνε που και που κάποιες ουσίες απλά για να χαλαρώνει και φαντάζεται ότι είναι στον δικό της κόσμο, μακριά από την βαρετή και ανιαρη ζωή της!

Καθώς άνοιξε το συρτάρι και αντίκρισε τις ουσίες, ήταν σαν να της ήρθαν κομμάτια από το όνειρο που είδε το βράδυ! Πόσο πολύ της έμοιαζε η κοπέλα, αλλά εκείνη ήταν μοντέλο!Γέλασε με τον εαυτό της , που το υποσυνείδητο της την έκανε μοντέλο, αυτό θα πει φιλοδοξίες!

Αφού έκανε ένα χαλαρό ντουζακι, βάφτηκε ελαφριά, ντύθηκε και αφού πήρε την τσάντα της και τα κλειδιά του αυτοκινήτου της έφυγε για το βιβλιοπωλείο! Αφού έκανε μισή ώρα να βρει να παρκάρει, άνοιξε το μαγαζί και αμέσως έπιασε δουλειά! Σήμερα θα ερχόταν νέα παραλαβή από βιβλία και έπρεπε να βρει χώρο να τα τοποθετήσει!

Μετά από αρκετές ώρες, η Έμιλυ επιτέλους είχε τελειώσει , κόσμος πολύς δεν υπήρχε και έτσι χαλάρωνε με μία ζεστή σοκολάτα στο χέρι! Και εκεί που ήταν ήρεμη, ακούστηκε το καμπανάκι, από όταν ανοίγει η πόρτα! Ένας νεαρός μπήκε μέσα και μόλις αντίκρυσε το πρόσωπο του, ήταν λες και όλα επαναλαμβανοντουσαν ! Μπροστά της ήταν αυτός, αυτόν που είδε στον ύπνο της!Όχι δεν γίνεται αυτό, κάποιος της κάνει πλάκα, μάλλον το σύμπαν συνομωτει εναντιον της!

- Δεσποινίς είσαστε καλά; ,την ρώτησε ευγενικά ο νεαρός.

- Ναι ναι συγγνώμη, απλά είχα αφαιρεθεί..Πως μπορω να σας εξυπηρετήσω..;

- Λοιπόν είμαι φωτογράφος.., μόλις το άκουσε και αυτό ή Εμιλυ κόντευε να πέσει κάτω !

- Τι είσαστε;;,ρώτησε ξανά για να το εμπεδώσει..

- Φωτογράφος...

- Σε περιοδικό ; , ρώτησε αφελώς η Έμιλυ μόνο και μόνο για να δει αν το όνειρο της θα την ακολουθήσει και εδώ..

- Όχι , έχω δική μου ιστοσελίδα στο ιντερνέτ και δημοσιευω δικά μου άρθρα και φωτογραφίες..

- Ωω πολύ δημιουργικό το ακούω , ειπε η Έμιλυ και άρχισε να νιώθει πιο οικεία με τον φωτογράφο από το όνειρο της..

- Σας ευχαριστώ πολύ..

- Λοιπόν τι θα θέλατε από εμένα;;

- Να φτιάχνω ένα άρθρο με παλιά και γραφικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας και το δικό σας θυμίζει κάτι από μία άλλη εποχή..

- Ναι βλέπετε ήταν δημιούργημα του παππού μου ,έπειτα πήγε στον πατέρα μου και τώρα σε εμένα ..Δεν ήθελα να χάσει την παλιά του στόφα..

-Οντως πραγματικά αυτό το μέρος σε εμπνέει!!

- Και πάλι δεν καταλαβαίνω τι θέλετε από εμένα;

- Να φωτογραφίσω το μέρος, αν δεν σας πειράζει! Δεν θα σας ενοχλήσω καθόλου!!

-Ναι δεν υπάρχει πρόβλημα.. Είπε άνετα η Έμιλυ. Άρχισε να σκέφτεται ότι όλο αυτό για έναν λόγο γινόταν!

- Σας ευχαριστήσω πολύ , δεν ξέρετε τι έχω τραβήξει από το πρωί! Ένα σωρό βιβλιοπωληδες με έχουν διώξει κακήν κακώς από τα μαγαζιά τους!

- Μα γιατί δεν κάνετε κάτι κακό; Και συνάμα διαφήμιση τους κάνετε!

- Αφήστε το δεν το καταλαβαίνουν! Παρεμπιπτόντως με λένε Αλεξ Μπράουν!,Μόλις το άκουσε, τρελαθηκε! Τι ήταν όλο αυτό;;;

- Είστε καλά;; την ρώτησε ο Άλεξ

- Ναι ναι μία χαρά , συγγνώμη αφαιρέθηκα για λίγο!! Με λένε Έμιλυ και αν θες μπορούμε να μιλάμε στον ενικό..

- Χαρηκα πολύ! Ναι θα στο πρότεινα και εγώ .. Λοιπόν, αύριο θα έρθω με τον εξοπλισμό έτσι ώστε να πάρω τα σωστά πλάνα!!

- Οκ , εσύ ξέρεις...

- Ωραία , λοιπόν τα λέμε αύριο! Καλή συνέχεια!!

- Τα λέμε, στο καλό να πας.., είπε η Έμιλυ και ο Αλεξ χάθηκε από μπροστά της με ένα γλυκό χαμόγελο!!

Μετά από λίγες μέρες...

Ο Αλεξ καθημερινά πήγαινε στο μαγαζί , έβγαζε κάθε γωνιά του μαγαζιού, έφτιαχνε τα δικά του σκηνικά χωρίς ωστόσο να ενοχλεί την Έμιλυ! Πολλές φορές καθοντουσαν , έπιναν το καφεδάκι τους , συζητούσαν και έβλεπες στα μάτια τους μία ιδιαίτερη σπίθα να ανάβει! Οι κλέφτες ματιές, τα αμήχανα χαμόγελα και τα σπινθηροβόλα, τυχαία αγγίγματα τους έκαναν και τους δύο να νιώθουν ότι κάτι πάει να γεννηθεί εδώ ! Αλλά και στο μυαλό των δύο είχε φωλιάσει ο φόβος της απόρριψης! Βλέπετε η Έμιλυ στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο δεν ήταν τόσο κοινωνικό παιδί, είχε δεχτεί και άσχημες προσβολές αλλά και απορρίψεις από τα αγόρια!Από την άλλη ο Αλεξ ενώ έδειχνε ένα εξωστρεφείς παιδί, στην ουσία ήταν ένα ντροπαλό παλικάρι που παρόλο την εμφάνιση του, δεν είχε πολλές σχέσεις στο ενεργητικό!

Αφού η φωτογράφηση τελείωσε και το άρθρο δημοσιεύτηκε, οι σχέσεις τους τους διεκόπησαν, έτσι ξαφνικά!Κανένας δεν έκανε καμία κίνηση για να συναντηθούν!! Και όμως η μοίρα τους ήθελε μαζί! Ένα βράδυ η Εμιλυ είχε ακολουθήσει μία φίλη της, χωρίς ιδιαίτερο κέφι,  σε ένα κλαμπακι , μόνο που σε αυτό το κλαμπακι τραγουδούσε ο Άλεξ! Ναι και όμως περιστασιακα ο Αλεξ τραγουδούσε σε κλαμπακια! Εκτός από εξαιρετικός φωτογράφος ήταν και εξαιρετικός τραγουδιστής αλλά πάντα μετριόφρων και χαμηλών τόνων!!

Μόλις τα βλέμματα τους συναντήθηκαν ήταν λες και ο κόσμος είχε σταματήσει! Εκείνος τραγουδούσε και ήταν σαν να μιλούσε μόνο σε αυτή!! Οι καρδιές και των δύο χτυπούσαν δυνατα , η στιγμή ήταν δική τους και κανενας  δεν μπορούσε να την διακόψει! Και όμως μία θαυμάστρια ανέβηκε επάνω και τον φίλησε! Τότε η Έμιλυ βγήκε έξω τρέχοντας, ενώ  ο Άλεξ απομάκρυνε την κοπέλα από κοντά του και την ακολούθησε, σπρωχνοντας τον κόσμο που είναι γύρω του!!

Έξω έβρεχε, η Έμιλυ είχε σταθεί σε μία γωνία, η βροχή έπεφτε επάνω της και όμως δεν την ένοιαζε, για πρώτη φορά ένιωθε τόσο φορτισμένη! Ο Αλεξ βγήκε έξω , άρχιζε να φωνάζει το όνομα της αλλά εκείνη πουθενά, ώσπου το βλέμμα του την εντόπισε, εκεί στην γωνία! Έτρεξε δίπλα της..

- Γιατί έφυγες;;

- Δεν ξέρω , απλά δεν ξέρω ..., ήταν μπερδεμένη, τα συναισθήματα της ήταν τόσο δυνατά που την φόβιζαν!

- Ξέρω εγώ γιατι ή καρδιά σου χτυπά ξέφρενα όπως η δική μου, γιατί νιώθεις την ίδια έλξη που νιώθω και εγώ όταν είμαι δίπλα σου, όταν σε ακουμπάω! Έμιλυ ήμουν δειλός που δεν σε πήρα ενα τηλέφωνο, αλλά φοβόμουν αλλά τώρα δεν φοβάμαι..Σε θέλω στην ζωή μου , εσύ;;

-Εγω συγγνώμη, ήμουν και εγώ δειλή και ναι σε θέλω Αλεξ στην ζωη μου!! , είπε και τότε τα χείλη τους ενώθηκαν, εκεί με μαρτυρα την βροχή να επισφραγίζει την αγάπη τους!

Ο Αλεξ και η Έμιλυ στην πραγματική ζωή τους έμειναν μαζί μέχρι τα βαθιά τους γεράματα! Οι φόβοι παραμερίστηκαν , η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή που τίποτα δεν μπορούσε να τους χωρίσει! Η Έμιλυ κατέστρεφε οτιδήποτε είχε να κάνει με ουσίες, δεν την ενδιεφεραν πια, είχε τον Άλεξ δίπλα της! Δεν έμοιαζε σε τίποτα με την Έμιλυ στο όνειρο της , εκείνη ήταν δειλή, φοβήθηκε τον έρωτα, ζήλεψε, ήταν αδύναμη και αυτό φάνηκε από την κατάληξη της, πέθανε μέσα σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου γιατί ποτέ δεν κατάφερε να απεξαρτηθεί! Ο Αλεξ  από την άλλη την περίμενε αλλά δεν είχε πια αντοχές! Έφυγε, προχώρησε την ζωή του και έκανε οικογένεια!

Τελικά οι πραγματικοί ήρωες στάθηκαν πιο δυνατοί, έβαλαν τους φόβους τους και τις αδυναμίες τους στην άκρη και τα κατάφεραν! Δεν πρέπει να φοβόμαστε, πρέπει να τολμάμε!!!Ο έρωτας είναι όμορφος ειδικά όταν τον μοιράζεσαι!

Κορίτσια αυτό ηταν το τελευταίο κεφάλαιο!! Έχω ανάμεικτα συναισθήματα! Η αλήθεια ήταν ότι από την αρχή είχα σκοπό να βάλω bonus κεφαλαιο! Αυτός ήταν ο τελικός επίλογος με ανάμεικτα συναισθήματα!Ελπίζω να σας αρέσει!! Θα σας περιμένω στις άλλες ιστορίες!!!